Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

 a) importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,

 b) importu wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego, w celu dopuszczenia ich do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego i objęcia procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w miejscu importu znajdującym się w tym składzie podatkowym,

 c) przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Jak wskazano w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy:

 a) wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,

 b) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

 c) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

 d) dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego tego alkoholu.

Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy:

W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

Zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy:

 a) winiarskiego, w przypadku win, biorąc pod uwagę średnią roczną produkcję z następujących po sobie co najmniej trzech lat winiarskich poprzedzających rok, w którym jest ustalana wielkość produkcji wina,

 b) kalendarzowego, w przypadku napojów fermentowanych, biorąc pod uwagę średnią roczną produkcję z następujących po sobie co najmniej trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym jest ustalana wielkość produkcji napojów fermentowanych, jeżeli napoje te:

   - spełniają wymagania określone dla fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. c i d, pkt 2-6, 9 lub 10 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich (Dz.U. z 2022 r. poz. 24) oraz

   - są produkowane przez podmioty posiadające wpis do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, o którym mowa w art. 9 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich;

  5) wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;

W art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy wskazano, że:

Określenie skład podatkowy oznacza miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, w tym przetwarzane, lub magazynowane, w tym przechowywane, lub przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Stosownie do art. 92 ustawy:

Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Jak stanowi art. 93 ust. 1 ustawy:

Do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

 1) wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;

 2) wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;

 3) napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

W myśl art. 93 ust. 2 ustawy:

Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 17 ustawy:

Określenie znaki akcyzy oznacza znaki, określone przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, służące do oznaczania wyrobów akcyzowych podlegających obowiązkowi oznaczania, obejmujące:

 a) podatkowe znaki akcyzy, które są potwierdzeniem wpłaty kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy,

 b) legalizacyjne znaki akcyzy, które są potwierdzeniem prawa podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, do przeznaczenia tych wyrobów do sprzedaży.

Zgodnie z art. 114 ustawy:

Obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy podlegają wyroby akcyzowe określone w załączniku nr 3 do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz wyrobów akcyzowych objętych obowiązkiem oznaczania znakami akcyzy:

  1. Kod CN 2203 00 – piwo otrzymywane ze słodu;

  2. Kod CN 2204 – wino ze świeżych winogron, włącznie z winami wzmocnionymi; moszcz gronowy, inny niż ten objęty pozycją 2009; 

  3. Kod CN 2205 – wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron aromatyzowane roślinami lub substancjami aromatycznymi;

  4. Kod CN 2206 00 – pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone;

  5. Kod CN 2207 – alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone;

  6. Kod CN 2208 – alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80% obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe;

  7. Kod CN 2710 – oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe;

  8. Kod CN 2711 – gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe;

  9. Kod CN 3403 – preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych;

10. Bez względu na kod CN – papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki;

11. Bez względu na kod CN – susz tytoniowy;

12. Bez względu na kod CN – płyn do papierosów elektronicznych;

13. Bez względu na kod CN – wyroby nowatorskie.

Jak stanowi art. 138a ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 138d ust. 1 ustawy:

W myśl art. 138l ust. 1 ustawy:

Ewidencję podatkowych znaków akcyzy prowadzą:

Spółka zamierza wytwarzać i wprowadzać do obrotu suplement diety będący mieszaniną wyciągów ziołowych oraz alkoholu etylowego w ilości od 30% do 40%. Wnioskodawca będzie stosował w produkcji alkohol z już zapłaconą akcyzą. Suplement diety będzie pakowany do opakowań o pojemności od 100 do 1000 ml. Suplement diety będzie klasyfikowany do pozycji CN 2106. Wnioskodawca nie prowadzi składu podatkowego, ani nie jest zarejestrowanym podatnikiem akcyzy.

Państwa wątpliwości – związane z wytwarzaniem suplementu diety klasyfikowanego do pozycji CN 2106, zawierającego alkohol etylowy w ilości od 30% do 40%, od którego na poprzednich etapach obrotu zapłacono podatek akcyzowy w należnej wysokości – odnoszą się do:

- obowiązku wytwarzania suplementu diety w składzie podatkowym;

- obowiązku rozliczenia (dopłaty) podatku akcyzowego;

- obowiązku oznaczania suplementów diety znakami akcyzy (banderolami);

- obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego;

- obowiązku składania jakichkolwiek deklaracji podatkowych bądź prowadzenia jakiejkolwiek ewidencji akcyzowej.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 93 ust. 1 ustawy za alkohol etylowy uznaje się m.in. w każdym przypadku czysty alkohol etylowy i wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, klasyfikowane do pozycji CN 2208 i 2207, a ponadto alkohol etylowy zawarty (w ilości powyżej 1,2% objętości) w innych wyrobach, objętych innymi pozycjami CN niż wskazane powyżej (np. w aromatach, lekach, suplementach itp.). Przy czym w tym drugim przypadku definicja alkoholu etylowego obejmuje wyłącznie alkohol etylowy zawarty w innych wyrobach. Za alkohol etylowy nie można natomiast uznać tych produktów (np. aromatów, suplementów itd.), w których alkohol ten stanowi jedynie składnik, i które są klasyfikowane do pozycji CN 2106.

W omawianym przypadku wyrobem akcyzowym jest zatem wyłącznie alkohol etylowy, który będzie zawarty w suplemencie diety o kodzie CN 2106, który zamierza wytwarzać Wnioskodawca. Przy tym Spółka będzie nabywała ten alkohol etylowy akcyzą zapłaconą na poprzednich etapach obrotu. Natomiast sam suplement diety o wskazanym przez Wnioskodawcę kodzie CN 2106 nie będzie wyrobem akcyzowym, gdyż nie został ujęty w katalogu wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność z wykorzystaniem alkoholu etylowego z zapłaconą akcyzą nie będzie prowadziła do powstania (wyprodukowania) innego wyrobu akcyzowego. Suplement diety oznaczony kodem CN 2106 nie stanowi bowiem wyrobu akcyzowego. W konsekwencji produkcja tego suplementu diety o kodzie CN 2106, z użyciem alkoholu etylowego nabytego z zapłaconą należną akcyzą, nie mieści się w dyspozycji przepisu art. 93 ust. 2 ustawy, w zw. z art. 8 ust. 1 pkt 1, tj. nie stanowi produkcji wyrobów akcyzowych (alkoholu etylowego).

Z art. 47 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym wynika, że w składzie podatkowym winna odbywać się produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa. Przepis ten uwzględnia również szereg jednoznacznie wskazanych wyjątków, wyłączających obowiązek produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym.

Mając na uwadze poczynione powyżej wskazania, należy zauważyć, że wyroby o kodzie CN 2106 – a taki kod CN Nomenklatury Scalonej wskazała Spółka dla suplementu diety, który zamierza wytwarzać – nie są wyrobem akcyzowym. Nie podlegają one zatem opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, więc z tego względu ich produkcja nie musi odbywać się w składzie podatkowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 – dotyczącego braku obowiązku produkcji w składzie podatkowym suplementu diety, klasyfikowanego do pozycji CN 2106, zawierającego alkohol etylowy, od którego akcyza została zapłacona w należnej wysokości – należało uznać za prawidłowe, choć z przyczyn innych niż wskazane przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu.

Zatem, gdy wytwarzany przez Wnioskodawcę suplement diety, klasyfikowany do kodu CN 2106, nie będzie stanowił wyrobu akcyzowego, w związku z jego produkcją, jak i sprzedażą nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym. Ponadto – co wskazał Wnioskodawca – alkohol etylowy używany do produkcji ww. wyrobów nieakcyzowych, nabywany będzie z zapłaconą akcyza. Oznacza to, że Spółka nie będzie również podatnikiem akcyzy w stosunku do alkoholu etylowego zawartego w suplemencie diety oznaczonym kodem CN 2106.

W konsekwencji, skoro dokonywane przez Wnioskodawcę czynności nie będą stanowiły przedmiotu opodatkowania akcyzą, na Spółce nie będzie ciążył obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy. Natomiast z faktu, że Wnioskodawca, w związku z planowanym wytwarzaniem suplementu diety, nie będzie podatnikiem podatku akcyzowego wynika, że nie będą na nim ciążyły obowiązki wskazane w art. 21 ustawy.

Natomiast odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji podkreślić należy, że do wytwarzania suplementu diety (o kodzie CN 2106) opisanego we wniosku, Spółka będzie używała alkoholu etylowego nabytego z zapłaconą należną kwotą akcyzy. Będzie to więc alkohol etylowy, w przypadku którego obowiązek podatkowy i zobowiązanie podatkowe powstały na wcześniejszym etapie obrotu. Z kolei przepisy regulujące prowadzenie ewidencji dla potrzeb podatku akcyzowego nie nakładają tego rodzaju obowiązków na podmioty wykorzystujące w swojej działalności alkohol etylowy z zapłaconą akcyzą w należnej wysokości, wykorzystywany do produkcji wyrobów nieakcyzowych. Z powyższych względów na Wnioskodawcę jako podmiot, który będzie zużywał do produkcji wyrobów nieakcyzowych jedynie alkohol etylowy z zapłaconą akcyzą, nie będzie nałożony obowiązek prowadzenia ewidencji na potrzeby podatku akcyzowego.

W konsekwencji należy zauważyć, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, tj. w przypadku wytwarzania wyrobu nieakcyzowego z użyciem alkoholu etylowego nabytego z zapłaconą akcyzą, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozliczenia (dopłaty) podatku akcyzowego, ani do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego, ani do składania deklaracji akcyzowych, ani też do prowadzenia ewidencji akcyzowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 2, 4 i 5 należało zatem uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pytania nr 3, dotyczącego konieczności oznaczania wytwarzanego suplementu diety banderolami, wskazać należy, że obowiązkiem oznaczania znakami akcyzy objęte są jedynie wyroby akcyzowe enumeratywnie wymienione w załączniku nr 3 do ustawy. W załączniku nr 3, oprócz listy wyrobów akcyzowych objętych obowiązkiem oznaczania znakami akcyzy, wskazane zostały kody CN części z nich, pod którymi są klasyfikowane. Ustawodawca wskazał również te wyroby akcyzowe, które podlegają obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy bez względu na kod CN.

Zauważyć zatem należy, że zarówno wyroby o kodzie CN 2106, jak i suplementy diety (bez względu na zastosowany dla nich kod CN) nie zostały wymienione w załączniku nr 3 do ustawy. W związku z tym w stosunku do suplementu diety o kodzie CN 2106 nie powstanie obowiązek oznaczania go znakami akcyzy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że interpretacja nie dotyczy kwestii prawidłowości nabycia alkoholu etylowego w celu jego użycia do wytwarzania suplementu diety, jak również tego, czy od nabytego alkoholu zostanie zapłacona akcyza w należnej wysokości. Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego i wskazanej w tym opisie klasyfikacji produkowanego suplementu. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonującą w obrocie prawnym interpretację indywidualna, Organ pragnie zauważyć, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i odnosi się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjującym tę sprawę wniosku. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

     Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

      Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 259, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

  - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.