Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 30 ust. 1 i 2 ustawy:

Na podstawie § 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 ze zm.):

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 poz. 610 ze zm.; zwana dalej „ustawą o OZE”):

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą.

Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Jedną z tych czynności jest m.in. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię.

Natomiast nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, jest każdy podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (z wyłączeniami wskazanymi w tym przepisie).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, na budynku należącym do Spółki – z którego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka osiąga przychody z tytułu najmu lokali użytkowych – zostanie zamontowana instalacja fotowoltaiczna do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy do 50 kWp. Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną wynajmowanych przez inne podmioty lokali użytkowych. W związku z zawartymi umowami najmu, Wnioskodawca będzie obciążać najemców lokali kosztami zużytej przez nich energii elektrycznej w okresach miesięcznych na dwa sposoby – w przypadku lokali, które posiadają podlicznik, Wnioskodawca będzie obciążać najemców kosztami faktycznie zużytej przez najemców energii elektrycznej, natomiast w przypadku lokali, które nie posiadają licznika, Spółka będzie obciążać najemców zryczałtowanymi (hipotetycznymi) kosztami zużycia energii elektrycznej.

Tym samym, należy zauważyć, że w opisanej sytuacji Spółka jest podmiotem, który będzie wytwarzać energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii (z energii słonecznej) oraz który będzie dokonywać sprzedaży tej energii elektrycznej najemcom budynku. Jak wskazano we wniosku, Spółka obciąży najemców lokali kosztami zużytej przez nich energii elektrycznej. Przy czym, z opisu nie wynika, że nabywcy energii elektrycznej (najemcy) posiadają koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Nabywcami końcowymi energii elektrycznej, którzy będą nabywać oraz zużywać energię elektryczną wyprodukowaną przez Spółkę z instalacji fotowoltaicznej, będą zatem inne podmioty niż Wnioskodawca – najemcy lokali.

Innymi słowy, Spółka będzie dokonywać sprzedaży energii elektrycznej nabywcom końcowym na terytorium kraju – co stanowi czynność opodatkowaną na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Należy wyraźnie zaznaczyć, że nabywcami i podmiotami zużywającymi energię elektryczną wytworzoną przez Wnioskodawcę z przedmiotowej instalacji będą poszczególni najemcy. Oznacza to, że niezależnie od tego, jaki sposób rozliczenia za sprzedaż energii elektrycznej dostarczanej do lokali przyjmie Wnioskodawca (tj. czy będzie to rozliczenie według podliczników faktycznie zużytej przez najemców energii elektrycznej, rozliczenie zryczałtowanych kosztów zużycia energii elektrycznej, czy też Wnioskodawca będzie wliczał najemcom koszt dostarczanej energii elektrycznej do kosztów najmu) – będzie mieć miejsce sprzedaż tej energii elektrycznej, wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, na rzecz nabywców końcowych (najemców).

Dokonując czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, Spółka staje się zatem podatnikiem podatku akcyzowego, co wynika z treści art. 13 ust. 1 ustawy. Obowiązek podatkowy u Wnioskodawcy powstanie zatem z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju na mocy art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy. Na Spółce będzie zatem ciążył m.in. obowiązek obliczenia i zapłaty akcyzy, wynikający z art. 24 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawodawca na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień przewidział zwolnienie od akcyzy zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, przez podmiot, który zużywa tę energię.

Jak jednak wskazano powyżej, w przedmiotowej sprawie podmiotami, które będą zużywać energię elektryczną wyprodukowaną przez Spółkę z instalacji fotowoltaicznej, w lokalach użytkowych wynajmowanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, będą inne podmioty niż Wnioskodawca który wytworzył tą energię. Tym samym, przedmiotowe zwolnienie nie znajdzie w tej sprawie zastosowania.

Jednocześnie, z wniosku nie wynika, że Spółka posiada dokument potwierdzający umorzenie świadectwa pochodzenia energii wytwarzanej w instalacji fotowoltaicznej, w rozumieniu przepisów prawa energetycznego lub przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376). W konsekwencji, zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy, również nie znajdzie w sprawie zastosowania.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Organu w przedstawionych we wniosku okolicznościach zdarzenia przyszłego, Spółka dokonująca sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej na budynku na rzecz najemców lokali, obciążając najemców kosztem faktycznie zużytej przez nich energii elektrycznej na podstawie wskazań podlicznika danego lokalu – będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Podobnie, w sytuacji, w której Spółka będzie dokonywać sprzedaży energii elektrycznej najemcom obciążając ich zryczałtowanym kosztem energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, nie wynikającym ze wskazań podlicznika danego lokalu – będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Stanowisko Spółki w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 2 należało zatem uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, w przypadku świadczenia kompleksowej usługę najmu, w skład której wejdzie m.in. koszt wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, Wnioskodawca także będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego. Na gruncie podatku akcyzowego bez znaczenia jest bowiem, że przedmiotem umowy będzie usługa najmu, a nie dostawa energii elektrycznej. W tej sytuacji również dochodzi bowiem do sprzedaży przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej przez nią z odnawialnych źródeł energii, na rzecz innych podmiotów, które zużywać będą tą energię na potrzeby wynajmowanych lokali.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 3 należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Jak natomiast wskazano, w żadnym z opisanych w sprawie przypadków nie zostają spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię (§ 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień), ani do zastosowania zwolnienia na mocy art. 30 ust. 1 ustawy. Spółka nie jest bowiem podmiotem, który produkuje i zużywa energię elektryczną z instalacji fotowoltaicznej, lecz dokonuje jej sprzedaży (czynności opodatkowanej) na rzecz najemców, którzy będą zużywać energię elektryczną w lokalach użytkowych. Z wniosku nie wynika również, aby został spełniony warunek, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 2 ustawy, tj. aby Spółka posiadała dokument potwierdzający umorzenie świadectwa pochodzenia energii w rozumieniu przepisów prawa energetycznego lub przepisów ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od akcyzy w opisanym zdarzeniu przyszłym należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

1.