Temat interpretacji

Zwolnienie z akcyzy próbek wyrobów akcyzowych klasyfikowanych do kodu CN 3826 00 10, pobieranych do badań laboratoryjnych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 marca 2020 r. (data wpływu 11 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 4 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia z akcyzy próbek wyrobów akcyzowych klasyfikowanych do kodu CN 3826 00 10, pobieranych do badań laboratoryjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zwolnienia z akcyzy próbek wyrobów akcyzowych klasyfikowanych do kodu CN 3826 00 10, pobieranych do badań laboratoryjnych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 4 maja 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na magazynowaniu w składach podatkowych []. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego.

[] dwie interpretacje podatkowe, w których uznano za prawidłowe jego stanowisko, że niedobory powstałe w wyniku wydania z paliw przechowywanych w składach podatkowych próbek do badań powinny korzystać ze zwolnienia do wysokości dopuszczalnych norm, łącznie z pozostałymi ubytkami związanymi z przyjmowaniem, magazynowaniem, przeładowywaniem oraz wydawaniem paliw ze składu podatkowego [].

Paliwo w składach Spółki musi spełniać wymagania jakościowe zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z 2019 r. poz. 660), dlatego z paliw przyjmowanych, magazynowanych i wydawanych ze składów podatkowych [] pobiera próbki na oznaczenie parametrów paliw. Niezależnie od tego próbki są pobierane przez organy uprawnione do kontroli paliw, przede wszystkim na potrzeby kontroli wyrobów akcyzowych prowadzonej przez administrację skarbową. Próbki są pobierane ze wszystkich wyrobów przechowywanych w składach podatkowych [].

Spółka ma zamiar usprawnić sposób świadczenia wybranych usług. Przedmiotem wniosku jest wyłącznie kwestia poboru prób z autocystern przewożących wyroby akcyzowe (monoalkilowe estry kwasów tłuszczowych, zawierające 96,5% lub więcej masy estrów [FAMAE] oznaczone kodem CN 3826 00 10) w trakcie przemieszczania do docelowego składu podatkowego, w którym nie ma laboratorium.

Przykładem []. Obecnie autocysterna po przybyciu do [] i przed rozładunkiem oczekuje na pobranie próbek i ich zbadanie w najbliższym laboratorium Spółki[]. W przypadku pozytywnego wyniku badania estry są rozładowane i użyte do komponowania, jako biokomponenty z olejem napędowym, a autocysterna zwolniona.

Przyszły model poboru prób i prowadzenia badań zakłada realizację tych czynności po drodze do docelowej []. W ramach podanego wyżej przykładu autocysterna w drodze do [] zjedzie do [], tam nastąpi pobór prób, a po poborze prób i zaplombowaniu przez pracowników Spółki autocysterna pojedzie do miejsca docelowego[]. W międzyczasie laboratorium [] przeprowadzi stosowne badanie i wyda orzeczenie laboratoryjne. Po wydaniu pozytywnego orzeczenia laboratoryjnego przez laboratorium, badany wyrób będzie rozładowywany do zbiornika składu podatkowego []. Do dnia złożenia niniejszego wniosku Spółka nie wdrożyła opisanego modelu, natomiast przeprowadziła dwie próby, które potwierdziły zasadność projektowanych zmian.

Spółka wychodząc naprzeciw potrzebom rynku i wymogom obowiązujących regulacji prawnych uruchamia komponowanie estrów z olejem napędowym [], dlatego planowany pobór prób wyrobów akcyzowych w trakcie ich przemieszczania ułatwi jej bieżące funkcjonowanie, w szczególności wyeliminuje albo skróci postój autocysterny przed [] w oczekiwaniu na wynik badania laboratoryjnego. Analogiczne sytuacje, jak w odniesieniu do [].

Wspomniane wcześniej wymogi odnoszą się do [].

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy [.] będzie miał prawo do zwolnienia z akcyzy próbek monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych, zawierających 96,5% lub więcej masy estrów (FAMAE) oznaczonych kodem CN 3826 00 10, pobieranych do badań laboratoryjnych po drodze do docelowego składu podatkowego, o ile mieszczą się one w ramach dopuszczalnych ubytków ustalonych dla danych wyrobów akcyzowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, straty powstałe w wyniku wydania do badań laboratoryjnych próbek monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych, zawierających 96,5% lub więcej masy estrów (FAMAE) oznaczonych kodem CN 3826 00 10 do badań powinny korzystać ze zwolnienia do wysokości dopuszczalnych norm ubytków, łącznie z pozostałymi ubytkami.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na wstępie należy wskazać, że stan prawny nie uległ tak dużej zmianie, która dezaktualizowałby interpretacje indywidualne []. Są one zatem aktualne i przydatne do oceny przedstawionego stanu faktycznego, gdyż wskazują na mające zastosowanie w sprawie zasady.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a upa, ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych, piwa, wina, napojów fermentowanych, wyrobów pośrednich lub wyrobów tytoniowych.

W myśl art. 13 ust. 1 pkt 3 upa Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot, u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych.

Stosownie do art. 30 ust. 4 upa Zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości: 1) ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a; 2) określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7.

Na podstawie art. 85 ust. 7 upa zostało wydane rozporządzenie, które dotyczy również - zgodnie z § 1 pkt 7 - monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych, zawierających 96,5% lub więcej masy estrów (FAMAE) oznaczonych kodem CN 3826 00 10. Normy dopuszczalnych ubytków dla tych wyrobów zostały określone w pkt 6 § 2, 3, 4,5 oraz § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia.

W związku z powyższym Spółka wskazuje, że obowiązek podatkowy od strat powstałych w związku z pobraniem próbek powstanie zgodnie z zasadą określoną w art. 12 upa, czyli z momentem stwierdzenia ubytku. Zgodnie z tym przepisem Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności lub stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony organ stwierdził dokonanie danej czynności lub istnienie danego stanu faktycznego.

Wnioskodawca podnosi, że każdego roku, w ramach inwentaryzacji, ustali ilość wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym (która została wcześniej pomniejszona o pobrane próbki) i porówna ją z ilością wyrobów wykazaną w ewidencjach. Jeżeli z tego porównania wynikną ubytki wyrobów akcyzowych, zostaną one rozliczone na poczet określonym prawem dopuszczalnych ubytków. W przypadku, gdy różnice pomiędzy ilością rzeczywistą a ilością ewidencyjną przekroczą normy dopuszczalnych ubytków, będą wykazane i opodatkowane akcyzą w wysokości przekraczającej normę dopuszczalnych ubytków.

Stanowisko to jest zbieżne z pismem []

W rezultacie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że próbki pobrane z autocystern po drodze do docelowego składu podatkowego zwiększą ubytki tych wyrobów akcyzowych, podobnie jak ma to miejsce obecnie w przypadku próbek pobranych w składzie podatkowym. W związku z tym przedmiotowe próbki będą opodatkowane podatkiem akcyzowym, o ile przekroczą dopuszczalne normy ubytków wyrobów akcyzowych.

Analogiczne stanowisko zostało uznane za prawidłowe w ww. interpretacjach przez organ interpretacyjny. Różnica pomiędzy stanem faktycznym opisanym w tych interpretacjach a zdarzeniem przyszłym opisanym w niniejszym wniosku sprowadza się w zasadzie jedynie do miejsca poboru próbek. Nie ma to jednak - w świetle właściwych przepisów ustawy akcyzowej - znaczenia dla kwestii zastosowania zwolnienia z art. 30 ust. 4 pkt 2 upa, czy też opodatkowania strat przekraczających normy dopuszczalnych ubytków ustalone w ww. rozporządzeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 722) zwanej dalej ustawą ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 40 załącznika nr 1 do ustawy pod kodem CN ex 3826 00 wymieniono - biodiesel i jego mieszaniny, niezawierające lub zawierające mniej niż 70% masy olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG, w poz. 25 pod kodem CN ex 3826 00 wymieniono - biodiesel i jego mieszaniny, niezawierające lub zawierające mniej niż 70% masy olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 10 ustawy skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy podmiot prowadzący skład podatkowy to podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.

Natomiast procedura zawieszenia poboru akcyz, to w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Za ubytki wyrobów akcyzowych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy uznaje się wszelkie straty:

1. wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych, piwa, wina, napojów fermentowanych, wyrobów pośrednich lub wyrobów tytoniowych,
2. objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie:
   • napojów alkoholowych,
   • wyrobów energetycznych, z wyjątkiem wyrobów węglowych, przemieszczanych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego, również magazynowanych,
3. wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania na terytorium kraju w związku z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą,
4. wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji,
5. wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, powstałe podczas:
   • stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji,
   • przemieszczania poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD.
   
   
   
   
   

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy art. 86 ust. 1 pkt 8 ustawy, zalicza się wyroby oznaczone kodami CN: 3824 99 86, 3824 99 92, 3824 99 93, 3824 99 96, 3826 00 10 oraz 3826 00 90, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych art. 86 ust. 2 ustawy.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 art. 86 ust. 3 ustawy.

Biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych art. 86 ust. 4 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   
   

Przedmiotem opodatkowania akcyzą w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy art. 8 ust. 3 ustawy.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej art. 10 ust. 1 ustawy.

Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności lub stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym organ podatkowy stwierdził dokonanie danej czynności lub istnienie danego stanu faktycznego art. 12 ustawy.

Stosownie do treści art. 30 ust. 4 ustawy zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości:

1. ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a;
2. określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 7, ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 7, w drodze decyzji wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów może ustalić normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych art. 85 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

Na podstawie delegacji wynikającej z art. 85 ust. 7 ustawy, 19 września 2019 r. Minister Finansów wydał rozporządzenie w sprawie norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1790) określające m.in. normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych - monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych, zawierających 96,5% lub więcej masy estrów (FAMAE) oznaczonych kodem CN 3826 00 10, powstających m.in. w trakcie przemieszczania cysternami samochodowymi czy też magazynowanych lub przeładowywanych w składzie podatkowym.

Mając na uwadze przedstawione wyżej regulacje prawne zwrócić należy uwagę, że ubytki wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy podlegają co do zasady opodatkowaniu akcyzą.

Niemniej ustawodawca na podstawie art. 30 ust. 4 ustawy zwalnia od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych, o ile ubytki te mieszczą się w ramach dopuszczalnych ubytków:

• ustalonych przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy;
• określonych w ww. rozporządzeniu w sprawie norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych.

Z przedstawionego opisu wynika, że Wnioskodawca w trakcie przemieszczania autocysternami wyrobów energetycznych - monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych, zawierających 96,5% lub więcej masy estrów (FAMAE) oznaczonych kodem CN 3826 00 10 (wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy) zamierza po drodze do docelowego składu podatkowego, pobierać w innym składzie podatkowym, w którym znajduje się laboratorium, próbki do badań. Po pobraniu próbek i zaplombowaniu autocysterny, wyroby energetyczne będą przemieszczone do docelowego składu podatkowego.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy będzie miał prawo do zwolnienia z akcyzy próbek przedmiotowych wyrobów energetycznych, o ile mieścić się one będą w ramach dopuszczalnych ubytków.

W ocenie Organu, biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, ubytki powstałe w wyniku pobrania do badań laboratoryjnych próbek monoalkilowych estrów kwasów tłuszczowych, zawierających 96,5% lub więcej masy estrów (FAMAE) oznaczonych kodem CN 3826 00 10, będą mogły korzystać ze zwolnienia od opodatkowania akcyzą o ile będą mieścić się w ramach dopuszczalnych norm ubytków określonych dla tych wyrobów.

Stanowisko Wnioskodawcy względem przedstawionego pytania uznać należy zatem za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie przedstawionego we wniosku zapytania i została oparta na zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez Zainteresowanego.

Końcowo Organ zwraca uwagę, że w toku postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej Organ opiera się wyłącznie na opisie sprawy będącej przedmiotem postępowania i obowiązujących przepisach prawa podatkowego. Tym samym Organ nie jest uprawniony do analizy i oceny innej dokumentacji oraz powielania stanowiska zajętego w innych interpretacjach. Interpretacje indywidualne dotyczą bowiem konkretnych stanów faktycznych, opartych na obowiązujących w dniu ich wydania przepisach prawa podatkowego, a nadto nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego (por. wyrok WSA w Warszawie z 29 października 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 333/10, wyrok WSA w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej