Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie on podatnikiem podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4, w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie on zobowiązany do składania kwartalnych deklaracji podatkowych w podatku akcyzowym, na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

W ocenie Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będzie on zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej w oparciu o art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Energia elektryczna jako wyrób akcyzowy

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do tej ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Tym samym energia elektryczna wytwarzana przez Spółkę w instalacji fotowoltaicznej (mikroinstalacji) jest wyrobem akcyzowym. Analizy wymaga zatem kwestia jej opodatkowania.

Opodatkowanie energii elektrycznej akcyzą

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Jednocześnie na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Podatnik podatku akcyzowego

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Zatem w związku z powyższą regulacją, podmiotem, który dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą jest w przypadku zużycia energii elektrycznej podmiot dokonujący tego zużycia. W przypadku podmiotu nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, dodatkowym wymogiem jest, aby podmiot ten wyprodukował energię elektryczną.

Jak wspomniane było to w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka nie jest zobowiązana do posiadana koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, gdyż zastosowanie znajduje w jej przypadku wyłączenie przewidziane przez z art. 3 ustawy o OZE, zgodnie z którym podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach określonych w Prawie energetycznym, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej w mikroinstalacji.

Jednocześnie zgodnie z art. 4 ust. 10 ustawy o OZE, pobrana energia elektryczna podlegająca rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest zużyciem energii wyprodukowanej na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej i nie stanowi:

- w rozumieniu przepisów ustawy podatku akcyzowym.

Energia elektryczna wyprodukowana [będzie] przez Spółkę z posiadanej przez nią mikroinstalacji fotowoltaicznej, która następnie zużywana jest w częściach wspólnych parku logistycznego należącego do Spółki. Wobec powyższego taki sposób zużycia energii elektrycznej należy zakwalifikować jako zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię, i tym samy stanowiło będzie to czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowy. W odniesieniu do tej czynności opodatkowania to Spółka będzie podatnikiem podatku akcyzowego na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie on podatnikiem podatku akcyzowego od zużycia energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4, w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Jak wskazane zostało to w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym.

Jednocześnie należy wskazać, że na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, zwolnieniu od akcyzy podlega zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

Celem ww. zwolnienia była zatem preferencja podatkowa w przypadku zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez dany podmiot, posiadający urządzenia do produkcji energii elektrycznej (generatory) o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW. Tym samym powyższe zwolnienie uprawnia podatnika zużywającego energię elektryczną wytworzoną przez niego w oparciu o odnawialne źródła energii, do jego zastosowania, o ile łączna moc generatorów wytwarzających tą energię elektryczną nie będzie przekraczać 1 MW.

Jak wskazuje się w orzecznictwie organów podatkowych, czego przykładem jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 czerwca 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.106.2022.1.JS: „Innymi słowy, dla zastosowania tego zwolnienia kluczowe staje się, aby suma wszystkich generatorów (w przypadku Państwa, będzie to łączna moc wszystkich instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych Spółdzielni), nie przekroczyła 1 MW. Przekroczenie tego wolumenu skutkuje brakiem możliwości zastosowania zwolnienia w oparciu o § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień”.

Wobec faktu, że instalacja fotowoltaiczna, której właścicielem stanie się Spółka posiada łączną moc zainstalowaną elektryczną nie większą niż 50 kW, i jednocześnie posiada status mikroinstalacji na podstawie art. 2 pkt 19 ustawy o OZE, Spółka spełni warunki do zastosowania zwolnienia od podatku akcyzowego zużycia energii elektrycznej na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Na marginesie należy wskazać, że § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego przewiduje dodatkowy warunek zastosowania tego zwolnienia, wymagając, aby w przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy o OZE, od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Wobec faktu, że Spółka generuje energię elektryczną w instalacji fotowoltaicznej, stanowiącej [mikroinstalację, to nie wykorzystuje do produkcji wyrobów energetycznych].

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

Zgodnie natomiast z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, deklaracje podatkowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 9, art. 21a ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 1, art. 24a, art. 24b ust. 1, art. 24e ust. 1, oraz deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Jak z kolei stanowi art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w zakresie wyrobów akcyzowych:

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Jednocześnie na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 26 ust. 1 [ustawy o podatku akcyzowym], Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych w sprawie podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 2436) w którym określił wzory deklaracji w sprawie podatku akcyzowego AKC-4/AKC-4zo wraz z załącznikami, m.in. dotyczącym podatku akcyzowego od energii elektrycznej (AKC-4/H), o którym mowa w art. 24 ust. 1 ustawy, a także wzór deklaracji kwartalnej w sprawie podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od podatku akcyzowego i zerową stawką podatku akcyzowego (AKC-KZ), o której mowa w art. 24e ust. 1 ustawy [o podatku akcyzowym].

Całość zużycia energii elektrycznej przez Spółkę jako podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowy i jednocześnie skorzysta ono ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Powyższe sprawi, że jedyną czynnością, która spowoduje po stronie Spółki powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, będzie zużycie energii elektrycznej korzystające ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Zatem Wnioskodawca wypełni znamiona przewidziane przez art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym – zobowiązany będzie wyłącznie do składania deklaracji w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, a tym samym zobowiązany będzie do składania deklaracji podatkowych według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy, w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Takie stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie organów podatkowych, czego przykładem jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 grudnia 2021 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4013.274.2021.1.MK, zgodnie z którą: „Jak wskazano wyżej, co do zasady na podatniku dokonującym czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą - w sprawie czynnością tą jest zużycie energii elektrycznej - ciąży obowiązek złożenia deklaracji miesięcznej w oparciu o art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy. W wyniku nowelizacji obowiązującej od 1 lipca 2021 r. w sytuacji, gdy podatnik dokonuje wyłącznie czynności podlegających opodatkowaniu, wobec których znajdzie zastosowanie zwolnienie (nie będzie zobowiązany do złożenia deklaracji miesięcznej z tytułu dokonywania innych czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą), podatnik ten będzie składał deklaracje kwartalne. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, aby Wnioskodawca dokonywał innych czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. W sytuacji zatem zastosowania zwolnienia, Wnioskodawca będzie obowiązany do składania deklaracji kwartalnych (AKC-KZ)”.

Analogicznie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2022 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4013.318.2021.1.PJ: „Stosownie do art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik dokonujący czynności, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy - tak jak Gmina w sytuacji opisanej we wniosku - jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej.

Jednakże w sprawie objętej wnioskiem z uwagi na możliwość stosowania zwolnienia wynikającego z § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (co stwierdziliśmy w odpowiedzi na pytanie nr 2), będzie ona (jednostka samorządu terytorialnego - Gmina) zobowiązana (w przypadku jego zastosowania) do złożenia deklaracji kwartalnej w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale w którym powstał obowiązek podatkowy na podstawie art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 24e ust. 1a ustawy”.

Należy również wskazać, że w momencie wejścia w życie przepisów ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (zgodnie z brzmieniem projektu z dnia 5 sierpnia 2022 r., który to projekt został przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 25 października 2022 r.) Wnioskodawca zwolniony zostanie z obowiązku składania kwartalnych deklaracji podatkowych, bowiem procedowany projekt zmiany ustawy o podatku akcyzowym dodaje do art. 24e ust. 1b, zgodnie z którym deklaracji, o której mowa w ust. 1, nie składa m.in. podmiot, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, który produkuje energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy o OZE.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie zobowiązany do składania kwartalnych deklaracji podatkowych w podatku akcyzowym na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym do momentu wejścia w życie zmiany ustawy o podatku akcyzowym, o której mowa powyżej.

Zgodnie z art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

Jak z kolei stanowi art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do:

- pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Wobec faktu, że energia elektryczna produkowana jest przez Spółkę w instalacji fotowoltaicznej (posiadającej status mikroinstalacji na podstawie art. 2 pkt 19 ustawy o OZE), której moc nie przekracza 1 MW, nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest w całości zużywana przez Spółkę, a Spółka produkując energię elektryczną w sposób oczywisty nie zużywa wyrobów energetycznych (korzysta z odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o OZE – energii promieniowania słonecznego), to Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej na podstawie art. 138h ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Prawidłowość takiego stanowiska potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2021 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4013.129.2021.1.MK, wskazując, że: „Niemniej jak stanowi art. 138h ust. 2 pkt 1 ustawy, do prowadzenia ewidencji nie jest zobowiązany podmiot produkujący energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot.

W przedstawionych okolicznościach sprawy wyprodukowana przez Wnioskodawcę energia elektryczna nie jest dostarczana do sieci dystrybucyjnej, a jej wytworzona ilość nie przekracza 1 MW i jest w całości zużywana przez Wnioskodawcę. W konsekwencji, Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji”.

Należy również wskazać, że w momencie wejścia w życie przepisów ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (zgodnie z brzmieniem projektu z dnia 5 sierpnia 2022 r., który to projekt został przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 25 października 2022 r.) dodatkowo potwierdzone zostanie zwolnienie Wnioskodawcy z obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, bowiem procedowany projekt zmiany ustawy o podatku akcyzowym zastępuje aktualne brzmienie art. 138h ust. 2 następującym: „Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1”. Zatem od momentu wejścia w życie omawianej zmiany ustawy o podatku akcyzowym, Spółka nadal nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej w oparciu o art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, również po wejściu w życie zmiany ustawy o podatku akcyzowym, o której mowa powyżej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, ściśle względem sformułowanych pytań, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 143, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy:

a)  spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b)  towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

c)  giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d)  spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Jak stanowi art. 4 ustawy:

Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych przepisów nie mają zastosowania do akcyzy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)  nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2)  sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię,

3)  zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2,

4)  zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię,

5)  import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

6)  zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

W art. 9 ust. 2 ustawy wskazane zostało, że:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej –Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,

3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

W myśl art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Na mocy art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r., poz. 2707; dalej jako: „ustawa zmieniająca”), do art. 24 ustawy dodano m.in. ust. 3 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r., który stanowi:

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Z kolei art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r., nadanym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy zmieniającej, wskazuje, że:

Stosownie do art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy:

W zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3 - podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 24e ust. 1a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r., nadanym przez art. 1 pkt 9 lit. a ustawy zmieniającej:

W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do wykazania w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 i 2, art. 21a ust. 1, art. 24, art. 24a i art. 24b ust. 1, również wyrobów, o których mowa w ust. 1, nie składa deklaracji, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 21a ust. 1a.

Na mocy art. 1 pkt 9 lit. b ustawy zmieniającej, do art. 24e ustawy dodano ust. 1b w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r., który w stanowi:

Deklaracji, o której mowa w ust. 1, nie składa:

1)  podmiot, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości;

2)  zużywający podmiot gospodarczy w zakresie zużycia wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych zerową stawką akcyzy.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 26 ust. 1 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych i deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informacjami o terminach i miejscu ich składania oraz pouczeniem podatnika, że deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.

Zauważyć należy, że zgodnie z delegacją wynikającą z art. 31 ust. 6, art. 39 ust. 1 pkt 2 i 3 i art. 113 ust. 1 ustawy, ustawodawca wprowadził szereg zwolnień od akcyzy, w tym zwolnienia dotyczące energii elektrycznej.

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r., poz. 1178, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy” lub „rozporządzenie”), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:

1.Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

2.W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 i 1093) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Natomiast na mocy § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy (Dz.U. z 2022 r., poz. 2851; dalej jako: „rozporządzenie zmieniające”), § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy otrzymał od 1 stycznia 2023 r. następujące brzmienie:

1.Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

2.W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1378, ze zm.; dalej jako: „ustawa o OZE”):

Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Stosownie do art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

Jak stanowi art. 138h ust. 2 pkt 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.):

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot - pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Natomiast na mocy art. 1 pkt 28 lit. a ustawy zmieniającej, art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym otrzymał od 1 stycznia 2023 r. następujące brzmienie:

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1.

Państwa wątpliwości dotyczą rozpoznania, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym:

-Spółka będzie podatnikiem akcyzy od zużycia wyprodukowanej energii elektrycznej;

-zwolniona od akcyzy zużycia wyprodukowanej energii elektrycznej;

-zobowiązana do składania kwartalnych deklaracji podatkowych;

-zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej zużywanej energii elektrycznej.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że nabywając park logistyczny staniecie się właścicielem instalacji fotowoltaicznej o łącznej mocy nie większej niż 50 kW. W myśl art. 2 pkt 19 ustawy o OZE instalacja posiada status mikroinstalacji, a Spółka – na podstawie art. 3 pkt 1 ustawy o OZE – nie będzie zobowiązana do posiadania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie - Prawo energetyczne. Wyprodukowana energia będzie w całości zużywana przez Wnioskodawcę. Spółka nie wskazała we wniosku kiedy dokładnie nastąpi nabycie parku logistycznego, jak również – w trakcie procedowania wniosku – nie poinformowała Organu, że to nabycie nastąpiło.

Czynności związane z energią elektryczną, stanowiące przedmiot opodatkowania akcyzą, zostały wyszczególnione w art. 9 ustawy. Wśród tych czynności, w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, wymienione zostało zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji określonej w ustawie - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię. Zatem w przedstawionych okolicznościach zdarzenia przyszłego wystąpi czynność podlegająca – co do zasady – opodatkowaniu akcyzą, wskazana w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy. Wnioskodawca podał bowiem, że wytworzoną energię elektryczną będzie w całości zużywał na własne potrzeby. Z kolei obowiązek podatkowy w przypadku tak wyprodukowanej energii elektrycznej będzie powstawał – stosownie do brzmienia art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy – z dniem zużycia tej energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (czyli z dniem zaistnienia czynności wskazanej w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy). W konsekwencji dokonywania czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, Spółka będzie podatnikiem akcyzy od zużycia wyprodukowanej energii elektrycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy ściśle w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zastrzec w tym miejscu należy, że powyższa ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 odnosi się wyłącznie do uregulowań ustawy o podatku akcyzowym. Przepisy bowiem zawarte w ustawie o OZE, w zakresie wzajemnych rozliczeń pomiędzy wytwórcami energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii a sprzedawcami zobowiązanymi (w tym art. 4 ust. 10 ustawy o OZE), nie stanowią podstawy do ustalania praw i obowiązków w podatku akcyzowym (por. m.in. wyrok NSA z 6 maja 2021 r., sygn. akt I GSK 59/18). Co więcej, z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, aby objęta wnioskiem energia elektryczna była dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, co też Wnioskodawca potwierdził we własnym stanowisku w zakresie pytania nr 4. Tym samym powołany przez Wnioskodawcę, we własnym stanowisku, art. 4 ust. 10 ustawy o OZE, w sprawie nie znajdzie zastosowania z obu powyższych względów, przy czym nie ma to wpływu na ocenę stanowiska Wnioskodawcy, ściśle w zakresie sformułowanego pytania nr 1, tj. na uznanie Wnioskodawcy za podatnika akcyzy z tytułu zużycia energii elektrycznej.

Spółka podała, że energia elektryczna będzie wytwarzana w mikroinstalacji o łącznej mocy nie większej niż 50 kW, a następnie zużywana przez Wnioskodawcę. Okoliczność dotycząca mocy generatorów (instalacji fotowoltaicznej), w których wytwarzana jest energia elektryczna ma kluczowe znaczenie dla możliwości zastosowania zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy. Należy zauważyć, że do zastosowania zwolnienia od akcyzy wytwarzanej i zużywanej przez Spółkę energii elektrycznej nie będzie odnosił się warunek zawarty w § 5 ust. 2 rozporządzenia, ponieważ energia promieniowania słonecznego jest jednym z odnawialnych źródeł energii, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o OZE. Wobec powyższego Wnioskodawca będzie uprawniony – na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia – do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy zużywanej energii elektrycznej, wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej o mocy nieprzekraczającej 1 MW (energii elektrycznej zużywanej w częściach wspólnych planowanego do nabycia parku technologicznego).

W tym miejscu należy wskazać, że § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy otrzymał od 1 stycznia 2023 r. nowe brzmienie, co jednak nie będzie miało wpływu na możliwość skorzystania przez Spółkę ze zwolnienia od akcyzy zużywanej energii elektrycznej. Brzmienie § 5 rozporządzenia, tak przed zmianą tego przepisu, jak i po jego zmianie, nie ma wpływu na możliwość zastosowania przez Spółkę zwolnienia od akcyzy zużywanej energii elektrycznej, zwłaszcza, że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Obowiązek składania deklaracji podatkowych od zużytej energii elektrycznej wynika – co do zasady – z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy. Jednak od 1 stycznia 2023 r. obowiązuje art. 24 ust. 3 ustawy (dodany do ustawy na mocy art. 1 pkt 7 ustawy zmieniającej), zgodnie z którym obowiązek wynikający z ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW. Natomiast art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy odnosi się do braku obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego przez podmioty produkujące energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty.

Z kolei obowiązek składania deklaracji kwartalnych wynika z art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem obowiązek ten dotyczy podatników dokonujących czynności w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy. Jednak od 1 stycznia 2023 r. obowiązuje art. 24e ust. 1b ustawy (dodany do ustawy na mocy art. 1 pkt 9 lit. b ustawy zmieniającej), zgodnie z którym deklaracji kwartalnej nie składa podmiot, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Z uwagi na to, że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, zatem w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do składania deklaracji kwartalnych wskazanych w art. 24e ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Przypomnieć należy, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego i został złożony 14 listopada 2022 r., a więc w stanie prawnym w zakresie składania deklaracji podatkowych, obowiązującym przed zmianami wprowadzonymi od 1 stycznia 2023 r. Natomiast ustawa zmieniająca ustawę o podatku akcyzowym została uchwalona 1 grudnia 2022 r. W stanowisku własnym w zakresie pytania nr 3 Wnioskodawca podał, że będzie zobowiązany do składania deklaracji kwartalnych na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy. Z kolei w uzasadnieniu stanowiska własnego Spółka wskazała na planowane zmiany ustawy w zakresie obowiązku składania kwartalnych deklaracji podatkowych, w myśl których Wnioskodawca będzie zwolniony z tego obowiązku. W podsumowaniu uzasadnienia stwierdził natomiast, że Spółka będzie zobowiązana do składania kwartalnych deklaracji podatkowych na podstawie art. 24e ust. 1 ustawy do momentu wejścia w życie procedowanych zmian w ustawie o podatku akcyzowym.

Tym samym, oceniając łącznie stanowisko własne Wnioskodawcy oraz przedstawione do niego uzasadnienie, stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Przepisy art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym nakładają na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Z art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy wynika obowiązek prowadzenia ewidencji przez podatnika zużywającego energię elektryczną, który tę energię wyprodukował i nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.

Zauważyć należy, że w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2022 r., w art. 138h ust. 2 pkt 1 ustawy wskazane było wyłączenie stosowania art. 138h ust. 1 ustawy, odnoszące się do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez te podmioty. Natomiast od 1 stycznia 2023 r., na mocy art. 1 pkt 28 lit. a ustawy zmieniającej, art. 138h ust. 2 ustawy otrzymał nowe brzmienie, zgodnie z którym przepisy art. 138h ust. 1 ustawy nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy.

Powyższe przepisy w zakresie obowiązku ewidencji ilościowej energii elektrycznej należy odnieść do przedstawionego przez Spółkę opisu zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca podał w nim, że energię elektryczną wyprodukowaną w mikroinstalacji będzie w całości zużywał (energia elektryczna nie jest przesyłana do instalacji połączonych i współpracujących, służących do przesyłania tej energii). Oznacza to, że w tych okolicznościach – zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2023 r., jak i od tej daty, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej na mocy art. 138h ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących te sprawy wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.).