Czy zużycia energii elektrycznej powstałe na 2 etapie produkcji klinkieru tj. przy homogenizacji surowca są zużyciami powstałymi w procesach mineral... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 17.08.2016, sygn. IBPP4/4513-202/16-1/BP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy zużycia energii elektrycznej powstałe na 2 etapie produkcji klinkieru tj. przy homogenizacji surowca są zużyciami powstałymi w procesach mineralogicznych (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy akcyzowej) a tym samym mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 30 ust 7a pkt 4 ustawy akcyzowej?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 19 maja 2016 r. (data wpływu 31 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w przedmiocie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych w zakresie przygotowania paliw (etap 4 produkcji klinkieru) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w przedmiocie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych w zakresie przygotowania paliw (etap 4 produkcji klinkieru).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność polegającą w głównej mierze na produkcji klinkieru portlandzkiego oraz różnych rodzajów cementu. W tym celu Spółka produkuje klinkier oraz dokonuje przemiału wyprodukowanego klinkieru na cement Część wyprodukowanego klinkieru może być odsprzedawana na zewnątrz.

W ramach swojej działalności Spółka samodzielnie wydobywa surowiec wapienny zużywany jako główny składnik produkcji klinkieru i cementu - działalność związana z wydobyciem surowca nie jest jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

Spółka posiada koncesję na obrót energią elektryczną zgodnie z przepisami prawa energetycznego i zamierza rozpocząć korzystanie ze zwolnienia przewidzianego dla energii elektrycznej zużywanej w procesach mineralogicznych zgodnie z art. 30 ust 7a pkt 4 ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym Spółka pragnie potwierdzić zakres w jakim będzie mogła stosować ww. zwolnienie. Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowy opis poszczególnych etapów procesów produkcyjnych klinkieru i cementu wykorzystywanych przez Spółkę.

1. Produkcja klinkieru - kruszenie surowca

Proces produkcji klinkieru rozpoczyna się wraz z dostarczeniem surowca (kamienia wapiennego, magli, odpadów z przemysłu wapienniczego etc.), transportowanego przy pomocy przenośników taśmowych i/lub samochodów ciężarowych, do zasypowych lejów kruszarek. Po dostarczeniu do kruszarek surowiec przechodzi proces łamania (kruszenia) - tj. rozdrabniania i przesiewania za pomocą dedykowanych do tego maszyn. Instalacja ta jest wyposażona w układ odpylania procesu a wytrącone pyły zawracane są do procesu produkcyjnego. Działania podejmowane na tym etapie procesu dokonywane są w celu dostosowania wielkości ziarna surowca do możliwości przenośników taśmowych i młynów surowca.

Po etapie kruszenia surowiec transportowany jest za pomocą przenośników taśmowych do składów uśredniających.

2. Produkcja klinkieru - homogenizacja surowca

Po przetransportowaniu surowca do składów uśredniających surowiec usypywany jest w pryzmy. Następnie jest on automatycznie wybierany za pomocą dedykowanych maszyn i transportowany zespołami przenośników do centralnej dozowni lub zbiorników nad wagowych. Sposób pracy maszyn usypujących i wybierających wykorzystywanych na składach uśredniających oraz potrzeba wykonywania tego procesu wynika ze zróżnicowania składu chemicznego surowca wydobywanego przez Spółkę - efektem homogenizacji ma być zapewnienie stałej jakości wsadu piecowego na etapie wypału a tym samym otrzymaniu powtarzalnego wyrobu gotowego. Proces ten zachodzi wstępnie podczas procesu usypywania pryzmy surowca jak i jej zbierania, co pozwala na bardzo efektywne uśrednienie właściwości kamienia wapiennego wykorzystywanego do produkcji mąki surowcowej. Surowiec jest okresowo składowany lub magazynowany na halach/składach uśredniających, gdyż jest to konieczne na prawidłowy przebieg procesu uśredniania.

Do zbiorników przed młynami transportowane są także dodatki, które zostaną (w zależności od potrzeb korekcji surowca) dodane do surowca podczas mielenia i suszenia. Hala uśredniania surowca w Y wyposażona jest w zespół odpylaczy służących do odpylania i odzysku surowca na tym etapie procesu produkcji. Spółka nie sprzedaje na zewnątrz surowca, który został przetworzony na liniach produkcyjnych dedykowanych do wytwarzania surowca do użytku w produkcji klinkieru/cementu.

3. Produkcja klinkieru - przemiał surowca

Po zestawieniu surowców w odpowiedniej proporcji, zgodnie z zaleceniami Laboratorium, zostają one wprowadzone do młyna susząco-mielącego gdzie zostają wysuszone i zmielone.

W pierwszej kolejności surowiec wprowadzony do młyna jest suszony - w procesie tym wykorzystywane są gorące gazy wyprowadzane z pieców służących do wypalania klinkieru. Wysuszony surowiec mielony jest przy wykorzystaniu kul lub mechanizmu rolowo-misowego.

Zmielony surowiec w postaci mąki surowcowej unoszony jest przez gorące gazy doprowadzone z pieca i transportowany do separatora statycznego, w którym oddzielana jest mąka surowcowa, o pożądanych parametrach, od nadziarna (ziarna mąki surowcowej niespełniającego ustalonych parametrów). Nadziarno przekazywane jest do młyna surowca do ponownego przemielenia.

W kolejnym kroku, mąka surowcowa transportowana jest do cyklonów, w których jest ona oddzielana od gazów wykorzystywanych do jego transportu. Dodatkowe oczyszczenie gazów wychodzących z procesu następuje na filtrach workowych - materiał wyfiltrowany z gazów jest zawracany do procesu.

Gotowa mąka surowcowa jest przemieszczana rynnami aeracyjnymi i elewatorami do zbiornika homogenizacyjnego mączki. W zbiorniku następuje mieszanie i uśrednianie poszczególnych partii mąki surowcowej przez mieszanie ich ze sobą. Po homogenizacji, ujednorodniona mąka surowcowa jest przemieszczana do zbiornika pośredniego (zapasu), z których dozowana jest na wieżę wymienników ciepła.

4. Produkcja klinkieru - przygotowywanie paliw (węgla i paliw uzupełniających)

Wypalanie klinkieru stanowi etap procesu produkcji cementu, w którym wymagane jest dostarczenie znacznych ilości energii cieplnej. W tym celu Spółka wykorzystuje paliwa takie jak węgiel oraz paliwa uzupełniające (m. in. tkaniny, zużyte opony, kord, paliwa ciekłe odpadowe, tworzywa sztuczne, popioły etc.). Podstawowym paliwem zużywanym przez Spółkę jest węgiel kamienny w postaci pyłu. Incydentalnie Spółka wykorzystuje także olej opałowy lekki.

a. Przygotowywanie węgla

W celu przygotowania pyłu węglowego Spółka dokonuje obróbki dostarczanego z zewnątrz miału węglowego. Przeprowadzana przez Spółkę obróbka miału węglowego polega na jego osuszeniu i zmieleniu.

Miał węglowy dostarczany jest Spółce transportem kolejowym lub samochodowym do stacji rozładunkowych zlokalizowanych na terenie zakładów produkcyjnych Spółki. Dostarczony miał węglowy rozładowywany jest za pomocą układu taśmociągów i dostarczany do składu uśredniającego węgla lub na halę surowców.

Transport miału węglowego ze składu uśredniającego do zbiornika buforowego znajdującego się przed młynami węgla odbywa się za pomocą układu taśmociągów. Suszenie i mielenie miału węglowego w celu uzyskania pyłu węglowego o pożądanych parametrach odbywa się w młynach rolowo-misowych. Uzyskany w wyniku mielenia pył węglowy transportowany jest pneumatycznie za pomocą gorących gazów odlotowych z pieców do wypalania klinkieru, do zbiorników pyłu węglowego, z których podawany jest na palniki pieców. W trakcie transportu pyłu węglowego do zbiorników, pył węglowy jest filtrowany w odpylaczu tkaninowym, w celu odseparowania pyłu niespełniającego określonych wymogów, który to jest kierowany do ponownego przemielenia.

Alternatywnie miał węglowy transportowany jest za pomocą suwnic oraz przenośników taśmowych jest transportowany do zbiornika nadwagowego, z którego trafia on bezpośrednio do młyna węgla, w którym jest gorącym powietrzem suszony, a następnie mielony. Uzyskany w wyniku mielenia pył węglowy jest transportowany pneumatycznie za pomocą gazów z pieców do wypalania klinkieru (wprawianych w ruch przez wentylator młynowy) do separatora dynamicznego. W separatorze dynamicznym dokonywane jest rozdzielenie pyłu węglowego o pożądanych parametrach od nadziarna (pyłu o innych niż wymagane parametrach). Nadziarno trafia do ponownego przemielenia, zaś pył węglowy o właściwych parametrach jest transportowany do filtra workowego, w którym dochodzi do oddzielenia pyłu od gazu wykorzystywanego do jego transportu.

Odfiltrowany pył węglowy trafia do zbiorników pyłu węglowego, z których jest podawany na palniki pieców służących do wypalania klinkieru.

Spółka nie sprzedaje na zewnątrz zmielonego pyłu węglowego - jest on w całości zużywany przez zakłady Spółki.

b. Lekki olei opałowy

Drugim rodzajem paliwa stosowanego przez Spółkę jest lekki olej opałowy. Wskazany rodzaj paliwa zastępczego jest dostarczany do zakładów przez kontrahentów Spółki.

Spółka nie dokonuje obróbki otrzymywanych z zewnątrz lekkich olejów opałowych. Lekki olej opałowy wykorzystywane jest podczas przygotowywania instalacji produkcyjnych do pracy.

c. Paliwa zastępcze pochodzenia odpadowego

Oprócz lekkich olejów opałowych, alternatywnym wobec pyłu węglowego paliwem używanym przez Spółkę są tzw. paliwa zastępcze pochodzenia odpadowego. W przypadku Spółki do paliw zastępczych zalicza się Stałe Paliwa Wtórne (PASi oraz PASr), odpady z gumy (głównie zużyte opony), ciekłe (stabilizowane) paliwa odpadowe oraz inne odpady mające odpowiednie właściwości (kaloryczność i skład chemiczny).

Paliwa zastępcze co do zasady przygotowywane są w instalacjach znajdujących się poza zakładami Spółki. Mogą być dodatkowo suszone w suszarni przy użyciu gorących gazów z chłodników pieców do wypalania klinkieru.

5. Produkcja klinkieru - wypał klinkieru

Wypalanie klinkieru w Spółce odbywa się metodą suchą z wykorzystaniem wymienników ciepła oraz pieców obrotowych. Materiał ze zbiorników homogenizacyjnych transportowany jest na najwyższy poziom wymiennika ciepła, składającego się z szeregu cyklonów oraz kalcynatora (dodatkowej komory spalania - instalacji służącej do dekarbonizacji). Mączka surowcowa opada przez poszczególne poziomy wymienników ogrzewając się w strumieniu gazów wydobywających się z procesu wypalania klinkieru w piecach.

Mąka surowcowa podczas przechodzenia przez wymienniki ciepła poddawana jest procesom chemicznym, przygotowującym mąkę do właściwego wypalania w piecu. W wyniku mieszania się mączki oraz pyłów pochodzących z pieca wypału klinkieru powstaje ostateczny materiał, stanowiący wsad do pieców wypalania klinkieru. Tak przetworzona mąka surowcowa stanowi wsad, który trafia do pieców i przemieszcza się w nich (pod wpływem ruchu obrotowego pieca).

Wprowadzony do pieca wsad pod wpływem ruchu obrotowego pieca i jego nachylenia miesza się i przesuwa w stronę gorącego końca pieca. Wsad w wyniku kontaktu z gorącymi gazami i ulega dalszej kalcynacji (rozpadowi wszystkich węglanów znajdujących się we wsadzie piecowym).

Po wypaleniu klinkier trafia do chłodnika klinkieru (instalacji składającej się z rusztów, kruszarki oraz wentylatorów nadmuchowych), mającego za zadanie jego stopniowe schładzanie. Chłodzenie klinkieru przeprowadzane jest za pomocą wentylatorów nadmuchowych doprowadzających zimne powietrze (ruszt statyczny) oraz ruchomym rusztom (ruszty dynamiczne). W celu ujednorodnienia ziarnistości klinkieru zainstalowana kruszarka rolowa rozbija powstające bryły klinkieru. Dzięki stopniowemu, szybkiemu schłodzeniu utrwalany jest skład mineralny klinkieru. Proces ten pozwala także na uzyskanie poprawy mielności klinkieru i reaktywności uzyskanego z niego cementu. Po schłodzeniu klinkier transportowany jest za pomocą ciągu przenośników do silosów klinkieru.

Pyły niesione przez gazy wychodzące z procesu produkcji klinkieru są wytrącane w elektrofiltrach gazów i zawracane do procesu produkcji. Dla prawidłowego prowadzenia procesu oraz przepływu mąki w układzie wieży wymienników pracuje układ by-passu mający za zadanie ochronę procesu przed niekorzystnym wpływem szkodliwych składników lotnych pochodzących z wsadu i paliwa. Instalacja by-passu odciąga część gazów piecowych bogatych w pył i wyprowadza je poza układ wieży wymienników. Odciągnięty pył wykorzystywany jest w procesie produkcji.

Na tym etapie kończy się proces wytwarzania klinkieru cementowego. Klinkier wyprodukowany przez Spółkę może być zarówno wykorzystywany do produkcji cementu jak i sprzedawany na zewnątrz.

6. Produkcja cementu - przemiał cementu

Przemiał cementu odbywa się w młynach pracujących w układzie zamkniętym. Klinkier pobierany z silosów klinkieru jest dostarczany do zbiorników buforowych przed młynami cementu. Do odpowiednich zbiorników buforowych podawane są także inne substancje stanowiące pożądane, w zależności od rodzaju produkowanego cementu, składniki wyrobu gotowego (m. in. żużel wielkopiecowy, popiół lotny zwęgla, gips (syntetyczny lub naturalny), kamień wapienny etc.). Składniki transportowane są (w zależności od ich właściwości] za pomocą suwnic, ciągów transporterów (m. in. taśmowych, pneumatycznych). Wszystkie składniki cementu dozowane są do młyna we właściwej ilości przez wagi zamontowane przy zbiornikach buforowych. Do mielenia cementu Spółka wykorzystuje młyny różnych typów pozwalających na uzyskanie cementu o określonych właściwościach (np. zmielonego na większe lub mniejsze ziarno).

Po zmieleniu pył cementowy jest transportowany za pośrednictwem rynien aeracyjnych i elewatorów kubełkowych do separatora dynamicznego. Następnie, w separatorze dynamicznym odbywa się oddzielanie pyłu od nadziarna (pyłu cementowego, który nie spełnia wymaganych parametrów). Nadziarno za pomocą rynien aeracyjnych jest przekazywane do młyna do ponownego przemielenia. Wydzielony w separatorze gotowy cement jest transportowany za pomocą powietrza z wentylatora do filtra workowego, w którym dokonywane jest oddzielenie produktu od gazu. Następnie gotowy produkt jest transportowany rynnami aeracyjnymi i przenośnikami taśmowymi lub transportem pneumatycznym do silosów wyrobów gotowych. Układ młyna oraz separatora jest odpylany filtrami workowymi, a wytrącony cement kierowany jest do strumienia gotowego produktu.

7. Produkcja cementu - Pakowanie /ładowanie cementu

W zależności od potrzeb klienta, cement po przekazaniu na silosy cementu może trafić na stanowiska załadowcze cementosamochodów oraz cementowagonów lub do pakowaczek.

Cement do wysyłki pobierany jest z silosów, podlega aeracji a następnie poprzez układ przenośników ślimakowych i elewatorów kierowany jest do punktów załadowczych, z których zasypywany jest do cementowagonów lub cementosamochodów. Cement do pakowania jest wybierany w podobny sposób i kierowany jest do pakowaczek a następnie do układów paletyzowania. Cały proces wybierania, załadunku i pakowania jest odpylany a wytracony cement wraca do załadunku. Podczas oczekiwania na załadunek wyprodukowany cement jest stale areowany - w przeciwnym wypadku mógłby utracić on swoje właściwości a nawet uszkodzić urządzenia Spółki.

8. Produkcja klinkieru i cementu - inne zużycia technologiczne

Z uwagi na zapotrzebowanie na powietrze o odpowiednich parametrach na poszczególnych etapach procesu technologicznego (do celów np. odpowiedniej aeracji zbiorników, transportu cementu rynnami aeracyjnymi, zapewnienia strzepywania filtrów odpylających) Spółka używa specjalnych urządzeń do produkcji powietrza o odpowiednich parametrach (wytworzonego przez sprężarki lokalne i sieciowe). Spółka wykorzystuje także odpylacze w celach nadania ww. powietrzu odpowiednich właściwości. Dodatkowo na poszczególnych etapach wykorzystywane są woda pitna i technologiczna wytwarzane i przemieszczane przy pomocy pomp. Działania te są niezbędne z punktu widzenia procesu produkcji klinkieru i cementu.

Poszczególne stanowiska pracy, drogi wewnątrzzakładowe jak i hale produkcyjne oświetlone są zgodnie z normami BHP

Spółka wskazuje, iż zgodnie z otrzymaną przez Spółkę opinią klasyfikacyjną (sygn. LDZ- OKN.4221.1161.2016.PKD.1) z dnia 6 kwietnia 2016 r. wydaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi w oparciu o analogiczny opis czynności produkcyjnych dokonywanych w zakładach produkcyjnych Spółki (przedstawiony w punktach od 1 do 8), całość opisywanej działalności Spółki mieści się w grupowaniu PKD 23.51.Z Produkcja cementu".

Spółka zamierza składać do właściwego Urzędu Celnego oświadczenia dot. wolumenów energii elektrycznej wykorzystanej do celów zwolnionych zgodnie z art. 30 ust 7b pkt 2 w zw. z ust 7c ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, zużycia energii elektrycznej powstałe na 4 etapie produkcji klinkieru tj. przy przygotowaniu paliw są zużyciami powstałymi w procesach mineralogicznych (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust 1 pkt 33 ustawy akcyzowej) a tym samym mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 30 ust 7a pkt 4 ustawy akcyzowej.

Uzasadnienie.

Działalność produkcyjna Spółki jako proces mineralogiczny.

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy akcyzowej zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych.

Równocześnie w art. 2 ust 1 pkt 33 ustawy określono definicję procesów mineralogicznych, za które uznaje się procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm,; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.). Natomiast, zgodnie z przedmiotową nomenklaturą NACE (wersja rev. 1.1) pod kodem DI 26 produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych klasyfikowana jest m.in. produkcja cementu i klinkieru.

W ocenie Spółki, potwierdzonej opinią klasyfikacyjną (sygn. LDZ-OKN.4221.1161.2016.PKD.1) z dnia 6 kwietnia 2016 r. wydaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi, Spółka w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego wykonuje działalność, którą należy klasyfikować do grupowania PKD 23.51.Z Produkcja cementu.

Zgodnie natomiast z brzmieniem rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. nr 251 poz. 1885):

Klasyfikacje macierzyste to te klasyfikacje gospodarcze i społeczne, które są wynikiem międzynarodowych porozumień potwierdzonych przez Komisję Statystyczną Narodów Zjednoczonych lub inne organizacje międzyrządowe (...) Mogą być one używane jako wzorce do tworzenia bądź rewizji innych klasyfikacji, zarówno w odniesieniu do struktury jak również cech i definicji poszczególnych grupowań.
Klasyfikacje pochodne tworzone są w oparciu o klasyfikacje macierzyste. Mogą być one przygotowane albo poprzez przyjęcie struktury i grupowań klasyfikacji macierzystej, a następnie poprzez wprowadzenie dodatkowych szczegółowych poziomów albo przegrupowanie lub agregację elementów z jednej lub kilku klasyfikacji macierzystych. (...)

Polska Klasyfikacja Działalności (PKD) 2007 jest klasyfikacją pochodną w stosunku do klasyfikacji macierzystej - NACE Rev. 2. (...). Do czwartego poziomu klasyfikacja PKD-2007 jest zgodna z klasyfikacją NACE Rev. 2. W związku z powyższym PKD-2007 zachowuje pełną spójność i porównywalność metodologiczną, pojęciową, zakresową i kodową na poziomie czterech cyfr z klasyfikacją NACE Rev.2.

W niniejszej sprawie należy uznać więc, iż dla potrzeb rozważań dotyczących kwalifikacji danych procesów lub czynności do procesu mineralogicznego w rozumieniu ustawy akcyzowej grupowanie PKD 2007 grupowanie 23.51.Z (produkcja cementu) w pełni odpowiada grupowaniu 23.51 nomenklatury NACE rev. 2, które to z kolei (zgodnie z tabelami przejścia opublikowanymi na stronie EUROSTAT) odpowiada grupowaniu DI 26.51 (produkcja cementu) nomenklatury NACE rev 1.1, do którego odwołują się obecnie obowiązujące przepisy ustawy akcyzowej przy definiowaniu procesu mineralogicznego.

Należy podkreślić, iż zgodnie z notami wyjaśniającymi trzech wspomnianych klasyfikacji (NACE rev. 1.1 i 2 oraz PKD 2007) do powołanych grupowań zalicza się produkcję klinkieru cementowego i cementów hydraulicznych, włączając cement portlandzki, cement glinowy, cement żużlowy i cement superfosfatowy - a więc zarówno działalność polegającą na produkcji różnego rodzaju cementu jak i klinkieru.

W konsekwencji nie ulega wątpliwości, iż działalność produkcyjna Spółki, zarówno w zakresie produkcji klinkieru jak i produkcji cementu, posiada charakter mineralogiczny i tym samym mieści się w zakresie pojęciowym określenia procesy mineralogiczne zdefiniowanego na gruncie ustawy akcyzowej w art. 2 ust. 1 pkt 33.

Znaczenie pojęcia procesu w przepisach regulujących zwolnienie dla zużyć energii elektrycznej powstałych w procesach mineralogicznych

Jak zostało wskazane powyżej, zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy akcyzowej zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z definicją zwartą w Wielkim Słowniku Języka Polskiego Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk proces to ciąg następujących po sobie zmian fizycznych lub chemicznych powiązanych przyczynowo. Z kolei według Uniwersalnego Słownika języka polskiego PWN jest to przebieg następujących po sobie i powiązanych przyczynowo określonych zmian, stanowiących stadia, fazy, etapy rozwoju czegoś, rozwijanie się, przeobrażanie się czegoś. Należy więc podkreślić, iż poszczególne stadia lub fazy procesu mogą przekształcać dany materiał tak aby zachodziły w nim zmiany fizyczne lub chemiczne - nie istnieje konieczność dokonywania obu typów zmian w danej fazie procesu by uznać ją za jego część.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż z istoty przytoczonych powyżej definicji wynika, że do procesu produkcji klinkieru i cementu należy zaliczyć zespół regularnie po sobie następujących zjawisk pozostających między sobą w związku przyczynowym zmierzających do wytworzenia klinkieru lub/i cementu. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego, który przykładowo w wyroku z dnia 23 maja 2013 r. dotyczącego zwolnienia dla energii elektrycznej zużywanej w procesie produkcji energii elektrycznej (sygn. I GSK 397/12) stwierdził m.in., że () proces produkcji powinien być również utożsamiany ściśle z procesem technologicznym, obejmujących swym zakresem uporządkowany zestaw celowych działań wykonywanych w toku produkcji począwszy od pobrania materiału wejściowego poprzez wszystkie operacje technologiczne aż do otrzymania gotowego wyrobu. Na proces produkcyjny będzie się więc składała suma operacji produkcyjnych wykonywanych w uporządkowanej kolejności i mających na celu wytworzenie określonego wyrobu. (...) oraz w wyroku NSA z dnia 19 września 2012 r. (sygn. I GSK 369/12), w którym Sąd zaakceptował definicję procesu wskazaną przez Sąd pierwszej instancji - definicję zgodnie z którą proces to przebieg regularnie po sobie następujących zjawisk, pozostających miedzy sobą w związku przyczynowym.

Spółka stoi na stanowisku, iż opisane w zdarzeniu przyszłym poszczególne etapy produkcyjne bez wątpienia łączy szereg powiązanych ze sobą zabiegów i czynności (nakierowanych na wywołanie zmian fizycznych i chemicznych) pozostających w ciągu przyczynowym mającym finalnie na celu wytworzenie określonego wyrobu gotowego (cementu lub klinkieru).

Spółka pragnie także zwrócić uwagę, iż w jej ocenie wszelkie wątpliwości co do rozumienia pojęcia proces mineralogiczny powinny odbywać się po wszechstronnej i pełnej analizie interpretacyjnej (m. in. językowej - czyli w oparciu o różnorodne źródła i definicje dotyczące definiowanej rzeczy bądź zjawiska). Jednocześnie, w przypadku wątpliwości interpretacyjnych (o których istnieniu może świadczyć bardzo duża ilość wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych co do faktycznego znaczenia pojęcia proces mineralogiczny w tym szczególnie w kontekście działalności podmiotów na rynku cementowym), których nie da się usunąć powinny być, zgodnie z art. 2a ordynacji podatkowej rozstrzygane na korzyść podatnika.

Etapy produkcji klinkieru i cementu a znaczenie pojęcia procesu - kruszenie surowca

W ocenie Spółki proces mineralogiczny (produkcja klinkieru) rozpoczyna się wraz z zasypaniem surowca do koszy zasypowych kruszarek - jest to moment początku przetwarzania materiału wejściowego o którym mowa w powoływanym wyżej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Z punktu widzenia technologii produkcji i celu dokonywania czynności na etapie kruszenia surowca - kruszenie niewiele różni się od mielenia surowca (dokonywanego w dalszym toku procesu) w celu uzyskania mąki surowcowej. Celem zarówno kruszenia jak i mielenia jest uzyskanie materiału (do dalszego przerobu) o mniejszym ziarnie - tak aby planowane, nakierowane na uzyskanie konkretnego wyrobu gotowego, działania i czynności mogły się odbyć (transport, homogenizacja, wypalanie klinkieru etc.). Możliwość zastosowania zwolnienia w odniesieniu do zużyć energii elektrycznej powstałych na etapie mielenia surowca w młynach jest powszechnie akceptowana przez Ministra Finansów w interpretacjach indywidualnych wydanych na rzecz podmiotów z branży cementowej. W ocenie Spółki, z tego samego rodzaju preferencji powinny móc korzystać zużycia energii elektrycznej powstałe na etapie kruszenia surowca.

W ocenie Wnioskodawcy nie ma uzasadnienia prowadzenie teoretycznych rozważań w których dokonuje się rozszczepienia procesu produkcyjnego na poszczególne jego etapy przy użyciu argumentacji wskazującej, iż potencjalnie w danym ciągu technologicznym można zastąpić dany etap procesu przez np. zakup przetworzonego materiału wejściowego (w przypadku produkcji klinkieru - pokruszonego czy homogenizowanego surowca) od podmiotów zewnętrznych. W ocenie Wnioskodawcy akceptacja tego rodzaju argumentów prowadzi do absurdu, który umożliwia uznanie, iż niezależnie od faktycznego sposobu prowadzenia procesu technologicznego (i etapów, które składają się na niego w danym zakładzie (fabryce)) można rozdzielić proces technologiczny na drobne odcinki i pojedyncze działania, które faktycznie - abstrahując od stanu faktycznego - przestają posiadać charakter ciągłości procesu. W ocenie wnioskodawcy tego typu dywagacje (zarówno w odniesieniu do kruszenia surowca, mielenia paliwa węglowego etc.) wypaczają sens prowadzenia działalności w charakterze zakładu produkcyjnego (możliwie samodzielnej, opłacalnej produkcji wyrobów gotowych) i z tego powodu są niedopuszczalne. Abstrahują one także od stanu faktycznego, który funkcjonuje w realiach danego konkretnego zakładu produkcyjnego, który występuje o interpretację indywidualną celem potwierdzenia rozumienia przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do procesu produkcji jaki prowadzi.

Zdaniem Spółki - w przypadku procesu produkcyjnego prowadzonego w zakładzie Wnioskodawcy proces mineralogiczny produkcji klinkieru lub cementu zaczyna się tam, gdzie faktycznie dokonuje się pierwszych czynności prowadzących w logiczny sposób do powstania cementu bądź klinkieru - tj. na maszynach kruszących surowiec.

Etapy produkcji klinkieru i cementu a znaczenie pojęcia procesu - homogenizacja surowca

W ocenie Spółki podobnie należy ocenić zużycia energii elektrycznej powstające na etapie homogenizacji surowca na składzie uśredniającym (a także w innych etapach procesu gdzie dochodzi do homogenizacji surowca bądź składników wyrobu gotowego). Homogenizacja -surowca, wsadu piecowego, klinkieru, cementu w stanie luźnym - jest jednym z kluczowych zabiegów, które odbywają się podczas produkcji klinkieru i cementu. W praktyce, przy masowej produkcji wyrobów (różnego rodzaju) bardzo rzadko zdarza się, iż surowce bądź dodatki stanowiące część wyrobów gotowych (gips, łupek, kamień wapienny etc.) mają charakter jednorodny pod względem chemicznym i fizycznym. Z tego względu podczas procesów produkcyjnych ma miejsce homogenizacja, której celem jest uśrednienie różnego rodzaju właściwości danego materiału, który zostaje przetworzony w procesie produkcyjnym. W przeciwnym razie, bez dokonywania tego typu zabiegów mogłoby się okazać, iż zakład produkcyjny nie wyprodukuje wyrobów o pożądanych właściwościach a partie wyrobów gotowych będą się znacząco od siebie różniły - co może doprowadzić do niemożności wykorzystania danej partii wyrobów gotowych w danym, określonym i właściwym dla nich celu. Maszyny pracujące na etapie homogenizacji surowca na hali uśredniającej mają za zadanie zniwelowanie różnic, które powstają w składzie chemicznym poszczególnych partii surowca i dlatego są, w ocenie Wnioskodawcy, niezbędne w procesie produkcyjnym klinkieru i cementu o określonych, zakładanych z góry, właściwościach.

Z tego względu, w ocenie Spółki, zużycia powstałe na transporcie z kruszarek surowca na halę uśredniającą i halę suwnic, a także z tych miejsc do młynów surowca powinny korzystać ze zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym w jego szerokim znaczeniu.

Etapy produkcji klinkieru i cementu a znaczenie pojęcia procesu - mielenie surowca, wypał klinkieru, mielenie cementu

W ocenie Wnioskodawcy, w oparciu o przywoływane już interpretacje indywidualne wydane dla podmiotów z branży cementowej - możliwość zwolnienia zużyć energii elektrycznej powstałych na etapach przemiału surowca w młynach, klinkieryzacji wsadu piecowego w piecach wypału klinkieru, przemiału cementu oraz transportu przetwarzanych materiałów pomiędzy tymi etapami nie budzi wątpliwości Spółki ani organów interpretacyjnych.

Etapy produkcji klinkieru i cementu a znaczenie pojęcia procesu - pakowanie cementu, ładowanie cementu na cementowagony i cementowozy

Zgodnie z przywoływanymi już definicjami procesu, obecnymi w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego, proces produkcji kończy się w momencie uzyskania określonego wyrobu gotowego, którego wyprodukowanie było celem prowadzenia tego procesu. W ocenie Spółki, z tego punktu widzenia proces produkcyjny cementu kończy się, w zależności od zamówionej przez klienta formy dostawy cementu, w momencie przesypania cementu luzem do cementowagonów i cementowozów bądź też w momencie nasypania cementu w paczki i spaletyzowania ich na paletach transportowych.

W ocenie Wnioskodawcy cement (z uwagi na charakter wyrobu) nie jest wyrobem gotowym w rozumieniu przytaczanych interpretacji w momencie dostarczenia go do silosów cementu. Cement w silosach do których jest transportowany po przemieleniu musi podlegać stałej aeracji i wzbudzaniu gdyż w przeciwnym razie doszłoby do jego zbrylenia (co skutkowałoby brakiem jego przydatności do użycia oraz zablokowaniem silosów). Podlega więc on stałym dalszym działaniom mającym na celu zachowanie jego charakteru i używalności przed wydaniem go klientowi z zamówionej formie gotowego wyrobu - luzem (w stanie sypkim) bądź też w na paletach opakowanego w paczki. Z punktu widzenia Spółki jak i jej klientów - przed przesypaniem cementu do odpowiednich środków transportu lub zapakowaniu go w paczki i na palety - cement nie jest wyrobem gotowym. Dopiero w momencie, w którym cement przyjmuję formę, w której może opuścić teren zakładu produkcyjnego a klient ma możliwość odebrania go w zamówionej formie - cement staje się wyrobem gotowym.

Tego typu sytuację można przyrównać do produkcji napojów - np. piwa. W nowoczesnej technologii piwowarskiej właściwości chemiczne i fizyczne piwa, co do zasady, ustalają się na etapie fermentacji. Tym niemniej, o wyrobie gotowym - takim jak ma być sprzedawany konsumentom - możemy mówić jedynie po przelaniu wyrobu o ustalonych właściwościach chemicznych i fizycznych do właściwych opakowań (butelek, puszek etc.), w których trafią one na rynek.

Podsumowując, nie ma wątpliwości, iż w formie bez właściwego opakowania nie można sprzedać wyrobu klientom Spółki - oznacza to, iż cement należy uznać za wyrób gotowy dopiero w momencie zapakowania w odpowiednie opakowania bądź pojazdy przystosowane do jego transportu. Należy więc uznać, iż zużycia energii elektrycznej powstałe przed ukończeniem ładowania medium, w którym zostaną odebrane przez klienta należy uznać jako zużycia mające na celu przygotowanie wyrobu gotowego a tym samym zużycia powstałe w procesie mineralogicznym mogące korzystać ze zwolnienia z akcyzy.

Etapy produkcji klinkieru i cementu a znaczenie pojęcia procesu - przygotowanie paliw

Spółka pragnie natomiast stwierdzić, iż w jej ocenie zużycia energii elektrycznej powstałe podczas czynności zmierzających do przygotowywania paliw do ich zużycia (pyłu węglowego, paliw alternatywnych, łupka przywęglowego) powinny korzystać ze zwolnienia z akcyzy jako zużycia powstałe w procesach mineralogicznych. Wynika to z faktu, iż paliwa te w sposób bezpośredni biorą udział w procesie mineralogicznym a ich skład chemiczny ma bezpośredni wpływ na właściwości chemiczne wyrobu gotowego (klinkieru i cementu) - po spaleniu ich składniki stają się bowiem częścią składu chemicznego wyrobów gotowych. Paliwa pełnią więc w procesie produkcji klinkieru i cementu podwójną rolę - są jednocześnie paliwami spalanymi w celu uzyskania energii niezbędnej do m. in. klinkieryzacji, ale także stanowią materiał z którego pochodzą składniki znajdujące się finalnie w wyrobach gotowych produkowanych przez Spółkę.

Etapy produkcji klinkieru i cementu a znaczenie pojęcia procesu - inne zużycia technologiczne

Warto podkreślić, iż przedstawiony charakter działań związany jest również z urządzeniami wykorzystywanymi na poszczególnych etapach procesu produkcyjnego do celów np. odpowiedniej aeracji zbiorników, transportu cementu rynnami areacyjnymi, zapewnienia strzepywania filtrów odpylających oraz używanych przez Spółkę specjalnych urządzeń do produkcji powietrza o odpowiednich parametrach (sprężarkach) i odpylaczach (używanych w celach nadania ww. powietrzu odpowiednich właściwości). Bowiem bez użycia ww. urządzeń prowadzenie procesu produkcyjnego (m. in. przemieszczanie materiałów wewnątrz maszyn, cyklonów etc.) byłoby niemożliwe. Takie podejście zgodne jest z poglądem prezentowanym w cytowanym wyroku NSA (I GSK 369/12) zgodnie z którym (...) proces produkcji obejmuje zarówno zasadniczy proces przemiany energetycznej jaki zachodzi w urządzeniach podstawowych elektrowni (w kotle parowym, w turbinie parowej i w generatorze), jak również procesy pomocnicze zachodzące w ramach procesu produkcyjnego i wykonywane przez urządzenia bezpośrednio wspomagające urządzenia podstawowe..

Warto również zwrócić uwagę na stanowisko wyrażone przez organy interpretacyjne w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 marca 2016 r. (znak: IBPP4/4513-237/15/MK), w której Organ stwierdził m.in., że W proces mineralogiczny uprawniający do zastosowania zwolnienia z akcyzy wpisują się także czynności związane z wytwarzaniem sprężonego powietrza, a także zużycie energii elektrycznej niezbędnej do oświetlenia pomieszczeń, hal urządzeń, w których czynności wykonują pracownicy bezpośrednio obsługujący lub nadzorujący przebieg procesu produkcji,
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 marca 2016 r. (znak: IPPP3/4513-91/15-2/SM), w której Organ stanął na stanowisku, że Ze zwolnienia od akcyzy nie będzie również korzystać energia elektryczna zużywana do oświetlania i ogrzewania pomieszczeń, hal i warsztatów, w których wyłącznie przebywają pracownicy wykonujący czynności obsługi lub nadzoru przebiegu procesu technologicznego, o ile w tych pomieszczeniach, halach i warsztatach nie znajdują się również maszyny czy urządzenia wykorzystywane do produkcji cementu. W tej sytuacji energia elektryczna nie jest używana do zasilania maszyn i urządzeń wykorzystywanych w procesie mineralogicznym (produkcja cementu), a z działaniem urządzeń, zapewniających odpowiednie warunki osób je obsługujących.
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 marca 2016 r. (znak IBPP4/4513-236/15/EK), w której Organ przyznał możliwość korzystania ze zwolnienia energii zużywanej w procesach mineralogicznych następującym urządzeniom takim jak: wentylatory, podajniki taśmowe i przenośniki, sprężarki i odprężarki, automaty nożycowe, kruszarki, szafy sterownicze, ciągi ruchu, transformatory, rozdzielnice i inne, w których wykorzystywana jest przemiana energii elektrycznej na inne rodzaje energii niezbędne do pełnego i właściwego prowadzenia oraz monitorowania procesu technologicznego.

W ocenie Spółki taka interpretacja przepisów uprawnia ją także do zwalniania zużyć energii elektrycznych powstałych przy oświetlaniu pomieszczeń, w których znajdują się maszyny uczestniczące w procesie mineralogicznym.

Tym samym, należy stwierdzić, że każdy z opisanych w zdarzeniu przyszłym etapów produkcyjnych, zarówno w przypadku produkcji klinkieru jak i cementu, stanowi sumę operacji produkcyjnych wykonywanych w uporządkowanej kolejności, które mają na celu wyprodukowanie, w zależności od zapotrzebowania klientów Spółki, gotowego wyrobu -klinkieru lub cementu (w formie zamówionej przez klientów Spółki).

Szczególnie należy mieć na uwadze, iż spójny i nierozerwalny charakter przedstawionych działań potwierdza również fakt, że w przypadku odłączenia ze schematu produkcji któregoś z elementów określony wyrób gotowy mógłby nie powstać, lub nie posiadałby wszystkich wymaganych właściwości i cech, w szczególności mógłby nie spełniać norm wskazujących na pozytywną ocenę jakościową wytwarzanego wyrobu.

Mając na uwadze powyższe. Spółka stoi na stanowisku, iż każdy z opisanych etapów produkcyjnych jak i każde z używanych na nich urządzeń składają się w całości na proces produkcji cementu oraz klinkieru, wobec czego biorą udział w procesie mineralogicznym zdefiniowanym w przepisach ustawy akcyzowej. W konsekwencji energia elektryczna zużywana na poszczególnych etapach procesu produkcyjnego zużywana jest w procesie mineralogicznym.

Wobec powyższego, zasadne jest stanowisko Spółki, iż energia elektryczna zużywana na etapie przygotowania paliw podlega zwolnieniu od akcyzy określnego w art. 30 ust 7a pkt 4 w zw. z art. 2 ust 1 pkt 33 ustawy akcyzowej, jako energia elektryczna zużywana w procesach mineralogicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 i 33 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.):

wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy,
procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą ().

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 4, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych. Zwolnienie to jest uwarunkowane:

wykorzystywaniem energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;
przekazywaniem przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania (art. 30 ust. 7b ustawy).

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
sposób wykorzystania energii elektrycznej;
datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.

Zgodnie z ww. przepisami od 1 stycznia 2016 r. wprowadzono zwolnienia dla energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych. Procesy te zostały zdefiniowane jako procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych. Należy tutaj zauważyć, że zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej, celem tego rozporządzenia jest ustanowienie wspólnej statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej.

Należy także wskazać, że ww. nomenklatura klasyfikuje produkcję danego towaru, natomiast w definicji procesów mineralogicznych jest mowa o procesach sklasyfikowanych na podstawie tej nomenklatury. Jest tu zatem mowa o dwóch różnych czynnościach, które w praktyce mogą lecz nie musza się pokrywać.

Jak wynika bowiem z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mającą na celu wytworzenie np. określonych towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie określonych towarów.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 proces to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Na podstawie powyższego należy zauważyć, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Należy wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Dodatkowo należy zauważyć, że zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem cementu, tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku procesu mineralogicznego, nie oznacza, że każdy etap jego produkcji winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem mineralogicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces mineralogiczny.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że proces mineralogiczny należy zdefiniować jako proces, w którym następuje przemiana fizykochemiczna minerałów (związków chemicznych powstałych wskutek procesów geologicznych) w określony produkt.

W konsekwencji zwolnieniu od podatku podlega tylko energia elektryczna zużywana w ww. procesie.

Chcąc odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy należy rozpatrzyć czy czynności, które mają miejsce na etapie czwartym w ramach produkcji klinkieru stanowią element procesu mineralogicznego.

Jak wynika z wniosku wypalanie klinkieru stanowi etap procesu produkcji cementu, w którym wymagane jest dostarczenie znacznych ilości energii cieplnej. W tym celu Spółka wykorzystuje paliwa takie jak węgiel oraz paliwa uzupełniające (m. in. tkaniny, zużyte opony, kord, paliwa ciekłe odpadowe, tworzywa sztuczne, popioły etc.). Podstawowym paliwem zużywanym przez Spółkę jest węgiel kamienny w postaci pyłu. Incydentalnie Spółka wykorzystuje także olej opałowy lekki.

Jak wskazano powyżej, fakt że działalność Spółki mieści się ww. klasyfikacji nie oznacza, że automatycznie każda czynność jaka ma miejsce w zakładzie stanowi proces mineralogiczny. We wniosku opisano proces produkcji klinkieru tj. wytworzenie produktu z minerałów, którego etapem jest przygotowanie paliw wykorzystywanych do wypalenia klinkieru. Mając na uwadze przytoczoną powyżej definicje procesu mineralogicznego nie sposób uznać, że przygotowanie paliw stanowi proces mineralogiczny. Należy zauważyć, że na tym etapie w ogóle nie mamy do czynienia z minerałami, a tym samym z przemiana fizykochemiczna minerałów. Czynności te same w sobie nawet nie stanowią produkcji klinkieru. Jest to niewątpliwie etap niezbędny, można powiedzieć przygotowanie się do procesu produkcji, co jednak nie zmienia charakteru tych czynności jako nie wiążących się z poddaniem surowca zmianom fizykochemicznym w wyniku którego powstaje klinkier. Z punktu widzenia procesu mineralogicznego, są to czynności poprzedzające tą produkcję, które jednak nie mają miejsca podczas samego procesu. Skoro zatem przygotowanie paliwa nie stanowi procesu mineralogicznego energia elektryczna zużyta na tym etapie produkcji klinkieru nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie