Temat interpretacji

Brak wpływu nabycia ciepłowni w trakcie roku na posiadany status zakładu energochłonnego; sposób uwzględniania danych nabytej ciepłowni przy obliczaniu udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej; zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych przez zakład energochłonny, który dokonuje zakupu i umorzenia świadectw efektywności energetycznej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2019 r. (data wpływu 26 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie:

• wpływu nabycia Oddziału ciepłowni na posiadany przez Spółkę w 2019 r. status zakładu energochłonnego i braku powinności ponownego wyliczenia udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, z uwzględnieniem danych Oddziału ciepłowni za 2018 r. (pytanie nr 1) - jest prawidłowe;
• sposobu weryfikacji przez Spółkę statusu zakładu energochłonnego w 2020 r., z uwzględ-nieniem danych Oddziału ciepłowni przy obliczaniu udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej (pytanie nr 2) - jest nieprawidłowe;
• prawa do korzystania ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych przez zakład energochłonny, który dokonuje zakupu i umorzenia świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie o efektywności energetycznej (pytanie nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie:

• wpływu nabycia Oddziału ciepłowni na posiadany przez Spółkę w 2019 r. status zakładu energochłonnego i braku powinności ponownego wyliczenia udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, z uwzględnieniem danych Oddziału ciepłowni za 2018 r. (pytanie nr 1) - jest prawidłowe;
• sposobu weryfikacji przez Spółkę statusu zakładu energochłonnego w 2020 r., z uwzględ-nieniem danych Oddziału ciepłowni przy obliczaniu udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej (pytanie nr 2) - jest nieprawidłowe;
• prawa do korzystania ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych przez zakład energochłonny, który dokonuje zakupu i umorzenia świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie o efektywności energetycznej (pytanie nr 3) - jest prawidłowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - (dalej jako: Wnioskodawca lub Spółka) zajmuje się wytwarzaniem oraz przesyłaniem i dystrybucją ciepła, wykorzystując w swojej działalności m.in. wyroby węglowe wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy akcyzowej [ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2019 r., poz. 864, ze zm.)].

Spółka w dniu 2019 r. dokonała zakupu od (dalej jako: Sprzedawca) biznesu ciepłowniczego (dalej jako: Biznes ciepłowniczy lub Działalność ciepłownicza).

Sprzedawca zajmuje się przede wszystkim budową, unowocześnianiem, naprawą i utrzymaniem . Ponadto w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Sprzedawca zajmował się także produkcją energii cieplnej, która była następnie wykorzystywana przez Sprzedawcę zarówno na potrzeby własnej działalności operacyjnej, jak również dostarczana podmiotom trzecim. Działalność ciepłownicza stanowiła odrębną (od działalności operacyjnej) działalność gospodarczą Sprzedawcy, która wykonywana była w oparciu o specyficzne zasoby wydzielone dla potrzeb tej działalności, obejmujące zasoby majątkowe i dedykowany personel. Biznes ciepłowniczy był prowadzony przez Sprzedawcę poprzez formalnie wyodrębniony i zgłoszony w KRS oddział, tj. Oddział ciepłownia w (dalej jako: Oddział ciepłownia lub Oddział).

Podstawą do wyodrębnienia składników majątku (składników materialnych i niematerialnych), a także należności i zobowiązań w ramach Oddziału ciepłownia był cel, jakim było prowadzenie działalności polegającej na produkcji energii cieplnej. Przedmiotem transakcji były zarówno składniki materialne oraz niematerialne, w tym również należności i zobowiązania, tworzące Oddział ciepłownia, które stanowiły na moment sprzedaży zespół majątkowy, w ramach którego wzajemne powiązania funkcjonalne i zależności w dalszym ciągu umożliwiają wykonywanie zadań, do których zostały przeznaczone.

W rezultacie Spółka, w ramach transakcji otrzymała majątek niezbędny do dalszego i samodzielnego funkcjonowania Oddziału ciepłownia, na który składają się generalnie składniki materialne w postaci urządzeń (środków trwałych), wyposażenia i zapasów wykorzystywanych i alokowanych do Oddziału ciepłownia, w oparciu o które faktycznie prowadzona była działalność w zakresie produkcji ciepła, a także składniki niematerialne umożliwiające kontynuację prowadzonego Biznesu ciepłowniczego (m.in. umowy oraz prawa i obowiązki z nich wynikające, zawarte przez Sprzedawcę, a dotyczące m.in. dystrybucji energii cieplnej do zewnętrznych odbiorców).

W ramach transakcji sprzedaży na Spółkę nie zostały przeniesione prawa własności nieruchomości, w których prowadzona jest działalność Biznesu ciepłowniczego. Powyższe spowodowane jest m.in. tym, że przedmiotowe nieruchomości na moment transakcji nie były alokowane do Oddziału ciepłownia, a jedynie przez niego wykorzystywane. Analogiczne zasady zostały utrzymane również po zawarciu transakcji sprzedaży Biznesu ciepłowniczego, a zgodnie z założeniami stron, Spółka uzyskała prawo do korzystania z tych nieruchomości, w niezbędnym zakresie do kontynuowania Biznesu ciepłowniczego, na podstawie umowy dzierżawy zawartej ze Sprzedawcą w ramach transakcji (okres dzierżawy to 30 lat).

Sprzedawca odpowiednio wyodrębnił majątek służący do produkcji energii cieplnej, co zostało odpowiednio odzwierciedlone w jego danych rejestrowych (formalnie wyodrębniony i zgłoszony w KRS oddział). Jednocześnie wydzielenie Oddziału ciepłownia zostało również potwierdzone odpowiednimi zapisami regulaminu organizacyjnego Sprzedawcy. Powyższe wydzielenie w szczególności związane jest m.in. z okolicznością, że przedmiotowa Działalność ciepłownicza stanowiła odrębny od podstawowej działalności (działalności operacyjnej) obszar zaangażowania Sprzedawcy.

Dodatkowym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym Oddziału ciepłownia była również spójna wewnętrzna organizacja, wynikająca z wyodrębnienia z ogółu pracowników Sprzedawcy personelu przydzielonego ściśle do Biznesu ciepłowniczego, którzy razem odpowiadali za bieżące funkcjonowanie i obsługę Biznesu ciepłowniczego.

Dla Oddziału ciepłownia prowadzona była odrębna księgowość oraz sporządzany był odrębny bilans (był to samobilansujący się oddział), co w praktyce pozwalało na wyodrębnienie aktywów i pasywów oraz kosztów i przychodów dotyczących Biznesu ciepłowniczego z księgowości/ bilansu Sprzedawcy. Równocześnie Sprzedawca zarządzając Oddziałem sporządzał również w zależności od potrzeb odrębne plany (np. finansowe lub inwestycyjne), dotyczące tego obszaru jego działalności.

Ponadto dla Oddziału zostało wyodrębnione i przypisane subkonto do rachunku głównego Sprzedawcy, na którym gromadzone były środki pieniężne wykorzystywane do funkcjonowania Oddziału ciepłownia. Środki pieniężne zostały przeniesione wraz z Oddziałem w zakresie, jaki był wymagany do osiągnięcia określonych wskaźników finansowych - zgodnie z założeniem, kapitał pracujący Oddziału (różnica między aktywami obrotowymi a zobowiązaniami) miał wynosić lub być zbliżony do zera.

Podsumowując, nabyty przez Spółkę Oddział ciepłownia stanowi zorganizowany kompleks praw, obowiązków, zobowiązań i rzeczy, ukierunkowany na realizację prowadzonej przez Oddział działalności, polegającej na produkcji energii cieplnej, co za tym idzie stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Powyższe zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 lipca 2019 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.284.2019.1.JO).

W roku 2019 Spółka posiada status zakładu energochłonnego, w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy akcyzowej, tzn. udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej za rok 2018 wyniósł nie mniej niż 10%.

Jednocześnie Spółka jest przedsiębiorstwem energetycznym, sprzedającym ciepło odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a więc jest objęta obowiązkiem nabycia i umorzenia świadectw efektywności energetycznej (białych certyfikatów) na podstawie art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2016 r., poz. 831; dalej jako: ustawa o efektywności energetycznej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy fakt zakupu przez Spółkę Oddziału ciepłowni wpływa na posiadany przez nią w roku 2019 status zakładu energochłonnego? W szczególności, czy Spółka winna na nowo wyliczyć udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, uwzględniając także dane Oddziału ciepłowni za rok 2018?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1. Zdaniem Wnioskodawcy fakt zakupu Oddziału ciepłownia w żaden sposób nie wpływa na posiadany w roku 2019 przez Spółkę, status zakładu energochłonnego. W szczególności Wnioskodawca nie jest obowiązany na nowo wyliczyć udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, uwzględniając dane Oddziału ciepłownia za rok 2018.

Zgodnie z art. 31a ust. 7 ustawy akcyzowej, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Jednocześnie zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jak już wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka w roku 2019 posiada status zakładu energochłonnego, udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, w roku 2018 wyniósł więcej niż 10%.

Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, dla ustalenia, czy dany podmiot posiada status zakładu energochłonnego należy uwzględnić dane z roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego ustalany jest procentowy udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej.

Zatem ustalając to, czy dany podmiot posiada status zakładu energochłonnego jedynie znaczenie mają dane z roku poprzedzającego. Ustawodawca w żaden sposób nie zastrzegł, że status ten podlega weryfikacji jeżeli w ciągu roku, zmianie uległaby struktura podmiotu, np. na skutek przejęcie innego podmiotu, połączenia z nim czy też, tak jak w analizowanej sprawie, na skutek zakupu przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części. Warto także zwrócić uwagę, że jeżeli podmiot, który posiada status zakładu energochłonnego, w danym roku nie spełni ustawowych wymagań, status ten utraci dopiero w roku następnym. Zatem w opinii Wnioskodawcy fakt posiadania bądź nie statusu zakładu energochłonnego jest zależny tylko i wyłącznie od danych za rok poprzedzający. W konsekwencji jakiekolwiek zmiany, czy to w strukturze organizacyjnej podmiotu czy też w poziomie zakupów wyrobów węglowych, bądź wartości sprzedaży, są obojętne z punktu widzenia posiadanego w danym roku statusu zakładu energochłonnego.

Ad 2. Zdaniem Wnioskodawcy, weryfikując, czy w roku 2020 będzie posiadał status zakładu energochłonnego, powinien uwzględnić właściwe dane (tj. udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej) dotyczące Wnioskodawcy za cały rok 2019, a Oddziału ciepłowniczego tylko za okres po jego nabyciu przez Wnioskodawcę.

Należy wskazać, że zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie skutkuje tzw. sukcesją uniwersalną. Sukcesja uniwersalna, czyli wstąpienie we wszystkie prawa i obowiązki, skutkuje tym, że podmiot jaki powstał w wyniku przekształcenia/połączenia wstępuje automatycznie we wszelkie prawa (staje się właścicielem majątku, wierzycielem), jak i obowiązki (zobowiązania, staje się dłużnikiem) jakie przysługiwały i obciążały podmiot, który ulegał przekształceniu (co wynika bezpośrednio z art. 493 i 553 Kodeksu spółek handlowych [ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2019 r., poz. 505, ze zm.)]). Tak więc jedynie w razie przekształcenia, np. jednoosobowego przedsiębiorstwa w spółkę kapitałową (z ograniczoną odpowiedzialnością albo akcyjną), nowo powstała spółka przejmuje automatycznie, z momentem wpisu do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, wszystkie prawa i zobowiązania dotychczas posiadane i obciążające jednoosobowego przedsiębiorcę.

Sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest w istocie szeregiem umów sprzedaży poszczególnych jego składników majątku, ujętych w jednej umowie, nazywanej w uproszczeniu umową sprzedaży przedsiębiorstwa. W konsekwencji z momentem sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa kupujący nie wstępuje automatycznie we wszystkie prawa i obowiązki sprzedającego, a skutki te trzeba zawsze rozpatrywać oddzielnie do poszczególnych składników majątku.

Zatem w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca nie stał się, wskutek zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, następcą prawnym Oddziału ciepłownia. W konsekwencji Spółka nie jest uprawniona/zobowiązana do obliczania współczynnika energochłonności dla Oddziału ciepłownia również w oparciu o przypisane tej jednostce koszty zakupu wyrobów węglowych i przychody związane z działalnością prowadzoną przez tę jednostkę przed dniem jej nabycia przez Wnioskodawcę.

Zatem Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przy weryfikacji tego, czy posiada status zakładu energochłonnego w roku 2020, powinien zaliczyć sumę tych wartości dla Wnioskodawcy za cały rok 2019, a dla Oddziału ciepłownia jedynie za okres po jego nabyciu przez Wnioskodawcę.

Ad 3. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że spełniając warunek uznania za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy akcyzowej oraz spełniając warunek określony w art. 10 ust. 1 i 2 ustawy o efektywności energetycznej poprzez zakup i umorzenie białych certyfikatów na giełdzie energii, realizuje jednocześnie art. 31c pkt 3 ustawy akcyzowej i co za tym idzie jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego, przewidzianego w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy akcyzowej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy akcyzowej, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy akcyzowej.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy akcyzowej, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59, 949 i 2203 oraz z 2018 r. poz. 650), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2018 r. poz. 603 i 650), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 160, 138 i 650), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1769 i 1985 oraz z 2018 r. poz. 650 i 700), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2018 r. poz. 450, 650 i 723);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl art. 31a ust. 7 ustawy akcyzowej, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Stosownie do art. 31c ustawy akcyzowej, za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. Europejski System Handlu Emisjami zgodny z ustawą z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. poz. 1223 oraz z 2016 r. poz. 266, 542, 1579 i 1948) i przepisami wydanymi na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;
2. system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. poz. 1060);
3. uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2015 r poz. 2167 i 2359 oraz z 2016 r. poz. 266 i 1250), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;
4. system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001:2004;
5. system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001:2011.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o efektywności energetycznej, podmioty, o których mowa w ust. 2, zwane dalej podmiotami zobowiązanymi, są obowiązane:

1. zrealizować przedsięwzięcie lub przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej u odbiorcy końcowego, w wyniku których uzyskuje się oszczędności energii finalnej w wysokości określonej w art. 14 ust. 1, potwierdzone audytem efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 25, lub
2. uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo efektywności energe-tycznej, o którym mowa w art. 20 ust. 1

- zastrzeżeniem art. 11.

Stosownie do art. 10 ust. 2 ustawy o efektywności energetycznej obowiązek, o którym mowa w ust. 1, realizują:

1. przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu energią elektryczną, ciepłem lub gazem ziemnym i sprzedające energię elektryczną, ciepło lub gaz ziemny odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będący członkiem giełdy w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 719) lub członkiem rynku organizowanego przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, w odniesieniu do transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez ten podmiot;
3. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będący członkiem giełdowej izby rozrachunkowej w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji zawieranych przez niego poza giełdą towarową lub rynkiem, o których mowa w pkt 2, będących przedmiotem rozliczeń prowadzonych w ramach tej izby przez spółkę prowadzącą giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.);
4. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sprowadzający gaz ziemny w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, w odniesieniu do ilości tego gazu zużytego na własny użytek;
5. towarowy dom maklerski lub dom maklerski w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji realizowanych na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, na zlecenie odbiorców końcowych przyłączonych do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem oraz przesyłaniem i dystrybucją ciepła, wykorzystując w swojej działalności wyroby węglowe wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy akcyzowej. Wnioskodawca zużywa miał węglowy w ciepłowniach w .

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy akcyzowej, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Jednocześnie na podstawie art. 31c pkt 3 ustawy akcyzowej, za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 uznaje się uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie o efektywności energetycznej (Dz.U. poz. 831 oraz z 2018 r. poz. 650), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej.

Jeżeli Wnioskodawca spełnia warunek uznania za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy akcyzowej oraz spełnia warunek określony w art. 10 ust. 1 i 2 ustawy o efektywności energetycznej, poprzez zakup i umorzenie białych certyfikatów na giełdzie energii realizuje jednocześnie art. 31c pkt 3 ustawy akcyzowej, to w konsekwencji jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego, przewidzianego w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy akcyzowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w zakresie:

• wpływu nabycia Oddziału ciepłowni na posiadany przez Spółkę w 2019 r. status zakładu energochłonnego i braku powinności ponownego wyliczenia udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, z uwzględnieniem danych Oddziału ciepłowni za 2018 r. (pytanie nr 1) - prawidłowe;
• sposobu weryfikacji przez Spółkę statusu zakładu energochłonnego w 2020 r., z uwzględ-nieniem danych Oddziału ciepłowni przy obliczaniu udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej (pytanie nr 2) - nieprawidłowe;
• prawa do korzystania ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych przez zakład energochłonny, który dokonuje zakupu i umorzenia świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie o efektywności energetycznej (pytanie nr 3) - prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2019 r., poz. 864, ze zm.; dalej jako: ustawa lub ustawa o podatku akcyzowym) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN ex 2701, został wymieniony węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

W poz. 20 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN ex 2702, został wymieniony węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych.

W poz. 21 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN ex 2704 00, został wymieniony koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Przy tym skrót ex oznacza, że dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy, finalny nabywca węglowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 9a ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu - art. 9a ust. 4 ustawy.

Stosownie do art. 10 ust. 1a ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych art. 10 ust. 1b ustawy.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

W myśl art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu:
   
   1. wystawienie przez sprzedawcę wyrobów węglowych faktury albo
   2. sporządzenie przez sprzedawcę wyrobów węglowych listy finalnych nabywców węglowych uprawnionych do odbioru deputatu węglowego
   -oraz uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że nabywane wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy;
2. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zużywającego wyroby węglowe przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego dokumentem handlowym wystawionym przez sprzedawcę wyrobów węglowych i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3. w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zużywającego wyroby węglowe przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.

Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania - art. 31a ust. 7 ustawy.

Stosownie natomiast do art. 31c ustawy, za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

1. system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1201 i 2538 oraz z 2019 r. poz. 730 i 1501) i przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;
2. system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz.U. poz. 1060);
3. uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2019 r. poz. 545), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;
4. system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001;
5. system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w swojej działalności wykorzystuje wyroby węglowe do wytwarzania ciepła. Spółka jest przedsiębiorstwem energetycznym, sprzedającym ciepło odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest zatem objęta obowiązkiem nabycia i umorzenia świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów) na podstawie art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2019 r., poz. 545, ze zm.; dalej jako: ustawa o efektywności energetycznej). Wnioskodawca posiada status zakładu energochłonnego, w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy, tzn. w 2018 r. udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wyniósł nie mniej niż 10%. W 2019 r. Spółka nabyła od podmiotu zewnętrznego Oddział ciepłownię, stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zajmujący się produkcja energii cieplnej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą:

• wpływu nabycia Oddziału ciepłowni na posiadany przez Spółkę w 2019 r. status zakładu energochłonnego i braku powinności ponownego wyliczenia udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, z uwzględnieniem danych Oddziału ciepłowni za 2018 r.;
• sposobu weryfikacji przez Spółkę statusu zakładu energochłonnego w 2020 r., z uwzględ-nieniem danych Oddziału ciepłowni przy obliczaniu udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej;
• prawa do korzystania ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych przez zakład energochłonny, który dokonuje zakupu i umorzenia świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie o efektywności energetycznej.

Pojęcie zakład energochłonny zostało zdefiniowane w art. 31a ust. 7 ustawy. Uznanie podmiotu za zakład energochłonny wymaga, aby był on nie mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa oraz wykorzystywał wyroby węglowe, których udział zakupu w wartości produkcji sprzedanej nie może wynosić mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany. Zatem posiadanie w 2019 r. statusu zakładu energochłonnego wymaga, aby wskazany udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej obliczony był dla roku 2018.

Spółka - jak przedstawiła w opisie stanu faktycznego - odnosi pojęcie zakładu energochłonnego do całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Ponadto w 2018 r. udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosił nie mniej niż 10%. Tym samym, jak stwierdził Wnioskodawca, w 2019 r. Spółka posiada status zakładu energochłonnego. Bez wpływu na ten status w 2019 r. pozostaje zatem fakt nabycia Oddziału ciepłowni przez Wnioskodawcę, co nastąpiło 2019 r. Udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej obliczany był dla roku 2018, gdy Oddział ciepłownia nie wchodził w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wskaźnik ten bowiem jest obliczany wyłącznie dla tych jednostek organizacyjnych, które w danym roku tworzyły przedsiębiorstwo aspirujące do uzyskania statusu zakładu energochłonnego. Zatem nie ma potrzeby ponownego przeliczania udziału zakupu wyrobów węglowych w produkcji sprzedanej w 2018 r., z uwzględnieniem wielkości zakupu wyrobów węglowych oraz produkcji sprzedanej Oddziału ciepłowni zrealizowanych w tym roku, ponieważ nie była ona częścią Spółki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytanie nr 1 należy uznać za prawidłowe.

W przypadku ustalania, czy Wnioskodawca będzie posiadał w 2020 r. status zakładu energochłonnego, w myśl art. 31b ust. 7 ustawy, niezbędne będzie obliczenie wysokości udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w roku 2019. Przy obliczaniu udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w roku 2019 Wnioskodawca powinien uwzględniać dane całej Spółki, które od 2019 r. (dzień nabycia Oddziału ciepłowni przez Wnioskodawcę) obejmują także wielkości zakupu wyrobów węglowych oraz wartość produkcji sprzedanej generowane przez Oddział ciepłownię.

Przy tym zauważyć należy, że w skład przedmiotu nabycia Oddziału ciepłowni jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego - wchodziły zapasy wykorzystywane i alokowane do tego Oddziału ciepłowni, w oparciu o które faktycznie prowadzona była działalność w zakresie produkcji ciepła. Tym samym, przy obliczaniu udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w roku 2019, należy uwzględnić również wartość zapasu wyrobów węglowych, które wchodziły w skład nabytego Oddziału ciepłowni, tj. zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast powyższej okoliczności Spółka nie uwzględniła we własnym stanowisku w zakresie objętym pytaniem nr 2.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytanie nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca podał, że jest przedsiębiorstwem energetycznym, sprzedającym ciepło odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z czego wynika dla Spółki obowiązek nabywania i umarzania świadectw efektywności energetycznej na podstawie art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2019 r., poz. 545, ze zm.; dalej jako: ustawa o efektywności energetycznej).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o efektywności energetycznej, podmioty, o których mowa w ust. 2, zwane dalej podmiotami zobowiązanymi, są obowiązane uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 20 ust. 1 - z zastrzeżeniem art. 11.

Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, realizują przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu energią elektryczną, ciepłem lub gazem ziemnym i sprzedające energię elektryczną, ciepło lub gaz ziemny odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o efektywności energetycznej.

Uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, jak stanowi art. 31c pkt 3 ustawy, jest uznawane za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy. Z kolei uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej jest jednym z warunków, od spełnienia których uzależnione jest zwolnienie od akcyzy czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych. Drugim z warunków jest, aby wyroby węglowe wykorzystywane były przez zakład energochłonny.

Jak stwierdził w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca, Spółka posiada w roku 2019 status zakładu energochłonnego, w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy. Ponadto Spółka jest objęta obowiązkiem uzyskiwania i umarzania świadectw efektywności energetycznej. Wszystko to razem wskazuje, że Wnioskodawca spełnia oba ww. warunki, uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytanie nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. W szczególności Organ nie dokonywał - na gruncie przepisów ustawy o podatku akcyzowym - oceny zagadnienia, czy nabyty przez Wnioskodawcę Oddział ciepłownia stanowił w momencie nabycia zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej