Temat interpretacji

Prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym - jest prawidłowe .

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawa do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma [] nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe - cygara i cygaretki.

W świetle obowiązujących przepisów Ustawy o podatku akcyzowym Dz. U. z 2018r. Poz. 137, art. 98 ust. 4 za cygara i cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

1. tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu;
2. tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry

-jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.

Do celów podatku akcyzowego określone zostały stawki zgodnie z art. 99 Ustawy ust. 2 pkt 3:

-na cygara i cygaretki - 393,00 zł za każdy kilogram.

Zgodnie z Interpretacją Indywidualną nr 0111-KDIB3-3.4013.60.2018.1.WR z dnia 7 maja 2018 roku wydaną przez Krajową Informację Skarbową, wagą cygar i cygaretek przyjętą do wyliczenia wartości należnego podatku akcyzowego zgodnie ze stawką wyznaczoną w art. 99 ust. 2 pkt 3 ustawy, jest waga cygar i cygaretek bez wliczania wagi filtrów lub ustników w przypadkach, w których one występują.

Do tej pory wagą cygar i cygaretek przyjmowaną przez Spółkę do wyliczenia wartości należnego podatku akcyzowego była waga wyrobu akcyzowego łącznie z wagą filtra.

W związku z powyższym firma [] zamierza wystąpić o zwrot nadpłaty akcyzy za wyroby akcyzowe, powstałej w wyniku różnicy wagi wskazywanej tj. wagi cygaretek z filtrem do wagi prawidłowej tj. wagi wyrobu akcyzowego bez filtra, za okres od 1 stycznia 2016 roku do 31 maja 2018 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Powstaje zatem pytanie czy można wystąpić do Urzędu Skarbowego o zwrot nadpłaconego podatku akcyzowego za wyroby akcyzowe, powstałego w wyniku różnicy wagi wskazywanej tj. wagi cygaretek z filtrem do wagi prawidłowej tj. wagi wyrobu akcyzowego bez filtra, za okres od 1 stycznia 2016 roku do 31 maja 2018 roku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle przepisów Ustawy o podatku akcyzowym Dz. U. z 2018 r. Poz. 137 art. 98 ust. 8 oraz w związku z Interpretacją Indywidualną nr 0111-KDIB3-3.4013.60.2018.1.WR z dnia 7 maja 2018 roku, cygara i cygaretki są ściśle określone wagą by spełniać wymóg jako towar akcyzowy, stąd waga jaką przyjmuje się przy obliczaniu wysokości podatku akcyzowego jest spójna z zapisem w Ustawie, tj. waga cygara lub cygaretki wyłączając filtr lub ustnik.

Zdaniem Firmy [] uznaje się, że zasadnym i słusznym działaniem jest wystąpienie do Urzędu Skarbowego o zwrot nadpłaty/różnicy powstałej w wyniku zapłaty naliczonego podatku akcyzowego od wagi cygaretek z filtrem, gdyż poprawna wartość naliczonego podatku powinna dotyczyć wagi samego wyrobu akcyzowego wyłączając filtr lub ustnik.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1114 ze zm., zwana dalej ustawą lub ustawą o podatku akcyzowym) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki (art. 98 ust. 1 ustawy).

Za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

1. tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,
2. tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry

-jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym (art. 98 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 99 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym stawki akcyzy na wyroby tytoniowe wynoszą na cygara i cygaretki - 393,00 zł za każdy kilogram.

Za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej. (art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej)

Nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem:

1. zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;
2. pobrania przez płatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej;
3. zapłaty przez płatnika lub inkasenta należności wynikającej z decyzji o jego odpowiedzialności podatkowej, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. wpłacenia przez płatnika lub inkasenta podatku w wysokości większej od wysokości pobranego podatku;
5. zapłaty przez osobę trzecią lub spadkobiercę należności wynikającej z decyzji o odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy, jeżeli należność ta została określona nienależnie lub w wysokości większej od należnej. (art. 73 § 1 Ordynacji podatkowej)

Nadpłata powstaje z dniem złożenia deklaracji podatku akcyzowego - dla podatników podatku akcyzowego (art. 73 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej).

Stosownie do art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Na mocy art. 75 § 2 Ordynacji podatkowej uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.

Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację) (art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej).

Jeżeli prawidłowość skorygowanego zeznania (deklaracji) nie budzi wątpliwości, organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydawania decyzji stwierdzającej nadpłatę. W takim przypadku korekta wywołuje skutki prawne (art. 74 § 4 Ordynacji podatkowej).

Natomiast w decyzji stwierdzającej nadpłatę organ podatkowy określa wysokość zobowiązania podatkowego w prawidłowej wysokości w takim zakresie, w jakim powstanie nadpłaty jest związane ze zmianą wysokości zobowiązania podatkowego. W zakresie, w jakim wniosek jest niezasadny, organ odmawia stwierdzenia nadpłaty (art. 74 § 4a Ordynacji podatkowej).

Przepis § 4a nie ogranicza możliwości wydania decyzji w trybie art. 21 § 3, o czym informuje się adresata w decyzji stwierdzającej nadpłatę (art. 74 § 4b Ordynacji podatkowej).

Jak wynika z art. 79 § 1 Ordynacji podatkowej postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty nie może zostać wszczęte w czasie trwania postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej - w zakresie zobowiązań podatkowych, których dotyczy postępowanie lub kontrola. W razie wszczęcia z urzędu postępowania podatkowego w sprawie, w której został złożony wniosek o stwierdzenie nadpłaty, żądanie zawarte we wniosku o stwierdzenie nadpłaty podlega rozpatrzeniu w tym postępowaniu.

Prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz wniosku o zwrot nadpłaty wygasa po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe przewidują inny tryb zwrotu podatku (art. 79 § 2 Ordynacji podatkowej).

Prawo do zwrotu nadpłaty podatku wygasa po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jej zwrotu (art. 80 § 1 Ordynacji podatkowej).

Po upływie terminu określonego w § 1 wygasa również prawo do złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych oraz możliwość zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych (art. 80 § 2 Ordynacji podatkowej).

Złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty, zwrot nadpłaty lub zaliczenie jej na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych przerywa bieg terminu do zwrotu nadpłaty (art. 80 § 3 Ordynacji podatkowej).

Zauważyć ponadto należy, że zgodnie z art. 165 § 1 Ordynacji podatkowej, postępowanie podatkowe wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony jest dzień doręczenia żądania organowi podatkowemu, z zastrzeżeniem art. 165a - art. 165 § 3 Ordynacji podatkowej. Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony wniesione za pomocą środków komunikacji elektronicznej jest dzień wprowadzenia żądania do systemu teleinformatycznego organu podatkowego art. 165 § 3b Ordynacji podatkowej.

Z opisu sprawy wynika Wnioskodawca nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe w postaci cygar i cygaretek.

Zgodnie z uzyskaną, przez Spółkę interpretacją indywidualną dla potrzeb wyliczania podatku akcyzowego należy brać pod uwagę wagę cygar i cygaretek z wyłączeniem wagi filtrów i ustników. Jednak, do momentu otrzymania powyższej interpretacji Spółka, na potrzeby obliczania podatku akcyzowego, przyjmowała wagę cygar i cygaretek powiększoną o wagę filtrów i ustników.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku akcyzowego za okres od 1 stycznia 2016 r. do 31 maja 2018 r.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest istnienie po stronie Spółki prawa do wystąpienia z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku akcyzowego za okres od 1 stycznia 2016 r. do 31 maja 2018 r.

Stosownie do cytowanego powyżej art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Z kolei wszczęte tym wnioskiem postępowanie podatkowe jest prowadzone przez naczelnika urzędu skarbowego i kończy się wydaniem stosownego do wyniku postepowania rozstrzygnięcia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w opisanej sprawie, w zakresie prawa do wystąpienia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego ze stosownym wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w zakresie podatku akcyzowego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydając niniejszą interpretację, organ interpretacyjny nie może wkraczać w kompetencje innego organu podatkowego, jakim jest naczelnik urzędu skarbowego i przesądzać o sposobie rozstrzygnięcia sprawy wszczętej na wniosek Spółki, ponieważ prowadziłoby to do naruszenia art. 14b § 2a Ordynacji podatkowej. Przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną nie mogą być przepisy prawa podatkowego regulujące właściwość oraz uprawnienia i obowiązki organów podatkowych (art. 14b § 2a Ordynacji podatkowej). Bowiem to naczelnik urzędu skarbowego ma wyłączne prawo do stosownego rozstrzygnięcia, w przypadku wniosku Spółki w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w zakresie podatku akcyzowego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego tj. prawa do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [], w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej