Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.79.2022.1.JS
Temat interpretacji
opodatkowanie akcyzą "prób rozjemczych" płynu do papierosów elektronicznych (próba rozjemcza) i objęcie wyrobów zabezpieczeniem akcyzowym
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczącego braku opodatkowania akcyzą tzw. „prób rozjemczych” płynów do papierosów elektronicznych oraz braku obowiązku objęcia tych wyrobów zabezpieczeniem akcyzowym – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący opodatkowania akcyzą tzw. „prób rozjemczych” płynów do papierosów elektronicznych oraz obowiązku objęcia tych wyrobów zabezpieczeniem akcyzowym. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka, w ramach składu podatkowego produkuje płyn do papierosów elektronicznych. Zasadnicza działalność gospodarcza Spółki polega na produkcji wyrobów pod konkretne zamówienie kontrahenta zagranicznego (z krajów członkowskich Unii i z poza Unii Europejskiej). Produkcja na rynek krajowy – w tym tzw. marek własnych, jest marginalna.
Aby produkt w postaci płynu do papierosów elektronicznych mógł być wprowadzony na rynek kontrahenta, mieszanina taka musi spełniać normy rejestracji danego produktu (w kraju odbioru) zgodnie z dyrektywą unijną TPD (Unijna Dyrektywa została zaimplementowana przez każde Państwo członkowskie i obowiązuje ona w całej Europie. Polski odpowiednik wdrożenia dyrektywy to ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2182; z 2020 r. poz. 1337).
Rejestracja polega na zgłoszeniu swojego produktu min. na 6 miesięcy (są wyjątki w kilku krajach, może to być krócej) przed planowanym realnym wprowadzeniem produktu na dany rynek kraju należącego do UE. Zgłoszenie musi zawierać zestaw informacji wyznaczonych przez przepisy, w tym najważniejsze to: szczegółowy skład produktu (m.in. numer CAS i procentowy zawartość substancji w produkcie), badanie tzw. emisji z produktu, informacje dotyczące toksyczności, a także dane firmowe, opisy produkcji jak i samego produktu.
Każdy kraj na podstawie dyrektywy wprowadził swoje przepisy krajowe. Złożony komplet dokumentów (przekonwertowany przez dedykowane narzędzie informatyczne na odpowiedni format) podlega następnie ocenie i często opłacie na rzecz krajów członkowskich. W tym czasie każdy kraj może zwrócić się o poprawienie lub uzupełnienie złożonych informacji. Po 6 miesiącach od zgłoszenia można legalnie wprowadzać produkt na rynek, jeśli nie ma żadnych zastrzeżeń ze strony urzędów kontrolujących. W większości krajów nie występuje oficjalne zatwierdzenie produktów np. poprzez otrzymanie pisma z urzędu (wyjątkiem jest np. Belgia która wysyła takie pismo), w niektórych krajach takich jak Irlandia Północna, Dania lub Hiszpania zamieszczenie na liście publicznej równa się dopuszczeniu produktu.
W celu zabezpieczenia interesu Spółki oraz w ramach Kodeksu Dobrych Praktyk w handlu, Spółka z każdej realizacji zamówienia gromadzi próbkę gotowego wyrobu jako tzw. „próba rozjemcza”.
Próba rozjemcza w działalności gospodarczej Spółki to próbka gotowego produktu, stanowiąca gwarancję i zabezpieczenia jakości wyrobu na wypadek reklamacji kontrahenta lub osób trzecich.
W trakcie założeń realizacji produkcji poszczególnego zlecenia, ilość wyrobu gotowego odpowiadająca zleceniu jest powiększona o ilość odpowiadającą próbie rozjemczej (do 0,5 %). Tak więc, już na etapie planowania realizacji zlecenia, przewidziana jest ilość wyrobu nie przeznaczonego do wykorzystania w papierosach elektronicznych – a stanowiąca próbę rozjemczą.
Próba rozjemcza nie jest i z zasady nie będzie przeznaczona do wykorzystania w papierosach elektronicznych a jedynie do badań laboratoryjnych w sytuacji złożonej reklamacji. Okres przechowywania Prób rozjemczych wynosi rok po upływie terminu ważności danego produktu.
Po upływie okresu przechowywania Prób rozjemczych, są one utylizowane. Zakończenie okresu gwarancji produktu oraz przydatności do wykorzystania – zwalnia Spółkę od rozpatrywania reklamacji a tym samym konieczności przechowywania prób rozjemczych.
Zasada gromadzenia Prób rozjemczych dotyczy każdej realizacji zamówienia.
Ilości stanowiące Próbę rozjemczą w poszczególnym zamówieniu są ewidencjonowane i są na stanie magazynowym Spółki. W każdym czasie ilości te są do zweryfikowania przez stosowne służby KAS tak pod względem ewidencyjnym jak i rzeczywistego stanu.
Pytania
1) Czy ze względu na przeznaczenie i wykorzystanie, można uznać próbę rozjemczą za wyrób nie akcyzowy?
2) Czy przechowywanie (magazynowanie) prób rozjemczych od momentu produkcji do czasu utylizacji jest wolne od obowiązku objęcia ich zabezpieczeniem akcyzowym?
Państwa stanowisko w sprawie
W zakresie pytania 1.
Stosownie do art. 2 ust. 35 ustawy (UoPA), płynem do papierosów elektronicznych jest roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę. Natomiast zgodnie z art. 99b ust. 1 ustawy, produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie a także rozlew.
Jak przedstawiono w opisie zdarzenia przyszłego, realizacja zamówienia produkcji płynu do papierosów elektronicznych, wymaga spełnienia tak oczekiwań kontrahenta jak i regulacji prawnych wynikających z prawa powszechnego. Celem zabezpieczenia interesu Spółki oraz działając w ramach Kodeksu dobrych praktyk w handlu Spółka przy realizacji zamówienia tworzy próby rozjemcze.
Cel i zadanie tworzonych prób rozjemczych, to konieczność posiadania materiału porównawczego w przypadku złożonych reklamacji (jakościowych) lub zastrzeżeń co do zachowania norm rejestracji danego produktu zgodnie z dyrektywą unijną TPD.
Próby rozjemcze nie są przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych.
W ocenie Spółki, próby rozjemcze nie są wyrobem akcyzowym gdyż nie wyczerpują definicji płynu do papierosów elektronicznych.
Ustawodawca w swojej racjonalności definiując wyrób akcyzowy w postaci płynu do papierosów elektronicznych odniósł się do przeznaczenia roztworu (bez względu na kod CN i bez względu na skład roztworu). To przeznaczenie określa czy dany roztwór jest czy też nie jest wyrobem akcyzowym.
Ugruntowane w tym zakresie stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych (których stroną jest Spółka), w sposób nie budzący wątpliwości rozstrzygnął, że o istocie wyroby akcyzowego w postaci płynu do papierosów elektronicznych, stanowi przeznaczenie: cyt. „w momencie gdy Spółka faktycznie przeznaczy przedmiotowe wyroby (części wyrobów) na cele inne niż do wykorzystania ich w e- papierosach w wyniku m.in. błędu ludzkiego, dodania składnika lub innych niezamierzonych przyczyn, to wówczas stracą one status wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy – z uwagi na brak przeznaczenia do wykorzystania w papierosach elektronicznych” (0111-KDIB3-3.4013.49.2021.1.JS z dnia 06 maja 2021 r.).
Próby rozjemcze nie będą wprowadzane do obrotu, nie będą w żadnym czasie przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Ponadto, roztworom służącym do produkcji płynu do papierosów elektronicznych, w momencie pierwotnego przeznaczenia nadawane jest przeznaczenie do wykorzystania w papierosach elektronicznych oraz dodatkowo, do stworzenia prób rozjemczych które nie służą do wykorzystania w papierosach elektronicznych – a jedynie stanowią gwarancję jakości produktu i mogą być wykorzystane w badaniach laboratoryjnych w związku ze złożoną reklamacją jakościową. Zatem nie rodzaj roztworu i skład tego roztworu, a właśnie przeznaczenie warunkuje to, że próby rozjemcze nie są wyrobem akcyzowym.
W zakresie pytania 2.
Na gruncie art. 63 ust 1 UoPA, do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe lub mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwowa, której obowiązek zapłaty powstał albo może powstać, są obowiązane następujące podmioty:
1) podmiot prowadzący skład podatkowy.
I dalej, art. 65 ust 2 ustawy – właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego, z uwzględnieniem ust. 3, 3a, na poziomie równym:
1) wysokości zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych oraz opłaty paliwowej, gdy ich kwota może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia;
2) szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać zobowiązań podatkowych oraz opłaty paliwowej, których obowiązek zapłaty może powstać.
Podmiotem zobowiązanym do złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest podmiot prowadzący skład podatkowy.
Według legalnej definicji zobowiązania podatkowego – jest to wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłaty na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.
Zatem uznając próby rozjemcze za wyrób nie będący wyrobem akcyzowym, jego przechowywanie/magazynowanie nie będzie wymagało złożenia zabezpieczenia akcyzowego.
Spółka natomiast, jest świadoma odpowiedzialności i konsekwencji wykorzystanie prób rozjemczych niezgodnie z przeznaczeniem.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2021 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
Płyn do papierosów elektronicznych, bez względu na kod CN, został wymieniony w poz. 46 załącznika nr 1 do ustawy. Jednocześnie, wyrób ten nie został wskazany w załączniku nr 2 do ustawy.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10, 11, 12, 34 i 35 ustawy:
- skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
- podmiot prowadzący skład podatkowy to podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;
- procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe;
- papierosy elektroniczne to urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki;
- płyn do papierosów elektronicznych to roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1) produkcja wyrobów akcyzowych;
2) wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3) import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
5) wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6) wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
Na podstawie art. 8 ust. 6 ustawy:
Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Stosownie do art. 63 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwową, której obowiązek zapłaty powstał albo może powstać, są obowiązane następujące podmioty:
1)podmiot prowadzący skład podatkowy (…).
Jak stanowi art. 65 ust. 1 pkt 1, podmioty obowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego:
1)podmiot prowadzący skład podatkowy (…)
- składają zabezpieczenie w formie zabezpieczenia generalnego w celu zagwarantowania pokrycia wielu zobowiązań podatkowych albo wielu zobowiązań podatkowych oraz wielu opłat paliwowych.
W myśl art. 65 ust. 2 ustawy:
Właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego, z uwzględnieniem ust. 3, 3a lub 3b, na poziomie równym:
1) wysokości zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, gdy ich kwota może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia;
2) szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, których obowiązek zapłaty może powstać.
Zgodnie z art. 65 ust. 4 ustawy:
Dla ustalenia wysokości zabezpieczenia akcyzowego stosuje się stawki akcyzy oraz stawki opłaty paliwowej, obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku gdy tego dnia nie można ustalić – w dniu złożenia zabezpieczenia; jeżeli jednak stawki akcyzy lub stawki opłaty paliwowej ulegną zmianie w trakcie trwania procedury zawieszenia poboru akcyzy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego koryguje wysokość zabezpieczenia akcyzowego i powiadamia o tym podmiot, który złożył zabezpieczenie.
Ponadto, jak stanowi art. 65 ust. 5 ustawy:
W przypadku gdy jest przyjmowane zabezpieczenie generalne dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, których wysokość może ulec zmianie z upływem czasu, podmioty, o których mowa w ust. 1 lub 1a, są obowiązane wstępnie oszacować wysokość takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie tych zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych.
Jak stanowi art. 65 ust. 7a pkt 1 ustawy:
Z zastrzeżeniem art. 41a ust. 6, art. 46f i art. 46o, obciążenie zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać, i jego zwolnienie z obciążenia w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 5 oraz ust. 1a – odnotowuje właściwy naczelnik urzędu skarbowego.
Z kolei w myśl art. 65 ust. 8 ustawy:
Na wniosek podmiotu określonego w ust. 1, który spełnia warunki określone w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wyraża zgodę na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego dla zabezpieczenia wykonania jego zobowiązań podatkowych albo wykonania jego zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej przez ten podmiot. Przepisy art. 64 ust. 3-5a, 8 i 9 oraz przepisy wydane na podstawie art. 64 ust. 10 dotyczące sposobu dokumentowania spełnienia warunków określonych w art. 64 ust. 1, w tym rodzaju dokumentów potwierdzających ich spełnienie, stosuje się odpowiednio.
Ponadto, należy wskazać, że na podstawie delegacji ustawowej z art. 66 ust. 1 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. z 2021 r., poz. 115). Stosownie do § 3 ust. 1 tego rozporządzenia:
W przypadku określonym w art. 65 ust. 2 pkt 1 ustawy właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego składanego:
1)przez podmiot prowadzący skład podatkowy, w tym gdy wydano mu zezwolenie na wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, który nie uzyskał zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy, jako równowartość największej dziennej kwoty akcyzy oraz opłaty paliwowej, w okresie ostatnich 6 miesięcy przed dniem ustalenia wysokości zabezpieczenia generalnego, stanowiącej sumę kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej:
a)od wszystkich wyrobów akcyzowych znajdujących się w danym dniu w składzie podatkowym albo składach podatkowych prowadzonych przez ten podmiot, łącznie z wyrobami objętymi zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz
b)od wyrobów akcyzowych, które w tym dniu znajdowały się w trakcie przemieszczania przez ten podmiot z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, lub kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej od wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, które w tym dniu znajdowały się w trakcie dostarczania ze składu podatkowego albo składów podatkowych prowadzonych przez ten podmiot, oraz
c)przypadającej do zapłaty od wyrobów akcyzowych wyprowadzonych ze składu podatkowego albo składów podatkowych prowadzonych przez ten podmiot poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w okresie rozliczeniowym właściwym dla tego dnia.
Natomiast stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie zabezpieczeń akcyzowych:
W przypadku określonym w art. 65 ust. 2 pkt 2 ustawy właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego składanego:
1) przez podmiot prowadzący skład podatkowy, w tym gdy wydano mu zezwolenie na wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, który nie uzyskał zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy, jako równowartość przewidywanej największej dziennej kwoty akcyzy oraz opłaty paliwowej stanowiącej sumę kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej:
a) od wszystkich wyrobów akcyzowych, które mogą się znajdować w danym dniu w składzie podatkowym albo składach podatkowych prowadzonych przez ten podmiot, łącznie z wyrobami objętymi zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz
b) od wyrobów akcyzowych, które mogą się znajdować w tym dniu w trakcie przemieszczania przez ten podmiot z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, lub kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej od wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, które mogą się znajdować w tym dniu w trakcie dostarczania ze składu podatkowego albo składów podatkowych prowadzonych przez ten podmiot, lub od wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6 ustawy, przemieszczanych na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego, w celu wprowadzenia ich do składu podatkowego, oraz
c) mogącej przypadać do zapłaty od wyrobów akcyzowych, które mogą zostać wyprowadzone ze składu podatkowego albo składów podatkowych prowadzonych przez ten podmiot poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w okresie rozliczeniowym właściwym dla tego dnia.
Ponadto, zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy:
Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli stwierdzi, że nie zapewni ono pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz kwoty opłaty paliwowej.
Jednocześnie, na podstawie art. 72 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:
Jeżeli właściwy naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi, że złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w należnej wysokości lub w terminie kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, jest obowiązany zażądać przedłużenia zabezpieczenia, złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia akcyzowego.
Natomiast jak wynika z art. 99b ust. 1-6 ustawy:
1. Produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew.
2. Za produkcję płynu do papierosów elektronicznych nie uznaje się wytwarzania tego płynu przez konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwie domowym na własne potrzeby.
3. Podstawą opodatkowania płynu do papierosów elektronicznych jest jego ilość wyrażona w mililitrach.
4. Stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi 0,55 zł za każdy mililitr.
5. W przypadku produkcji, o której mowa w art. 99b ust. 1, niezgodnej z art. 47 ustawy, stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi dwukrotność stawki, o której mowa w ust. 4.
6. W przypadku nabycia lub posiadania płynu do papierosów elektronicznych znajdującego się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tego płynu nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony, stosuje się stawkę w wysokości określonej w ust. 5.
W opisie stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku Spółka wskazała, że w ramach składu podatkowego produkuje płyn do papierosów elektronicznych. Działalność Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu wyrobów pod konkretne zamówienie kontrahenta zagranicznego.
W celu zabezpieczenia, Spółka z każdej realizacji zamówienia gromadzi próbkę gotowego wyrobu jako tzw. „próba rozjemcza”. Próba rozjemcza w działalności gospodarczej Spółki to próbka gotowego produktu, stanowiąca gwarancję i zabezpieczenia jakości wyrobu na wypadek reklamacji kontrahenta lub osób trzecich. W trakcie założeń realizacji produkcji poszczególnych zleceń, ilość wyrobu gotowego odpowiadająca zleceniu jest powiększona o ilość odpowiadającą próbie rozjemczej (do 0,5 %). Próba rozjemcza będzie przechowywana do celów ewentualnych badań laboratoryjnych w sytuacji złożonej reklamacji. Okres przechowywania prób rozjemczych wynosi rok po upływie terminu ważności danego produktu. Po upływie okresu przechowywania prób rozjemczych, są one utylizowane. Zakończenie okresu gwarancji produktu oraz przydatności do wykorzystania zwalnia Spółkę od rozpatrywania reklamacji, a tym samym z konieczności przechowywania prób rozjemczych.
Wątpliwości Spółki w przedmiotowej sprawie dotyczą kwestii, czy ze względu na przeznaczenie i wykorzystanie, można uznać próbę rozjemczą za wyrób nie akcyzowy, a także – czy przechowywanie (magazynowanie) prób rozjemczych od momentu produkcji do czasu utylizacji jest wolne od obowiązku objęcia ich zabezpieczeniem akcyzowym.
Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy za płyn do papierosów elektronicznych uznaje się roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę. Tym samym, za wyrób akcyzowy – płyn do papierosów elektronicznych – uznaje się wszelkie wyroby, które są przeznaczone do wykorzystania w papierosach elektronicznych. Katalog wyrobów stanowiących płyn do papierosów elektronicznych jest zatem katalogiem otwartym, a o klasyfikacji wyrobu jako płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy decyduje jego przeznaczenie.
Należy podkreślić, że w definicji płynu do papierosów elektronicznych mieszczą się zarówno płyny, które użytkownicy e-papierosów bezpośrednio wlewają do urządzenia do podgrzewania (e-papierosa), jak i bazy (półprodukty) służące do dalszej produkcji tego płynu, w tym baza do płynu do papierosów elektronicznych zawierająca glikol lub glicerynę. Nie wyklucza to również uznania za płyn do papierosów elektronicznych roztworów innych niż zawierające glikol lub glicerynę, aromatów, koncentratów smakowych, a także samego glikolu propylenowego lub gliceryny niezmieszanych z innymi substancjami – pod warunkiem, że są one przeznaczone do wykorzystania w pa Jak wyżej wskazano,
Decydującym kryterium do uznania za płyn do papierosów elektronicznych na gruncie ustawy jest zatem przeznaczenie wyrobu. Rozumienie to potwierdza również fakt, że ustawodawca traktuje każdy płyn do papierosów elektronicznych jako wyrób akcyzowy, wskazując go w załączniku nr 1 do ustawy w poz. 46, bez względu na jego kod CN.
Produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy jest natomiast jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także rozlew. Zatem za produkcję (czynność podlegającą opodatkowaniu) należy uznać każdorazowo wytwarzanie, przetwarzanie, a także rozlewanie wyrobów, które przeznaczone są do wykorzystania w papierosach elektronicznych. W konsekwencji podmiot, który dokonuje produkcji wyrobów służących wykorzystaniu w papierosach elektronicznych, przeznacza je do wykorzystania jako płyn do papierosów elektronicznych. Przesądza to o konieczności traktowania ich jako wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy.
Stwierdzić należy, że w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał wprost, że założeniem produkcji prowadzonej przez niego w składzie podatkowym jest produkcja płynu do papierosów elektronicznych (czyli wyrobów akcyzowych) na zamówienie kontrahenta.
Przeznaczenie wyrobów jest zatem nadawane przez Spółkę już na etapie produkcji. Wyroby te otrzymują wówczas status wyrobów akcyzowych. Wyrób gotowy, wytwarzany na zlecenie kontrahenta, stanowi bowiem płyn do papierosów elektronicznych w rozumieniu ustawy (wyrób akcyzowy).
Należy podkreślić, że zgodnie ze stwierdzeniem Spółki gromadzi ona ww. „próbę rozjemczą” z każdej realizacji zamówienia, będącą próbką gotowego wyrobu. Innymi słowy, próba rozjemcza jest próbką gotowego produktu, będącego płynem do papierosów elektronicznych – tego samego, który jako produkt finalny trafia do kontrahenta.
Zaznaczenia wymaga, że ideą pobierania i przechowywania prób rozjemczych jest możliwość późniejszego porównania faktycznej jakości tej próbki (jej cech charakterystycznych, właściwości, zawartości składników) z produktem sprzedanym kontrahentowi, pochodzącym z tej samej partii – w celu gwarancji i zabezpieczenia na wypadek reklamacji. Dlatego też, pobrana próbka rozjemcza musi być tożsama z produktem sprzedanym kontrahentowi.
Wskazuje na to m.in. definicja wskazana w „Podręczniku pobierania próbek dla organów celnych i podatkowych SAMANCTA (Sampling manual for customs & taxation authorities)” Komisji Europejskiej (dostępny online w języku polskim na stronie Komisji Europejskiej – Podatki i Unia Celna: https://ec.europa.eu/taxation_customs/dds2/SAMANCTA/PL/index_ PL.htm). Określa ona „próbkę rozjemczą” (inaczej „próbkę arbitrażową” lub „próbkę wtórnik”) jako próbkę końcową identyczną z próbką laboratoryjną, pobraną w celu rozstrzygnięcia sporu.
Tym samym wymaga wskazania, że próba rozjemcza gromadzona przez Spółkę jest próbką (czyli pewną ilością) wytwarzanego przez nią płynu do papierosów elektronicznych, będącego wyrobem akcyzowym. Stanowi ona do 0,5% wyrobu produkowanego z przeznaczeniem jako płyn do papierosów elektronicznych, z tej samej partii produkcyjnej. Fakt, że w stosunku do tej ilości (do 0,5%) Wnioskodawca decyduje o pozostawieniu jej w składzie podatkowym i przechowywaniu na okoliczność reklamacji (w związku z przyjętym przez siebie modelem działalności), a nie przeznaczy jej do sprzedaży – nie zmienia przeznaczenia z jakim wyrób ten został przez niego wyprodukowany. Decyzja Wnioskodawcy, że ta ilość nie będzie wprowadzana do obrotu, tylko będzie wykorzystywana w przypadku sporu z kontrahentem/osobami trzecimi nie sprawia, że wyrób przestaje być płynem do papierosów elektronicznych wyprodukowanym przez niego w składzie podatkowym. Tym bardziej, że w razie roszczeń to właśnie próbka rozjemcza będzie przedmiotem badań laboratoryjnych – co potwierdza, że musi zaistnieć tożsamość tej próbki z wyrobem gotowym sprzedanym kontrahentowi (będącym płynem do papierosów elektronicznych).
W świetle powyższego należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym próby rozjemcze pobierane z wyrobu gotowego (płynu do papierosów elektronicznych), stanowią wyroby akcyzowe – ten sam płyn do papierosów elektronicznych, co wyrób sprzedawany kontrahentowi. Stanowisko Spółki względem pytania oznaczonego nr 1 należy zatem uznać za nieprawidłowe.
W tym miejscu należy również odnieść się do powołanej przez Spółkę w stanowisku interpretacji indywidualnej z 6 maja 2021 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.49.2021.1.JS. Podkreślenia wymaga, że dotyczyła ona sytuacji odmiennej niż przedstawiona w niniejszym wniosku. Spółka dokonywała w niej produkcji wyrobów akcyzowych (płynu do papierosów elektronicznych), ale z uwagi na zaistnienie nieprzewidzianych okoliczności – finalny produkt nie był przez nią oferowany jako płyn do papierosów elektronicznych, gdyż nie spełniał norm jakościowych.
W rozstrzygnięciu tym wskazano, że w momencie, gdy w związku ze wskazanymi we wniosku okolicznościami (nieplanowanymi i niepożądanymi w działalności, jak wynikało to z opisu sprawy), tj. wystąpieniem błędu ludzkiego, omyłkowym dodaniu składnika, rozwarstwieniem się mieszaniny, „popsuciem się” roztworu lub innymi niezamierzonymi przyczynami – Spółka faktycznie przeznaczy przedmiotowe wyroby (część z wyrobów) na cele inne niż do wykorzystania ich w e-papierosach, to wówczas stracą one status wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 35 ustawy. Nie można jednak tej sytuacji utożsamiać z przedmiotową sprawą, w której Wnioskodawca nie będzie zmieniać przeznaczenia wyprodukowanych roztworów (np. oferując je do sprzedaży jako wyroby nie akcyzowe), a jedynie będzie przechowywać próbki gotowych płynów do papierosów elektronicznych w składzie podatkowym, celem ich ewentualnego badania laboratoryjnego dla potrzeb reklamacji. Jednocześnie, Spółka w niniejszej sprawie już od początku przyjmuje założenie, że realizując zlecenie planowo i sposób zamierzony będzie powiększać partię produktu (wytwarzanego płynu do papierosów elektronicznych), o ilość stanowiącą do 0,5% tego gotowego wyrobu.
W powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej Organ podkreślił, że roztwory służące do produkcji płynu do papierosów elektronicznych otrzymują status wyrobów akcyzowych już w momencie pierwotnego przeznaczenia ich do wykorzystania w papierosie elektronicznym, tj. na etapie produkcji płynu do e-papierosów. Utrata tego statusu wynikać może ze zmiany tego przeznaczenia (np. oferowania ich na sprzedaż jako wyroby nieprzeznaczone do wykorzystania w papierosie elektronicznym, zużycia do celów innych niż służące do e-papierosów). W ocenie Organu, przeznaczenia wyrobów nie zmienia jednak sposób postępowania z wyrobem gotowym, np. przechowywanie go w składzie podatkowym, zamiast sprzedaży na rzecz klienta/kontrahenta. Wciąż bowiem, próbki pobrane z partii płynu do papierosów elektronicznych wyprodukowanego z takim właśnie przeznaczeniem, należą do kategorii płynu do papierosów elektronicznych.
Przechodząc do pytania Spółki oznaczonego nr 2, należy wskazać, że zgodnie z art. 63 ust. 1 ustawy, na okoliczność ewentualnego przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe, ustala się zabezpieczenie akcyzowe, które powinno być złożone w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwową, której obowiązek zapłaty powstał albo może powstać. Podmioty, o których mowa w art. 65 ust. 1 lub 1a ustawy składające zabezpieczenie generalne dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych i opłat paliwowych, których wysokość może ulec zmianie z upływem czasu, są obowiązane wstępnie oszacować wysokość takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie tych zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, na mocy art. 65 ust. 5 ustawy. Jednocześnie, oszacowana wysokość zabezpieczenia generalnego jest również podstawą dla właściwego naczelnika urzędu skarbowego do ustalenia wysokości zabezpieczenia ryczałtowego (na poziomie 30% wysokości zabezpieczenia generalnego) w sytuacji, gdy podmiot złoży wniosek o objęcie go tym zabezpieczeniem ryczałtowym.
W przypadku płynu do papierosów elektronicznych, zabezpieczenie akcyzowe jest zatem składane przez podmiot prowadzący skład podatkowy, zobligowany do jego złożenia przepisami ustawy, celem zagwarantowania pokrycia powstałego albo mogącego powstać w przyszłości zobowiązania podatkowego.
Płyny do papierosów elektronicznych produkowane przez Wnioskodawcę są wytwarzane w składzie podatkowym, w którym zastosowanie ma procedura zawieszenia poboru akcyzy. Procedura ta stosowana jest podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych i zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy, w trakcie jej trwania, gdy są spełnione warunki określone w przepisach, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.
W sytuacji będącej przedmiotem niniejszej sprawy, zgodnie z opisem stanu faktycznego Spółka produkuje wyroby akcyzowe (płyny do papierosów elektronicznych). Zatem wyroby te otrzymują status wyrobów akcyzowych już na etapie rozpoczęcia tej produkcji. Jest to bowiem czynność, w wyniku której może powstać obowiązek podatkowy w akcyzie, podlegający zabezpieczeniu akcyzowemu z uwagi na jego możliwość przekształcenia się w zobowiązanie podatkowe Spółki. Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy względem produkowanych płynów do papierosów elektronicznych może mieć natomiast miejsce np. w związku z wyprowadzeniem ich ze składu podatkowego, zużyciem wyrobów, całkowitym zniszczeniem bądź też z naruszeniem warunków tej procedury).
Należy zatem przyjąć, że Spółka powinna objąć zabezpieczeniem akcyzowym całość produkowanej przez siebie partii płynu do papierosów elektronicznych (wyrobów akcyzowych), wliczając również wskazaną we wniosku ilość 0,5% ponad zamówienie kontrahenta, która stanowić będzie dodatkową ilość płynu do papierosów elektronicznych przechowywaną przez Wnioskodawcę jako próba rozjemcza. Zabezpieczenie akcyzowe powinno bowiem w tej sytuacji pokrywać całość powstałego, jak również mogącego powstać zobowiązania podatkowego od wyrobu akcyzowego (płynu do papierosów elektronicznych, stanowiącego u Spółki wyrób gotowy).
Stanowisko Spółki w zakresie braku obowiązku objęcia zabezpieczeniem akcyzowym prób rozjemczych przechowywanych (magazynowanych) w składzie podatkowym od momentu produkcji do czasu utylizacji (pytania oznaczonego nr 2) – należało zatem uznać za nieprawidłowe.
Końcowo należy zauważyć, że w sytuacji, gdy próby rozjemcze będą znajdować się cały czas w składzie podatkowym Spółki, to dopóki będą one objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, od ilości tych nie powstanie zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym. Natomiast po okresie gwarancji produktu (zgodnie ze wskazaniem Spółki: rok po upływie terminu ważności płynu do papierosów elektronicznych), w sytuacji ich zniszczenia w składzie podatkowym, będzie możliwość zwolnienia od akcyzy utylizowanego płynu do papierosów elektronicznych, który utracił przydatność do spożycia – po spełnieniu odpowiednio warunków, o których mowa w § 17 ust. 1 i 2 oraz § 18 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1178).
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytań zadanych przez Państwa we wniosku. Inne kwestie, nieobjęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Zaznaczenia również wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Końcowo, w odniesieniu do powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej należy raz jeszcze podkreślić, że została ona wydana w odmiennym zdarzeniu przyszłym. Interpretacja ta nie stanowi przy tym źródła prawa, lecz wiąże stronę wyłącznie w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, natomiast zawartego w niej rozstrzygnięcia nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).