Temat interpretacji

- Gdy Wnioskodawca zużywa na własne potrzeby energię elektryczną, którą wytworzy z odnawialnych źródeł energii w generatorach o łącznej mocy powyżej 1 MW zastosowania nie znajdzie zwolnienie od akcyzy określone § 5 § 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, z uwagi na okoliczność, że łączna moc instalacji (generatorów) przekracza 1 MW; - przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, a odbiorca tej energii nie posiada takiego statusu; - gdy Wnioskodawca uzyska koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i kupuje energię elektryczną również od podmiotu posiadającego jedną z wymienionych w tym przepisie koncesji oraz zużywa pobraną z sieci energię elektryczną na potrzeby własne w zakresie w jakim posiadane przez niego instalacje fotowoltaiczne nie pokrywają jego zapotrzebowania, to zobowiązany jest do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję;

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2019 r. (data wpływu 22 lipca 2019 r.) uzupełnionego pismem nadanym dnia 2 października 2019 r. (data wpływu 7 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji energii elektrycznej w generatorach, z których każdy ma moc nieprzekraczającą 1 MW oraz nabywania energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne jest:

• prawidłowe w zakresie sprzedaży nadwyżek wyprodukowanej energii,
• nieprawidłowe w zakresie możliwości korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia określonego w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2525),
• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji,
• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku składania comiesięcznych deklaracji w podatku akcyzowym,
• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania energii elektrycznej nabywanej na własne potrzeby.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lipca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie produkcji energii elektrycznej w generatorach, z których każdy ma moc nieprzekraczającą 1 MW oraz nabywania energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Powyższy wniosek został uzupełniony pismem nadanym 2 października 2019 r. (data wpływu 7 października 2019 r.), które stanowiło odpowiedź na wezwanie Organu z 20 września 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3. 4013. 163.2019.1.WR.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą przede wszystkim na wydobyciu kamienia wapiennego sklasyfikowanej pod numerem PKD 08.11 Z. Ponadto prowadzi także działalność w zakresie wytwarzania energii elektrycznej - PKD 35.11Z .

1. W 2015 r. Spółka wybudowała instalację fotowoltaiczną o mocy 0,38 kVp (z dalszej części wniosku wynika, że powinno być 38 KWP przyp. Organu) instalacja ta została wpięta do własnej sieci elektrycznej. Energia elektryczna, wyprodukowana z tej instalacji, zużywana jest wyłącznie na potrzeby własne firmy. Instalacja ta nie podlega uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii, natomiast z tytułu wytwarzanej energii Spółka uzyskuje świadectwa pochodzenia.
2. Następnie w maju 2019 roku Spółka wybudowała instalację fotowoltaiczną o mocy 0,998 MW, która również została wpięta do własnej sieci. Energia elektryczna wyprodukowana z tej instalacji również zużywana jest na potrzeby własne firmy, a ewentualne nadwyżki energii, które mogą powstać w dni wolne od pracy będą odsprzedawane dla X, na podstawie podpisanej umowy.

Ponadto w chwili obecnej Spółka ubiega się o uzyskanie koncesji na energię wytwarzaną w ramach nowo wybudowanej instalacji fotowoltaicznej o mocy 0,998 MW. Koncesję Wnioskodawca zamierza uzyskać jeszcze w sierpniu 2019 roku, postępowanie w tym zakresie prowadzone jest przez Urząd Regulacji Energetyki Południowy Oddział Terenowy w A. Na chwilę obecną Wnioskodawca posiada promesę koncesji, która obowiązuje do 31.12.2019 r.

Energia elektryczna wyprodukowana z posiadanych dwóch odrębnych, zlokalizowanych w zupełnie innym miejscu instalacjach fotowoltaicznych wykorzystywana jest głównie na potrzeby własne Wnioskodawcy czyli na potrzeby związane z procesem produkcji kruszyw, co stanowi podstawowy zakres działalności Spółki.

Spółka w dalszym ciągu będzie nabywała energię elektryczną od X, z którym na obecną chwilę ma podpisaną umowę. Energia elektryczna produkowana z posiadanych instalacji fotowoltaicznych nie zaspokaja obecnych potrzeb Spółki.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał również co następuje:

Moc instalacji fotowoltaicznej wybudowanej w 2015 roku wynosi 0,038 MW. Zdaniem Wnioskodawcy podmiot, od którego Spółka zakupuje energię elektryczną i sprzedaje nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej - czyli X., jako przedsiębiorstwo specjalizujące się w dostawach energii elektrycznej posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej lub obrót energią elektryczną. Natomiast za dystrybucję energii elektrycznej odpowiada Y., która również jako przedsiębiorstwo specjalizujące się w tej dziedzinie powinno posiadać koncesję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy energia elektryczna wytwarzana na potrzeby własne z posiadanych przez Spółkę dwóch odrębnych instalacji (jednej o mocy 38 kWp [winno być 0,038 MW przypis Organu], a drugiej o mocy 0,998 MW) zlokalizowanych w dwóch zupełnie innych miejscach podlega obowiązkowi uiszczania podatku akcyzowego, czy jest z niego zwolniona?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym energia elektryczna jest przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadkach określonych w tym przepisie. Jednakże ustawodawca uwzględnił wyjątki wprowadzając zwolnienie z tego obowiązku. Określone one zostały w Rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Aby podmiot mógł skorzystać ze zwolnienia musi spełnić kilka warunków tj.

• energia musi być wyprodukowana w generatorze o łącznej mocy nie przekraczającej 1 MW (posiadane przez Spółkę dwie odrębne, zlokalizowane w zupełnie innych miejscach instalacje fotowoltaiczne mają moc 38 kWp [0,038 MW przypis Organu], a druga 0,998 MW, zatem każda z instalacji posiada moc mniejszą niż 1MW,
• do wytworzenia energii wykorzystane zostały odnawialne źródła energii - energia słoneczna,
• wyprodukowana energia będzie wykorzystywana na potrzeby własne, a jedynie nadwyżki (jeżeli takie powstaną) zostaną sprzedane dla odbiorcy hurtowego - X.

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka wypełniła wszystkie warunki określone w cytowanym Rozporządzeniu i jej zdaniem winna być zwolniona z obowiązku uiszczenia podatku akcyzowego od wyprodukowanej w ramach posiadanych instalacji fotowoltaicznych energii elektrycznej, która produkowana jest z myślą o spożytkowaniu jej na własne potrzeby i taki był zamiar zrealizowanej inwestycji.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że pomimo faktu, iż Spółka na podstawie uzyskanej koncesji stanie się producentem energii elektrycznej, to nabywana od X. energia na potrzeby produkcji powinna podatkiem akcyzowym obciążać X., gdyż w tym momencie Spółka staje się nabywcą końcowym.

W piśmie nadanym 2 października 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił swoje stanowisko o następujące twierdzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku sprzedaży nadwyżki niewykorzystanej energii elektrycznej wyprodukowanej w ramach posiadanych instalacji fotowoltaicznych, które będą sprzedawane na podstawie podpisanej umowy odbiorcy hurtowemu X. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym - zgodnie z § 9 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23.08.2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Kluczowe znaczenie ma w opisanej sytuacji definicja nabywcy końcowego zawarta w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym. Wynika z niej, że nie może być kwalifikowany jako nabywca końcowy podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. W związku z powyższym, naszym zdaniem nadwyżki niewykorzystanej energii elektrycznej wyprodukowanej w ramach posiadanych instalacji fotowoltaicznych, które będą sprzedawane na podstawie podpisanej umowy odbiorcy hurtowemu X. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 138h ust. 2 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym, z którego wynika, że w odniesieniu do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Spółka produkuje energię elektryczną z dwóch odrębnych, niepołączonych ze sobą źródeł. Instalacja o mocy 0,038 MW znajduje się w obrębie administracyjnym A. Instalacja ta podłączona jest do sieci wewnętrznej budynku biurowego, gdzie wyprodukowana energia jest zużywana na potrzeby biura. Natomiast instalacja fotowoltaiczna o mocy 0,998 MW znajduje się w obrębie B. Instalacja ta jest wpięta do sieci zasilającej zakłady przeróbcze i urządzenia eksploatowane na wyrąbisku górniczym. W związku z powyższym wnioskodawcy nie obejmuje obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii sprzedawanej nabywcy końcowemu (w przypadku nadwyżek jest to X. - spółka ta odsprzedaje energię nabywcom końcowym), a także zakupionej od X.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, który wytwarza energię elektryczną z dwóch odrębnych instalacji o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW i zużywa ją na potrzeby własne - na podstawie § 9 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23.08.2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego podlega zwolnieniu od akcyzy, a zatem nie jest zobowiązana do składania comiesięcznych deklaracji AKC-4/H począwszy od miesiąca czerwca czyli od momentu rozpoczęcia produkcji energii elektrycznej z instalacji o mocy 0,998 MW.

W zawartym w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym katalogu czynności opodatkowanych określonych dla energii elektrycznej nie wskazano jako czynności opodatkowanej sprzedaży energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję. Wynika to z faktu, że akcyza powinna być co do zasady uiszczana na etapie przekazania wyrobu akcyzowego do konsumpcji, którym jest najczęściej zbycie energii elektrycznej do nabywcy końcowego. Sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję np. na obrót energią elektryczną nie stanowi przekazania energii do konsumpcji i nie podlega więc opodatkowaniu, a co za tym idzie nie rodzi obowiązku składania comiesięcznych deklaracji AKC-4/H począwszy od miesiąca czerwca czyli od momentu rozpoczęcia produkcji energii elektrycznej z instalacji o mocy 0,998 MW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie pytania 2 i nieprawidłowe w zakresie pozostałych pytań.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 864 ze zm.) zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 755, z późn. zm.), z wyłączeniem:

1. spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
2. towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2286, 2243 i 2244),
3. giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
4. spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1. upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3. nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

W myśl art. 24 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

1. podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2. podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
3. podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
4. podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej (art. 138h ust. 1 ustawy).

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości (art. 138h ust. 2 ustawy).

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2525) zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca w 2015 r. wybudował instalację fotowoltaiczną o mocy 0,038 MW. Instalacja ta została przez Spółkę wpięta do własnej sieci elektrycznej. Energia wytwarzana z tej instalacji zużywana jest wyłącznie na potrzeby własne. W opinii Wnioskodawcy wytwarzanie prądy w wyżej wymienionym generatorze nie jest objęte obowiązkiem uzyskania koncesji, Spółka jednak uzyskuje z tego tytułu świadectwa pochodzenia.

W maju 2019 r. Spółka wybudowała również instalację fotowoltaiczną o mocy 0,998 MW, która również została wpięta do własnej sieci. Energia z tej instalacji również jest zużywana na własne potrzeby Wnioskodawcy, a ewentualne nadwyżki wyprodukowanej energii elektrycznej będą odsprzedawane do X, na podstawie podpisanej umowy.

Spółka wskazała, że w chwili obecnej ubiega się o uzyskanie koncesji na energię wytwarzaną w ramach nowo wybudowanej instalacji fotowoltaicznej. Koncesję Wnioskodawca zamierzał uzyskać jeszcze w sierpniu 2019 r.. Na chwilę obecną Wnioskodawca dysponuje promesą koncesji obowiązującą do 31 grudnia 2019 r.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że w dalszym ciągu będzie nabywał energię od X, z którym obecnie ma podpisaną umową, bowiem energia elektryczna wytwarzana w instalacjach fotowoltaicznych nie zaspokaja obecnych potrzeb Wnioskodawcy.

Przedmiot wątpliwości Wnioskodawcy dotyczy możliwości korzystania ze zwolnienia określonego w rozporządzeniu w sprawie zwolnień, opodatkowania energii nabywanej od X, obowiązku składania comiesięcznych deklaracji w podatku akcyzowym oraz prowadzenia ewidencji.

Prawodawca krajowy przewidział zwolnienie od akcyzy dla zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej l MW, wyprodukowanej przez podmiot, który zużywa tę energię

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca produkuje energię elektryczną w dwóch instalacjach fotowoltaicznych, a energia ta jest w przeważającej części zużywana na własne potrzeby. Moc pierwszej instalacji wynosi 0,038 MW, a drugiej 0,998 MW. Łączna moc instalacji Wnioskodawcy wyniesie 1,036 MW, a więc przekroczy moc 1 MW.

Z uwagi na powyższe, należy wyjaśnić, że w przedstawionym przypadku gdy Wnioskodawca zużywa na własne potrzeby energię elektryczną, którą wytworzy z odnawialnych źródeł energii w generatorach o łącznej mocy powyżej 1 MW (nie ma przy tym znaczenia, że generatory te znajdują się w różnych lokalizacjach) zastosowania nie znajdzie zwolnienie od akcyzy określone § 5 § 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, z uwagi na okoliczność, że łączna moc instalacji (generatorów) przekracza 1 MW. W takiej sytuacji energia wytworzona przez Wnioskodawcę w powyższych instalacjach i zużyta na własne potrzeby, tj. od czasu wybudowania i wytwarzania energii elektrycznej z generatora o mocy 0,998 MW i przekroczenia 1 MW łącznej mocy generatorów do momentu uzyskania koncesji będzie stanowiła przedmiot opodatkowania na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym. Natomiast po uzyskaniu przez Wnioskodawcę koncesji energia wytworzona przez Wnioskodawcę w wyżej wymienionych generatorach i zużyta na własne potrzeby będzie podlegała opodatkowaniu w oparciu o art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego jest nieprawidłowe.

Odnośnie opodatkowanie energii elektrycznej wytworzonej i sprzedanej podmiotowej posiadającemu koncesję do sieci to należy zauważyć, że Wnioskodawca w stosunku do tej energii nie jest zobowiązany do uiszczenia należności z tytułu podatku akcyzowego. W tym przypadku na uwadze powinno się mieć art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, a jak wynika z opisu sprawy odbiorca tej energii nie posiada takiego statusu.

Zatem z tytułu sprzedaży nadwyżek energii elektrycznej podmiotowi nie będącym nabywcą końcowym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku akcyzowego z tytułu tej sprzedaży.

Zgodnie z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 jest prawidłowe.

Na podstawie cytowanego powyżej art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy, ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzi podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, czyli w przypadku zużycia energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję (pkt 3) bądź przez podmiot nieposiadający koncesji (pkt 4), który tę energię wyprodukował. Jednocześnie w myśl art. 138h ust. 2 ustawy przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Wnioskodawca od czerwca 2019 wytwarza energię elektryczną w generatorach o łącznej mocy przekraczającej 1 MW i zużywa ją na potrzeby własne, jak również sprzedaje spółce posiadającej jedną z koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne. W tych okolicznościach nie znajdzie zastosowania wyłączenie z obowiązku prowadzenia ewidencji, przewidziane w art. 138h ust. 2 ustawy. Tym samym Wnioskodawca od momentu wybudowania generatora o mocy 0,998 MW i rozpoczęcia wytwarzania energii elektrycznej, kiedy łączna moc posiadanych przez Wnioskodawcę generatorów przekroczyła 1 MW, będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ust. 1 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego należało uznać za nieprawidłowe.

W nawiązaniu do obowiązku składania comiesięcznych deklaracji wskazać należy, że mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz przepis art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia deklaracji podatkowej w związku z zużyciem energii elektrycznej wyprodukowanej we własnym zakresie. Deklarację podatkową według ustalonego wzoru składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6. Wskazać należy, że w analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 24 ust. 2 ustawy, bowiem Wnioskodawca przed uzyskaniem koncesji jak i po jej uzyskaniu nie skorzysta ze zwolnienia określonego w art. 30 ust. 6 i ust. 7 ustawy jak również jest i będzie podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne. Wnioskodawca jest zatem zobowiązany do składania comiesięcznych deklaracji w podatku akcyzowym począwszy od momentu rozpoczęcia produkcji energii elektrycznej w generatorze o mocy 0,998 MW tj. produkcji energii elektrycznej z generatorów o łącznej mocy powyżej 1 MW.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem 4 należało uznać za nieprawidłowe.

W kwestii obowiązku naliczania i zapłaty akcyzy od energii, którą Wnioskodawca kupuję od spółki obrotu energią i zużywa na potrzeby własne zauważyć należy, że przedmiot opodatkowania akcyzą energii elektrycznej został uregulowany w sposób szczególny poprzez wprowadzenie definicji nabywcy końcowego (art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy) - podmiotu nabywającego energię elektryczną, nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, przetwarzanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne.

Zatem zgodnie z powyższą definicją wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji końcowemu nabywcy. Pamiętać jednak należy, że stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym opodatkowaniu podlega również zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję.

W sytuacji gdy Wnioskodawca uzyska koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej tj. będzie działał jako podmiot posiadający jedną z koncesji wymienionych w art. 9 ust 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowego i na podstawie umowy sprzedaży, kupuje energię elektryczną również od podmiotu posiadającego jedną z wymienionych w tym przepisie koncesji oraz zużywa pobraną z sieci energię elektryczną na potrzeby własne w zakresie w jakim posiadane przez niego instalacje fotowoltaiczne nie pokrywają jego zapotrzebowania, to Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję. W przedstawionej sytuacji Wnioskodawca, po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, przestaje być nabywcą końcowym w rozumieniu przepisów dotyczących podatku akcyzowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 5 należy uznać za nieprawidłowe.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 oraz pytań 3 do 5 należy uznać za nieprawidłowe. Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej