Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnego źródła energii - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4013.183.2022.1.MK

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 8 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.183.2022.1.MK

Temat interpretacji

Zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnego źródła energii

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczące zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnego źródła energii, jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 28 lipca 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnego źródła energii, wpłynął 1 sierpnia 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca zamierza zbudować farmę fotowoltaiczną (instalację OZE), która składać się będzie z generatorów o łącznej mocy powyżej 1 MW. Wszystkie generatory będą własnością Wnioskodawcy, a cała wyprodukowana przez te generatory energia elektryczna będzie zużywana na potrzeby Wnioskodawcy w ramach planowanej działalności gospodarczej wykorzystującej taką energię (model 100% konsumpcji). Wnioskodawca nie wyklucza przy tym możliwości wykorzystania przy tym energii o mocy poniżej 1 MW, zaś nadwyżkę energii przeznaczyłby do odsprzedaży (np. do […]).

Wnioskodawca nie występował do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej o uzyskanie koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Pytania

1)Czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia określonego w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, które zwalnia od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię (model 100% konsumpcji) również w przypadku, gdy generatory te przekroczą moc 1 MW?

2)Czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia określonego w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, które zwalnia od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, w sytuacji, gdy dysponuje generatorami o łącznej mocy przekraczającej moc 1 MW, zaś wykorzystywać będzie na potrzeby własne energię z generatorów o mocy nieprzekraczającej 1 MW, a pozostała część energii z posiadanych generatorów będzie odsprzedawana - a to w części nieobejmującej energii, która będzie wykorzystywana na własne potrzeby?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, będzie mógł on skorzystać ze zwolnienia określonego w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, który zwalnia od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

Rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego stanowi jeden z aktów prawnych implementujących Dyrektywę Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej. Motyw 25 tej dyrektywy mówi, że: „W szczególności, połączone wytwarzanie ciepła i mocy oraz, w celu wspierania wykorzystywania alternatywnych źródeł energii, odnawialne formy energii mogą kwalifikować się do preferencyjnego traktowania”.

Realizując tę dyrektywę, prawodawca polski wprowadził m.in. zwolnienie od akcyzy [dla] zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię. Uczynił to na poziomie rozporządzenia, a nie ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, gdzie uregulowano część zwolnień.

W ocenie Wnioskodawcy wprowadzone ograniczenie umożliwiające zwolnienie z akcyzy w postaci wymogu, by generatory, które produkują energię elektryczną na potrzeby podmiotu wytwarzającego tę energię, nie były o większej mocy niż 1 MW, nie implementuje dyrektywy w sposób właściwy i pełny.

Dyrektywa ma na celu wspieranie alternatywnych źródeł energii, w tym źródeł odnawialnych. Produkcja energii z odnawialnych źródeł energii powinna być preferencyjnie traktowana, by sprzyjać rozwojowi infrastruktury OZE. Ustanowienie górnego limitu mocy generatorów produkujących energię na własne potrzeby nie realizuje celu tej dyrektywy, bo sprawia, że podmiot, który produkuje energię z OZE, nie może produkować jej w takiej ilości, jakiej potrzebuje, co nadto narusza konstytucyjną zasadę proporcjonalności.

Powyższe narusza też konstytucyjną zasadę równości i premiuje mniejsze podmioty, o mniejszych zapotrzebowaniach energetycznych względem tych większych. Jednocześnie stanowi też nieefektywny mechanizm produkcji energii z odnawialnych źródeł.

W ocenie Wnioskodawcy zatem w przypadku, gdy energia elektryczna produkowana jest z odnawialnych źródeł i w całości zużywana przez podmiot ją produkujący, to jej zużycie jest zwolnione z podatku akcyzowego - niezależnie od mocy generatorów, które ją wytworzyły.

Alternatywnie Wnioskodawca przyjmuje, w przypadku negatywnej oceny ww. zapatrywania, że zwolnione z akcyzy jest zużycie energii z generatorów o łącznej mocy do 1 MW, a opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega tylko zużycie tej części energii, która wyprodukowana została z pozostałych generatorów.

Ocena stanowiska

Państwa stanowisko w zakresie treści sformułowanych we wniosku pytań, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1, 19 i 21  ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

- wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

- nabywca końcowy - podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a)spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b)towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

c)giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d)spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym;

- sprzedaż - czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 33, pod kodem 2716 00 00 wymieniono energię elektryczną.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,

3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 ze zm.):

1.Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

2.W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 i 1093) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378 ze zm.; zwanej dalej „ustawą o OZE”):

Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Na wstępie Organ zaznacza, że co do zasady ocena stanowiska zainteresowanego odnosić się może wyłącznie do treści sformułowanych we wniosku pytań i treści przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Organ jest bowiem związany z tymi elementami, które wyznaczają granice rozpatrzenia wniosku.

Równocześnie podkreślenia wymaga fakt, że rolą Organu jest wyłącznie wyjaśnienie treści ustanowionych i obowiązujących przepisów prawa podatkowego. Podstawowym bowiem kryterium oceny wydanego rozstrzygnięcia jest jego legalność, a więc zgodność z obowiązującymi przepisami prawa.

Nadto interpretacje przepisów prawa podatkowego opierają się na zasadach wykładni prawa podatkowego, do których należą m.in. zasada prymatu wykładni literalnej i związanej z nią zasady ścisłej interpretacji przepisów regulujących ulgi i zwolnienia.

Przechodząc do oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy względem sformułowanych pytań, wskazać należy, że przedmiot opodatkowania akcyzą w przypadku energii elektrycznej został uregulowany w sposób szczególny, poprzez wprowadzenie definicji nabywcy końcowego - podmiotu nabywającego energię elektryczną, nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne.

Zatem zgodnie z powyższą definicją wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu przez podmiot posiadający koncesję jak i przez podmiot, który koncesji nie posiada ale wydawaną energię elektryczną wyprodukował.

Równocześnie opodatkowaniu podlega także konsumpcja - zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję jak i przez podmiot, który koncesji nie posiada, ale zużywa wytworzoną przez siebie energię elektryczną.

Dokonanie czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie energii elektrycznej powoduje, że podmiot dokonujący tych czynności staje się podatnikiem zobowiązanym do złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty podatku akcyzowego.

Niemniej ustawodawca przewidział także zwolnienia, których zastosowanie spowodować może częściowe lub całkowite wyłączenie z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej (przy czym wyłączenie z obowiązku zapłaty podatku niekoniecznie wyłącza obowiązek składania deklaracji).

Zwolnienie, które budzi wątpliwości Wnioskodawcy, uregulowane w § 5 rozporządzenia ws. zwolnień, adresowane jest do podmiotów, które wytwarzają i zużywają energię elektryczną, wyprodukowaną z generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z zastrzeżeniem ust. 2, który w sprawie nie ma zastosowania.

Innymi słowy omawiane zwolnienie uprawnia podatnika zużywającego energię elektryczną wytworzoną w jednym lub kilku generatorach do jego zastosowania, o ile łączna moc użytkowanych generatorów, wytwarzających tą energię elektryczną, nie będzie przekraczać 1 MW.

Tym samym zwolnieniu, zgodnie z treścią tego przepisu, nie podlega energia elektryczna, która nie zostanie zużyta lecz sprzedana jak i energia elektryczna, która zostanie wytworzona z generatorów o łącznej mocy przekraczającej 1 MW.

Wolą racjonalnego prawodawcy, limit uprawniający podatnika do zwolnienia został określony na maksymalnym poziomie 1 MW, przekroczenie tej łącznej mocy generatorów skutkuje utratą prawa do zwolnienia dla całości zużywanej energii elektrycznej.

W analizowanej zatem w opisie zdarzenia przyszłego sytuacji, w której Wnioskodawca będzie wytwarzał energię elektryczną w generatorach, których łączna moc przekroczy 1 MW, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zastosowania zwolnienia wynikającego z § 5 rozporządzenia ws. zwolnień, bez względu na to czy ilość wyprodukowanej energii elektrycznej nie przekroczy 1 MW, czy też Wnioskodawca będzie zużywać całość wytworzonej energii elektrycznej, czy też część odsprzeda.

Kluczowy dla sprawy jest fakt, że łączna moc generatorów przekroczy 1 MW.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że takie ukształtowanie przepisów w rozporządzeniu nie implementuje dyrektywy energetycznej w sposób właściwy i pełny.

Zaznaczyć należy, że zwolnienie określone w § 5 rozporządzenia ws. zwolnień jest wydane na podstawie delegacji wynikającej z art. 39 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić zwolnienia od akcyzy w przypadku, gdy:

1)uzasadnia to ważny interes związany z bezpieczeństwem publicznym, obronnością państwa, bezpieczeństwem paliwowym państwa lub ochroną środowiska,

2)wynika to z przepisów prawa Unii Europejskiej,

- określając szczegółowy zakres oraz warunki i tryb ich stosowania, uwzględniając specyfikę obrotu zwolnionymi wyrobami akcyzowymi oraz konieczność zapewnienia właściwej kontroli.

Przy czym jak wynika z art. 39 ust. 2 ustawy:

Zwolnienia od akcyzy mogą być:

1)całkowite albo częściowe;

2)realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy;

3)wprowadzane ze względu na przeznaczenie, ilość lub sposób produkcji.

Jak z kolei wynika z art. 15 ust. 1 pkt b tiret pierwsze dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 283 z 31.10.2003, str. 51, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. l, str. 405, z późn. zm.) dalej zwanej „dyrektywą energetyczną”:

Bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, Państwa Członkowskie mogą przyznawać, pod kontrolą fiskalną, całkowite lub częściowe zwolnienia lub obniżki w zakresie poziomu opodatkowania wobec:

(…)

b)energii elektrycznej:

-pochodzącej z wykorzystania energii słonecznej, wiatrowej, fal, pływów lub geotermicznej; (...).

Należy zauważyć, że zwolnienia lub obniżki z art. 15 ust. 1 pkt b tiret pierwsze dyrektywy mają charakter fakultatywny - państwa członkowskie „mogą” je przyznać.

Oznacza to, że od państwa członkowskiego należy wybór formy tego zwolnienia, jego wielkość, warunki jego stosowania, o ile w ogóle państwo członkowskie zdecyduje się takie zwolnienie wprowadzić do porządku prawnego.

Krajowy prawodawca zdecydował się na jednoznacznie określenie maksymalnej łącznej mocy generatorów (1 MW), co leżało w jego daleko idących w tym zakresie uprawnieniach. Brak jest zatem podstaw do twierdzenia, że takie ukształtowanie przepisów w § 5 rozporządzenia, nie implementuje dyrektywy energetycznej w sposób właściwy i pełny. Tym bardziej, że zwolnienie będące przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy nie jest jedynym instrumentem mającym wspierać produkcję energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. W krajowym prawodawstwie jest bowiem wiele narzędzi wspierających rozwój energetyki odnawialnej, przy czym różne instrumenty adresowane są do różnych grup, zgodnie z wolą racjonalnego ustawodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy, co do niekonstytucyjności zapisów omawianego zwolnienia, zaznaczyć ponownie należy, że rolą Organu wydającego interpretacje indywidualne w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, jest wyłącznie wyjaśnienie treści obowiązujących przepisów. Organ interpretacyjny działa bowiem wyłącznie w oparciu o ustanowione przepisy prawa podatkowego i w ich granicach – dokonuje subsumcji stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) interpretacji pod wskazane w stanowisku wnioskodawcy obowiązujące przepisy prawa.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ma natomiast uprawnień do ustanawiania norm indywidualnych, a tym bardziej oceny przepisów z punktu widzenia konstytucyjnego porządku prawnego.

Reasumując, w świetle obowiązujących przepisów § 5 rozporządzenia ws. zwolnień, Wnioskodawcy, w opisanych we wniosku okolicznościach zdarzenia przyszłego, nie przysługuje prawo do zastosowania zwolnienia. Albowiem łączna moc generatorów wytwarzających energię elektryczną będzie przekraczała ustanowiony przez prawodawcę próg łącznej mocy generatorów, tj. 1 MW.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jesteśmy ściśle związani przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Jako Zainteresowani ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.  Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).