Możliwość objęcia zerową stawką akcyzy czynności utylizacji wyrobów akcyzowych w pochodniach oraz wyłączenia spod opodatkowania zużycia – utylizacji – wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym, dotyczące:

1.objęcia zerową stawką akcyzy czynności utylizacji wyrobów akcyzowych w pochodniach – jest prawidłowe;

2.wyłączenia spod opodatkowania akcyzą zużycia – utylizacji – wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 23 sierpnia 2022 r. dotyczący możliwości objęcia zerową stawką akcyzy czynności utylizacji wyrobów akcyzowych w pochodniach oraz wyłączenia spod opodatkowania zużycia – utylizacji – wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym wpłynął 29 sierpnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest [...]. Jej głównym zadaniem jest [...], zakładającego stworzenie kompleksu [...] (dalej: „Kompleks”). Budowa Kompleksu stanowi [...].

Obecnie, inwestycja jest już w [...]. Planowany rozruch [...] to [...] r.

W ramach omawianego przedsięwzięcia planowane jest utworzenie: [...]

Pierwsza ze wskazanych pozycji obejmuje budowę [...]. W pierwszej kolejności [...]. W tym celu stosowana jest metoda [...]. Następnie [...], gdzie następuje [...]. W ten sposób powstaje [...]. Stanowi on [...]. Jest wykorzystywany m.in. w: [...]. Poza powyższymi [...], w ramach Kompleksu, na terenie zakładu produkcyjnego [...].

Zakres inwestycji został poglądowo przedstawiony w materiale wideo pod adresem: https:[...].

1. Pochodnie (flary) i jej funkcje.

W ramach instalacji pomocniczych wskazanych powyżej, w Kompleksie zbudowane będą dwie pochodnie [...].

Innymi słowy, przedstawione konstrukcje stanowią podstawowe i niezbędne części składowe systemu bezpieczeństwa [...].

Kolejną funkcją, na którą należy zwrócić uwagę, jest minimalizacja negatywnych konsekwencji dla środowiska. Sposób przeprowadzania [...].

2. Budowa systemu zrzutów oraz pochodni w zakładzie produkcyjnym - flara „duża”.

Jak wskazano powyżej, jedną z flar zlokalizowanych na terenie Kompleksu jest flara produkcyjna, [...].

System [...] składa się z[...]:

[...]

Pochodnia jest konstrukcją o wysokości (…) m i średnicy (…)”. Na jej […].

Pochodnia składa się głównie z następujących elementów:

[...]

Mechanizm [...] z kolei składa się z:

[...]

Jako gaz zasilający palniki [...] stosuje się [...], jak dla pochodni. Natomiast w przypadku [...].

[...]

Potencjalnie w przypadku […], jednak nie można w niej wskazać składnika o zasadniczym (dominującym) charakterze. W związku z tym […] wyrób objęty pozycją CN 2711 29 00 „Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe - w stanie gazowym - pozostałe”.

3.Układ […].

W […].

Układ […] składa się z następujących części:

[…]

Pochodnia, w której będzie przebiegał proces […].

Pochodnia składa się z następujących elementów:

[...]

[...]. Podczas [...], odprowadzeniu w ramach pochodni będzie podlegał gaz [...] w postaci: propanu (kod CN 2711 12 93), etylenu (kod CN 2901 21 00) bądź mieszaniny tych substancji (kod CN 2711 12 93, ze względu na dominujący udział propanu i zasadniczy charakter, który mieszaninie nada propan).

4. Opis działania flar

W pierwszej kolejności[...].

Celem omawianego procesu utylizacyjnego jest konieczność wyeliminowania negatywnych konsekwencji związanych z brakiem zdolności do zagospodarowania całości produkowanego gazu w czasie awarii części lub całości instalacji, ale również w pozostałych szczególnych sytuacjach, jak np. [...]. Ponadto Spółka jako podmiot prowadzący [...] zobowiązana jest do opracowania i wdrożenia systemu zarządzania bezpieczeństwem. Elementem tego systemu są zasady zrzutów przeprowadzanych we flarach w celu unieszkodliwienia gazu. [...]. Sposobem na wyeliminowanie tego zagrożenia są zrzuty nadmiarowych ilości gazu do pochodni.

Zachodzący proces utylizacyjny nie prowadzi w żaden sposób do zwiększenia mocy produkcyjnych, a stanowi bezproduktywne zlikwidowanie półproduktów i surowców. Zrzut gazu stanowi awaryjne pozbycie się tego produktu w sytuacji, gdy nie można go w żaden inny sposób zagospodarować, jak tylko poprzez dokonanie zrzutu we flarach. Proces ten jest konieczny dla zapewnienia bezpieczeństwa, ponieważ w innym przypadku mogłoby to spowodować wspomniany wzrost ciśnienia, a to w konsekwencji doprowadziłoby do rozszczelnienia instalacji, a potencjalnie mogłoby to nawet być przyczyną wybuchu w Kompleksie.

Podsumowując, podstawową funkcją dokonywania zrzutów gazu jest jedynie jego utylizacja. Czynność tę należałoby określić jako bezproduktywne działanie [...], ponieważ nie przyczynia się ono do uzyskania jakichkolwiek korzyści w ramach zrzutu przedmiotowych gazów. Pozbywanie się gazów zrzutowych ma na celu zabezpieczenie instalacji przed zagrożeniami, których źródłem jest nadmierne zgromadzenie się tego produktu, a także minimalizację negatywnych skutków dla środowiska. Podkreślenia wymaga [...].

Pytanie

1. Czy opierając się na treści art. 89 ust. 2c Ustawy o podatku akcyzowym w opisanym stanie faktycznym utylizację (unieszkodliwienie) gazu (mieszaniny gazowej, klasyfikowanej do kodu CN 2711 29 00) w tzw. [...] flarze oraz utylizacji etylenu (kod CN 2901 21 00) z wykorzystaniem gazu ziemnego (kod CN 2711 21 00) w [...] flarze można uznać za objęte stawką akcyzy 0 zł ze względu na fakt, że taki proces (utylizacyjny) jest czynnością odmienną od wykorzystania wyrobów gazowych w celu opałowym lub napędowym?

2. Czy na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku akcyzowym, utylizację propanu lub mieszaniny propanu i etylenu (przy dominującym udziale propanu), klasyfikowanych do kodu CN 2711 12 93 (lub innego kodu CN z podpozycji 2710 12) w [...] flarze można potraktować jako wyłączone spod opodatkowania akcyzą zużycie wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym, do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego w postaci propylenu (kod CN 2901 22 00)?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Mieszanina gazowa o kodzie CN 2711 29 00 [...], jak również [...] o kodzie CN 2901 21 00 oraz gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 [...] nie są wymienione w załączniku 2 do ustawy o podatku akcyzowym i nie są wyrobami wymienionymi w art. 89 ust. 1 pkt 1 - 13 ustawy o podatku akcyzowym, zaś utylizacja [...] tych wyrobów jest czymś odmiennym niż przeznaczenie do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, w związku z czym zastosowanie powinien mieć art. 89 ust. 2c Ustawy o podatku akcyzowym, w oparciu o który opisane wyroby objęte są stawką akcyzy 0 zł.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

[...] objęte pozycją CN 2711 12 składowane w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy na terenie [...] w przypadku awaryjnego zrzutu, należy traktować jako przeznaczone do produkcji wyrobu energetycznego w postaci [...] (kod CN 2901 22 00), gdyż flara jest koniecznym elementem dla procesów produkcji [...], bez którego ten proces nie może być realizowany. Technologia produkcyjna przewiduje, że [...]. Zatem proces utylizacji jest nierozerwalnie połączony z procesem produkcji i nie powinien być traktowany w rozerwaniu z produkcją wyrobu energetycznego w postaci[...]. W rezultacie, zważywszy na treść art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku akcyzowym tego typu utylizacja [...] nie powinna podlegać opodatkowaniu akcyzą, w taki sposób, że zobowiązanie podatkowe wobec [..] znajdującego się w warunkach procedury zawieszenia poboru akcyzy nie powstaje, a obowiązek podatkowy ciążący na tym wyrobie wygasa.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1. Zasady opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 Ustawy o podatku akcyzowym, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do tej ustawy.

Do wyrobów energetycznych Ustawa o podatku akcyzowym zalicza m.in. wyroby gazowe. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b Ustawy o podatku akcyzowym, przez wyroby gazowe rozumie się wyroby energetyczne, o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

W ramach prowadzonej działalności [...].

Wymienione produkty są odprowadzone na flary, w celu zapewnienia bezpieczeństwa na terenie zakładu oraz zminimalizowania negatywnych skutków emisji gazów do atmosfery. W przypadku [...]. Jeśli chodzi o wymienione wyroby gazowe, co do zasady podlegają one opodatkowaniu akcyzą w przypadku określonych czynności i transakcji (jak np. zużycie lub sprzedaż do finalnych nabywców gazowych). W przypadku [...] sytuacja jest istotnie odmienna, bowiem produkt ten będzie objęty procedurą zawieszenia poboru akcyzy w składzie podatkowym i dopóki ta procedura obejmuje przedmiotowy [...], obowiązek podatkowy nie przekształca się w zobowiązanie podatkowe (obowiązek zapłaty akcyzy jest zawieszony).

Analizy wymaga zatem kwestia możliwości objęcia wymienionych wyrobów akcyzowych zerową stawką akcyzy lub wyłączeniem spod opodatkowania (w związku z wygaśnięciem obowiązku podatkowego bez konieczności zapłaty akcyzy) w przypadku ich utylizacji we flarach.

Spółka stoi na stanowisku, że:

a. zerowej stawce akcyzy od akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2c Ustawy o podatku akcyzowym podlegają:

i. mieszanina gazowa o kodzie CN 2711 29 00 utylizowana [...],

ii. [...] o kodzie CN 2901 21 00 utylizowany [...],

iii. gaz ziemny o kodzie CN 2711 21 00 utylizowany [...],

b. wyłączeniu spod opodatkowania na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku akcyzowym podlega:

i. [...] o kodzie CN 2711 12 93 utylizowany [...],

ii. mieszanina [...], klasyfikowanych do kodu CN 2711 12 93 lub innego kodu z podpozycji 2710 12, utylizowana [...].

2. Opodatkowanie wyrobów gazowych akcyzą

Zgodnie z art. 9c ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2) sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3) import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4) użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5) użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

c) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego oraz w punkcie 1 powyżej, [...]. W związku z tym, [...] nie dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych, ich sprzedaży czy też importu, zatem nie spełnia przesłanek wskazanych w punktach 1 - 3 powyżej.

W kontekście działalności związanej z funkcjonowaniem flary,[...] uzyska status pośredniczącego podmiotu gazowego wskazany w art. 2 ust. 1 pkt 23d Ustawy o podatku akcyzowym, przy czym nie wydaje się, aby posiadanie, lub nie, tego statusu istotnie zmieniało sytuację w omawianym zakresie. Zatem, analizy wymaga przypadek piąty tj. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a Ustawy o podatku akcyzowym finalnym nabywcą gazowym jest podmiot, który:

a)nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotową wyroby gazowe, lub

b)posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym; (...)”

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że [...] dokonuje utylizacji wyrobów gazowych uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia [...]. Jednocześnie Spółka nie posiada rejestracji jako pośredniczący podmiot gazowy, w związku z czym spełnia definicję finalnego nabywcy gazowego. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, utylizacja gazu we flarach stanowi utylizację wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego i w konsekwencji jest czynnością podlegającą opodatkowaniu akcyzą.

W przypadku, gdy Spółka nabędzie status pośredniczącego podmiotu gazowego, gaz ten również będzie podlegał opodatkowaniu, na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 4 Ustawy o podatku akcyzowym.

3. Opodatkowanie stawką 0 zł.

Zgodnie z art. 89 ust. 2c Ustawy o podatku akcyzowym: „Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.”

W kontekście pierwszego warunku należy wskazać, że w omawianej sprawie [...] dokonuje utylizacji mieszaniny gazów zaklasyfikowanej do kodu CN 2711 29 00 - „Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe - W stanie gazowym - Pozostałe” oraz gazu ziemnego zaklasyfikowanego do kodu CN 2711 21 00 „Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe - W stanie gazowym - Gaz ziemny”, a także [...] o kodzie CN 2901 21 00. Żaden z tych wyrobów nie został wskazany w załączniku nr 2 do Ustawy o podatku akcyzowym.

Ze stawki zerowej mogą skorzystać tylko wyroby inne niż te określone w ust. 1 pkt 1-13 przywołanego artykułu. W punkcie 13 wskazano na gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe objęte pozycją CN 2711, o ile zostały przeznaczone do celów opałowych. W tym przypadku stawka akcyzy wynosi 1,38 zł/1 gigadżul (GJ). Pozostałe przedmiotowe wyroby nie są wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 Ustawy o podatku akcyzowym.

W tym kontekście należy zaznaczyć, że gaz stosowany przez [...] nie jest ani przeznaczony, ani zużywany do celów opałowych, lecz tylko w celu jego utylizacji (unieszkodliwienia). Dotyczy to zarówno gazu utylizowanego [...]. Tak opisany sposób działania pozwala na [...]. W związku z tym, w ocenie [...], uprawnionym jest stwierdzenie, że omawiana mieszanina nie jest stosowana w celach opałowych.

Podobne stanowisko zostało również przedstawione w wielu interpretacjach podatkowych oraz w orzecznictwie. Jako pierwszą [...] pragnie wskazać Interpretację nr 0111-KDIB3- 3.4013.62.2019.2.MAZ z dnia 14 maja 2019 r., w której organ wskazał, że:

„Natomiast w przedstawionych w opisie stanu faktycznego okolicznościach, gdy celem spalania biogazu w pochodni nie jest wytworzenie ciepła, lecz jego utylizacja, która nie wiąże się w żaden sposób z ogrzaniem jakiegokolwiek nośnika ciepła, a wytworzona w tym procesie energia cieplna nie jest w żaden sposób wykorzystywana, to takie użycie biogazu nie stanowi użycia w celach opałowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji powyższego, biogaz spalany w pochodni nie jest wykorzystywany również jako dodatek lub domieszka do paliw opałowych ani spalinowych, ani do napędu silników spalinowych. Zatem biogaz o kodzie Nomenklatury Scalonej CN 2711 29 00, spalany w pochodni przez Wnioskodawcę jest opodatkowany stawką akcyzy 0 zł, na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy.”

Z kolei, w Interpretacji nr IBPP4/443-654/13/BP z dnia 12 marca 2014 r. dotyczącej utylizacji nadmiaru metanu w pochodniach organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy (w związku z czym odstąpiono od uzasadnienia), w którym wskazano, że:

„(...) Spółka pragnie wskazać, iż zarówno ustawa o podatku akcyzowym jak i prawo unijne nie wskazuje, jak należy rozumieć pojęcie celu opalowego. W związku z powyższym w celu dokonania wykładni tego terminu, zdaniem Spółki, należy sięgnąć do jego potocznego rozumienia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (red. M. Szymczak, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 1998, s. 501) słowo opał oznacza „to czym się pali (np. w piecu), materiał służący do ogrzewania”, zaś opałowy „dotyczący opału (...) służący do palenia”. Zatem w potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza więc wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych), celem ogrzania np. pomieszczenia lub osoby. Ponadto zdaniem Wnioskodawcy z celem opałowym będziemy mieć do czynienia, gdy wytworzenie ciepła (ogrzewanie) stanowić będzie ostateczny cel zużycia (np. spalenia) danego wyrobu. W świetle powyższego, w ocenie Spółki, gazem przeznaczonym do celów opałowych jest wyrób zużywany w celu wytworzenia wysokiej temperatury służącej do ogrzania np. pomieszczenia lub osoby. Natomiast w przedstawionej sytuacji celem spalenia gazu nie jest wytworzenie ciepła, lecz zabezpieczenie instalacji sieci gazowej przed nadmiernym wzrostem ciśnienia i jej potencjalną awarią oraz zapewnienie bezpieczeństwa pracy całej instalacji gazowej. W szczególności Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że spalenie w pochodniach metanu zawartego w gazie z odmetanowania kopalń nie prowadzi do wytworzenia ciepła, które miałoby służyć celom grzewczym (ogrzania pomieszczeń lub produkcji ciepłej wody)”.

Również w interpretacji nr IBPP3/443-1217/11/PH z dnia 30 stycznia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że:

„Celem wskazanego zużycia nie jest (...) uzyskanie ciepła jako takiego, lecz wykonanie określonego procesu technologicznego (...). Zamierzeniem zużywającego wskazany produkt jest jedynie dokonanie określonych czynności, które w żaden sposób nie wiążą się z celem grzewczym polegającym na produkcji bądź dostarczaniu ciepła”.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy unieszkodliwiania wyrobów gazowych i etylenu we flarach nie można traktować na równi z wykorzystaniem innych wyrobów energetycznych np. w produkcji ciepła grzewczego (miejskiego) przesyłanego przy użyciu sieci ciepłowniczej do mieszkań w celu ich ogrzania, a także w domowych instalacjach grzewczych. Ponadto, Spółka wskazuje, że unieszkodliwianie gazu we flarach jest zaliczane do procesów pomocniczych produkcji, a powstające w niej ciepło jest efektem ubocznym utylizacji. Na takie rozumienie omawianego procesu wskazano również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 listopada 2007 r. o sygn. I SA/Bd 683/2007, w którym Sąd stwierdził, że:

„(...) okoliczność, że na określonych etapach procesu unieszkodliwiania w toku spalania określonych odpadów wydziela się ciepło to brak jest racjonalnych przesłanek do przyjęcia, że celem całego procesu jest uzyskiwanie czy produkcja ciepła. Uzyskiwanie ciepła w toku procesu spalania jest wynikiem zastosowania znormalizowanej technologii, a zatem jest to efekt uboczny procesu utylizacji a nie podstawowy cel tej działalności”.

Z kolei w kontekście gazu spalanego w płomieniu pilotowym, warto wskazać na interpretację IPPP3/443-671 /14-2/KB z dnia 13 października 2014 r. Wskazano w niej, że:

„(...) gaz spalany w tzw. świeczkach jedynie w celu podtrzymania płomienia na punkcie spalania gazu nie można uznać za przeznaczony do celów opałowych. Bowiem spalenie gazu w tzw. świeczkach jest celem samym w sobie. Trudno byłoby traktować takie zużycie na równi z wykorzystaniem wyrobów energetycznych w produkcji ciepła wykorzystywanego do ogrzania budynku lub wykorzystywanego w procesach technologicznych”.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że również w przypadku gazu spalanego w świeczkach, będzie opodatkowany stawką 0 zł, gdyż nie jest on przeznaczony do celów opałowych.

Stanowisko przyjęte w orzecznictwie oraz w interpretacjach podatkowych podzielane jest także przez środowisko naukowe. Przykładowo, w artykule Jerzego Szpalerskiego zamieszczonym w „Pracach Instytutu Mechaniki Górotworu PAN [Kwartalnik 20-4.indd (imgpan.pl)]”, z grudnia 2018 r. wskazano, że:

„Pochodnie utylizacyjne są stosowane i wykorzystywane najczęściej w instalacjach wydobywczych ropy naftowej, gazu ziemnego, w rafineriach, koksowniach, zakładach chemicznych, na wysypiskach śmieci. Pochodnia gazowa (utylizacyjna) to urządzenie, zwykle w kształcie komina, spalające gaz niezdatny do zagospodarowania bądź taki, którego nadmiar w danej chwili jest niemożliwy lub niecelowy do zagospodarowania lub zmagazynowania”.

Autor poprzez zastosowanie sformułowania „pochodnie utylizacyjne” zwraca uwagę na kluczową rolę, jaką pełnią te urządzenia w procesie produkcyjnym. W dalszej części wskazuje również na cele ich stosowania:

„Spalanie gazu w pochodniach stosuje się głównie z 2 powodów. Jednym z nich jest zabezpieczenie lokalnego otoczenia przed skutkami niekontrolowanej migracji gazu, tj. np. przed wybuchem, zatruciami, odorem. Drugim powodem jest globalna ochrona środowiska, która realizowana jest poprzez zastąpienie emisji do atmosfery bardziej szkodliwych gazów palnych emisją mniej szkodliwych spalin”.

Podobne stanowisko zostało również przedstawione przez Państwowy Instytut Geologiczny oraz Badawczy. Na stronie Serwisu Informacyjnego Państwowej Służby Geologicznej (Państwowego Instytutu Geologicznego oraz Badawczego) [https://infolupki.pgi.gov.pl/pl/technologie/flara-pochodnia-swieczka-czy-tylko-plomien-nad-rafineria] wskazano bowiem, że:

„Pochodnia stosowana jest w zakładach przemysłowych, rafineriach naftowych, zakładach chemicznych, przetwórczych gazu ziemnego, gdzie produktem ubocznym jest uwalnianie się gazu ziemnego, którego nie można zagospodarować w inny sposób niż spalanie w powietrzu. Flara stawiana jest też w miejscach wydobycia węglowodorów - zarówno gazu ziemnego jak i ropy naftowej - czy na placach wiertni. Pochodnie, oprócz zakładów związanych z produkcją i przetwarzaniem węglowodorów, stosowane też są w biogazowniach i na składowiskach odpadów, gdzie w wyniku przemian tworzy się gaz palny.

Spalenie gazu w zakładach przemysłowych związane jest głownie z technologią produkcji i jej bezpieczeństwem. Spalanie gazu w pochodniach stosowane jest z uwagi na bezpieczeństwo dla otoczenia, ponieważ uniemożliwia przeciążenie instalacji gazowej w zakładzie rafineryjnym, zabezpiecza otoczenie przed skutkami niekontrolowanej migracji gazów, czy wybuchem, szczególnie na platformach wiertniczych. Nadmiar gazów palnych wędruje systemem rur do świeczki w momencie zbyt wysokiego ciśnienia gazu w instalacji, braku możliwości wykorzystania go w procesie produkcyjnym lub gdy jest on produktem ubocznym, którego magazynowanie jest nieopłacalne.”

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, że zadaniem flary jest unieszkodliwienie gazu, nie zaś wykorzystanie go w celach opałowych. Uwolnienie gazu do atmosfery nie realizuje definicji opalania. Ciepło powstałe w wyniku utylizacji gazu jest rozpraszane w powietrzu.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że omawiane pochodnie wykorzystują gaz w celach innych niż opalowe, w związku z czym, do zużywanego wyrobu będzie miała zastosowanie stawka 0 zł w oparciu o art. 89 ust. 2c Ustawy o podatku akcyzowym.

4. Wyłączenie spod opodatkowania akcyzą [...] jako wykorzystywanego w składzie podatkowym do produkcji innych wyrobów energetycznych.

[...] jest wymieniony w załączniku nr 2 do Ustawy o podatku akcyzowym, zatem nie może być uznany za podlegający zerowej stawce akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2c Ustawy o podatku akcyzowym. Niemniej, w ocenie Spółki, w analizowanym tu zakresie znaczenie ma art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tym przepisem:

„Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje (...) z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu (...)”.

Zacytowany przepis przewiduje zatem, że wobec wyrobu objętego procedurą zawieszenia poboru akcyzy i znajdującego się w składzie podatkowym, w pewnych sytuacjach obowiązek podatkowy (w rozumieniu art. 5 Ordynacji podatkowej „wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach”), nie przekształci się w zobowiązanie podatkowe (zgodnie art. 6 Ordynacji podatkowej „wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego”), a obowiązek podatkowy wygaśnie bez konieczności zapłaty podatku akcyzowego. W ujęciu przepisów akcyzowych oznacza to, że taki wyrób pozostaje w procedurze zawieszenia poboru akcyzy i jest tą procedurą objęty do momentu zużycia wyrobu do produkcji innego wyrobu energetycznego. Wówczas procedura zawieszenia poboru akcyzy kończy się dla tego wyrobu, ale bez obowiązku zapłaty akcyzy. Można powiedzieć, że nie następuje tu wydanie do konsumpcji wyrobu akcyzowego, ale przekształcenie jednego wyrobu energetycznego w inny wyrób energetyczny. Zatem kwestie odpowiedniego potraktowania wyrobu akcyzowego, niejako przechodzą z wyrobu pierwotnego (który przestał już istnieć) na nowo wyprodukowany wyrób i jeśli proces zachodzi w składzie podatkowym, to nie wynika z tego konieczność zapłaty akcyzy od tego zużytego wyrobu akcyzowego.

Odnosząc powyższe do przedmiotowego [...] należałoby ustalić, czy cytowany przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku akcyzowym może mieć tu zastosowanie. W ocenie [...] wszystkie warunki dla wyłączenia utylizacji [...] we flarze są spełnione.

W pierwszej kolejności wymaga odnotowania, że [...]. W ocenie [...] nie ma zatem wątpliwości, że zużycie (w rozumieniu art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku akcyzowym) [...].

Spółka stoi również na stanowisku, że [...]. W świetle art. 86 ust. 1 pkt 3 Ustawy o podatku akcyzowym [...] jest bowiem niewątpliwie wyrobem energetycznym, a więc również wyrobem akcyzowym. Zdaniem Spółki na przeszkodzie temu nie powinien stać fakt, że w samej flarze bezpośrednio nie dochodzi do produkcji [...]. Flara pełni bowiem ważną i niemożliwą do pominięcia funkcję [...].

W związku z tym proces produkcji [...].

Mimo zatem, że omawiana utylizacja powinna być traktowana jako swojego rodzaju incydent, nie będą to zdarzenia oderwane od procesu produkcyjnego [...].

Można zauważyć, że w odróżnieniu od [...]. Przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku akcyzowym nie stawia jednak warunku, aby zużycie wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym następowało do produkcji wyrobu podlegającego procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Zatem [...].

Spółka zwraca uwagę, że stanowisko, iż utylizacja wyrobów akcyzowych we flarach jest użyciem w procesie produktów akcyzowych nie wydaje się kontrowersyjna w świetle orzecznictwa. Funkcjonują liczne interpretacje indywidualne, stwierdzające, że spalenie gazu we flarach (pochodniach), można rozpatrywać, jako użycie tego gazu w procesie produkcji innych wyrobów akcyzowych, o ile oczywiście flary stanowią tam element produkcji takich wyrobów. Większość tych interpretacji odnosi się co prawda do stosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych używanych do produkcji wyrobów energetycznych (art. 31b ust. 3 pkt 3 Ustawy o podatku akcyzowym), niemniej istotą jest tu uznanie, że spalanie gazu we flarach stanowi niezbędny element realizowanych procesów produkcyjnych dotyczących wyrobów akcyzowych (energetycznych). Warunek jest tu wspólny zarówno dla zwolnienia określonego w art. 31b ust. 3 pkt 3 Ustawy o podatku akcyzowym, jak również dla „wyłączenia” spod opodatkowania, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku akcyzowym. Skoro zatem orzecznictwo przyjmuje, że można zwolnić wyrób gazowy spalany we flarach w związku z produkcją wyrobów energetycznych, to w ocenie [...], konsekwentnie niezasadny byłby pogląd, że utylizacja we flarze produktu akcyzowego na terenie składu podatkowego, gdzie produkowany jest inny wyrób akcyzowy musi być traktowana odmiennie, to znaczy jako czynność będąca poza procesami produkcyjnymi. Przykładem wzmiankowanego orzecznictwa jest interpretacja indywidualna IBPP4/443-200/14/EK z 16 maja 2014 r. Innym przykładem prezentującym zbieżne stanowisko jest interpretacja IPPP3/4513-4/15-2/SM z dnia 7 kwietnia 2015 r.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej informacje, w opinii [...], utylizacja gazu opałowego we flarach (w tym w ich palnikach) stanowi czynność opodatkowaną akcyzą na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. a Ustawy o podatku akcyzowym. Z kolei, z uwagi na sposób jego wykorzystania - utylizację (unieszkodliwienie) poprzez spalenie, [...] może korzystać ze stawki 0 zł wskazanej w art. 89 ust. 2c Ustawy o podatku akcyzowym, przewidzianej m.in. dla wyrobów przeznaczonych do celów innych niż opałowe.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności, motywowany przepisami art. 14k i art. 14m Ordynacji podatkowej, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie jego stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

- prawidłowe – w zakresie pytania nr 1, dotyczącego objęcia zerową stawką akcyzy czynności utylizacji wyrobów akcyzowych w pochodniach;

- nieprawidłowe – w zakresie pytania nr 2, dotyczącego wyłączenia spod opodatkowania zużycia – utylizacji – wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1, 1b, 10, 11, 12, 19a, 23d ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

W załączniku nr 1 do ustawy wymieniono:

- w pozycji 27, pod kodem CN 2710, oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe;

- w pozycji 28, pod kodem CN 2711, gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe;

- w pozycji 34, pod kodem CN 2901, węglowodory alifatyczne.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG wymieniono:

- w pozycji 20, pod kodem CN od 271012 do 27101968 i od 27102011 do 27102090, oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów;

- w pozycji 21, pod kodem CN 2711, gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00.

Art. 3 ustawy stanowi:

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy jest również:

Art. 8 ust. 3 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.

Art. 8 ust. 6 ustawy:

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Art. 11b ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1)nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2)wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;

3)powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4)użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 pkt 12 i 13 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot;

- będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów gazowych;

- będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy:

Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie, jeżeli wyroby akcyzowe są w składzie podatkowym, w tym również w wyniku zwrotu przez podmiot pośredniczący albo podmiot zużywający.

Art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli ilość napoju alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a lub ust. 2 pkt 1 lit. b, w stosunku do ilości przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa, a zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia wyprodukowanego wyrobu akcyzowego ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Art. 45 ustawy:

W myśl art. 86 ustawy ust. 1 pkt 2 i 3:

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715 oraz objęte pozycjami CN 2901 i 2902.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 i 3 ustawy:

W myśl art. 89 ust. 1 ustawy w zw. z art. 164a ust. 2 i 164b ustawy:

Na wstępie oceny stanowiska Wnioskodawcy Organ zaznacza, że postępowanie interpretacyjne w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa opiera się w szczególności na okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez zainteresowanego we wniosku oraz zasadach wykładni prawa podatkowego, do których należą m.in. zasada prymatu wykładni literalnej i związanej z nią zasady ścisłej interpretacji przepisów wprowadzających preferencje podatkowe. Jak równocześnie podkreśla orzecznictwo sądów administracyjnych, podatnik w toku tego postępowania nie może oczekiwać innych przywilejów, aniżeli wynika to z treści obowiązujących przepisów prawa podatkowego.

Z treści art. 89 ust. 2c ustawy wynika, że stawka w wysokości 0 zł znajdzie zastosowanie w ściśle ograniczonym zakresie, tj. wyłącznie względem wyrobów niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, innych niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 i pod warunkiem, że wyroby te są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy, ww. okoliczności sprawy oraz sformułowane wątpliwości w zakresie pytania nr 1, wskazać w pierwszej kolejności należy, że wyroby klasyfikowane do kodu CN 2711 29 00; CN 2901 21 00; CN 2711 21 00 nie są wyrobami wymienionymi w załączniku nr 2 do ustawy. Przedstawiony opis stanu faktycznego i treść pytania nr 1 pozwala również stwierdzić, że wyroby te nie są także wyrobami energetycznymi, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy jak i nie będą przeznaczone do szeroko pojętych celów opałowych i napędowych.

W przedstawionych zatem okolicznościach znajdzie zastosowanie zerowa stawka akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 2c ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest zatem prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, zauważyć należy, że co do zasady zużycie wyrobów akcyzowych powoduje zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, nawet jeżeli jest dokonywane w składzie podatkowym. W takim przypadku, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje w przypadku określonym w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy i skutkować będzie zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy i przekształceniem obowiązku podatkowego w skonkretyzowane zobowiązanie podatkowe. Jednocześnie z dniem zużycia wyrobu powstanie obowiązek wpłaty dziennej akcyzy w związku z tą czynnością i podatnikiem w takim przypadku staje się podmiot prowadzący skład podatkowy.

Niemniej ustawodawca przewiduje także zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy skutkujące wygaśnięciem obowiązku podatkowego, w przypadku gdy wyrób akcyzowy zostanie zużyty do produkcji innego wyrobu akcyzowego – będzie składnikiem/komponentem nowo wyprodukowanego wyrobu akcyzowego. Mechanizm ten ma za zadanie zachowanie jednokrotności opodatkowania wyrobów akcyzowych. Należy bowiem zauważyć, że w takiej sytuacji obowiązek podatkowy powstaje zasadniczo w odniesieniu do wyrobu akcyzowego wytworzonego z udziałem surowca stanowiącego wyrób akcyzowy.

Zaznaczyć ponadto należy, że brak zobowiązania do zapłaty akcyzy występuje nie tylko w sytuacji, gdy wyroby akcyzowe stanowią składnik/komponent wyrobu końcowego, ale również w sytuacji, kiedy wyroby akcyzowe są zużywane w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji innego wyrobu akcyzowego.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego, z którym Organ jest związany wynika, że celem zużycia wyrobów akcyzowych objętych treścią pytania nr 2, jest utylizacja tych wyrobów, związana z brakiem zdolności do zagospodarowania tych wyrobów. Jak wskazał Wnioskodawca, zachodzący proces utylizacyjny nie prowadzi w żaden sposób do zwiększenia mocy produkcyjnych. Stanowi bezproduktywne zlikwidowanie półproduktów i surowców. Zrzut gazu […]. Podstawową funkcją dokonywania zrzutów gazu jest jedynie jego utylizacja.

Czynność tą, zgodnie z tym co wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, należałoby określić jako bezproduktywne działanie ze strony Spółki, ponieważ nie przyczynia się ona do uzyskania jakichkolwiek korzyści w ramach zrzutu przedmiotowych gazów.

W świetle przedstawionych okoliczności nie sposób podzielić poglądu Wnioskodawcy, że zużycie wyrobów akcyzowych klasyfikowanych do kodu CN 2711 12 93, 2711 12 93 lub innego kodu z podpozycji 2710 12, w składzie podatkowym, będzie mogło korzystać z wyłączenia o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Przedstawiony opis stanu faktycznego nie daje w ocenie Organu podstaw do stwierdzenia, że opisane we wniosku zużycie wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy w składzie podatkowym, następuje w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji wyrobu akcyzowego (propylenu o kodzie CN 2901 22 00).

Zużycie wyrobu akcyzowego, mającego być przedmiotem wyłączenia w oparciu o art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, ma przyczyniać się w sposób bezpośredni do produkcji wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym.

Zdaniem Organu opisane we wniosku zużycie nie ma bezpośredniego związku z produkcją wyrobów akcyzowych, gdyż następuje w […] i jest bezproduktywnym działaniem Wnioskodawcy, nie przyczyniającym się do uzyskania jakichkolwiek korzyści. Tym samym w ocenie Organu, w okolicznościach objętych opisem stanu faktycznego i treścią pytania nr 2, nie zachodzą przesłanki do zastosowania wyłączenia o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stanowisko Organu znajduje potwierdzenie w aktualnym orzecznictwie sądów administracyjnych i TSUE, które wskazuje, że stosowanie preferencji polegających na wyłączeniu z opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych do określonych celów/procesów, może nastąpić wyłącznie w sytuacji gdy zużycie danego wyrobu przyczynia się w sposób natychmiastowy i bezpośredni do przeprowadzenia konkretnego procesu podlegającemu wyłączeniu z opodatkowania (por. wyrok TSUE z 7 września 2017 r. w sprawie C-465/15; wyrok WSA w Warszawie z 1 sierpnia 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 79/18; WSA w Opolu z 30 maja 2019 r. sygn. akt I SA/Op 19/19; wyrok WSA w Krakowie z 4 października 2019 r. sygn. akt I SA/Kr 756/19; wyrok WSA w Gdańsku z 23 lipca 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 980/19; wyroki WSA w Poznaniu z 25 lutego 2022 r., sygn. akt III SA/Po 1202/21, III SA/Po 1286/21; wyrok NSA z 14 lipca 2022 r., sygn. akt I GSK 3213/18).

Na powyższą ocenę nie mają wpływu także pozostałe argumenty Wnioskodawcy, dotyczące wymagań wynikających z innych, niepodatkowych uregulowań, tj. wymagań i obowiązków ciążących na Wnioskodawcy, w związku z prowadzoną działalnością.

Organ bowiem nie tylko nie ma obowiązku, lecz także nie może kierować się w swoich rozstrzygnięciach innymi przesłankami, aniżeli wyłącznie tymi które wynikają, z obowiązujących przepisów prawa i ich wykładni, uwzględniającej aktualne orzecznictwo.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie sformułowanego we wniosku pytania i została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis sparwy.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jesteśmy ściśle związani przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Jako zainteresowani ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych oraz konkretnych stanów prawnych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- z zastosowaniem art. 119a;

- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych

.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).