Temat interpretacji

zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 kwietnia 2017 r. (data wpływu 26 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Zakład Energetyki Cieplnej) prowadzi działalność gospodarczą jako spółka z o.o. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie i zaopatrzenie w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatycznych - klasyfikacja PKD 3530Z. Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie koncesji udzielonych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na wytwarzanie, przesył oraz dystrybucję ciepła. Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetycznym sprzedającym ciepło odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium kraju. Łączna moc zamówiona przez odbiorców przyłączonych do sieci jest większa niż 5 MW, zatem Wnioskodawca zobowiązany jest do uzyskania i umorzenia świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów) lub uiszczenia opłaty zastępczej, na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2011 r. Nr 94 poz. 551) i art. 10 ust. 1 i art. 11 ust. 1 nowej ustawy o efektywności energetycznej (Dz.U. z 20 maja 2016 r. poz. 831). Wnioskodawca nie otrzymał przedmiotowych świadectw w związku z realizowanymi przedsięwzięciami służącymi poprawie efektywności energetycznej, lecz nabędzie je na giełdzie, aby wywiązać się z obowiązku przedstawienia ich do umorzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki. Wnioskodawca eksploatuje jedną kotłownię, która jest opalana miałem węglowym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy o podatku akcyzowym Wnioskodawca jest finalnym nabywcą węglowym. Udział zakupu miału węglowego w wartości produkcji sprzedanej wynosi więcej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca spełniając warunek określony w art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym oraz podlegając obowiązkom określonym w art. 12 ust. 1 i ust. 2 ustawy o efektywności energetycznej z 2011 r. i art. 10 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy z 2016 r., będzie uprawniony od 1 lipca 2017 r. do korzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego od nabywanych wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 43)?

Zdaniem Wnioskodawcy, warunkiem zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, jest objęcie zakładu energochłonnego systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej. Przepis art. 31c pkt 3 uznaje za taki system, tzw. system białych certyfikatów. Wnioskodawca uważa, że system ten wypełnia intencje ustawodawcy określone w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, bowiem działa na rzecz poprawy efektywności gospodarki energetycznej, prowadząc do uzyskania wymiernych oszczędności energii. W ocenie Wnioskodawcy nabycie, a następnie umorzenie świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenie opłaty zastępczej, stanowi działania proefektywnościowe i świadczy o wprowadzeniu u Wnioskodawcy systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska i podwyższenia efektywności energetycznej. Wnioskodawca uważa, że jest zakładem objętym systemem prowadzącym do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska i podwyższenia efektywności energetycznej i w związku z tym całość zużywanych przez niego wyrobów węglowych będzie podlegała zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 743 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy - art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy.

I tak w załączniku nr 1 do ustawy umieszczono w pozycji:

1. 19 - ex 2701 Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
2. 20 - ex 2702 Węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych.
3. 21 - ex 2704 00 Koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wynika iż oznaczenie ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala je zaliczyć do wyrobów akcyzowych.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2016 r. poz. 1943, 1954 i 1985), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. z 2016 r. poz. 157), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1638 i 1948), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2016 r. poz. 930, 1583 i 1948), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;
9. przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zgodnie z nowym brzemieniem art. 31a ust. 1 ustawy, który na podstawie ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2016 r. poz. 2005) wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2017 r., zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, 1954 i 1985), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2016 r. poz. 157), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1638 i 1948), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930, 1583 i 1948), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Zgodnie z art. 31a ust. 3 i 4 warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.

Podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1. na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub
2. w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

W myśl art. 31a ust. 7 ustawy przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jednocześnie zgodnie z nowym brzemieniem art. 31c ustawy, który na podstawie ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U z 2016 r. poz. 2005) wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2017 r., za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. Europejski System Handlu Emisjami zgodny z ustawą z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266, 542, 1579 i 1948) i przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;
2. system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz.U. poz. 1060);
3. uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2015 r. poz. 2167 i 2359 oraz z 2016 r. poz. 266 i 1250), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;
4. system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004;
5. system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001:2011.

W tym miejscu tut. Organ pragnie zauważyć, że ustawa o efektywności energetycznej z 15 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 2167 z późn. zm.) przestała obowiązywać z dniem 30 września 2016 r. Zastąpiła ją ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2015 r. poz. 831), zwana dalej ustawą o efektywności energetycznej.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o efektywności energetycznej podmioty, o których mowa w ust. 2, zwane dalej podmiotami zobowiązanymi, są obowiązane:

1. zrealizować przedsięwzięcie lub przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej u odbiorcy końcowego, w wyniku których uzyskuje się oszczędności energii finalnej w wysokości określonej w art. 14 ust. 1, potwierdzone audytem efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 25, lub
2. uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 20 ust. 1

-z zastrzeżeniem art. 11.

Stosownie do art. 10 ust. 2 ustawy o efektywności energetycznej obowiązek, o którym mowa w ust. 1, realizują:

1. przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu energią elektryczną, ciepłem lub gazem ziemnym i sprzedające energię elektryczną, ciepło lub gaz ziemny odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będący członkiem giełdy w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 719) lub członkiem rynku organizowanego przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, w odniesieniu do transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez ten podmiot;
3. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będący członkiem giełdowej izby rozrachunkowej w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji zawieranych przez niego poza giełdą towarową lub rynkiem, o których mowa w pkt 2, będących przedmiotem rozliczeń prowadzonych w ramach tej izby przez spółkę prowadzącą giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.);
4. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sprowadzający gaz ziemny w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, w odniesieniu do ilości tego gazu zużytego na własny użytek;
5. towarowy dom maklerski lub dom maklerski w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji realizowanych na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, na zlecenie odbiorców końcowych przyłączonych do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność na podstawie koncesji udzielonych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na wytwarzanie, przesył oraz dystrybucję ciepła. Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetycznym sprzedającym ciepło odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium kraju. Wnioskodawca eksploatuje jedną kotłownię, która jest opalana miałem węglowym. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy o podatku akcyzowym Wnioskodawca jest finalnym nabywcą węglowym. Udział zakupu miału węglowego w wartości produkcji sprzedanej wynosi więcej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Łączna moc zamówiona przez odbiorców przyłączonych do sieci jest większa niż 5 MW, zatem Wnioskodawca zobowiązany jest do uzyskania i umorzenia świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów) lub uiszczenia opłaty zastępczej, na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2011 r. Nr 94 poz. 551) i art. 10 ust. 1 i art. 11 ust. 1 nowej ustawy o efektywności energetycznej (Dz.U. z 20 maja 2016 r. poz. 831). Wnioskodawca nie otrzymał przedmiotowych świadectw w związku z realizowanymi przedsięwzięciami służącymi poprawie efektywności energetycznej, lecz nabędzie je na giełdzie, aby wywiązać się z obowiązku przedstawienia ich do umorzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy Wnioskodawca spełniając warunek uznania za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym oraz będąc obowiązany do nabycia i umorzenia świadectw efektywności energetycznej na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 2 ustawy o efektywności energetycznej będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy określonego w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym?

Zgodnie z powołanym przepisem art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym obowiązującym od 1 lipca 2017 r., zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zatem podmiot ubiegający się o prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, powinien spełniać kumulatywnie obie przesłanki wynikające z ww. przepisu, to jest:

1. winien to być podmiot, który jest zakładem energochłonnym w rozumieniu definicji ustawowej zawartej w art. 31a ust. 7 ustawy oraz
2. w tym zakładzie energochłonnym powinien być wprowadzony w życie co najmniej jeden z następujących systemów:
   • system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub
   • do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   
   

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy (udział zakupu miału węglowego w wartości produkcji sprzedanej wynosi więcej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział), a zatem spełnia pierwszy warunek opisany w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Należy zatem ustalić czy Wnioskodawca spełni drugi konieczny warunek, uprawniający do zwolnienia, to jest czy u Wnioskodawcy został wprowadzony któryś z ww. w tym przepisie systemów.

Zgodnie z art. 31c pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 uznaje się uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm.), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej.

Tym samym zwolnienie, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym dotyczy podmiotów zobowiązanych do uzyskania i umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia opłaty zastępczej na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (zastąpionej przez ustawę z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej).

Wnioskodawca zobowiązany jest do uzyskania i umorzenia świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów) lub uiszczenia opłaty zastępczej, na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2011 r. Nr 94 poz. 551) i art. 10 ust. 1 i art. 11 ust. 1 nowej ustawy o efektywności energetycznej (Dz.U. z 20 maja 2016 r. poz. 831). Wnioskodawca nie otrzymał przedmiotowych świadectw w związku z realizowanymi przedsięwzięciami służącymi poprawie efektywności energetycznej, lecz nabędzie je na giełdzie, aby wywiązać się z obowiązku przedstawienia ich do umorzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki.

Należy zatem uznać że również drugi warunek warunkujący zastosowanie zwolnienia dla wyrobów węglowych nabywanych przez Wnioskodawcę zostanie spełniony.

Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca (będąc zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy) zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy obowiązującym od 1 lipca 2017 r. będzie miała prawo do nabycia wyrobów węglowych - zużywanych do produkcji ciepła - zwolnionych w podatku akcyzowym - przy spełnieniu warunków formalnych o których mowa w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej