Temat interpretacji

Wnioskodawca nie będzie zobowiązany w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług do stosowania oznaczenia dostawy Produktów będących przedmiotem wniosku kodem GTU 01 Napoje alkoholowe.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2020 r. (data wpływu 21 września 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2020 r. (data wpływu 13 października 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania Wnioskodawcy w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług do oznaczenia dostawy wszystkich Produktów zawierających w swoim składzie alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1,2% kodem 01 Napoje alkoholowe jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania Wnioskodawcy w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług do oznaczenia dostawy wszystkich Produktów zawierających w swoim składzie alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1,2% kodem 01 Napoje alkoholowe. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 października 2020 r. (data wpływu 13 października 2020 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem zajmującym się dystrybucją wyrobów kosmetycznych. Wśród szerokiej gamy produktów oferowanych przez Wnioskodawcę znajdują się również wyroby, które zawierają w swoim składzie alkohol etylowy skażony (np. lakiery do paznokci, balsamy po goleniu, produkty biobójcze i dezynfekujące do rąk; dalej określane jako Produkty). W niektórych z wyrobów stężenie alkoholu etylowego przekracza 1,2% objętości. Część z nich, np. produkty biobójcze, zawiera w swoim składzie alkohol etylowy o stężeniu 70%. Z oczywistych względów wyroby te nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Produkty nie są oznaczone żadnym z kodów Nomenklatury Scalonej wymienionych w art. 93 ust. 1 ustawy akcyzowej, to jest: CN 2207, 2208, 2204, 2205, 2206 00.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od 1 października 2020 r. Wnioskodawca będzie zobowiązany w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług do oznaczenia dostawy wszystkich Produktów zawierających w swoim składzie alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1,2% kodem 01 Napoje alkoholowe?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca będzie zobowiązany w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług do oznaczenia dostawy wszystkich Produktów zawierających w swoim składzie alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1,2% kodem 01 Napoje alkoholowe.

Od 1 października 2020 roku czynni podatnicy VAT będą zobowiązani do składania nowej struktury JPK. Nowy JPK zastąpi dotychczasową deklarację VAT oraz plik JPK_VAT. Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020, poz. 1127), podatnicy w prowadzonej ewidencji dla celów VAT zobowiązani są do oznaczania dostawy napojów alkoholowych, to jest alkoholu etylowego, piwa, wina, napojów fermentowanych i wyrobów pośrednich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, oznaczeniem 01. Co ważne, wskazana regulacja odwołuje się wprost do pojęcia napoje alkoholowe w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, wymieniając przy tym m.in. alkohol etylowy.

Zgodnie z art. 92 ustawy o podatku akcyzowym, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Art. 93 ust. 1 tej ustawy wskazuje, że do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Z ustawy akcyzowej wynika zatem, że w jej rozumieniu napojem alkoholowym w postaci alkoholu etylowego są nie tylko wyroby przeznaczone do spożycia przez ludzi, ale wszelkie wyroby zawierające w swoim składzie alkohol etylowy, niezaliczane do innych napojów alkoholowych (piwa, wina, napojów pośrednich), nawet jeśli tylko stanowią część innego wyrobu, znaczonego innym kodem CN.

Wprawdzie ustawa akcyzowa wskazuje, że alkoholem etylowym są wszelkie wyroby objęte pozycjami CN 2207 i 2208 (o mocy objętościowej powyżej 1,2% alkoholu) oraz CN 2204, 2205, 2206 00 (o mocy objętościowej powyżej 22% alkoholu), jednak jednocześnie doprecyzował, że wyroby o kodzie CN 2207 i 2208 zaliczają się do zbioru alkohol etylowy nawet jeśli stanowią tylko część wyrobu należącego do innego działu nomenklatury scalonej.

Oznacza to oczywiście, że ustawa akcyzowa uznaje za alkohol etylowy - jeśli chodzi o produkty niestanowiące ściśle alkoholu etylowego - nie tyle dany wyrób, który zawiera w swoim składzie alkohol etylowy, ale jedynie składnik tego wyrobu w postaci właśnie alkoholu etylowego. Sama jednak zawartość w Produkcie alkoholu etylowego, który z tego Produktu z przyczyn oczywistych nie może zostać oddzielony, powoduje, że Wnioskodawca dokonuje dostawy alkoholu etylowego w rozumieniu przepisów ustawy akcyzowej, jako części innego wyrobu. Alkohol etylowy nie może zostać bowiem od Produktu oddzielony. Jednocześnie sposób sformułowania przepisu ustawy akcyzowej powoduje, że w takich sytuacjach, w których dany Produkt zawiera w swoim składzie alkohol etylowy o minimalnym stężeniu powyżej 1,2% objętości, przyjąć należy pewną fikcje prawną, zgodnie z którą dochodzi do dostawy napoju alkoholowego w postaci alkoholu etylowego. To z kolei obliguje Wnioskodawcę do oznaczania - od 1 października 2020 r. - dostawy Produktów zawierających w swoim składzie alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1,2% kodem GTU 01 - Napoje alkoholowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Jak wynika z przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. 2019, poz. 1998 z późn. zm., dalej: Rozporządzenie), plik JPK dla potrzeb VAT powinien zawierać m.in. informacje o dostawach niektórych wyrobów akcyzowych wraz z odpowiednim ich oznaczeniem.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a) Rozporządzenia, poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera oznaczenia dotyczące dostawy napojów alkoholowych - alkoholu etylowego, piwa, wina, napojów fermentowanych i wyrobów pośrednich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, oznaczeniem 01.

Do napojów alkoholowych w rozumieniu art. 92 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2020, poz. 722, z późn. zm.) zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

W myśl art. 93 ust. 1 ustawy do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Z powyższego wynika, że napojem alkoholowym w postaci alkoholu etylowego są nie tylko wyroby przeznaczone do spożycia przez ludzi, ale wszelkie wyroby zawierające w swoim składzie alkohol etylowy, niezaliczane do innych napojów alkoholowych (piwa, wina, napojów pośrednich), nawet jeśli tylko stanowią część innego wyrobu, znaczonego innym kodem CN.

Definicja alkoholu etylowego dla potrzeb podatku akcyzowego jest bardzo szeroka i obejmuje między innymi wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj., objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej. W efekcie, dla potrzeb akcyzy np. skażony alkohol etylowy zawarty w wyrobach takich jak perfumy, kosmetyki czy płyny do dezynfekcji, który korzysta ze zwolnień określonych w art. 30 ust. 9 ustawy o podatku akcyzowym, nadal wypełnia ustawową definicję alkoholu etylowego, chociaż jest niezdatny do spożycia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem zajmującym się dystrybucją wyrobów kosmetycznych. Wśród szerokiej gamy produktów oferowanych przez Wnioskodawcę znajdują się również wyroby, które zawierają w swoim składzie alkohol etylowy skażony (np. lakiery do paznokci, balsamy po goleniu, produkty biobójcze i dezynfekujące do rąk). W niektórych wyrobach stężenie alkoholu etylowego przekracza 1,2% objętości. Część z nich, np. produkty biobójcze, zawiera w swoim składzie alkohol etylowy o stężeniu 70%. Z oczywistych względów wyroby te nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Produkty nie są oznaczone żadnym z kodów Nomenklatury Scalonej wymienionych w art. 93 ust. 1 ustawy akcyzowej, to jest: CN 2207, 2208, 2204, 2205, 2206 00.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy od dnia 1 października 2020 r. Wnioskodawca będzie zobowiązany w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług do oznaczenia dostawy wszystkich Produktów zawierających w swoim składzie alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1,2% kodem 01 Napoje alkoholowe.

W ocenie Wnioskodawcy, będzie On zobowiązany w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług do oznaczenia dostawy wszystkich Produktów zawierających w swoim składzie alkohol etylowy skażony o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu powyżej 1,2% kodem GTU 01 Napoje alkoholowe.

Odpowiadając na wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że obowiązek oznaczania w ewidencji dostawy towarów należących do grupy GTU 01 dotyczy wyłącznie dostawy napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia. Oznaczenie to nie ma zastosowania w przypadku sprzedaży produktów takich jak np. perfumy, kosmetyki czy też płyny do dezynfekcji, a więc produktów zawierających w swoim składzie alkohol skażony tj. alkohol nieprzeznaczony do spożycia. Wnioskodawca wskazał, że zajmuje się dystrybucją wyrobów, które zawierają w swoim składzie alkohol etylowy skażony (np. lakiery do paznokci, balsamy po goleniu, produkty biobójcze i dezynfekujące do rąk), a zatem obowiązek oznaczenia w ewidencji sprzedawanych produktów w grupie GTU 01 nie będzie miał do Wnioskodawcy zastosowania.

Jak powyżej wskazano, obowiązkowemu oznaczeniu kodem GTU 01 podlegają tylko wyroby alkoholowe przeznaczone do spożycia.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług do stosowania oznaczenia dostawy Produktów będących przedmiotem wniosku kodem GTU 01 Napoje alkoholowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej