Temat interpretacji

zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 września 2017 r. (data wpływu 12 września 2017 r.), uzupełniony pismem z 20 października 2017 r. (data wpływu 20 października 2017 r.) oraz pismem z 25 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z 20 października 2017 r. (data wpływu 20 października 2017 r.) oraz pismem z 25 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Gmina) chce ogłosić przetarg na dostawę wyrobów węglowych dla jednostki budżetowej - Zakładu Usług Komunalnych i Oświatowych w B. Wnioskodawca jest właścicielem kotłowni miejskiej centralnego ogrzewania w B. przy ul. F. 1b, którą w imieniu Wnioskodawcy utrzymuje Zakład Usług Komunalnych w B. przy ul. R. 3. Umowy na dostarczanie ciepła są zawarte w szczególności pomiędzy poszczególnymi wspólnotami, spółdzielnią mieszkaniową, szkołą podstawową a Zakładem Usług Komunalnych i Oświatowych w B. Wnioskodawca jako organ administracji publicznej na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym jest zwolniony z przedmiotowego podatku. Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych jako jednostka budżetowa Wnioskodawcy podlega centralizacji podatku VAT. Faktury wystawiane są dla nabywcy - Gmina B. NIP Gminy ., natomiast odbiorcą niniejszych faktur - płatnikiem jest Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. Po przeprowadzonym przetargu na dostawę wyrobów węglowych ogłoszonym przez Wnioskodawcę, wykonawca wystawia fakturę w następujący sposób: nabywca - Gmina B. NIP ., odbiorca/płatnik - Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. ul. R. 3.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca jako podatnik ogłaszający przetarg dla swojej jednostki budżetowej może skorzystać z prawa zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, ogłaszając przetarg dla jednostki budżetowej Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Faktury za dostawę wyrobów węglowych będą wystawiane dla nabywcy - Wnioskodawcy, natomiast odbiorcą i płatnikiem będzie jednostka budżetowa Wnioskodawcy - Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. roku o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.) zwaną dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy przez wyroby węglowe rozumie się wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN ex 2701,
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN ex 2702,
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN ex 2704 00.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, finalny nabywca węglowy podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r. poz. 121);
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 9a ust. 3 ustawy.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych, zgodnie z art. 9a ust. 4 i 5 ustawy - sprzedawca wyrobów węglowych jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu. W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych pośredniczącemu podmiotowi węglowemu sprzedawca może zażądać od niego przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, a w razie odmowy jego przedstawienia może odmówić sprzedaży wyrobów węglowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

W tym miejscu podkreślić należy, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, zaś użycie tych wyrobów przez finalnego nabywcę jest przedmiotem opodatkowania jedynie w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zasadą jest zatem opodatkowanie obrotu wyrobami węglowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu wyrobami węglowymi.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r. poz. 157), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638 , 1948 i 2260), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, 1583 , 1948 i 2174 oraz z 2017 r. poz. 38 i 60), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej;
   
   

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.

Zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Zatem podmiot korzystający ze zwolnienia w trybie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy, zobligowany jest nadać nabywanym wyrobom węglowym określone przeznaczenie, tj. w rozpatrywanym przypadku muszą być one przeznaczone przez organ administracji publicznej do celów opałowych.

Ze złożonego Wniosku wynika, że Wnioskodawca (Gmina) chce ogłosić przetarg na dostawę wyrobów węglowych dla jednostki budżetowej - Zakładu Usług Komunalnych i Oświatowych w B. Wnioskodawca jest właścicielem kotłowni miejskiej centralnego ogrzewania w B. przy ul. F. 1b, którą w imieniu Wnioskodawcy utrzymuje Zakład Usług Komunalnych w B. przy ul. R. 3. Umowy na dostarczanie ciepła są zawarte w szczególności pomiędzy poszczególnymi wspólnotami, spółdzielnią mieszkaniową, szkołą podstawową a Zakładem Usług Komunalnych i Oświatowych w B. Wnioskodawca wskazuje, że jako organ administracji publicznej na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym jest zwolniony z przedmiotowego podatku. Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych jako jednostka budżetowa Wnioskodawcy podlega centralizacji podatku VAT. Faktury wystawiane są dla nabywcy - Gmina B. NIP Gminy , natomiast odbiorcą niniejszych faktur - płatnikiem jest Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. Po przeprowadzonym przetargu na dostawę wyrobów węglowych ogłoszonym przez Wnioskodawcę, wykonawca wystawia fakturę w następujący sposób: nabywca - Gmina B. NIP , odbiorca/płatnik - Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. ul. R. 3.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące możliwości nabycia z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy dla wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy.

Mając zatem na uwadze opis sprawy jak i przywołane przepisy należy ustalić czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca jest uprawniony do nabywania wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy jako organ administracji publicznej.

Powołany wyżej przepis ustawy zwalnia od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez organy administracji publicznej. Jednocześnie ustawa nie zawiera definicji legalnej tego pojęcia.

Należy zauważyć, że zgodnie art. 5 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm), ilekroć w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego jest mowa o organach administracji publicznej - rozumie się przez to ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2.

W myśl art. 5 § 2 pkt 6 tej ustawy, ilekroć w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego jest mowa o organach jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1875), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Samorządowe osoby prawne nie mają własnych struktur organizacyjnych, a nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu. Tym samym Urząd Gminy należy rozumieć jako wydzieloną część gminy, realizującą zadania w jej imieniu i na jej rzecz. Jest to rodzaj wewnętrznej jednostki organizacyjnej gminy. Każde działanie podejmowane przez urząd gminy w rzeczywistości nie jest jego działaniem, lecz działaniem samej gminy.

Zgodnie z art. 11a ustawy organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta).

W myśl zaś art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, że nabywane przez Wnioskodawcę wyroby węglowe zużywane nie przez niego lecz przez Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. będący jednostką budżetową Wnioskodawcy do celów opałowych nie mogą korzystać ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy.

Ustawa o podatku akcyzowym nie precyzuje na jaką dokładnie działalność prowadzoną przez podmiot uprawniony, wymieniony w art. 31a ust. 1 pkt 3, mają być przeznaczone wyroby węglowe nabyte ze zwolnieniem od podatku akcyzowego. Nabycie wyrobów węglowych przez podmiot uprawniony i przeznaczenie ich przez ten podmiot do celów opałowych jest zatem wystarczające dla zastosowania zwolnienia od akcyzy i bez znaczenia jest fakt, że z wytworzonej na skutek użycia tych wyrobów energii cieplnej skorzystają także inne podmioty. Dokonując w tym przypadku analizy zasadności zastosowanego przez sprzedawcę zwolnienia powinien być pod uwagę brany jedynie status nabywcy i wskazany przez niego cel opałowy.

Z wniosku wynika, że faktury wprawdzie wystawiane są na Wnioskodawcę, jednakże odbiorcą przedmiotowych faktur, odbiorca towaru oraz płatnikiem z tytułu nabyć wyrobów węglowych jest Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. stanowiący jednostkę organizacyjna niemającą osobowości prawnej. Ponadto to przedmiotowy Zakład a nie Wnioskodawca bezpośrednio zużywa nabywane wyroby do celów opałowych w prowadzonej kotłowni. Jednocześnie to Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. (jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej) a nie Wnioskodawca zawiera umowy na dostarczanie ciepła do wspólnot mieszkaniowych, spółdzielni mieszkaniowej oraz szkoły podstawowej. Zatem to Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. zużywa nabywane wyroby węglowe na potrzeby własnej działalności gospodarczej w zakresie objętym zawartymi przez siebie umowami a nie Wnioskodawca. Przy czym wskazać należy, że ustawa o samorządzie gminnym pozwala na utworzenie przez gminę odrębnej jednostki organizacyjnej w celu wykonania określonych zadań.

Zatem z uwagi na to, iż to Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. zużywa wyroby węglowe i dostarcza ciepło do odbiorców nie można uznać, że zużycie zostaje dokonane przez Wnioskodawcę, będącego organem administracji publicznej.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje terminu jednostka budżetowa czy samorządowy zakład budżetowy, wobec czego należy posiłkować się definicjami legalnymi zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1870, ze zm.).

W świetle art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą m.in.:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
   2a. związki metropolitalne;
3. jednostki budżetowe;
4. samorządowe zakłady budżetowe;
   
   

Jednocześnie na podstawie art. 15 ust. 1 powołanej ustawy o finansach publicznych, samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych.

Przy czym ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U., poz. 1454, z późn. zm.) nie ma zastosowania w zakresie podatku akcyzowego.

Należy wskazać, ze centralizacja, o której mowa w ww. ustawie dotyczy tylko i wyłącznie rozliczeń w podatku VAT. Obowiązek podatkowy wynikający z innych ustaw podatkowych pozostaje bez zmian. Jednostki organizacyjne gminy (jednostki budżetowe) nadal pozostają odrębnymi podatnikami na gruncie innych ustaw podatkowych.

Tym samym, zużycie przez Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. wyrobów węglowych do jego celów opałowych nie podlega zwolnieniu z akcyzy, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawca nabywając wyroby węglowe zużywane do celów opałowych przez Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B., który jest zarówno odbiorcą towarów i płatnikiem, nie jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego w zakresie zużywania węgla do celów opałowych na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 3 ustawy. Na gruncie ustawy o podatku akcyzowym Wnioskodawca nie jest bowiem podmiotem zużywającym wyroby węglowe. Natomiast Zakład Usług Komunalnych i Oświatowych w B. będący podmiotem zużywającym wyroby węglowe nie mieści się w katalogu podmiotów uprawnionych do korzystania z tego zwolnienia wymienionych w ww. przepisie, tj. nie jest podmiotem zużywającym wyroby węglowe jako organ administracji publicznej.

Odnosząc się z kolei do wątpliwości dotyczących kwestii, czy faktury zakupowe mają być wystawiane na Wnioskodawcę jako na nabywcę, zaś jako odbiorcę powinny wskazywać Zakład Usług Komunalnych w B., zauważyć należy, że zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a 106q ustawy o podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy - faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a.

Faktura jest dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego. Przepisy ustawy określają elementy, które powinna zawierać faktura. Dane zawarte na fakturze muszą przede wszystkim umożliwiać jednoznaczną identyfikację stron transakcji gospodarczej, zarówno po stronie nabywcy, jak i sprzedawcy.

Przy czym brak jest przeciwskazań, aby dane jednostki budżetowej czy innej jednostki organizacyjnej znajdowały się na fakturze obok danych Gminy. Ustawa o VAT wprowadza katalog elementów, jakie powinna zawierać faktura, jednak katalog ten nie jest zamknięty. Oznacza to, że na fakturze można umieszczać informacje dodatkowe, jeśli podatnik uzna, że taka jest potrzeba.

Elementami, które zwykle umieszcza się na fakturach, a które nie wynikają z przepisów ustawy o VAT są przykładowo numer rachunku bankowego czy termin płatności. Nie powinno być zatem przeszkód, aby na wystawianych fakturach umieszczane były dodatkowo dane np. jednostki budżetowej nabywającej wyroby węglowe i dokonującej ich zużycia, a także dokonującej płatności.

Można zatem na fakturze umieścić - obok danych Gminy - także dane Zakładu Usług Komunalnych w B. jako odbiorcy faktury (tzn. określenie nazwy i formy jednostki organizacyjnej gminy oraz jej adresu), który jest równocześnie odbiorca towaru, podmiotem zużywającym nabyty towar oraz płatnikiem.

Pozwoli to na prawidłowe przyporządkowanie dokonanych czynności w dokumentacji podatkowej prowadzonej przez jednostkę organizacyjną. Powyższe nie ma jednak wpływu na zastosowanie w sprawie zwolnienia z akcyzy w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 3 gdyż jak wskazano Zakład Usług Komunalnych w B. zużywający wyroby węglowe nie może być uznany za organ administracji publicznej a Wnioskodawca na gruncie podatku akcyzowego nie jest podmiotem zużywającym wyroby węglowe.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe..

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej