Temat interpretacji

Zwolnienie z podatku alkoholu etylowego całkowicie skażonego metodami obowiązującymi do 31 lipca 2017 r.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 maja 2017 r. (data wpływu 1 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z podatku alkoholu etylowego całkowicie skażonego metodami obowiązującymi do 31 lipca 2017 r., jest:

• nieprawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego alkoholu skażanego metodami obowiązującymi do 31 lipca 2017 r. i wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju po 31 lipca 2017 r.,
• prawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego alkoholu skażanego metodami obowiązującymi do 31 lipca 2017 r. i wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju do 31 lipca 2017 r. oraz alkoholu nabytego w kraju i skażonego do ww. daty.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2017 r. wpłynął do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej akcyzowego w zakresie obrotu alkoholem etylowym całkowicie skażonego metodami obowiązującymi do 31 lipca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży chemicznej, wykorzystując w swojej działalności m in. całkowicie skażony alkohol etylowy, który stanowi surowiec do produkcji różnych wyrobów chemicznych.

Całkowicie skażany alkohol etylowy był i nadal jest nabywany zarówno w kraju, jak też w innych państwach członkowskich. Jest on skażany różnymi metodami, które zostały uregulowane w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz.U. L 288 z 23.11.1993, s. 12).

Na mocy rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1867 z dnia 20 października 2016 r. zmieniającego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz.Urz. UE L 286/32 z 21.10.2016 r., s. 32) uległ zmianie załącznik do rozporządzenia nr 3199/93. Efektem tej zmiany zostały uchylone wszystkie krajowe procedury skażania alkoholu etylowego, a także "europejska" procedura skażania, zaś w ich miejsce ma wejść całkowicie nowa procedura skażania.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 wskazanego rozporządzenia nowelizującego ta nowa procedura skażania będzie mogła być stosowana od 1 sierpnia 2017 r.

Ze względu na konieczność zachowania ciągłości produkcji Wnioskodawca będzie nabywał alkohol całkowicie skażony środkami skażającymi dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego, określonymi we wskazanym rozporządzeniu w jego dotychczasowym brzmieniu, do dnia 1 sierpnia 2017 r. W tym stanie w dniu 1 sierpnia 2017 r. będzie ona posiadała zarówno sam alkohol etylowy skażony według metod obowiązujących do dnia 1 sierpnia 2017 r., jak też wyroby, które będą wyprodukowane przy jego użyciu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po dniu 1 sierpnia 2017 r. alkohol etylowy skażony metodami dopuszczonymi na podstawie rozporządzenia nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego w jego brzmieniu sprzed 1 sierpnia 2017 r. nadal będzie uznawany za alkohol etylowy całkowicie skażony, a tym samym, czy ten alkohol będzie nadal zwolniony od akcyzy?

Zdaniem Wnioskodawcy w myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Wskazany przepisu określa warunki całkowitego skażenia alkoholu etylowego dla potrzeb zwolnienia z podatku akcyzowego. Zgodnie z jego treścią całkowite skażenie następuje wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego. Aby uznać alkohol etylowy za całkowicie skażony wystarczające jest dodanie do niego substancji skażających w takich ilościach i takich jak określone na dzień skażania w załączniku do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego. Zatem w momencie skażenia alkoholu etylowego substancjami wskazanymi w rozporządzeniu staje się on alkoholem skażonym całkowicie i w tym momencie zostaje zwolniony od podatku akcyzowego. Od tego momentu może być on być przedmiotem swobodnego obrotu zarówno na terytorium kraju, jak też na terytorium Unii Europejskiej. Zatem zmiana załącznika do rozporządzenia po dniu dokonania skażenia nie może mieć znaczenia, dla uznania, że całkowicie skażony uprzednio alkohol etylowy, jest alkoholem skażonym w rozumieniu art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego alkoholu skażanego metodami obowiązującymi do 31 lipca 2017 r. i wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju po 31 lipca 2017 r.,
• prawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego alkoholu skażanego metodami obowiązującymi do 31 lipca 2017 r. i wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju do 31 lipca 2017 r. oraz alkoholu nabytego w kraju i skażonego do ww. daty.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 43) - zwanej dalej ustawą - wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez nabycie wewnątrzwspólnotowe rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju (art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej (art. 8 ust. 6 ustawy).

Na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zatem warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest jego skażenie środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93.

Zgodnie z art. 1 ww. rozporządzenia (Rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz.U.UE.L.1993.288.12 ze zm.)) substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, są takie jak określone w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Stosownie do art. 1 Rozporządzenia Wykonawcze Komisji (UE) 2016/1867 z dnia 20 października 2016 r. zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz.U.UE.L.2016.286.32) - zwane dalej rozporządzeniem zmieniającym - załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2 rozporządzenia zmieniającego stanowi, że niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 sierpnia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Analiza obowiązującego załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 wskazuje, że w obecnym stanie prawnym w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego za alkohol całkowicie skażony uznaje się alkohol skażony euroskażalnikiem lub metodą skażania zgłoszoną przez państwo członkowskie w którym nastąpiło skażenie tego alkoholu.

Budowa tego załącznika jednoznacznie wskazuje na dwie procedury. Jedna z procedur skażania do stosowana we wszystkich państwach członkowskich Unii określona została w pkt I załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013. W procedurze tej należy stosować na hektolitr etanolu absolutnego:

• 3 litry alkoholu izopropylowego (IPA),
• 3 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK),
• 1 gram benzoesanu denatonium.

Państwom członkowskim zezwala się, w zakresie rynku wewnętrznego, na dodawanie barwnika w celu nadania produktowi charakterystycznej barwy, która sprawia, że jest on natychmiast rozpoznawalny.

Z kolei pkt II ww. załącznika zostały określone procedury skażenia dla poszczególnych krajów unijnych.

Prawodawca wspólnotowy rozdzielił, zatem procedury skażania na stosowane we wszystkich państwach członkowskich oraz stosowane w niektórych państwach członkowskich.

Analiza wskazanych wyżej przepisów prawa unijnego prowadzi do wniosku, że państwo członkowskie obowiązane jest na swoim terytorium stosować w procesie produkcji skażanie alkoholu etylowego wyłącznie w oparciu o wspólną procedurę stosowaną we wszystkich państwach członkowskich (tzw. euroskażalnik) lub sposób skażenia zgłoszony przez to państwo Komisji i zaakceptowany zgodnie z procedurą określoną w art. 27 dyrektywy nr 92/83; ujawniony następnie w załączniku do rozporządzenia nr 3199/93.

Zgodnie z nowelizacja ww. załącznika, która wejdzie w życie 1 sierpnia 2017 r., zostaną zniesione ww. procedury i wprowadzona będzie jedna procedura skażania do stosowana we wszystkich państwach członkowskich Unii. W procedurze tej na hektolitr etanolu absolutnego dodaje się następujące substancje:

• 1,0 litr alkoholu izopropylowego (IPA),
• 1,0 litr ketonu metylowo-etylowego (MEK),
• 1,0 gram benzoesanu denatonium.

Do skażonego alkoholu można dodać barwnik nadający mu charakterystyczny kolor, co sprawia, że jest on natychmiast rozpoznawalny.

Zatem, mając na uwadze powyższe oraz brzmienie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwolniony od akcyzy będzie alkohol etylowy całkowicie skażony produkowany i sprowadzony do kraju po 31 lipca 2017 r. wyłącznie, gdy zostanie skażony zgodnie z procedurą wskazaną w znowelizowanym załączniku rozporządzenia 3199/93.

Zgodnie z Rozporządzeniem Wykonawczym Komisji UE nr 2016/1867 z dnia 20 października 2016 r. nowe przepisy należy stosować od 1 sierpnia 2017 r. Jednocześnie należy zauważyć, że rozporządzenie zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 nie zakazuje po 1 sierpnia 2017r. sprzedaży alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie przepisami obowiązującymi do 31 lipca 2017 r., który Wnioskodawca nabył wewnątrzwspólnotowo lub zakupi na terytorium kraju przed 1 sierpnia 2017 r. Wobec tego Wnioskodawca może sprzedawać, zużywać i posiadać na stanach magazynowych - poza procedura zawieszenia poboru akcyzy - alkohol całkowicie skażony procedura przewidzianą przed 1 sierpnia 2017 r. (zwolniony z akcyzy) zgodnie z rozporządzeniem WE 3199/93, który został zakupiony i przemieszczony - od producenta z danego kraju członkowskiego, który dokonał skażenia euroskażalnikiem albo wg procedury przewidzianej dla kraju pochodzenia skażonego alkoholu - na terytorium Polski przed tą datą aż do momentu wyprzedania czy zużycia.

W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z recepturą obowiązującą w danym kraju członkowskim, z którego nabywany jest ten alkohol (zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/83/EWG) Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów gdy produkty te są rozprowadzane w postaci alkoholu całkowicie denaturowanego zgodnie z wymogami każdego Państwa Członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu. Zwolnienie to uzależnione jest od stosowania przepisów dyrektywy 92/12/EWG [zastąpionej dyrektywą 2008/118/WE przypis Organu], dotyczących handlowego przemieszczania się alkoholu całkowicie denaturowanego.

Tym samym mając na względzie cytowany wcześniej art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, od 1 sierpnia 2017 r. nabycie wewnątrzwspólnotowe skażonego alkoholu etylowego z państwa członkowskiego gdzie został on wyprodukowany, będzie zwolnione z podatku akcyzowego na terytorium kraju tylko wtedy gdy alkohol ten będzie całkowicie skażony procedurą skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich określoną w załącznika do rozporządzenia rady 2016/1867 (obowiązującego od 1 sierpnia 2017 r.). Tym samym od 1 sierpnia 2017 nabycie wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego skażanego inną metodą niż ta przewidzianą w rozporządzenia rady 2016/1867 nie korzysta ze zwolnienia.

Konkludując, nabyty wewnątrzwspólnotowo - do 31 lipca 2017 r. - od podmiotów z innych krajów członkowskich alkohol skażony metodą przewidzianą dla kraju pochodzenia alkoholu albo euroskażalnikiem (określonym w pkt I załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013) będzie korzystał ze zwolnienia. Zwolnieniem będzie objęty również alkohol, który zostanie skażony do 31 lipca 2017 r., procedurą przewidziana dla Polski albo euroskażalnikiem (określonym w pkt I załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013) i który zastanie nabyty w kraju.

Natomiast nabyty wewnątrzwspólnotowo po 31 lipca 2017 r. alkohol skażony metodą przewidzianą dla kraju pochodzenia alkoholu albo euroskażalnikiem nie będzie wyrobem objętym zwolnieniem z podatku akcyzowego dlatego też nabycie to będzie podlegało opodatkowaniu. Należy bowiem zauważyć, że nabycie wewnątrzwspólnotowe jest czynnością podlegająca opodatkowaniu i jest to pierwsza czynność jaka ma miejsce na terytorium kraju podlegająca opodatkowaniu akcyzą w stosunku do ww. alkoholu sprowadzonego z innych krajów członkowskich.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

• nieprawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego alkoholu skażanego metodami obowiązującymi do 31 lipca 2017 r. i wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju po 31 lipca 2017 r.,
• prawidłowe w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego alkoholu skażanego metodami obowiązującymi do 31 lipca 2017 r. i wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju do 31 lipca 2017 r. oraz alkoholu nabytego w kraju i skażonego do ww. daty.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej