Temat interpretacji

rozpoznanie wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów smarowych objętych procedurą celną wywozu z terytorium Niemiec na pokład statków morskich

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 września 2019 r. (data wpływu 18 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z 26 listopada 2019 r. (data wpływu 3 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów smarowych objętych procedurą celną wywozu z terytorium Niemiec na pokład statków morskich jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów smarowych objętych procedurą celną wywozu z terytorium Niemiec na pokład statków morskich. Ww. wniosek został przez Wnioskodawcę uzupełniony pismem z 26 listopada 2019 r. (data wpływu 3 grudnia 2019 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 19 listopada 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.218.2019.1.JS i 0111-KDIB3-3.4012.352.2019.1.JS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności A. z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: A. lub Spółka) jest zaopatrywanie statków morskich w paliwa i oleje smarowe. W związku z prowadzoną działalnością Spółka zamierza nabyć od B. oleje smarowe, a następnie dostarczać oleje smarowe na pokład statków morskich korzystając z procedury zgłoszenia wywozowego, zgodnie z art. 269 ust 3 (dalej: procedura wywozowa) Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (dalej: kodeks celny). B. jest podmiotem posiadającym siedzibę w Niemczech, prowadzącym tam działalność gospodarczą oraz posiadającym niemiecką rejestrację na podatek VAT. A. jest zarejestrowana na podatek VAT w Niemczech i w Polsce. Na potrzeby powyższej transakcji A. poda B. swój niemiecki numer rejestracji na VAT. Sprzedaż olejów smarowych od B. do A. będzie opodatkowana podatkiem VAT w Niemczech. A. zamierza dokonać wyrejestrowania jako polski podatnik podatku VAT.

Miejscem produkcji towaru są Niemcy. Oleje będą przeznaczone na zaopatrzenie statków morskich i mają zostać zużyte wskutek ich eksploatacji. Spółka planuje przemieścić towar z terytorium Niemiec, przez terytorium Polski do polskiego portu morskiego i załadować towar na statki. Transport towarów będzie organizowany przez Spółkę. Spółka zamierza skorzystać z procedury wywozowej, rozpoczynając ją na terytorium Niemiec i kończąc na pokładzie statków morskich. Przewóz będzie realizowany w systemie ECS, a przemieszczeniu będzie towarzyszył zarówno wydruk z systemu ECS potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozowej, jak i dokumenty handlowe. Zakończenie przewozu zostanie potwierdzone dokumentem IE 599 wygenerowanym przez urząd celny wywozu.

Oleje nie będą przemieszczane w celu dalszej odsprzedaży, lecz na pokład statków morskich jako zapas statku. Spółka nie zamierza korzystać z usług pośredników, ani tworzyć w Polsce składu podatkowego. Procedura wywozowa ma być dokonana w sposób bezpośredni, bez magazynowania olejów na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku akcyzowego zadano następujące pytania

(oznaczone we wniosku nr 1 i 2):

1. Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przemieszczenie olejów smarowych z terytorium Niemiec, przez terytorium Polski w celu dostawy na pokład statków morskich jako zaopatrzenie statków, będzie uznawane za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na gruncie ustawy o podatku akcyzowym?
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze będzie twierdząca, to czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Spółka, może wobec tych towarów zastosować procedurę zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentów handlowych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przemieszczenie olejów smarowych z terytorium Niemiec, przez terytorium Polski w celu ich dostawy na pokład statków morskich, jako ich zaopatrzenie, nie będzie uznawane za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w rozumieniu ustawy akcyzowej.
2. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, w wypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia olejów smarowych na terytorium Polski w rozumieniu ustawy akcyzowej, Spółka, może do tych towarów zastosować procedurę zawieszenia poboru akcyzy.

Uzasadnienie:

Ad. 1

Art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej zawiera definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zgodnie z tym przepisem nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Pojęcie przemieszczenia wyrobu akcyzowego na terytorium kraju należy rozumieć zgodnie z jego literalnym znaczeniem. Oznacza to, że dla podmiotu przemieszczającego Polska ma być krajem docelowym, na terytorium którego towar ma być przemieszczony

Rozpoczęcie procedury wywozowej olejów smarowych ma zostać dokonane na terytorium Niemiec, zgodnie z art. 269 ust. 2 lit. b i ust. 3 ust. Unijnego kodeksu celnego. Zgodnie z tym przepisem, procedury dotyczące zgłoszenia wywozowego mają zastosowanie do dostaw zapasów zwolnionych od akcyzy lub z VAT na statki morskie, niezależnie od miejsca przeznaczenia tego statku. Oleje smarowe dostarczane przez Spółkę stanowią zapasy statku w rozumieniu powyższego przepisu i konsekwencji są one zwolnione z podatku VAT, na podstawie art. 148 lit. a Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: dyrektywa VAT). Stąd też formalności wywozowe stosuje się do nich niezależnie od miejsca przeznaczenia statku, na który są dostarczane.

Każda dostawa będzie dokumentowana w systemie ECS, służącym kontroli eksportu i zostanie zakończona wygenerowaniem komunikatu IE 599 przez Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego nadzorującego wyprowadzenie towarów.

Nie można mówić w tej sytuacji o przemieszczeniu towarów na terytorium kraju, ze względu na to, że Polska w żadnym momencie przemieszczania towarów nie będzie ich miejscem docelowym, ani w żadnym momencie ich transportu przez terytorium kraju nie zostaną one dopuszczone do konsumpcji. Miejscem przeznaczenia towarów będzie statek morski a nie terytorium Polski. W konsekwencji nie można mówić o zrealizowaniu przesłanek dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż towar zostanie wywieziony poza terytorium kraju.

Spółka uważa, że zarówno w kontekście zamiaru, jak i czynności faktycznych, należy uznać, że czynność transportu olejów smarowych powinno się zakwalifikować jako przemieszczenie towaru przez terytorium Polski a nie na jej terytorium. W konsekwencji art. 2 ust.1 pkt 9 ustawy akcyzowej nie ma zastosowania do przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Ad. 2.

W wypadku uznania przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Polski w rozumieniu przepisów ustawy akcyzowej, spółka uważa, że jest uprawniona, aby skorzystać z procedury zawieszenia poboru akcyzy podczas przemieszczania towarów na pokład statków morskich przez terytorium Polski.

Na gruncie polskiej ustawy akcyzowej oleje smarowe stanowią wyrób akcyzowy o stawce podatku innej niż zerowa. Wyroby te nie są wymienione w załączniku nr. 2 do ustawy akcyzowej, bowiem w innych krajach UE nie podlegają opodatkowaniu akcyzą i nie stosuje się do nich procedury zawieszenia poboru akcyzy.

W takiej sytuacji, zastosowanie tej procedury na terenie Polski reguluje art. 40 ust. 6 ustawy akcyzowej. Zgodnie z tym przepisem, Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5.

Skoro tak, to zdaniem Spółki, ma ona również prawo do zastosowania art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy akcyzowej, który wskazuje, że jednym z przypadków zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest przemieszczenie wyrobów ze składu podatkowego na terenie innego państwa UE, do urzędu celno-skarbowego na terenie Polski nadzorującego wyprowadzenie towarów, w celu dokonania eksportu. Zgodnie z przepisem art. 41 ust 4 ustawy akcyzowej, podstawą zastosowania procedury na terenie Polski byłoby dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych.

Spółka zaznacza, że objęcie procedurą zawieszenia poboru akcyzy towarów opisanych w art. 40 ust. 6 ustawy akcyzowej, będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w podobnym przypadku (dokonywanego przez zarejestrowanych odbiorców) jest zgodne z prawem, co potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 26 sierpnia 2015 r. sygn. akt I FSK 857/15 (dalej: wyrok NSA) wskazując, że: art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym "jest wystarczającą podstawą do przyjęcia, że w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, towary po przekroczeniu granicy będą objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Należy zaznaczyć, że oleje smarowe na terytorium Niemiec, nie są obłożone podatkiem akcyzowym i nie stanowią wyrobu akcyzowego zharmonizowanego na terytorium UE. Wyrok NSA potwierdza, że w takiej sytuacji przepis art. 40 ust. 6 ustawy akcyzowej nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących procedury zawieszenia, tak aby umożliwić przemieszczenie towarów na lub przez terytorium Polski.

Sąd I instancji, wskazując na kontekst europejski, podkreślił w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, że przejawem dyskryminacji może być brak możliwości skorzystania ze zwolnienia przy nabyciu takiego samego towaru z innego państwa członkowskiego przez zarejestrowanego odbiorcę, przy jednoczesnym nabyciu takiego samego towaru krajowego z możliwością skorzystania ze zwolnienia (str. 16 uzasadnienia zaskarżonego wyroku). Wskazał przy tym, że nawet gdyby przyjąć, że nie mamy do czynienia z dyskryminacją w rozumieniu art. 110 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, to i tak zostanie naruszona zasada wyrażona w art. 34 Traktatu, zgodnie z którą ograniczenia ilościowe w przywozie oraz wszelkie środki o charakterze równoważnym są zakazane pomiędzy Państwami Członkowskimi (str. 17).

Sąd I instancji co wymaga szczególnego podkreślenia wyraził na str. 14-15 uzasadnienia zaskarżonego wyroku jednoznaczne stanowisko, że (...) twierdzenia organu podatkowego, że w przepisach prawa jest określona jedynie możliwość stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy od momentu przekroczenia granicy, tylko co do składu podatkowego, jest niewłaściwa. Podkreślił przy tym, że przepisy AkcyzU takiego ograniczenia nie zawierają.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej wymienionej sprawie jednoznacznie opowiedział się przeciwko konieczności przemieszczania olejów smarowych do składu podatkowego w celu umożliwienia zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy. Co więcej, stwierdził, że przepis art. 40 ust. 6 ustawy akcyzowej powinien być stosowany odpowiednio do nabycia towarów przywożonych z innego państwa członkowskiego.

W uzasadnieniu przedmiotowego wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż Sąd I instancji trafnie ocenił, że zajęte w zaskarżonej interpretacji stanowisko nie może być ocenione jako prawidłowe, gdyż nie uwzględnia procedury zawieszenia poboru akcyzy unormowanej w art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym. Dalej wskazał, że Przepis ten stanowi, że procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5 (które to przepisy nie mają zastosowania w rozpoznawanej sprawie). () Wprawdzie procedura zawieszenia poboru akcyzy może mieć zastosowanie na podstawie art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym tylko na terytorium kraju, to jednak w przywołanym wyżej wyroku z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. akt C-349/13 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyjaśnił że (...) jeśli chodzi o system zawieszenia poboru akcyzy, który na podstawie art. 40 ust. 6 ustawy ma zastosowanie do olejów smarowych wykorzystywanych do celów innych niż napędowe i grzewcze, wydaje się, że wymogi tego systemu dotyczą zarówno produktów przywożonych z innego państwa członkowskiego, jak i produktów nabywanych w polskim obrocie krajowym, czego zbadanie jest jednak zadaniem sądu odsyłającego (pkt 38).

Inna interpretacja art. 40 ust. 6 ustawy akcyzowej, niż umożliwiająca odpowiednie stosowanie przepisów w zakresie wyrobów akcyzowych których punkt początkowy przemieszczania miał początek na terytorium państwa członkowskiego, prowadzi do powstania luki prawnej i braku procedury umożliwiającej swobodny obrót wyrobami akcyzowymi między państwami członkowskimi ze względu na brak uwzględnienia rozbieżności w katalogu wyrobów akcyzowych między państwami członkowskimi, co prowadzi zarówno do naruszenia prawa unijnego, w szczególności art. 34 i 110 TFUE, jak i do wystąpienia przeciwko wykładni przepisu ustawy akcyzowej dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Podsumowując, Spółka uważa, że może do wykonania procedury wywozowej olejów smarowych, będących towarem akcyzowym w Polsce w wyżej wymienionym stanie faktycznym zastosować procedurę zawieszenia poboru akcyzy, stosując art. 40 ust. 6 ustawy akcyzowej odpowiednio.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 864 ze zm., zwana dalej ustawą lub ustawą o podatku akcyzowym), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe (dalej zwane również jako wyroby) to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez terytorium Unii Europejskiej, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy rozumie się terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich.

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy, terytorium państwa trzeciego to terytorium inne niż terytorium Unii Europejskiej. Terytorium państwa trzeciego stanowi natomiast terytorium inne niż terytorium Unii Europejskiej (art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy, eksport w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym to wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3-4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem 2015/2447, na podstawie informacji uzyskanych od właściwego organu celnego stosownie do art. 329 tego rozporządzenia.

Natomiast nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju (art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 2 przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5. objęte pozycją CN 3403;
6. objęte pozycją CN 3811;
7. objęte pozycją CN 3817;
8. oznaczone kodami CN: 3824 99 86, 3824 99 92, 3824 99 93, 3824 99 96, 3826 00 10 oraz 3826 00 90, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
    
    

W przedmiotowej sprawie, w związku z prowadzoną działalnością Spółka z siedzibą w Wielkiej Brytanii (Wnioskodawca) zamierza nabyć od podmiotu z siedzibą w Niemczech (Dostawcy) oleje smarowe, a następnie dostarczać je na pokład statków morskich, korzystając z procedury zgłoszenia wywozowego zgodnie z art. 269 ust. 3 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (dalej: procedura wywozowa).

Dostawca olejów smarowych prowadzi w Niemczech działalność gospodarczą i jest zarejestrowany do celów podatku VAT w Niemczech. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Niemczech i w Polsce. Na potrzeby transakcji Spółka poda Dostawcy swój niemiecki numer VAT. Sprzedaż olejów smarowych przez Dostawcę na rzecz Spółki będzie opodatkowana podatkiem VAT w Niemczech. Spółka zamierza dokonać wyrejestrowania jako polski podatnik VAT.

Miejscem produkcji towaru są Niemcy. Oleje będą przeznaczone na zaopatrzenie statków morskich i mają zostać zużyte wskutek ich eksploatacji. Spółka planuje przemieścić towar (przedmiotowe oleje) z terytorium Niemiec przez terytorium Polski do polskiego portu morskiego i załadować na statki. Transport towarów w będzie organizowany przez Spółkę. Wnioskodawca zamierza skorzystać z procedury wywozowej, rozpoczynając ją na terytorium Niemiec i kończąc na pokładzie statków morskich. Przewóz będzie realizowany w systemie ECS, a przemieszczeniu będzie towarzyszył zarówno wydruk z systemu ECS potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozowej, jak i dokumenty handlowe. Zakończenie przewozu zostanie potwierdzone dokumentem IE 599 wygenerowanym przez urząd celny wywozu.

Oleje nie będą przemieszczane w celu dalszej odsprzedaży, lecz na pokład statków morskich jako zapas statku. Spółka nie zamierza korzystać z usług pośredników, ani tworzyć w Polsce składu podatkowego. Procedura wywozowa ma być dokonana w sposób bezpośredni, bez magazynowania olejów na terytorium Polski.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przemieszczenie olejów smarowych odbywające się w procedurze wywozowej z terytorium Niemiec przez terytoriom kraju w celu ich dostawy na pokład statków morskich jako zaopatrzenie tych statków, stanowi nabycie wewnątrzwspólnotowe na gruncie podatku akcyzowego, jak również w przypadku uznania tego przemieszczenia za nabycie wewnątrzwspólnotowe czy Spółka może w tej sytuacji zastosować procedurę zawieszenia poboru akcyzy wobec tych towarów na podstawie dokumentów handlowych.

W odniesieniu do powyższej kwestii w pierwszej kolejności zauważyć należy, że zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Spółka zamierza dokonywać przemieszczenia wyrobów akcyzowych (olejów smarowych) z państwa członkowskiego na statki morskie, przy czym przemieszczenie to będzie mieć miejsce w całości w procedurze celnej wywozowej. Procedura wywozu rozpocznie się na terytorium państwa członkowskiego i zakończy na pokładzie statków. Przemieszczenie to realizowane będzie w systemie ECS i towarzyszyć mu będzie wydruk z systemu, potwierdzający rozpoczęcie procedury wywozu na terytorium państwa członkowskiego oraz dokumenty handlowe. Zakończenie przewozu potwierdzone będzie komunikatem IE 599.

Wskazać należy, że System ECS (System Kontroli Eksportu) służy do elektronicznej obsługi zgłoszeń wywozowych przesyłanych przez zgłaszającego bądź eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia.

System ten opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych. Ma on zapewnić elektroniczną wymianę komunikatów pomiędzy urzędami celnymi krajów Unii Europejskiej w celu zautomatyzowania procedur administracyjnych, co umożliwia w konsekwencji potwierdzenie wywozu dla eksporterów i organów podatkowych za pomocą elektronicznych komunikatów.

System ten obejmuje również wymianę określonych elektronicznych komunikatów pomiędzy przedsiębiorcą, a urzędami celnymi. Ma on zapewnić przy tym m.in.: przyspieszenie odpraw celnych eksportowych, docelowo bez konieczności przedkładania zgłoszeń wywozowych w formie pisemnej, poprawę obiegu dokumentów w urzędach celnych, przyspieszenie odpraw wywozowych w procedurze uproszczonej, elektroniczne potwierdzenie o wywozie towarów z obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej, uzyskanie przez zgłaszającego bieżącej informacji o rozpoczęciu i zakończeniu poszczególnych etapów operacji wywozowej.

Potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium UE stanowi komunikat IE 599, który wydawany jest eksporterowi bądź nabywcy. Jest on podpisywany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia w momencie zwolnienia towarów do procedury wywozu, informację o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy oraz ewentualne informacje z urzędu celnego wyprowadzenia.

Należy również zauważyć, że oleje smarowe przemieszczane przez Spółkę przeznaczone są na zaopatrzenie statków morskich, jako zapas tych statków zużywany do ich eksploatacji. Jednocześnie, oleje te nie będą magazynowane na terytorium kraju, ani też nie będą przedmiotem dalszej sprzedaży. Miejscem przeznaczenia olejów smarowych będzie statek morski, a nie terytorium kraju, przy czym wprawdzie przemieszczenie ww. wyrobów akcyzowych kończy się na statku w polskim porcie, lecz potwierdzone jest celnym komunikatem IE 599, potwierdzającym wyprowadzenie wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej.

Tym samym należy stwierdzić, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka dokonywać będzie wywozu olejów smarowych nabytych w państwie członkowskim, stanowiących zaopatrzenie statków morskich i przeznaczonych do zużycia poza terytorium Unii Europejskiej. Z uwagi na fakt, że miejsce konsumpcji tych towarów znajdować się będzie poza terytorium kraju, a procedura celna wywozowa dokonywana będzie w sposób bezpośredni, tj. zostanie rozpoczęta na terytorium państwa członkowskiego i zakończona na pokładzie statków (po wygenerowaniu komunikatu IE 599) oraz oleje te nie będą magazynowane na terytorium kraju ani wprowadzane do składu podatkowego to czynność ta nie stanowi przemieszczenia wyrobów akcyzowych na terytorium kraju. Skoro bowiem przewóz przez terytorium kraju odbywa się w ramach rozpoczętej w państwie członkowskim procedury celnej, wyłącznie w celu wywozu przedmiotowych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej (bez przeznaczania ich do konsumpcji bądź sprzedaży na terytorium kraju), to w konsekwencji w sprawie tej nie będzie miał zastosowania art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, odnoszący się do nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na terytorium kraju.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało zatem uznać za prawidłowe.

W związku z faktem, że odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 jest negatywna, tj. przedstawione w zdarzeniu przyszłym przemieszczenie olejów smarowych objętych procedurą celną wywozu z terytorium Niemiec przez terytorium kraju w celu dostawy na pokład statków morskich nie może być uznane za nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2 stała się bezprzedmiotowa Wnioskodawca bowiem przedmiotowe pytanie uzależnił od twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1.

Jednocześnie, Organ wskazuje, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, dotyczącego podatku od towarów i usług, zostało wydane osobne rozstrzygnięcie.

Organ informuje również, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone. W szczególności, nie mogą być przedmiotem interpretacji przepisy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny z uwagi na fakt, że nie stanowią one przepisów materialnego prawa podatkowego.

Nadmienia się, że przepisy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny nie są przedmiotem niniejszej interpretacji. Elementy wniosku odnoszące się do przepisów celnych, takie jak procedura celna wywozowa czy posiadanie przez Spółkę dokumentu potwierdzającego wywóz towarów (komunikatu IE 599), zostały przyjęte jako część opisu zdarzenia przyszłego i tym samym nie podlegały one ocenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej