W ocenie Wnioskodawcy czynność sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez Spółkę (posiadającą w trakcie czynności status pośredniczącego podmiotu węglowego) Spółce zależnej (posiadającej w trakcie czynności status finalnego nabywcy węglowego), dotycząca wyrobów węglowych nabytych od Dostawcy przez Spółkę w latach poprzednich, jeszcze w sytuacji, kiedy Spółka ta posiadała status finalnego nabywcy węglowego, i skorzystała ze zwolnienia od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, nie jest objęta podatkiem akcyzowym w sytuacji, kiedy Spółka zależna spełniła warunki uprawniające ją do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym i skorzystała z tego zwolnienia.

Jak wynika z art. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym: wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy (pkt 1a), a więc między innymi: węgiel, węgiel brunatny, koks i półkoks; natomiast pośredniczącym podmiotem węglowym (punkt 23a) jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, wewnątrzwspólnotowego nabycia, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub

b) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

       - który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16.

Przez finalnego nabywcę węglowego (art. 2 punkt 23c) ustawa akcyzowa rozumie podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe,

       - niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy akcyzowej, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest między innymi: sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu (pkt 1) i użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1 (pkt 5 lit. a).

Podatnikiem akcyzy jest zaś osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym również podmiot będący pośredniczącym podmiotem węglowym używającym wyrobów węglowych (art. 13 ust. 1 pkt 10 ustawy) i podmiot będący finalnym nabywcą węglowym – w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5 (art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy).

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Kolejne ustępy art. 31a ustawy akcyzowej wskazują także na inne warunki dotyczące tego zwolnienia.

Jak wynika z art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się m in. sprzedaż wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1. Przepis ten więc wyraźnie dotyczy podmiotu, który w trakcie tej czynności użycia wyrobów węglowych nabytych w ramach zwolnienia do celów innych niż zwolnione (w tym także sprzedaży) posiada status finalnego nabywcy węglowego.

Jednakże podmiot, który posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego (PPW) w trakcie czynności sprzedaży wyrobów węglowych nabytych wcześniej, jeszcze jako finalny nabywca węglowy, w ramach zwolnienia od akcyzy, jest uprawniony do sprzedaży tych wyrobów węglowych bez obowiązku zapłaty akcyzy na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o podatku akcyzowym. Dokonując bowiem takiej sprzedaży podmiot ten nie będzie posiadał statusu finalnego nabywcy węglowego. Norma art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy nie znajdzie więc w niniejszej sprawie zastosowania, bowiem wraz z rejestracją jako PPW Spółka utraciła status finalnego nabywcy węglowego i w związku z tą rejestracją jako PPW była i będzie uprawniona do sprzedaży nabytych wcześniej, z zastosowaniem zwolnienia, wyrobów węglowych bez obowiązku zapłaty akcyzy na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy. Dokonując bowiem takiej sprzedaży Spółka nie działa, i nie będzie działała, jako finalny nabywca węglowy, tylko jako PPW. Odpowiedzialność za zużycie nabytych wyrobów węglowych w ramach zwolnienia do celów opałowych od momentu nabycia tych wyrobów spoczywała na Wnioskodawcy, tj. finalnym nabywcy węglowym, ale po zmianie statusu na PPW, Wnioskodawca nie dokonuje użycia wyrobów węglowych nabytych w ramach zwolnienia do celów innych niż zwolnione w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy akcyzowej.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 4 kwietnia 2017 roku (znak: 2461-IBPP4. 4513.21.2017.1.PK), dotyczącej jednak konsekwencji odsprzedaży (po rejestracji jako pośredniczący podmiot węglowy) pozostałych wyrobów węglowych, zakupionych jako finalny nabywca węglowy na cele zwolnione, przed rejestracją jako PPW do innego PPW.

Zdaniem Wnioskodawcy, zupełnie inaczej sytuacja wyglądałaby, gdyby Spółka nie posiadała w trakcie tej czynności sprzedaży statusu PPW, na co Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zwrócił uwagę np. w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 22 czerwca 2021 roku (znak: 0111-KDIB3-3.4013.60.2021.2.JS), dotyczącej zwolnienia (na podstawie art. 31 a ust. 1 pkt 8 ustawy) od podatku akcyzowego wyrobów węglowych, będących przedmiotem aportu wnoszonego do spółki „córki” spółki komunalnej (spółka komunalna wnosząca aport wskazała, że nie posiada, i nigdy nie posiadała, statusu pośredniczącego podmiotu węglowego, a utraciła status FNW w związku z aportem, co wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez spółkę komunalną w uzupełnieniu wniosku). Zresztą w tej interpretacji podkreślono, że „(...) Intencją prawodawcy było zatem uchwycenie momentu możliwie zbliżonego do konsumpcji wyrobów węglowych, podobnie jak w przypadku innych wyrobów akcyzowych (energii elektrycznej i wyrobów gazowych). (...) Przepisy normujące te kwestie są zatem zabezpieczeniem ustawodawcy przed nieuprawnionym wykorzystaniem wyrobów węglowych, które co do zasady winny podlegać opodatkowaniu akcyzą”.

Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Co do zasady więc sprzedaż na terytorium kraju nabytych wcześniej wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę (pośredniczący podmiot węglowy) Spółce zależnej (finalnemu nabywcy węglowemu) podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy akcyzowej. Natomiast taka sprzedaż wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę (PPW) Spółce zależnej (finalny nabywca węglowy) nie podlega opodatkowaniu akcyzą w przypadku, kiedy Spółka zależna nabyła te wyroby węglowe z zastosowaniem zwolnienia od podatku akcyzowego, korzystając z tego zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy akcyzowej oraz spełniła ustawowe przesłanki zwolnienia i jego warunki formalne, wynikające z przepisów prawa.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2012 roku Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (sygnatura akt: IBPP4/443-434/12/B) podkreślił jedynie, że „(...) w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia (...) innemu podmiotowi, w tym nawet innemu pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub korzystającemu ze zwolnienia, zwolnienie zawarte w przepisie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy nie ma zastosowania, gdyż podmiotem sprzedającym nie jest pośredniczący podmiot węglowy”.

W niniejszym stanie faktycznym z taką sytuacją nie mamy do czynienia, bowiem Wnioskodawca posiadał w trakcie sprzedaży przedmiotowych wyrobów węglowych Spółce zależnej status pośredniczącego podmiotu węglowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2022 r., poz. 143, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy:

Wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 19 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN ex 2701 został wymieniony:

Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy:

Pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub

b) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

      - który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16;

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

     - niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

W myśl art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

        a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się

            również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego

            nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

        b) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

        c) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-

            skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

Stosownie do art. 9a ust. 2 ustawy:

Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 1509 i 2459);

Zgodnie z art. 9a ust. 4 ustawy:

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu.

Jak stanowi art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy:

Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Państwa wątpliwości dotyczą opodatkowania akcyzą sprzedaży wyrobów węglowych przez Spółkę, działającą jako pośredniczący podmiot węglowy, Spółce zależnej, działającej jako finalny nabywca węglowy, spełniającej warunki i korzystającej ze zwolnienia od akcyzy tych wyrobów węglowych.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, Spółka zależna posiada status finalnego nabywcy węglowego, spełniała warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy i z tego zwolnienia skorzystała. Z kolei Spółka, jako pośredniczący podmiot węglowy, sprzedała i będzie sprzedawać Spółce zależnej wyroby węglowe nabyte w okresie, gdy Wnioskodawca posiadał status finalnego nabywcy węglowego i korzystał ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Zauważyć zatem należy, że przedmiotem opodatkowania akcyzą – jak stanowi art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy – jest użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu. Przy czym za takie użycie uznaje się także sprzedaż wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1.

W okolicznościach niniejszej sprawy mamy natomiast do czynienia ze sprzedażą wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy, ponieważ Wnioskodawca (sprzedawca tych wyrobów węglowych) zmienił swój status z finalnego nabywcy węglowego. Z definicji pośredniczącego podmiotu węglowego, zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 23a lit. a ustawy, wynika, że jest to podmiot dokonujący m.in. sprzedaży wyrobów węglowych. Zatem w przedstawionym zdarzeniu nie znajdzie zastosowania przepis art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy. Nie mając statusu finalnego nabywcy węglowego, i sprzedając wyroby węglowe Spółce zależnej, Wnioskodawca nie użył tych wyrobów nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 ustawy, do celów innych niż zwolnienie na podstawie tego przepisu.

Natomiast stosownie do art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu. Oznacza to, że sprzedaż wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy (Spółkę) finalnemu nabywcy węglowemu (Spółce zależnej) jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Przy czym ustawodawca, stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, dopuszcza zwolnienie od akcyzy czynności podlegających opodatkowaniu, w przypadku, gdy przedmiotem tych czynności są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Z kolei Wnioskodawca stwierdził w opisie stanu faktycznego, że Spółka zależna, będąca finalnym nabywcą węglowym, jako podmiot zużywający wykorzystuje wyroby węglowe do celów uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy. Przy tym Spółka zależna – jak oświadczył Wnioskodawca – korzystając ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, wypełniła wszystkie warunki z tym zwolnieniem związane. Oznacza to, że sprzedaż wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę (działającego jako pośredniczący podmiot węglowy) Spółce zależnej (działającej jako finalny nabywca węglowy i podmiot zużywający) nie podlega opodatkowaniu akcyzą w sytuacji, gdy ta Spółka zależna korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, spełniając wszystkie warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydana w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art.  14b §  3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych i zastosują się Państwo do interpretacji.

      W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

      Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

      Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).