Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2-4 ustawy o podatku akcyzowym, do przedmiotów opodatkowanych akcyzą należy sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716 ze zm.), który wyprodukował tę energię, a także zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający wyżej wymienioną koncesję, ale też zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię.

Wątpliwość i konieczność wyjaśnienia dotyczy obowiązków związanych z raportowaniem wytworzonej energii, prowadzeniem ewidencji ilościowej oraz uiszczaniem opłat z tytułu podatku akcyzowego. W sytuacji wynikającej z wniosku występuje następujący zbieg okoliczności. Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, w ramach tej działalności posiada następujące instalacje:

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w zaistniałym stanie Wnioskodawca:

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ze względu na zawarte umowy z podmiotem, który posiada koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki odnośnie:

co uzasadnia się następująco.

Zużycie energii przez prosumenta we własnym zakresie korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1178), zgodnie z którym zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię. W tym kontekście odnośnie instalacji wskazanej jako prosument ([ul.] A) nie ma obowiązków zarówno w kwestii ewidencyjnej, jak i ilościowej, i płatniczej.

W przypadku instalacji, dla której zawarto umowę nie jako prosument ([ul.] B) energia jest oddawana do sieci i rozliczana z podmiotem posiadającym koncesję, a zatem jej dostawa nie stanowi dostawy do ostatecznego odbiorcy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2-4 ustawy o podatku akcyzowym, do przedmiotów opodatkowanych akcyzą należy sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju.

W tym kontekście, odnośnie instalacji wskazanej jako nie prosument ([ul.] B) nie ma obowiązków zarówno w kwestii ewidencyjnej, jak i ilościowej, i płatniczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2022 r., poz. 143, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy:

  a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

  b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

  c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

  d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

 1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

 2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię,

 3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2,

 4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię,

 5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

 6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

W art. 9 ust. 2 ustawy wskazane jest że:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej –Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,

3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Jak stanowi art. 24 ust. 1 pkt 3:

W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Stosownie do art. 24e ust. 1 pkt 1:

W zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3 - podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 24e ust. 1a:

W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do wykazania w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 i 2, art. 21a ust. 1, art. 24, art. 24a i art. 24b ust. 1, również wyrobów, o których mowa w ust. 1, nie składa deklaracji, o której mowa w ust. 1.

Zauważyć należy, że zgodnie z delegacją wynikającą z art. 31 ust. 6, art. 39 ust. 1 pkt 2 i 3 i art. 113 ust. 1 ustawy, ustawodawca wprowadził szereg zwolnień od akcyzy, w tym zwolnienia dotyczące energii elektrycznej.

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r., poz. 1178, ze zm.):

  1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

  2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 i 1093) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Z uwagi na poczynione w rozporządzeniu odwołanie do ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2015 r., poz. 1378, ze zm.; dalej jako: „ustawa o OZE”), należy zacytować definicje „odnawialnych źródeł energii” oraz „prosumenta”, zawarte w tej ustawie.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o OZE:

Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 27a ustawy o OZE:

Prosument energii odnawialnej to odbiorca końcowy wytwarzający energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2022 r. poz. 459 i 830).

Stosownie do art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

Jak stanowi art. 138h ust. 2 pkt 1 ustawy:

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot - pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 138h ust. 5 ustawy:

Pana wątpliwości dotyczą rozpoznania, czy w opisanym stanie faktycznym ciążą na Panu obowiązki w zakresie:

- obliczania i uiszczania należnego podatku akcyzowego;

- sporządzania ewidencji ilościowej wyprodukowanej energii elektrycznej;

- sporządzania deklaracji podatkowych.

W opisie stanu faktycznego wskazał Pan, że wytwarza energię elektryczną w dwóch instalacjach fotowoltaicznych o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW. W przypadku jednej z instalacji Wnioskodawca jest prosumentem, co oznacza, w świetle definicji zawartej w ustawie o OZE, że wytwarza energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji. Nadwyżka wyprodukowanej energii elektrycznej oraz całość energii wyprodukowanej w drugiej instalacji fotowoltaicznej jest odbierana przez podmioty posiadające koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną obejmującą odbiór energii z instalacji fotowoltaicznej. Przy tym Wnioskodawca wytwarza energię elektryczną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.

W art. 9 ustawy wyszczególnione zostały czynności związane z energią elektryczną, stanowiące przedmiot opodatkowania akcyzą. Wśród nich, w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy, wymienione zostało zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię. Oznacza to, że w przedstawionych okolicznościach stanu faktycznego wystąpi czynność podlegająca – co do zasady – opodatkowaniu akcyzą, wskazana w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy. Wnioskodawca podał bowiem, że jest prosumentem w odniesieniu do energii elektrycznej wytwarzanej w jednej z instalacji fotowoltaicznych (zlokalizowanej przy ul. A w …), co oznacza, że wytworzoną energię elektryczną zużywa na własne potrzeby.

Przy tym moc instalacji fotowoltaicznej, w której wytwarzana jest energia elektryczna, i następnie zużywana przez Wnioskodawcę, nie przekracza 1 MW. Okoliczność dotycząca mocy generatorów (instalacji fotowoltaicznych), w których wytwarzana jest energia elektryczna ma kluczowe znaczenie dla możliwości zastosowania zwolnienia od akcyzy na podstawie § 5 rozporządzenia. Należy zauważyć, że do zastosowania zwolnienia od akcyzy wytwarzanej i zużywanej przez Pana energii elektrycznej nie będzie odnosił się warunek zawarty w § 5 ust. 2 rozporządzenia, ponieważ energia promieniowania słonecznego jest jednym z odnawialnych źródeł energii, w rozumieniu ustawy o OZE. Wobec powyższego będzie Pan mógł – na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia – skorzystać ze zwolnienia od akcyzy zużywanej energii elektrycznej, wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej o mocy nieprzekraczającej 1 MW (zlokalizowanej przy ul. A w …).

Ponadto wytwarza Pan energię elektryczną w instalacji fotowoltaicznej zlokalizowanej przy ul. B w …, nie będąc prosumentem (nie zużywając tej energii), a energia ta jest sprzedawana podmiotowi posiadającemu koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną. Z opisu stanu faktycznego wynika również, że część energii wytwarzanej w instalacji zlokalizowanej przy ul. A w … jest też sprzedawana podmiotowi posiadającemu stosowną koncesję. Oznacza to, że w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nie dochodzi do zużycia przez Pana energii, która została wyprodukowana w instalacjach fotowoltaicznych. W konsekwencji czynność sprzedaży wytworzonej przez Pana energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu stosowną koncesję, nie mieszcząc się w katalogu czynności opodatkowanych akcyzą, wymienionych w art. 9 ustawy, będzie poza zakresem opodatkowania akcyzą.

Tym samym, odnosząc się wprost do części pytania zadanego w pkt 3, stwierdzić należy, że nie będzie Pan zobowiązany do obliczania i uiszczania akcyzy od wytworzonej w instalacjach fotowoltaicznych energii elektrycznej. Pana stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Przepisy art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym nakładają na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Z art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy wynika obowiązek prowadzenia ewidencji przez podatnika zużywającego energię elektryczną, który tę energię wyprodukował i nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną. Zauważyć jednak należy, że w art. 138h ust. 2 pkt 1 ustawy wskazane jest wyłączenie stosowania art. 138h ust. 1 ustawy, odnoszące się do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez te podmioty.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej energia elektryczna jest w części zużywana przez Wnioskodawcę jako prosumenta. Zatem Wnioskodawca będzie miał obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej wyprodukowanej i zużytej energii elektrycznej, co wynika z art. 138h ust. 2 pkt 1 ustawy. Prowadzona ewidencja, zgodnie z art. 138h ust. 5 pkt 1, 3 i 5 ustawy, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości energii elektrycznej wyprodukowanej, zużytej na własne potrzeby i sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

Tym samym w zakresie, do którego odnosi się część pytania zadanego w pkt 1, dotyczącego energii elektrycznej wytwarzanej i zużywanej przez Pana, przedstawione stanowisko jest nieprawidłowe.

Ponadto podał Pan, że energię elektryczną, wytworzoną w instalacji fotowoltaicznej przy ul. B w ..., sprzedaje podmiotom posiadającym koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną. Zauważyć należy, że przepis art. 138h ust. 1 ustawy wskazuje ściśle podmioty, które zobowiązane są do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. W przepisie tym nie została wymieniona sprzedaż energii elektrycznej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne. Zatem w tym wypadku nie ma Pan obowiązku prowadzenia ewidencji energii elektrycznej.

Tym samym w zakresie, do którego odnosi się część pytania zadanego w pkt 1, dotyczącego energii elektrycznej wytwarzanej i sprzedawanej przez Pana podmiotom posiadającym koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną, przedstawione stanowisko jest prawidłowe.

Co do zasady, obowiązek składania deklaracji podatkowych od zużytej energii elektrycznej wynika z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy. Z kolei obowiązek składania deklaracji kwartalnych wynika z art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem obowiązek ten dotyczy podatników dokonujących czynności w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy.

W przedstawionym opisie stanu faktycznego, z uwagi na możliwość stosowania zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej na podstawie § 5 rozporządzenia, jest Pan jako podatnik akcyzy (status Wnioskodawcy jako podatnika wynika z art. 13 ust. 1 ustawy) zobowiązany do złożenia deklaracji kwartalnej. Deklarację tę należy składać w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy – na podstawie art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy, z zastrzeżeniem art. 24e ust. 1a ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie części pytania zadanego w pkt 2, dotyczącego wytwarzanej i zużywanej energii elektrycznej, która korzysta ze zwolnienia od akcyzy, należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w zakresie energii elektrycznej, wytworzonej w instalacjach fotowoltaicznych, która jest sprzedawana podmiotom posiadającym koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną, obowiązek składania deklaracji podatkowych nie wystąpi.

Zatem w zakresie, do którego odnosi się część pytania zadanego w pkt 2, dotyczącego wytworzonej i sprzedanej energii elektrycznej niepodlegającej opodatkowaniu akcyzą, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).