Interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.84.2022.1.MK
Temat interpretacji
Opodatkowanie wyrobów węglowych przemieszczanych poza terytorium UE
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, w zakresie opodatkowania wyrobów węglowych, jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący opodatkowania wyrobów węglowych. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
[…] prowadzi działalność handlową w zakresie obrotu wyrobami węglowymi o kodach: CN 2701, CN 2702, CN 2704. Spółka dokonuje sprzedaży zarówno na terytorium Polski, jak i zagranicą. Na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności Spółka zarejestrowała się jako pośredniczący podmiot węglowy we właściwym urzędzie celnym.
Spółka planuje dokonanie eksportu pośredniego towaru polskiego pochodzenia, nabytego w Polsce, za pośrednictwem swojego zagranicznego (spoza UE) kontrahenta na warunkach DAP granica Polski. Odbiorcą końcowym towaru jest podmiot spoza UE. Spółka zorganizuje na własny koszt transport towaru na granicę Polski, tj. do miejsca dostawy, a kontrahent zagraniczny dokona odprawę celną eksportową towaru oraz dokona wywozu towaru poza terytorium UE. Zagraniczny pośrednik Spółki nie ma siedziby ani żadnego oddziału na terytorium Polski, przez co nie może być zarejestrowany jako pośredniczący podmiot węglowy.
Zdaniem Wnioskodawcy planowana przez niego transakcja jest eksportem pośrednim wyrobu węglowego do kraju trzeciego (poza UE) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT, a nadto jest zwolniona z podatku akcyzowego, albowiem brak jest podstaw do zastosowania wobec niej art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.
Pytanie
Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży koksu na wyżej opisanych warunkach, tj. DAP granica Polski na rzecz swojego zagranicznego kontrahenta w celu wywozu tego towaru do kraju trzeciego (poza UE) powinna opodatkować ją podatkiem akcyzowym?
Państwa stanowisko w sprawie (w zakresie dotyczącym pytania nr 1)
Zdaniem Wnioskodawcy transakcja ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, albowiem planowana transakcja nie odbędzie się na terytorium kraju, lecz na jego granicy. Zatem nie może być uznana za sprzedaż krajową i nie może do niej mieć zastosowanie art. 9a ust.1 pkt a) ustawy o podatku akcyzowym.
Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku tej transakcji nie ma podstaw do zastosowania także pozostałych postanowień z art. 9a ust 1 ustawy o podatku akcyzowym. Zdaniem Wnioskodawcy opodatkowanie tej transakcji podatkiem akcyzowym, pomimo braku ku temu wyraźnej podstawy prawnej, byłoby sprzeczne z celem ustawy, jakim jest opodatkowanie akcyzą wyrobów węglowych, które następuje na ostatnim etapie obrotu nimi, czyli na etapie sprzedaży wyrobów akcyzowych końcowemu nabywcy, który te wyroby zużyje.
Zmiana przepisów ustawy o podatku akcyzowym w tym zakresie, tj. polegająca na rezygnacji z opodatkowania eksportu i dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów węglowych nastąpiła jeszcze w roku 2013. Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż wyrobów węglowych pośrednikowi zagranicznemu, który dokona odprawy celnej towaru i wywiezie go poza granice EU nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.
Ocena stanowiska
Państwa stanowisko w zakresie sformułowanego pytania jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
Wyrobami energetycznymi, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy są m.in. wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.
W rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy:
Przez wyroby węglowe rozumie się wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.
W załączniku nr 1 do ustawy wymieniono:
- w poz. 19 pod kodem CN ex 2701 - węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;
- w poz. 20 pod kodem CN ex 2702 - węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych;
- w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 - koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych – jak wynika z cyt. powyżej poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy – pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 6, 21, 23a i 23c ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:
•terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
•terytorium Unii Europejskiej - terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich;
•terytorium państwa trzeciego - terytorium inne niż terytorium Unii Europejskiej;
•eksport - wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3-4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 2015/2447", na podstawie informacji uzyskanych od właściwego organu celnego stosownie do art. 329 tego rozporządzenia;
•sprzedaż - czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot;
•pośredniczący podmiot węglowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:
a)dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
b)używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
c)używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą
- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16;
•finalny nabywca węglowy – podmiot, który:
a)nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
b)posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe
- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.
Art. 3 ustawy:
1.Do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej "WIA", stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).
2.Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.
Art. 4 ustawy stanowi:
Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych przepisów nie mają zastosowania do akcyzy.
W myśl natomiast art. 5 ustawy:
Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1-2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.
Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1)sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2)nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3)import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4)użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5)użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
a)nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
b)uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
c)jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6)użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7)powstanie ubytków wyrobów węglowych.
Stosownie do art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:
1)sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 1509 i 2459);
2)zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3)wydanie w zamian za wierzytelności;
4)wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5)darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6)wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7)przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8)przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9)użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
W myśl art. 9a ust. 3 ustawy:
Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Art. 9a ust. 4 ustawy:
W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Jak stanowi art. 10 ust. 1a ustawy:
Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.
Na podstawie art. 10 ust. 1b ustawy:
Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy:
Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…)
W myśl natomiast art. 82 ust. 2 ustawy:
W przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:
1)podatnikowi, który dokonał eksportu tych wyrobów akcyzowych, albo
2)podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich eksportu
- na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w ciągu roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 4.
Mając powyższe na uwadze Organ w pierwszej kolejności zauważa, że to ustawa o podatku akcyzowym reguluje najważniejsze kwestie związane z akcyzą, w tym określa reguły opodatkowania określonych wyrobów akcyzowych, wskazuje podmioty, na których ciąży obowiązek podatkowy (podatników akcyzy), charakteryzuje przedmiot opodatkowania oraz wysokość podatku (określa jego stawki). Ponadto ustawa określa warunki zwolnienia danych towarów z podatku. Jednocześnie to właśnie z tej ustawy wynika, jak zorganizowany jest w Polsce obrót wyrobami akcyzowymi, jakie trzeba spełnić warunki, żeby korzystać z danych preferencji podatkowych, a także jakie obowiązki ciążą na podatnikach tego podatku.
Zauważyć także należy, że na potrzeby opodatkowania akcyzą, w art. 4 ustawy, wprowadzono specyficzne rozwiązanie, które polega na wyłączności ustawy w zakresie regulowania ulg i umorzeń w opodatkowaniu akcyzą, polegającej na tym, że niepotwierdzone w przepisach akcyzowych zwolnienia z podatku nie mają zastosowania w akcyzie.
Równocześnie w art. 5 ustawy ustawodawca wyraził zasadę opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich czynności i stanów faktycznych wymienionych w ustawie, niezależnie od tego czy są one zgodne z innymi przepisami.
Całościowo zatem uregulowania zawarte w ustawie o podatku akcyzowym, wraz z aktami wykonawczymi do tej ustawy, stanowią wyrażenie zasady autonomii przepisów dotyczących opodatkowania akcyzą względem pozostałych przepisów, w tym przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a wyrażenie tej odrębności znajduje wyraz m.in. w odrębności definicji i pojęć wyrażonych w tych ustawach jak i szczegółowo ujętych przepisach charakteryzujących przedmiot opodatkowania.
Wyjaśnić należy, że instytucja autonomii prawa podatkowego polega na tym, że na gruncie tego prawa, dla realizacji celów tego prawa (m.in. opodatkowania określonych zdarzeń), niektóre pojęcia i instytucje są uregulowane odmiennie. Autonomiczność prawa podatkowego stanowi wyjątek od zasady spójności i zupełności systemu prawa. Albowiem prawo podatkowe, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko z własnymi pojęciami. Co ważne, prawo podatkowe określa skutki podatkowe dla określonych zdarzeń, które tworzą podatkowy stan faktyczny opisany w normach prawa podatkowego, a ich wystąpienie rodzi określone skutki podatkowe, najczęściej powstanie obowiązku podatkowego lub uprawnienia podatnika do skorzystania z ulgi podatkowej.
W dalszej kolejność podnieść należy, że w art. 9a ust. 1 ustawy ustawodawca zawarł katalog czynności stanowiących przedmiot opodatkowania akcyzą, tj. zdarzeń tworzących podatkowy stan faktyczny na gruncie tej ustawy, rodzących określone skutki podatkowe.
W katalogu tym nie wymieniono eksportu wyrobów węglowych jak i dostawy wewnątrzwspólnotowej. Co do zasady zatem dokonanie m.in. eksportu wyrobów węglowych nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Niemniej zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, eksport oznacza wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny.
Co istotne definicja ta, jest definicją odrębną i niezależną względem definicji eksportu zawartą w art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze. zm.), która stanowi:
Ilekroć w dalszych przepisach [ustawy o podatku od towarów i usług] jest mowa o eksporcie towarów - rozumie się przez to:
a)dostawcę lub na jego rzecz, lub
b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Różnica pomiędzy wspomnianymi definicjami, wynikająca z autonomii tych dwóch aktów prawnych, skutkuje tym, że w przypadku gdy sprzedawca (pośredniczący podmiot węglowy - PPW) dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych podmiotowi z terytorium państwa trzeciego, z którą to jednocześnie sprzedażą dokonywany jest eksport tych wyrobów węglowych, tj. następuje wywóz wyrobów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny, z wykorzystaniem własnego środka transportu PPW, albo wykorzystaniem transportu wyspecjalizowanego w przemieszczaniu podmiotu korzystając z jego usług, wówczas czynność ta stanowi eksport wyrobów węglowych i nie jest opodatkowana podatkiem akcyzowym.
Natomiast, nie można uznać, że mamy do czynienia ze sprzedażą połączoną z eksportem w sytuacji, gdy podmiot sprzedający (PPW) dokonuje wydania wyrobów węglowych nabywcy na jeszcze terytorium kraju (w tym na granicy) i nabywca ten dokonuje odprawy celnej i wywozu poza terytorium Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy mamy wówczas do czynienia ze sprzedażą wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, która to czynność jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.
Oczywiście w tej sytuacji, mając na uwadze zasadę jednokrotnego poboru podatku akcyzowego w miejscu konsumpcji wyrobu akcyzowego, po przemieszczeniu nabytych z akcyzą wyrobów węglowych na terytorium państwa trzeciego, nabywca wyrobów węglowych może ubiegać się o zwrot zapłaconego podatku na podstawie art. 82 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy i treści sformułowanego pytania wynika, że Wnioskodawca dokona sprzedaży wyrobów węglowych (koksu) swojemu kontrahentowi na terytorium kraju (dojdzie do przeniesienia posiadania i własności na ten podmiot). Wnioskodawca dostarczy bowiem wyroby węglowe (koks) do miejsca dostawy na granicy Polski, a kontrahent odbierze wyroby węglowe i dokona ich odprawy celnej i wywozu poza terytorium Unii Europejskiej.
W świetle zatem przedstawianych okoliczności, w sprawie dojdzie do sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu (kontrahentowi), tj. do czynność będącej przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym o której mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.
Wbrew zatem ocenie Wnioskodawcy opisana we wniosku transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, tym samym Wnioskodawca powinien tą transakcję opodatkować podatkiem akcyzowym.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja dotyczy wyłącznie zagadnienia objętego treścią sformułowanego przez Państwa pytania i została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis sprawy.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jesteśmy ściśle związani przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Jako Zainteresowani ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
•Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
•Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).