Prowadzenie ewidencji ilościowej energii elektrycznej

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczące prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 19 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, wpłynął 25 lipca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza koncentruje się przede wszystkim na produkcji ciepła. Spółka zatrudnia obecnie ok. 150 pracowników. Spółka zamierza w przyszłości rozpocząć również prowadzenie koncesjonowanej działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w związku z którą zobowiązana będzie do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Plany inwestycyjne Wnioskodawcy obejmują stworzenie systemu przeznaczonego do skojarzonej produkcji energii elektrycznej i cieplnej w układzie kogeneracyjnym w postaci generatora o mocy 3,2 MWe i turbiny parowej o mocy 3 MWe. W związku z powyższym, Spółka zamierza uzyskać koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w kogeneracji. Spółka zakłada, że będzie mieć precyzyjne urządzenia pomiarowe mierzące ilość energii wytworzonej i ilość energii elektrycznej wytworzonej i zużytej na potrzeby własne.

Spółka w dalszym ciągu będzie również nabywała energię elektryczną od dostawców krajowych. Szacunki wskazują, że energia elektryczna wyprodukowana z nowej instalacji nie zaspokoi w pełni potrzeb Spółki (rozumianych jako potrzeby całego przedsiębiorstwa). Wnioskodawca będzie dokonywać czynności opodatkowanej akcyzą tj. zużywać wyprodukowaną energię elektryczną we własnym zakresie oraz zużywać energię elektryczną nabywaną od dostawców krajowych.

Wnioskodawca nabywa energię elektryczną opomiarowaną z użyciem około 450 urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych energii elektrycznej (około 450 liczników energii elektrycznej mierzy ilość energii elektrycznej nabywanej, a następnie zużywanej przez Spółkę na potrzeby własne), położonych w różnych lokalizacjach na terenie […]. Na terenie danej lokalizacji może znajdować się jednocześnie kilka urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych. W punktach poboru energii elektrycznej nabywanej a następnie zużywanej na potrzeby Spółki nie istnieje możliwość dokonania zdalnego odczytu stanu liczników (urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych) na koniec każdego miesiąca kalendarzowego. Urządzenia pomiarowo rozliczeniowe (liczniki) mierzą w sposób ciągły pobór energii elektrycznej, która jest pobierana w różnych porach dnia i nocy. Aby ustalić ilość energii elektrycznej nabytej przez Spółkę za pośrednictwem danego licznika, osoba zajmująca się odczytem licznika musiałaby być obecna przy każdym z 450 liczników o godz. 24:00 w każdym ostatnim dniu miesiąca.

Spółka zamierza również dostarczać energię elektryczną do podmiotów będących nabywcami końcowymi (podmioty nieposiadające koncesji w zakresie energii elektrycznej).

Spółka zakłada, że część lub całość energii elektrycznej produkowanej przez Spółkę może zostać w danym miesiącu dostarczona do podmiotu posiadającego koncesję w zakresie energii elektrycznej (podmiot posiadający np. koncesję na obrót energią elektryczną).

Spółka pragnie uzyskać interpretację zakresu swoich ewidencyjnych obowiązków w zakresie energii elektrycznej, istniejących od dnia uzyskania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, w zakresie przedstawionych pytań.

Pytania

1) Czy obowiązek prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej przez Spółkę powstanie w szczególności, w zakresie energii elektrycznej nabywanej, a następnie zużywanej na potrzeby własne Wnioskodawcy, począwszy od dnia uzyskania przez Wnioskodawcę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w kogeneracji?

 2) Czy w przypadku, kiedy precyzyjne ustalenie ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne w poszczególnych miesiącach kalendarzowych nie będzie możliwe za pomocą zainstalowanych urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, które nie pozwalają na zdalne dokonanie odczytów liczników, dane o ilości energii elektrycznej nabytej, a następnie zużytej na potrzeby własne, Spółka będzie mogła (po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej) wykazywać w ewidencji energii elektrycznej w oparciu o metodę szacunkową na podstawie art. 138h ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym?

 3) Czy Spółka jako podmiot wytwarzający energię elektryczna na podstawie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w kogeneracji, w ewidencji będzie mogła ujmować łączną ilość energii nabytej w okresie jednego miesiąca kalendarzowego, za pomocą sumarycznego jednego zapisu w ewidencji, obejmującego całą ilość energii elektrycznej nabytej przez Spółkę w danym miesiącu kalendarzowym?

 4) Czy Spółka jako podmiot wytwarzający energię elektryczna na podstawie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w kogeneracji, w ewidencji będzie mogła ujmować łączną ilość energii zużytej w okresie jednego miesiąca kalendarzowego, za pomocą sumarycznego jednego zapisu w ewidencji, obejmującego całą ilość energii elektrycznej zużytej przez Spółkę w danym miesiącu kalendarzowym?

 5) W jaki sposób po uzyskaniu przez Spółkę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej Spółka ma wykazać w prowadzonej przez siebie ewidencji energii elektrycznej, miejsca prowadzenia działalności o których mowa w § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 11 czerwca 2021 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy?

Państwa stanowisko w sprawie

1.        

W ocenie Wnioskodawcy, będzie on zobowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej w szczególności, w zakresie nabywanej i następnie zużywanej na potrzeby własne energii elektrycznej, od dnia uzyskania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. Skoro przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję m.in. na wytwarzanie energii elektrycznej.

2.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro precyzyjne ustalenie ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne nie jest możliwe za pomocą zainstalowanych około 450 urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych (liczników), których nie można odczytać zdalnie, Spółka po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, zobowiązana będzie wykazywać w ewidencji dane o ilości energii elektrycznej zużytej (uprzednio nabytej), w oparciu o metodę szacunkową o której mowa w art. 138h ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym. W ocenie Wnioskodawcy, szacunek taki może być dokonywany w szczególności w oparciu o faktury zakupowe otrzymywane przez Spółkę od krajowych dostawców energii elektrycznej.

3.

Wedle Wnioskodawcy, z uwagi na treść art. 138h ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, dopuszczalne będzie wykazywanie przez Spółkę posiadającą koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej (po jej uzyskaniu) w ilościowej ewidencji energii elektrycznej informacji o ilości nabytej energii elektrycznej w okresie jednego miesiąca kalendarzowego w postaci sumarycznego jednego zapisu w ewidencji, obejmującego całą ilość energii elektrycznej nabytej przez Spółkę w danym miesiącu kalendarzowym.

4.        

W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na treść art. 138h ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku Spółki, która posiadać będzie koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej dopuszczalne będzie wykazywanie w ilościowej ewidencji energii elektrycznej, informacji o ilości zużytej na potrzeby własne energii elektrycznej, w okresie jednego miesiąca kalendarzowego, w postaci sumarycznego jednego zapisu w ewidencji obejmującego całą ilość energii elektrycznej zużytej przez Spółkę w danym miesiącu kalendarzowym.

5.        

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis § 2 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 11.06.2021 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy, wskazuje na potrzebę jednokrotnego ujęcia przez Spółkę w ewidencji jedynie adresów miejsc, w których dochodzi do zużycia wyprodukowanej lub nabytej (po uzyskaniu przez Spółkę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej) energii elektrycznej przez co możliwe będzie zidentyfikowanie miejsc prowadzenia działalności. Których ta dokumentacja dotyczy. W razie zmiany miejsc prowadzenia działalności w zakresie energii elektrycznej Spółka powinna dokonywać odpowiednich korekt i wpisów w ewidencji.

Uzasadnienie

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, będzie on zobowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej dla energii elektrycznej nabywanej i następnie zużywanej na potrzeby własne, od dnia uzyskania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w kogeneracji. Podstawą do sformułowania powyższego wniosku jest przepis art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym w związku z art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, z których to regulacji wynika, że po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej Spółka obowiązana będzie do ewidencjonowania między innymi ilości energii elektrycznej nabytej i zużytej na potrzeby własne.

Przechodząc bowiem do analizy przywołanych przepisów stwierdzić należy, że art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym nakłada obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej na:

1) Podatnika dokonującego sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2) Podatnika zużywającego energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;

3) Podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;

4) Podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

W przedmiotowej kwestii, zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, przedmiotem opodatkowania będzie zużycie przez Wnioskodawcę (posiadającego koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej) energii elektrycznej.

Na podstawie zaś z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej. Która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca będzie obowiązany do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej o której mowa w art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym w zakresie energii elektrycznej nabywanej a następnie zużywanej na potrzeby własne począwszy od daty uzyskania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej.

Natomiast Wnioskodawca nie musi prowadzić ewidencji energii elektrycznej w zakresie energii elektrycznej nabywanej a następnie zużywanej na potrzeby własne przed dniem uzyskania przez Wnioskodawcę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. Jeżeli bowiem Wnioskodawca w danym dniu nie posiada jeszcze żadnej koncesji w zakresie energii elektrycznej, to jako nabywca końcowy, o którym mowa wart. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym nabywa w kraju energię elektryczną z akcyzą zapłaconą, a z uwagi na jednokrotność akcyzy wyrażoną w art. 9 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, Wnioskodawca nie będzie musiał wówczas (przed uzyskaniem koncesji) prowadzić ewidencji energii elektrycznej nabywanej a następnie zużywanej na potrzeby własne.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy ilość energii zużywanej na potrzeby własne może być określana w sposób szacunkowy, w sytuacji gdy precyzyjne ustalenie ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne nie jest możliwe za pomocą zainstalowanych 450 urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, których nie można odczytać zdalnie. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w art. 138h ustawy o podatku akcyzowym, w którym określono m.in. sposób ustalania ilości energii elektrycznej na potrzeby prowadzonej przez dany podmiot ewidencji energii elektrycznej.

W myśl art. 138h ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1. Na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Jak stanowi art. 138h ust. 5 ustawy o podatku akcyzowy, ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh łącznej ilości:

1) energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;

2) energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;

3) energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;

4) energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;

5) energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;

6) energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;

7) strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.

Natomiast stosownie do art. 138h ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Z powyższego wynika zatem, że ewidencja prowadzona do celów rozliczeń podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej powinna obejmować informacje o zużyciu na podstawie wskazań urządzeń pomiarowych, bądź w oparciu o współczynnikowo określony poziom poboru energii przez poszczególne urządzenia. Natomiast w sytuacji braku urządzeń pomiarowych umożliwiających precyzyjne przedstawienie danych, ustawodawca nakazuje określać niektóre ilości energii elektrycznej w sposób szacunkowy. Dotyczy to w szczególności ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne.

Wskazać także należy, iż w myśl art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3. 4 i 6 ustawy o podatku akcyzowym. Z kolei na postawie art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, podatnikiem akcyzy jest, między innymi, osoba prawna, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. Stosownie do powyższego Wnioskodawca obowiązany jest w myśl art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, bez wezwania organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej [właściwego urzędu skarbowego – przypis Organu], w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 ustawy o podatku akcyzowym.

Należy zwrócić uwagę, że z treści przywołanych przepisów wynika, że Spółka po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej będzie musiała ustalać ilości energii elektrycznej zużywanej na potrzeby własne w poszczególnych miesiącach kalendarzowych. Tym samym obowiązek ustalenia ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne w poszczególnych miesiącach kalendarzowych będzie dotyczyć również energii elektrycznej nabytej i zużytej na potrzeby własne Spółki (po uzyskaniu przez Spółkę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej).

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku ewidencjonowania energii elektrycznej nabytej, a następnie zużytej na potrzeby własne (po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej), wyłącznie szacunkowa metoda określania zużywanej na potrzeby własne ilości energii elektrycznej, umożliwia złożenie deklaracji oraz obliczenie i wpłatę akcyzy w terminie przywołanym w ustawie. Mnogość posiadanych urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych w liczbie około 450 liczników. Których nie da się odczytać zdalnie powoduje, że Spółka musiałaby posiadać przynajmniej 450 dyspozycyjnych pracowników, którzy tuż przed godziną 24:00 w każdym ostatnim dniu miesiąca kalendarzowego czuwali by przy każdym z 450 urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, aby móc odczytać każdy liczniki i ustalić ilość energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne w danym miesiącu kalendarzowym. W sytuacji zatrudniania przez Spółkę jedynie 150 pracowników, z których tylko kilku ma niezbędne kwalifikacje do wypełnienia obowiązku odczytu liczników, comiesięczne dokonanie odczytów 450 liczników na koniec miesiąca kalendarzowego jest wymogiem niemożliwym do spełnienia.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy określenie ilości zużywanej na potrzeby własne energii elektrycznej, w przypadku braku precyzyjnych urządzeń pomiarowych pozwalających na odczyt zdalny (około 450 liczników, których nie można odczytać w sposób zdalny), powinno następować na potrzeby ewidencyjne na podstawie metody szacunkowej w myśl art. 138h ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym. Szacunek taki może być dokonywany w szczególności w oparciu o faktury zakupowe otrzymywane przez Spółkę od krajowych dostawców energii elektrycznej.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, po uzyskaniu przez Wnioskodawcę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej ilość nabytej energii elektrycznej w okresie danego miesiąca kalendarzowego, może zostać w ewidencji ujęta w postaci sumarycznego jednego zapisu w ewidencji, obejmującego ilość energii elektrycznej nabytej w danym miesiącu kalendarzowym.

Zgodnie z art. 138h ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym ewidencja ilościowa energii elektrycznej powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1) energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;

2) energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;

3) energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;

4) energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;

5) energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;

6) energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2 u.pa;

7) strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.

Przywołany przepis wskazuje na możliwość sumowania przez podatnika poszczególnych rodzajów danych ilościowych o energii elektrycznej. Zdaniem Spółki, po uzyskaniu przez Spółkę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej uzasadnione jest zatem wykazywanie w ewidencji energii elektrycznej, nabycia energii elektrycznej w poszczególnych miesiącach kalendarzowych w postaci jednego sumarycznego zapisu w ewidencji, odnoszącego się do nabycia energii elektrycznej w jednym miesiącu kalendarzowym. Możliwość ta dotyczy również sytuacji. Gdy Spółka posiada około 450 liczników energii elektrycznej, mierzących ilość energii elektrycznej zużytej przez Spółkę, dostarczonej przez dostawców zewnętrznych.

Innymi słowy, Spółka nie odnalazła regulacji, która w jej przypadku nakazywałaby ewidencjonowanie nabycia energii elektrycznej poprzez dokonanie około 450 wpisów do ewidencji (tak aby każdy wpis w zakresie energii elektrycznej nabytej w danym miesiącu odnosił się do danego posiadanego przez Spółkę licznika energii elektrycznej). Tym samym. Po uzyskaniu przez Spółkę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, informację o ilości energii elektrycznej nabytej przez Spółkę w danym miesiącu kalendarzowym, można ewidencjonować za pomocą jednego wpisu, odnoszącego się łącznie do nabycia energii elektrycznej dostarczanej w danym miesiącu kalendarzowym do Spółki za pomocą około 450 liczników.

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawcy, ilość zużytej energii elektrycznej w okresie miesiąca kalendarzowego może zostać w ewidencji ujęta w postaci sumarycznego jednego zapisu w ewidencji, odnoszącego się do energii elektrycznej zużytej w danym miesiącu kalendarzowym.

Zgodnie z art. 138h ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym ewidencja ilościowa energii elektrycznej powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1) energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;

2) energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;

3) energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - prawo energetyczne;

4) energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;

5) energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;

6) energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2 u.p.a;

7) strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.

Przywołany przepis wskazuje wyraźnie na możliwość sumowania przez podatnika poszczególnych rodzajów danych ilościowych o energii elektrycznej. Przepis ten będzie miał zastosowanie również do Spółki posiadającej koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Zdaniem Spółki, uzasadnione jest zatem wykazywanie w ewidencji ilości energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne, w poszczególnych miesiącach kalendarzowych, w postaci sumarycznego jednego zapisu w ewidencji, odnoszącego się do energii elektrycznej zużytej przez Spółkę na potrzeby własne w danym miesiącu kalendarzowym.

Ad. 5

Przepis § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 11.06.2021 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (dalej jako rozporządzenie) wskazuje, iż prowadzona dokumentacja powinna umożliwiać identyfikację podmiotu zobowiązanego do jej prowadzenia i miejsca prowadzenia działalności, której ta dokumentacja dotyczy.

W ocenie Wnioskodawcy przywołany przepis wskazuje, że ewidencja powinna zawierać:

1) Informację o podmiocie zobowiązanym do prowadzenia ewidencji,

2) informację o miejscu prowadzenia działalności, której ta dokumentacja (ewidencja) dotyczy.

Pytanie Wnioskodawcy odnosi się do zagadnienia sposobu ewidencjonowania miejsca prowadzenia działalności, która ta dokumentacja dotyczy.

W ocenie Wnioskodawcy z przywołanego przepisu jednoznacznie wynika, że w ewidencji należy wskazać miejsca prowadzenia działalności, do których odnosi się ewidencja. W ocenie Spółki oznacza to więc, że po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej Spółka powinna w ewidencji jednokrotnie wymienić:

   - adresy (ulica, nr posesji/lokalu, kod pocztowy i miejscowość). W których znajdują się urządzenia pomiarowe mierzące ilość energii elektrycznej zużytej a uprzednio nabytej przez Spółkę,

   - adres (ulica, nr posesji/lokalu, kod pocztowy i miejscowość) pod którym dokonywana będzie produkcja energii elektrycznej przez Spółkę.

W ocenie Spółki w razie zmiany listy miejsc prowadzenia działalności, przykładowo w przypadku pojawienia się nowych punktów poboru energii elektrycznej, Spółka powinna dokonywać odpowiednich korekt i wpisów w ewidencji, tak aby ewidencja energii elektrycznej zawierała zawsze aktualne adresy miejsc prowadzenia przez Spółkę działalności odnoszącej się do energii elektrycznej.

Wnioskodawca jest świadomy, że począwszy od 1 stycznia 2023 r. ewidencje akcyzowe będą mogły być prowadzone tylko i wyłącznie w formie elektronicznej. W przypadku elektronicznej formy prowadzenia ewidencji informacje o miejscu prowadzenia działalności, do których się odnosi ewidencja energii elektrycznej można zdaniem Wnioskodawcy w szczególności wskazywać w odpowiedniej zakładce ewidencji elektronicznej zatytułowanej „miejsca prowadzenia działalności do których odnosi się ewidencja energii elektrycznej”.

Wnioskodawca nie odnalazł regulacji nakazującej comiesięczne podawanie w ewidencji informacji o miejscach prowadzenia działalności. Do której ta ewidencja się odnosi. Jeżeli więc nie będzie dochodzić do zmian miejsc prowadzenia działalności przez Spółkę, to zawarte w ewidencji, raz dokonane wpisy do ewidencji o miejscach prowadzenia działalności, do których odnosi się ewidencja energii elektrycznej pozostaną w mocy i nie trzeba ich uzupełniać w ewidencji odrębnie dla poszczególnych miesięcy kalendarzowych.

Ocena stanowiska

Państwa stanowisko w zakresie treści sformułowanych we wniosku pytań, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1, 19 i 21  ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

   - wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

   - nabywca końcowy - podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:

 a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

 b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

 c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

 d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym;

- sprzedaż - czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 33, pod kodem 2716 00 00 wymieniono energię elektryczną.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

 1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

 2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

 3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

 4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

 5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

 6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,

3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Wskazać także należy, że zgodnie z art. 5 ustawy:

Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1-2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Art. 16 ust. 1 ustawy zawiera katalog podmiotów obowiązanych do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego.

Jak równocześnie stanowi art. 16 ust. 2 ustawy:

W przypadku podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą zgłoszenie rejestracyjne zawiera dane dotyczące tego podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności, obejmujące w szczególności:

 1) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu;

 2) adres zamieszkania lub siedziby;

 3) adres miejsca prowadzenia działalności;

 4) numer identyfikacji podatkowej (NIP) albo inny numer identyfikacyjny używany w państwie jego zamieszkania lub siedziby;

 5) określenie rodzaju wyrobów akcyzowych lub określenie samochodów osobowych będących przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, lub określenie rodzaju wyrobów akcyzowych wykorzystywanych przy jej prowadzeniu;

 6) wskazanie właściwego dla tego podmiotu naczelnika urzędu skarbowego w zakresie akcyzy;

 7) w przypadku podmiotu zagranicznego posiadającego oddział z siedzibą na terytorium kraju - również dane jego oddziału na terytorium kraju, w tym nazwę oddziału z siedzibą na terytorium kraju, w ramach którego podmiot zagraniczny prowadzi działalność gospodarczą na terytorium kraju, oraz adres jego siedziby;

 8) w przypadku podmiotu zagranicznego reprezentowanego przez podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5 lub 5a - również dane podmiotu zagranicznego, o których mowa w pkt 1 i 2.

Jak stanowi § 2 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 marca 2022 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych, które powinny być zawarte w dokumentach związanych z rejestracją w zakresie podatku akcyzowego (Dz.U. z 2022 r. poz. 713):

Zgłoszenie rejestracyjne podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą zawiera następujące dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej - adresy miejsc wykonywania działalności w zakresie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych.

Jak stanowi art. 24 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

 1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

 2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

 3) nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

W myśl art. 138h ustawy:

 1. Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

 1) podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

 2) podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;

 3) podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;

 4) podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

 2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do:

 1) podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot,

 2) osób fizycznych produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW

- pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

 3. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

 4. Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.

 5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

 1) energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;

 2) energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;

 3) energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;

 4) energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;

 5) energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;

 6) energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;

 7) strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.

 6. W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Szczegóły dotyczące ewidencji o których mowa w art. 138a ustawy zawiera rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 11 czerwca 2021 r w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz.U. z 2021 r. poz. 1150, dalej: :rozporządzenie ws. ewidencji”).

Zgodnie z § 2 rozporządzenia ws. ewidencji:

 1. Ewidencje, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c i art. 138e-138l ustawy, i dokumentacje, o których mowa w art. 138d ust. 1 i art. 138o ustawy, zwane w niniejszym rozdziale łącznie „dokumentacją”, są prowadzone w sposób ciągły, odpowiednio dla prowadzonej działalności, a także poszczególnych rodzajów wyrobów akcyzowych oraz podlegających wpisaniu czynności lub stanów faktycznych związanych z wyrobami akcyzowymi, znakami akcyzy lub dokumentami handlowymi towarzyszącymi przemieszczaniu wyrobów akcyzowych.

 2. Dokumentacja powinna umożliwiać identyfikację podmiotu zobowiązanego do jej prowadzenia i miejsca prowadzenia działalności, której ta dokumentacja dotyczy.

 3. Wpisów do dokumentacji dokonuje się w porządku chronologicznym, niezwłocznie po zakończeniu czynności lub zaistnieniu stanu faktycznego podlegających wpisaniu, nie później jednak niż następnego dnia roboczego.

 4. W przypadku:

 1) zużycia energii elektrycznej, użycia wyrobów gazowych albo wyrobów węglowych - wpisów do dokumentacji prowadzonej odpowiednio przez podatnika zużywającego energię elektryczną, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, pośredniczący podmiot gazowy albo pośredniczący podmiot węglowy dokonuje się nie rzadziej niż raz w miesiącu;

 2) informacji dotyczących zużywanych wyrobów zwolnionych od podatku akcyzowego ze względu na ich przeznaczenie, których ilość jest ustalana na podstawie współczynnikowo określonego poziomu ich zużycia przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podmiot zużywający - wpisów do ewidencji, o której mowa w art. 138f ustawy, prowadzonej przez podmiot zużywający, dokonuje się raz w miesiącu, po zweryfikowaniu ilości podczas dokładnej i rzeczywistej kontroli zużycia.

Natomiast § 3 rozporządzenia ws. ewidencji stanowi:

W ewidencji, o której mowa w art. 138h ust. 1 pkt 1 ustawy, ilość energii elektrycznej, o której mowa w art. 138h ust. 5 pkt 2 i 3 ustawy, wynikająca z faktur, jest ujmowana zgodnie z datą dokonania lub zakończenia dostawy wykazaną na fakturze.

Na wstępie Organ zaznacza, że co do zasady ocena stanowiska zainteresowanego odnosić się może wyłącznie do treści sformułowanych we wniosku pytań i treści przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza uzyskać koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Po uzyskaniu tej koncesji Wnioskodawca będzie zarówno wytwarzał, nabywał jak i sprzedawał energię elektryczną (podmiotom posiadającym koncesję jak i nabywcom końcowym). Ponadto Wnioskodawca będzie zużywał energię elektryczną, którą nabędzie oraz tą którą wyprodukuje w kogeneracji.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy są jego obowiązki ewidencyjne, w zakresie energii elektrycznej, istniejące od dnia uzyskania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej.

Zanim Organ przejdzie do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie sformułowanych pytań zaznaczyć należy, że przedmiot opodatkowania akcyzą w przypadku energii elektrycznej został uregulowany w sposób szczególny, poprzez wprowadzenie definicji nabywcy końcowego - podmiotu nabywającego energię elektryczną, nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne.

Zatem zgodnie z powyższą definicją wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu przez podmiot posiadający koncesję jak i przez podmiot, który koncesji nie posiada ale wydawaną energię elektryczną wyprodukował.

Równocześnie opodatkowaniu podlega także konsumpcja - zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję jak i przez podmiot, który koncesji nie posiada, ale zużywa wytworzoną przez siebie energię elektryczną.

Dokonanie czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie energii elektrycznej powoduje, że podmiot dokonujący tych czynności staje się podatnikiem zobowiązanym do złożenia deklaracji podatkowej, którą to deklarację składa się w oparciu o prowadzoną ewidencję, która z kolei powinna odzwierciedlać wszystkie zdarzenia związane z obrotem energią elektryczną w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh. Ewidencja zasadniczo powinna być prowadzona w oparciu o wskazania urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w wyjątkowych sytuacjach w oparciu o inne metody.

Pytanie nr 1 dotyczy obowiązku prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej przez Spółkę, w szczególności w zakresie energii elektrycznej nabywanej, a następnie zużywanej na potrzeby własne, począwszy od dnia uzyskania koncesji.

Zgodnie z treścią art. 138h ust. 1 ustawy, ewidencję ilościową energii elektrycznej powinien prowadzić m.in. podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu jak i podatnik zużywający energię elektryczną.

W okolicznościach zatem przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego pytania nr 1, na Wnioskodawcy, w związku z nabywaniem i zużywaniem energii elektrycznej, będzie ciążył obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej o której mowa w art. 138h ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Organ podziela zatem stanowisko Wnioskodawcy, że od dnia uzyskania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, stanie się on podatnikiem od nabywanej i zużywanej energii elektrycznej, a tym samym podmiotem obowiązanym do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej w tym zakresie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest zatem prawidłowe.

Zastrzec jednocześnie należy, że zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, z którym Organ jest związany, po uzyskaniu koncesji Wnioskodawca będzie dokonywał także sprzedaży energii elektrycznej, w tym nabywcom końcowym. Zatem i w tym zakresie na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek prowadzenia ewidencji.

Pytanie nr 2 dotyczy możliwości odnotowania w ewidencji, ilości zużytej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej w oparciu o metodę szacunkową.

Jak wskazano na wstępie, co do zasady odnotowanie ilości energii elektrycznej, która winna być ujęta w ewidencji, powinno wynikać ze wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych. Niemniej ustawodawca w treści ustawy i rozporządzenia ws. ewidencji dopuszcza stosowanie innych metod, tj.:

   - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika (art. 138h ust. 3 ustawy);

   - na podstawie dokumentów rozliczeniowych (art. 138h ust. 4 ustawy i § 3 rozporządzenia ws. ewidencji);

   - w oparciu o metodę szacunkową (art. 138h ust. 6 ustawy).

W sytuacji objętej treścią pytania nr 2, tj. zużycia energii elektrycznej przez podatnika, zgodnie z treścią art. 138h ust. 6 ustawy, w przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Ustawodawca, w zakresie art. 138h ust. 6 ustawy, nie określa konkretnej metody wg której należy dokonać oszacowania ilości zużytej energii elektrycznej w danym okresie rozliczeniowym. Oznacza to, że ustawodawca pozostawia pewną swobodę, przy czym metoda ta powinna być jak najbardziej precyzyjna. Jest to w interesie samego podatnika, który w razie stosowania metody, która nie będzie odzwierciedlała ilości którą faktycznie zużyto, może ponieść konsekwencje z tytułu nieprawidłowego wywiązywania się z nałożonych przez ustawę obowiązków.

Organ zaznacza więc, że rolą podatnika dokonującego oszacowania ilości zużytej energii elektrycznej (w przypadku braku możliwości precyzyjnego ustalenia w oparciu o wskazania urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych), jest wykazanie ilości, które będą odpowiadać stanowi faktycznemu, tj. ilości którą faktycznie zużyto w danym okresie rozliczeniowym i to w jego gestii jest stosowanie takiej metodologii, która będzie to zużycie odzwierciedlała.

Zgodnie z opisem sprawy Wnioskodawca nie będzie miał możliwości określenia ilości zużytej energii elektrycznej w danym miesiącu, z uwagi na ilość urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych i brak możliwości odczytu wskazań tych wszystkich urządzeń w jednym czasie.

W ocenie Wnioskodawcy, w takiej sytuacji będzie on uprawniony do stosowania metody szacunkowej, która mogłaby polegać na odnotowaniu w ewidencji ilości zużytej energii elektrycznej, wynikającej z faktur za zakup energii elektrycznej od krajowych dostawców.

Jeśli zatem w oparciu o faktury zakupowe nabytej energii elektrycznej Wnioskodawca będzie miał możliwość ustalenia ilości zużytej w danym okresie rozliczeniowym energii elektrycznej, to w ocenie Organu taka metoda będzie mogła być przez Spółkę stosowana.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

W pytaniu nr 3 Wnioskodawca dąży do ustalenia, czy będzie mógł odnotować w ewidencji łączną ilości nabytej energii elektrycznej w okresie jednego miesiąca, za pomocą jednego sumarycznego wpisu.

Podobna wątpliwość dotyczy pytania 4, w którym przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość odnotowania w ewidencji łącznej ilości zużytej energii elektrycznej w okresie jednego miesiąca, za pomocą jednego sumarycznego wpisu.

Analiza obowiązujących przepisów ustawy i rozporządzenia ws. ewidencji prowadzi w ocenie Organu do wniosku, że takie postępowanie jest dopuszczalne. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie mógł odnotować w ewidencji łączną ilości nabytej energii elektrycznej w okresie jednego miesiąca, za pomocą jednego sumarycznego wpisu jak również odnotować w ewidencji łączną ilości zużytej w danym miesiącu energii elektrycznej, za pomocą również jednego sumarycznego wpisu.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 i 4 jest prawidłowe.

Pytanie nr 5 dotyczy sposobu wykazania w ewidencji miejsca prowadzenia działalności.

Jak wynika z zapisów rozporządzenia ws. ewidencji, prowadzona dokumentacja – ewidencja, powinna m.in. umożliwiać identyfikację podmiotu zobowiązanego do jej prowadzenia i miejsca prowadzenia działalności, której ta dokumentacja dotyczy.

Co do zasady zatem ewidencja powinna identyfikować podmiot, który do jej prowadzenia jest obowiązany i wskazywać miejsce/miejsca gdzie działalność związana z wyrobami akcyzowymi jest prowadzona. Zapisy w prowadzonej ewidencji, co do miejsca prowadzonej działalności, powinny być równocześnie zbieżne z danymi zgłoszonymi w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych (CRPA), na podstawie uregulowań art. 16 ustawy.

W analizowanej zatem sytuacji objętej opisem zdarzenia przyszłego i treścią pytania nr 5, prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja powinna wskazywać adresy miejsc prowadzenia opisanej przez Spółkę działalności odnoszącej się do energii elektrycznej, a same adresy winny być aktualizowane zgodnie z zaistniałymi zmianami, tak aby zapisy te odzwierciedlały stan faktyczny.

Równocześnie nie istnieje w ocenie Organu konieczność comiesięcznego powielania w ewidencji wpisów w tym zakresie, w sytuacji gdy dane dotyczące miejsca prowadzenia dzielności nie ulegają zmianie.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 jest w ocenie Organu prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zastrzega się również, że interpretacja dotyczy wyłącznie zagadnień objętych treścią sformułowanych przez Państwa pytań i została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis sprawy, dotyczący obowiązków ewidencyjnych, po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej.

Tym samym inne kwestie poruszone przez Państwa we wniosku, a które są poza zakresem Państwa wątpliwości, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego […].  Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).