Interpretacja indywidualna z dnia 2 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.203.2022.2.MK
Temat interpretacji
Nabycie wewnątrzwspólnotowego dodatków do paliw silnikowych
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczące nabycia wewnątrzwspólnotowego dodatków do paliw silnikowych, jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 8 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący nabycia wewnątrzwspólnotowego dodatków do paliw, wpłynął 8 września 2022 r. Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 25 października 2022 r. (data wpływu 25 października 2022 r.), w odpowiedzi na wezwanie z 24 października 2022 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sprecyzowany po uzupełnieniu wniosku)
[…] jest przedsiębiorstwem [..] w magazynowaniu i przeładunku paliw płynnych, […]. Spółka na rzecz swoich Klientów […]. […] posiadają status składów podatkowych.
Ustawą o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw z dnia 9 grudnia 2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 2427) do krajowych regulacji akcyzowych zostały wprowadzone nowe rozwiązania prawne dotyczące zasad przemieszczania wewnątrzwspólnotowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów z załącznika nr 2 do ustawy akcyzowej, a więc m.in. dodatków do paliw silnikowych o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90 , 3811 19 00 lub 3811 90 00. Regulacje te wejdą w życie z dniem 13 lutego 2023 r.
W stanie prawnym obowiązującym od dnia 13 lutego 2023 r. do […] będących składami podatkowymi zlokalizowanych w Polsce będą dostarczane z innych państw Unii Europejskiej dodatki do paliw silnikowych o kodzie CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00. Przedmiotowe dodatki będą dostarczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Po ich dostarczeniu do składu podatkowego będą one magazynowe, a następnie dodawane do paliw silnikowych znajdujących się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Dodatki mają na celu poprawę parametrów jakościowych paliw silnikowych. […] nie będzie nabywcą dodatków do paliw silnikowych dostarczanych wewnątrzwspólnotowo poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy do składu podatkowego […]. Nabywcą tych wyrobów będzie inny podmiot, tj. […], który również będzie odpowiedzialny za zainicjowanie przemieszczenia tych dodatków z innego państwa Unii Europejskiej do składu podatkowego […]. Natomiast dodatki będą fizycznie bezpośrednio przemieszczane z innego państwa Unii Europejskiej do składu podatkowego […].
W związku z już uchwalonymi zmianami prawnymi, które mają wejść w życie od dnia 13 lutego 2023 r. Spółka rozważa, czy w stanie prawnym obowiązującym od 13 lutego 2023 r. […] w związku z przyjmowaniem ww. dodatków do paliw silnikowych do swoich składów podatkowych będzie uprawnionym odbiorcą, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16d ustawy akcyzowej.
Pytania
1)Czy w przypadku przyjmowania przez […] dodatków do paliw o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00, przemieszczonych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z innego państwa Unii Europejskiej w opisanym zdarzeniu przyszłym, w stanie prawnym, który ma obowiązywać od 13 lutego 2023 r., […] będzie uznany za uprawnionego odbiorcę zobowiązanego do wypełnienia obowiązków formalnych z zakresu podatku akcyzowego związanych z nabyciem wewnątrzwspólnotowym?
2)Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdzącą i […] będzie uznany za uprawnionego odbiorcę, to czy w świetle brzmienia art. 78a ustawy o podatku akcyzowym, […] może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego dodatków do paliw o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00, przemieszczonych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z innego państwa Unii Europejskiej w opisanym zdarzeniu przyszłym, w stanie prawnym, który ma obowiązywać od 13 lutego 2023 r.?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zdaniem [...], w przypadku przyjmowania przez [...] dodatków do paliw o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00, przemieszczonych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z innego państwa Unii Europejskiej w opisanym zdarzeniu przyszłym, w stanie prawnym, który ma obowiązywać od 13 lutego 2023 r., [...] nie będzie uznany za uprawnionego odbiorcę zobowiązanego do wypełnienia obowiązków formalnych z zakresu podatku akcyzowego związanych z nabyciem wewnątrzwspólnotowym.
Ad. 2
Zdaniem [...], jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdzącą i [...] będzie uznany za uprawnionego odbiorcę, to w świetle brzmienia art. 78a ustawy o podatku akcyzowym [...] może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego dodatków do paliw o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00, przemieszczonych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z innego państwa Unii Europejskiej w opisanym zdarzeniu przyszłym na rzecz innego podmiotu, w stanie prawnym, który ma obowiązywać od 13 lutego 2023 r., gdyż dodatki do paliw o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00 nie są objęte art. 78a ustawy o podatku akcyzowym, ponieważ nie są to wyroby wskazane w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ani nie są to paliwa opałowe określone w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a ustawy akcyzowej.
Uzasadnienie stanowiska Spółki:
Ad. 1
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 16d ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r. „uprawniony odbiorca” jest to „podmiot posiadający numer akcyzowy, który odbiera w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego wyroby akcyzowe poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-SAD albo dokumentu zastępującego e-SAD, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym podmiot prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowanego odbiorcę”.
Treść art. 2 ust. 1 pkt 16d sugeruje, że uprawnionym odbiorcą jest podmiot, który „odbiera wyroby akcyzowe w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego”. Użycie sformułowania „w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego” wskazuje, że odbiór wyrobów musi nastąpić w powiązaniu z nabyciem wewnątrzwspólnotowym wyrobów.
Przy czym, ustawa akcyzowa w art. 2 ust. 1 pkt 9 wskazuje, że „nabycie wewnątrzwspólnotowe jest to „przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju”.
Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów w rozumieniu ustawy akcyzowej jest to fizyczne przemieszczenie wyrobów z innego państwa Unii Europejskiej na terytorium kraju.
W analizowanym przypadku trudno przyjąć, że to [...] dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego, gdyż Spółka w ogóle nie będzie brała udziału w organizacji przemieszczenia tych wyrobów do Polski. Za podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego nie może zostać również uznany podmiot z innego państwa Unii Europejskiej będący dostawcą tych wyrobów dlatego, że dokonuje on dostawy wewnątrzwspólnotowej, a nie nabycia wewnątrzwspólnotowego.
W związku z tym, że to nabywca dodatków ([…]), będzie inicjował ich przemieszczenie do Polski z innego państwa Unii Europejskiej, to on powinien zostać uznany za uprawnionego odbiorcę zobowiązanego do wypełnienia obowiązków formalnych z zakresu podatku akcyzowego związanych z nabyciem wewnątrzwspólnotowym.
[...] w analizowanym przypadku będzie działał wyłącznie jako odbiorca fizyczny wyrobów, natomiast wyroby będą dostarczane na rzecz ich nabywcy i to ten podmiot, a nie [...] powinien zostać uznany za uprawnionego odbiorcę.
Ad. 2
W przypadku uznania, iż w opisanym stanie faktycznym [zdarzeniu przyszłym – przypis Organu] to [...] jest uprawnionym odbiorcą zobowiązanym do wypełnienia obowiązków formalnych związanych z nabywaniem wewnątrzwspólnotowym dodatków do paliw o kodzie CN 3811, to należy przeanalizować czy Spółka może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego tych wyrobów w świetle art. 78a ustawy o podatku akcyzowym.
Zgodnie z art. 78a ustawy o podatku akcyzowym: „W przypadkach, o których mowa w art. 78 ust. 1 i 3, podatnik nie może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego odpowiednio paliw opałowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a lub wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na rzecz innego podmiotu”.
Art. 78 ust. 1 dotyczy sytuacji nabywania przez uprawnionego odbiorcę wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej.
Jeżeli więc [...] zostanie uznany za uprawnionego odbiorcę w analizowanym zdarzeniu przyszłym (w ocenie Spółki, [...] nie powinien być uznany za taki podmiot), to wtedy nabycie wewnątrzwspólnotowe dodatków do paliw o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00 będzie realizowane na podstawie art. 78 ust. 1, gdyż dodatki do paliw o tych kodach są to wyroby wskazane w poz. 24 załącznika nr 2 do ustawy akcyzowej.
Określony w art. 78a ustawy akcyzowej, zakaz nabywania wewnątrzwspólnotowego wyrobów na rzecz innego podmiotu dotyczy dwóch grup wyrobów, tj.:
a)paliw opałowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a ustawy akcyzowej,
b)wyrobów wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku VAT.
Dodatki do paliw o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00 nie są paliwami opałowymi, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a ustawy akcyzowej, gdyż:
- nie są to wyroby o kodach CN wskazanych w art. 89 ust. 1 pkt 9 i 10 oraz
- nie są przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych (nie są więc paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym).
Ponadto, dodatki do paliw o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00 nie są wyrobami wymienionymi w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku VAT.
Art. 103 ust. 5aa wskazuje bowiem na następujący katalog wyrobów:
„1)benzyn lotniczych (CN 2710 12 31);
2)benzyn silnikowych (CN 2710 12 25 - z wyłączeniem benzyn lakowych i przemysłowych, CN 2710 12 41, CN 2710 12 45, CN 2710 12 49, CN 2710 12 50, CN 2710 12 90, CN 2207 20 00);
3)gazu płynnego (LPG) - (CN 2711 12, CN 2711 13, CN 2711 14 00, CN 2711 19 00);
4)olejów napędowych (CN 2710 19 43, CN 2710 20 11);
5)olejów opałowych (CN 2710 19 62, CN 2710 19 66, CN 2710 19 67, CN 2710 20 32, CN 2710 20 38, CN 2710 20 90);
6)paliw typu benzyny do silników odrzutowych (CN 2710 12 70);
7)paliw typu nafty do silników odrzutowych (CN 2710 19 21);
8)pozostałych olejów napędowych (CN 2710 19 46, CN 2710 19 47, CN 2710 19 48, CN 2710 20 16, CN 2710 20 19);
9)paliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz.U. z 2021 r. poz. 133), które nie zostały ujęte w pkt 1-4 i 6-8;
10)biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1233 i 1565);
11)pozostałych towarów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wymienionych w załączniku nr 1 do tej ustawy, bez względu na kod CN”.
Dodatki do paliw o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00 nie są ujęte w katalogu wyrobów wskazanych w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku VAT.
Podsumowując, jeżeli to [...] będzie uznany za uprawnionego odbiorcę, to w świetle brzmienia art. 78a ustawy o podatku akcyzowym [...] może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego dodatków do paliw o kodach CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00 przemieszczonych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z innego państwa Unii Europejskiej w opisanym zdarzeniu przyszłym na rzecz innego podmiotu, w stanie prawnym, który ma obowiązywać od 13 lutego 2023 r., gdyż dodatki do paliw o kodzie CN 3811 11 10, 3811 11 90, 3811 19 00 lub 3811 90 00 nie są objęte art. 78a ustawy o podatku akcyzowym, ponieważ nie są to wyroby wskazane w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ani nie są to paliwa opałowe określone w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a ustawy akcyzowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie sformułowanych pytań jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1, 9 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:
- wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;
- nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.
Równocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10, 12, 16a lit. a, 16c i 16d ustawy w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r. (na podstawie ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2021 r. poz. 2427), użyte w ustawie określenia oznaczają:
- skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, w tym przetwarzane, lub magazynowane, w tym przechowywane, lub przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
- procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedurę stosowaną podczas produkcji, w tym przetwarzania, lub magazynowania, w tym przechowywania, lub przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe;
- e-SAD - elektroniczny uproszczony dokument administracyjny, na podstawie którego przemieszcza się, w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy;
- uprawniony wysyłający - podmiot posiadający numer akcyzowy, który wysyła w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej wyroby akcyzowe poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-SAD albo dokumentu zastępującego e-SAD, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym podmiot prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowanego wysyłającego;
- uprawniony odbiorca - podmiot posiadający numer akcyzowy, który odbiera w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego wyroby akcyzowe poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-SAD albo dokumentu zastępującego e-SAD, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym podmiot prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowanego odbiorcę.
W załączniku nr 1, w poz. 38, pod kodem CN 3811 wymieniono - środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne.
Równocześnie w załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG, w poz. 24a, pod kodem CN ex 3811 wymieniono:
Środki przeciwstukowe, inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz pozostałe preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów, co oleje mineralne, wyłącznie:
1)Środki przeciwstukowe, na bazie tetraetyloołowiu - CN 3811 11 10;
2)Pozostałe środki przeciwstukowe, na bazie związków ołowiu - CN 3811 11 90;
3)Pozostałe środki przeciwstukowe - 3811 19 00;
4)Pozostałe - CN 3811 90 00.
Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2022 r., przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1)produkcja wyrobów akcyzowych;
2)wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3)import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem:
a)importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,
b)importu wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego, w celu dopuszczenia ich do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego i objęcia procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w miejscu importu znajdującym się w tym składzie podatkowym,
c)przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;
4)nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
5)wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6)wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
Przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy jest również:
1)użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
a)było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
b)nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2)dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3)sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4)nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
Art. 8 ust. 3 ustawy:
Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.
Art. 8 ust. 6 ustawy:
Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
W myśl art. 10 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r.:
Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego przez uprawnionego odbiorcę, powstaje z dniem, w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do miejsca odbioru wskazanego w e-SAD, na podstawie którego wyroby zostały przemieszczone.
Jak stanowi art. 13 ust. 1 pkt 3a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2022 r.:
Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący uprawnionym odbiorcą - w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. f.
Stosownie do art. 78 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2022 r.:
1.W przypadku gdy uprawniony odbiorca nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej, jest obowiązany:
1)(uchylony)
2)(uchylony)
2a)(uchylony)
3)bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie 10 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;
3a)złożyć zabezpieczenie akcyzowe, przed wyprowadzeniem wyrobów akcyzowych z miejsca wysyłki na terytorium państwa członkowskiego przez uprawnionego wysyłającego na terytorium państwa członkowskiego, w przypadku gdy nabywane wyroby są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;
3b)bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 10. dnia przypadającego w drugim miesiącu po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, w przypadku gdy nabywane wyroby akcyzowe są opodatkowane na terytorium kraju zerową stawką akcyzy;
4)(uchylony)
1a.Deklaracje uproszczone, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 3b, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
1b.W przypadku ubytków wyrobów akcyzowych przekraczających wysokość określoną w akcie delegowanym Komisji Europejskiej określającym wspólne progi utraty częściowej, a także całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. f, z wyłączeniem ubytków i całkowitego zniszczenia, o których mowa w art. 30 ust. 3, uprawniony odbiorca na terytorium kraju jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, o której mowa w ust. 1 pkt 3, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju w sposób i terminie określonych w tym przepisie, w przypadku gdy nabywane wyroby są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.
2.(uchylony)
2a.(uchylony)
3.W przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju działalności gospodarczej, jest obowiązany:
1)przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju dokonać zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym do właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
2)złożyć zabezpieczenie akcyzowe;
3)bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację uproszczoną, o której mowa w ust. 1 pkt 3, oraz obliczyć akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju w sposób i terminie określonych w tym przepisie.
4.Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez osobę fizyczną wyrobów akcyzowych przeznaczonych na cele handlowe w rozumieniu art. 34.
4a.(uchylony)
4b.Osoby fizyczne, o których mowa w ust. 4, mogą składać deklaracje uproszczone, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w postaci papierowej.
5.(uchylony)
6.(uchylony)
7.(uchylony)
7a.W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, warunkiem dokonania przez podatnika nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jest posiadanie:
1)koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą, o której mowa w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, lub
2)wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa w ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym.
8.Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych oraz kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty.
9.(uchylony)
10.Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji uproszczonych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 3b, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego złożenia tych deklaracji, informacją o terminie i miejscu ich złożenia, pouczeniem podatnika, że deklaracje te stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.
Zgodnie z art. 78a ustawy:
W przypadkach, o których mowa w art. 78 ust. 1 i 3, podatnik nie może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego odpowiednio paliw opałowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a lub wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na rzecz innego podmiotu.
Art. 86 ust. 1 ustawy:
Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:
1)objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2)objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3)objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4)oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5)objęte pozycją CN 3403;
6)objęte pozycją CN 3811;
7)objęte pozycją CN 3817;
8)oznaczone kodami CN: 3824 99 86, 3824 99 92, 3824 99 93, 3824 99 96, 3826 00 10 oraz 3826 00 90, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9)pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10)pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
W myśl art. 86 ust. 2 i 3 ustawy:
2.Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.
3.Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.
Art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a ustawy stanowi:
Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:
9)olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;
10)olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 68 i od 2710 20 31 do 2710 20 39:
a)z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów,
b)pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 69,00 zł/1000 kilogramów;
15)pozostałych paliw opałowych:
a)w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:
-niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,
-równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 69,00 zł/1000 kilogramów.
Jak z kolei stanowi art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.):
W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w ust. 5aa, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego:
1)w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych - jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym;
2)w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego;
3)z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju - jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.
Zgodnie natomiast z art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT, do którego odwołuje się art. 78a ustawy o podatku akcyzowym:
Przepis ust. 5a stosuje się do następujących towarów:
1)benzyn lotniczych (CN 2710 12 31);
2)benzyn silnikowych (CN 2710 12 25 - z wyłączeniem benzyn lakowych i przemysłowych, CN 2710 12 41, CN 2710 12 45, CN 2710 12 49, CN 2710 12 50, CN 2710 12 90, CN 2207 20 00);
3)gazu płynnego (LPG) - (CN 2711 12, CN 2711 13, CN 2711 14 00, CN 2711 19 00);
4)olejów napędowych (CN 2710 19 43, CN 2710 20 11);
5)olejów opałowych (CN 2710 19 62, CN 2710 19 66, CN 2710 19 67, CN 2710 20 32, CN 2710 20 38, CN 2710 20 90);
6)paliw typu benzyny do silników odrzutowych (CN 2710 12 70);
7)paliw typu nafty do silników odrzutowych (CN 2710 19 21);
8)pozostałych olejów napędowych (CN 2710 19 46, CN 2710 19 47, CN 2710 19 48, CN 2710 20 16, CN 2710 20 19);
9)paliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz.U. z 2021 r. poz. 133), które nie zostały ujęte w pkt 1-4 i 6-8;
10)biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1233 i 1565);
11)pozostałych towarów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wymienionych w załączniku nr 1 do tej ustawy, bez względu na kod CN.
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz wątpliwości Wnioskodawcy, należy na wstępie zauważyć, że od dnia 13 lutego 2023 r. wchodzi w życie nowelizacja ustawy, która zakłada zmiany związane m.in. z implementacją dyrektywy Rady (UE) 2020/262 z dnia 19 grudnia 2019 r. ustanawiającej ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (przekształcenie), zwanej dalej „dyrektywą 2020/262” (Dz.U.UE.L.2020.58.4) do polskiego porządku prawnego.
Zasadniczą zmianą wprowadzaną przez dyrektywę 2020/262, implementowaną w omawianej nowelizacji ustawy, jest skomputeryzowanie procedur stosowanych do wewnątrzunijnych przemieszczeń wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji, które mają być dostarczone do celów handlowych. Osiągnięcie tego celu jest związane z rozbudową istniejącego systemu komputerowego EMCS, a także z wprowadzeniem w przekształconej dyrektywie dwóch nowych funkcji podmiotów gospodarczych, tj. uprawnionego wysyłającego i uprawnionego odbiorcy, aby umożliwić im identyfikację w systemie komputerowym (art. 3 pkt 12 i 13 dyrektywy 2020/262). Na poziomie regulacji wspólnotowych, zastąpiono także odniesienia do dokumentu papierowego, dołączanego dotychczas do wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji w jednym państwie członkowskim i przemieszczanych do innego państwa członkowskiego, odniesieniem do nowego elektronicznego uproszczonego administracyjnego dokumentu towarzyszącego - e-SAD (art. 36 dyrektywy 2020/262). Tym samym niezbędnym stało się wprowadzenie nowych definicji w krajowej ustawie o podatku akcyzowym, a także modyfikacja niektórych aktualnie istniejących.
W przedmiotowej sprawie, wątpliwości Spółki w zakresie pytania nr 1 dotyczą kwestii, czy po wejściu w życie ww. nowelizacji, Spółka będzie uznana za uprawnionego odbiorcę zobowiązanego do wypełnienia obowiązków formalnych z zakresu podatku akcyzowego związanych z nabyciem wewnątrzwspólnotowym.
W ocenie Spółki nie będzie ona uznana za uprawnionego odbiorcę zobowiązanego do wypełnienia obowiązków formalnych z zakresu podatku akcyzowego związanych z nabyciem wewnątrzwspólnotowym.
Organ nie podziela jednak tego stanowiska.
Zaznaczyć bowiem należy, że nabyciem wewnątrzwspólnotowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym jest przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Co do zasady istotne jest faktyczne przemieszczenie wyrobów akcyzowych, które będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą.
Niemniej, podkreślić należy, że z samego tytułu przemieszczenia wyrobów akcyzowych na terytorium kraju, nie powstaje jeszcze obowiązek podatkowy.
W obecnym stanie prawnym (obowiązującym do 12 lutego 2023 r.), w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, obowiązek podatkowy zgodnie z art. 10 ust. 4 ustawy, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego.
Podatnikiem, u którego powstaje obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego ww. wyrobów jest zatem podmiot, który będzie te wyroby odbierał na terytorium kraju. Zauważyć przy tym należy, że co do zasady to na podatniku ciążą obowiązki, o których mowa w art. 78 ustawy.
Należy jednocześnie zauważyć, że wskazana wyżej nowelizacja ustawy, w związku z komputeryzacją procedur stosowanych do wewnątrzunijnych przemieszczeń wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji, które mają być dostarczone do celów handlowych, wprowadza z dniem 13 lutego 2023 r. m.in. pojęcie uprawnionego odbiorcy, a także nowy dokument administracyjny (e-SAD), na podstawie którego przemieszczać się będzie, w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji Europejskiej.
Przepis art. 2 ust. 1 pkt 16d ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r. będzie stanowić, że uprawniony odbiorca jest to podmiot posiadający numer akcyzowy, który odbiera, w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego wyroby akcyzowe poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-SAD albo dokumentu zastępującego e-SAD, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowany odbiorca.
W konsekwencji, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego przez uprawnionego odbiorcę, obowiązek podatkowy powstanie z dniem, w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do miejsca odbioru wskazanego w e-SAD, na podstawie którego wyroby zostały przemieszczone (art. 10 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r.).
Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że ustawodawca, w przypadku określonym w art. 10 ust. 4 ustawy, również w brzmieniu obowiązującym od 13 lutego 2023 r. za podatnika z tytułu dokonania nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych wskazał ten podmiot, który dokonuje czynności rodzącej obowiązek podatkowy, tj. odbiorcę wyrobów akcyzowych, które przemieszczono z terytorium kraju członkowskiego na terytorium kraju. Innymi słowy, co do zasady podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego nadal jest odbiorca wyrobów akcyzowych (który fizycznie odbiera te wyroby akcyzowe).
Z przedstawionych okoliczności zdarzenia przyszłego wynika, że objęte wnioskiem wyroby akcyzowe (dodatki do paliw silnikowych) będą przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z innych państw Unii Europejskiej do składu podatkowego Wnioskodawcy. Podmiotem odbierającym, u którego powstanie zatem obowiązek podatkowy o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy będzie Wnioskodawca. Tym samym to Wnioskodawcy należy zatem przypisać status uprawnionego odbiorcy, zobowiązanego do wypełnienia obowiązków formalnych z zakresu podatku akcyzowego związanych z nabyciem wewnątrzwspólnotowym.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest zatem nieprawidłowe.
Z uwagi na negatywną ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, rozpatrzenia wymagają również wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.
Art. 78a ustawy o podatku akcyzowym wprowadza zakaz dokonywania nabycia wewnątrzwspólnotowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a ustawy (paliw opałowych) lub wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT, na rzecz innego podmiotu. Przepis ten stanowi kontynuację mechanizmów kontrolnych w zakresie zapłaty należności podatkowych w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym paliw, tj. objętych tzw. „przyspieszonym VAT”.
Przedstawiony opis sprawy pozwala stwierdzić, że objęte wnioskiem wyroby akcyzowe - dodatki do paliw silnikowych - nie są wyrobami określonymi w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a ustawy.
Niemniej katalog wyrobów wobec, których stosuje się zakaz o którym mowa w art. 78a ustawy, odwołuje się również do szerokiego katalogu towarów, ujętych w art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 103 ust. 5aa pkt 11 ustawy o VAT, przepis art. 103 ust. 5a stosuje się do pozostałych towarów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, wymienionych w załączniku nr 1 do tej ustawy, bez względu na kod CN.
Z uwagi na zastosowaną konstrukcję przepisu art. 103 ust. 5aa pkt 11 ustawy o VAT, polegającą na odwołaniu do art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, ustalenie znaczenia treści normy prawnej zawartej w art. 103 ust. 5aa pkt 11 ustawy o VAT wymaga dokonania wykładni art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.
Definicja paliw silnikowych zawarta w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym obejmuje „wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych”. Sama konstrukcja takiego zapisu skutkuje tym, że termin „paliwa silnikowe” stanowi de facto otwarty katalog wyrobów. Wynika to z faktu, że paliwami silnikowymi w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym będą nie tylko wyroby energetyczne przeznaczone/oferowane na sprzedaż do napędu silników spalinowych ale również wyroby energetyczne oferowane na sprzedaż do innych niż paliwowe celów, ale używane do napędu silników spalinowych (por. m.in. wyrok NSA z 26 listopada 2020 r., sygn. akt I GSK 838/17).
Wykładnia art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym prowadzi do wniosku, że za paliwo silnikowe mogą być uznane wszelkie wyroby energetyczne, bez względu na kod CN, które są: przeznaczone do użycia do napędu silników spalinowych albo oferowane na sprzedaż do napędu silników spalinowych albo używane do napędu silników spalinowych. Za przeznaczenie należy rozumieć zamiar wykorzystania wyrobów do określonych celów, zatem to podmiot, np. nabywający wewnątrzwspólnotowo wyroby energetyczne, które mogą być wykorzystywane jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, decyduje o tym jakie ma być ich przeznaczenie. Należy przy tym zwrócić uwagę, że dany wyrób energetyczny może być uznany za paliwo silnikowe na każdym etapie, np. produkcji, sprzedaży, zużycia. Wyrób, który na etapie produkcji nie musi być przeznaczony do użycia do napędu, może stać się paliwem silnikowym na etapie jego zużycia.
Dodatki lub domieszki do paliw silnikowych z chwilą przeznaczenia ich do dodania do paliw silnikowych staną się paliwem silnikowym w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.
Przez dodatki lub domieszki do paliw silnikowych należy rozumieć wyroby dodawane do tych paliw w celu poprawy ich właściwości, np. smarowych, myjących, kalorycznych, z wyjątkiem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o których mowa w ustawie o podatku akcyzowym. W przypadku takich wyrobów nie ma znaczenia kod CN, muszą one być jedynie przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.
Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dodatki do paliw silnikowych, które będą dodawane do tych paliw w składzie podatkowym Wnioskodawcy. Na etapie zatem już nabycia, wyroby te mają z góry określone przeznaczenie.
W analizowanej zatem sprawie objęte wnioskiem dodatki do paliw silnikowych spełniają przesłanki do uznania ich na towary o których mowa w art. 103 ust. 5aa pkt 11 ustawy o VAT, wobec których ustawodawca w treści art. 78a ustawy o podatku akcyzowym przewidział zakaz nabywania wewnątrzwspólnotowego na rzecz innego podmiotu.
Tym samym jedyną możliwością usługowego nabywania powyższych wyrobów w obrocie wewnątrzwspólnotowym pozostaje procedura zawieszenia poboru akcyzy.
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 uznać należy za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jesteśmy ściśle związani przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Jako Zainteresowani ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
- Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
- Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).