a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

  b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

  c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

  d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy:

Sprzedaż oznacza czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

  2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię,

  3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2,

  4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię,

  5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

  6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

W art. 9 ust. 2 ustawy wskazane jest że:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej –Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,

3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą w tym podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r., poz. 1178, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie” lub „rozporządzenie w sprawie zwolnień”):

 1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

 2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 i 1093) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r., poz. 1378, ze zm.; dalej jako: „ustawa o OZE”):

Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Państwa wątpliwość dotyczy rozpoznania, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie uprawniona do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy zużywanej energii elektrycznej, przewidzianego w § 5 ust. 1 rozporządzenia.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca podał, że w Spółce działają 3 odrębne instalacje fotowoltaiczne o łącznej mocy instalacji wynoszącej 648,95 kW. Spółka zużywa na własne potrzeby energię elektryczną wyprodukowaną z tych instalacji, a niewielkie ilości są odsprzedawane do sieci. Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, obrót lub dystrybucję energii elektrycznej, nie odsprzedaje nadwyżek wyprodukowanej energii innym konsumentom. Spółka planuje zakup i uruchomienie kolejnych dwóch odrębnych instalacji fotowoltaicznych, których moce wytwórcze będą wynosiły około 250 kW każda. Wytwarzana z nich energia będzie wykorzystywana na potrzeby własne Spółki, a nadwyżka odprowadzana do sieci. Zatem Spółka będzie dysponowała 5 odrębnymi instalacjami fotowoltaicznymi, których poszczególne moce wytwórcze nie przekroczą 1 MW, ale ich łączna moc przekroczy 1 MW.

W art. 9 ustawy wymienione zostały czynności związane z energią elektryczną, stanowiące przedmiot opodatkowania akcyzą. Wśród nich, w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, wskazane zostało zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, który wyprodukował tę energię. Oznacza to, że w przedstawionych okolicznościach zdarzenia przyszłego wystąpi czynność podlegająca – co do zasady – opodatkowaniu akcyzą, wskazana w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy. Spółka bowiem – nie posiadając koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej – produkuje w trzech instalacjach fotowoltaicznych energię elektryczną, którą w części zużywa na własne potrzeby.

Zauważyć należy, że ustawodawca ustanowił także zwolnienia od akcyzy dla energii elektrycznej, przy czym ze zwolnień tych mogą, co do zasady, korzystać wyłącznie podatnicy akcyzy w zakresie energii elektrycznej, tj. podmioty które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą, i które z tego tytułu zobowiązane są do złożenia deklaracji i zapłaty podatku (z zastrzeżeniem art. 31d ustawy). Jednym z ustanowionych zwolnień jest to ujęte w § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień, które uprawnia podatnika do zastosowania zwolnienia wytworzonej we własnym zakresie, a następnie zużytej energii elektrycznej, o ile łączna moc generatorów, w których wytwarzana jest ta energia, nie będzie przekraczać 1 MW. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii, ww. zwolnienie może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Odnosząc powyższe do Państwa wątpliwości sformułowanych w zadanym pytaniu należy przypomnieć, że moc instalacji fotowoltaicznych powinna być określona zbiorczo, z uwzględnieniem mocy wszystkich pojedynczych instalacji. Zatem dla możliwości skorzystania ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia, konieczne jest, aby łączna moc generatorów zainstalowanych przez Spółkę nie przekraczała 1 MW. Przy tym należy zauważyć, że do zastosowania zwolnienia od akcyzy wytwarzanej przez Państwa energii elektrycznej nie będzie odnosił się warunek zawarty w § 5 ust. 2 rozporządzenia, ponieważ energia promieniowania słonecznego jest jednym z odnawialnych źródeł energii, w rozumieniu ustawy o OZE.

W sytuacji, gdy zrealizują Państwo inwestycję i będą wytwarzali w pięciu instalacjach – o łącznej mocy przekraczającej 1 MW – energię elektryczną, a następnie będą z tych wszystkich pięciu instalacji tę energię zużywali, wówczas nie będzie Spółka mogła zastosować zwolnienia od akcyzy przewidzianego w § 5 ust. 1 rozporządzenia. Przepis § 5 ust. 1 rozporządzenia stanowi bowiem jednoznacznie, że zwolnienie od akcyzy dotyczy zużytej energii elektrycznej, która została wyprodukowana w generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Dla zastosowania tego zwolnienia – wbrew twierdzeniu Spółki, wyrażonemu w stanowisku własnym – kluczowe jest więc w pierwszej kolejności obliczenie łącznej mocy wszystkich generatorów produkujących energię elektryczną. Następnie istotne jest ustalenie, czy energia elektryczna wyprodukowana w każdym z tych generatorów (instalacji fotowoltaicznych) jest zużywana przez podmiot, który tę energię wyprodukował. Pozwoli to na określenie mocy wszystkich generatorów, w których energia elektryczna jest wytwarzana, a następnie zużywana przez podmiot, który ją wyprodukował. Ta energia bowiem podlega opodatkowaniu akcyzą, a w sytuacji, gdy moc generatorów nie przekracza 1 MW, może korzystać ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia. Gdy zaś moc generatorów przekracza 1 MW, to wskazane zwolnienie od akcyzy nie znajdzie zastosowania.

Reasumując – w przedstawionych okolicznościach zdarzenia przyszłego, gdy Wnioskodawca będzie zużywał energię elektryczną wyprodukowaną we wszystkich pięciu generatorach o łącznej mocy przekraczającej 1 MW, wówczas nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonującą w obrocie prawnym interpretację indywidualną, Organ pragnie zauważyć, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i odnosi się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjującym tę sprawę wniosku. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).