- System – krajowy system teleinformatyczny służący do obsługi monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w szczególności do przesyłania e-DD;

   - podmiot wysyłający – pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych i który sprzedaje finalnemu nabywcy węglowemu wyroby węglowe, o których mowa w art. 31a ust. 1, jeżeli sprzedaż jest monitorowana z użyciem Systemu, przy czym za podmiot wysyłający uznaje się pośredniczący podmiot węglowy również w przypadku, gdy wyroby takie są do niego zwracane przez finalnego nabywcę węglowego;

   - podmiot odbierający - finalny nabywca węglowy, który wyroby węglowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie nabywa od pośredniczącego podmiotu węglowego, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3) import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4) użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5) użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

 a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

 b) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

 c) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6) użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7) powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Stosownie do art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

 1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 1509 i 2459);

 2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

 3) wydanie w zamian za wierzytelności;

 4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

 5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

 6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

 7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

 8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

 9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 3 ustawy:

 Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Art. 9a ust. 4 ustawy:

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jak stanowi art. 10 ust. 1a ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Na podstawie art. 10 ust. 1b ustawy:

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

 1) w procesie produkcji energii elektrycznej;

 2) w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

 3) przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz.U. z 2021 r. poz. 1082), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. z 2021 r. poz. 75, 952, 1901 i 2270), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2021 r. poz. 711, 1773 i 2120), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 2268 i 2270 oraz z 2022 r. poz. 1), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2020 r. poz. 1057 oraz z 2021 r. poz. 1038, 1243, 1535 i 2490);

 4) do przewozu towarów i pasażerów koleją;

 5) do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

 6) w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

 7) w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;

 8) przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej;

 9) (uchylony).

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca jest pośredniczącym podmiotem węglowym, który w poprzednim roku sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych i który dokonuje sprzedaży tych wyrobów na rzecz finalnych nabywców węglowych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy. Nabywcy (FNW) deklarują przeznaczenie dostarczanych przez Spółkę wyrobów na cele objęte zwolnieniem od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Dostawa wyrobów węglowych ma miejsce ze składowiska Spółki lub z lokalizacji, do której Spółka importowała przedmiotowe wyroby (Model 1) albo z lokalizacji prowadzonej przez podmiot trzeci (PPW), od którego Spółka nabywa przedmiotowe wyroby węglowe (Model 2) bezpośrednio do FNW (w Modelu 2 wyroby nie będą transportowane na składowisko Spółki ani magazynowane przez Nią ani podmiot działający w jej imieniu i na jej rzecz). W Modelu 1 za transport wyrobów węglowych odpowiedzialna jest Spółka lub FNW. Natomiast w ramach Modelu nr 2 za transport (dostarczenie wyrobów węglowych od pierwszego podmiotu do FNW) odpowiedzialny będzie finalny nabywca węglowy (Przypadek nr 1), albo pierwszy podmiot (PPW), od którego Spółka nabywa wyroby (Przypadek nr 2), albo w Przypadku nr 3 – Wnioskodawca, który będzie odbierać wyroby węglowe od podmiotu, od którego je nabył i dostarczać bezpośrednio do finalnego nabywcy węglowego.

Okres transportu wyrobów węglowych (zarówno w przypadku Modelu nr 1 jak i Modelu nr 2) może wynieść od kilku godzin do nawet kilkunastu czy kilkudziesięciu dni. W związku z powyższym, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają miejsce przypadki, w których wyroby węglowe wysłane w jednym miesiącu dotrą do FNW w kolejnych miesiącach.

Wątpliwości Spółki dotyczą dostaw wyrobów węglowych w okresie przejściowym, tj. możliwości zastosowania przepisów ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym z dnia 10 grudnia 2020 r. oraz po zakończeniu obowiązywania okresu przejściowego, a także określenia terminu wygenerowania e-DD w przypadku dostaw wyrobów węglowych, które są realizowane na przełomie kilku miesięcy.

Mając na uwadze powyższe wątpliwości, w pierwszej kolejności należy wskazać, że przepis art. 31a ust. 1 ustawy określa czynności podlegające zwolnieniu od akcyzy, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych. Natomiast w kolejnych ustępach tego artykułu, prawodawca wskazał warunki, których spełnienie umożliwia podmiotom zastosowanie tych zwolnień.

Przy czym, warunki sprzedaży wyrobów węglowych finalnym nabywcom węglowym z zastosowaniem zwolnień, o których mowa w art. 31a ust. 1 ustawy ulegały zmianom, m.in. w wyniku powołanej przez Wnioskodawcę nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym, tj. ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 72). Nowelizacja ta wprowadziła z dniem 1 lutego 2021 r. nowe zasady sprzedaży wyrobów węglowych w ramach zwolnień z opodatkowania akcyzą, a w szczególności – objęcie monitorowaniem w Systemie EMCS PL2 sprzedaży zwolnionych od akcyzy wyrobów węglowych realizowanej przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych.

W stanie prawnym obowiązującym przed tą nowelizacją (tj. przed 1 lutego 2021 r.), przepis art. 31a ust. 3 ustawy stanowił, że:

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1) w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu:

a) wystawienie przez sprzedawcę wyrobów węglowych faktury albo

b) sporządzenie przez sprzedawcę wyrobów węglowych listy finalnych nabywców węglowych uprawnionych do odbioru deputatu węglowego

- oraz uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że nabywane wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy.

Natomiast art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy, w brzmieniu wprowadzonym ww. nowelizacją, od dnia 1 lutego 2021 r.:

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1) w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy:

b) który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych:

   - sporządzenie, po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, projektu e-DD na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż, przesłanie tego projektu e-DD do Systemu w terminach określonych odpowiednio w art. 46na ust. 3, 4 lub 6 i uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8, oraz dokonanie czynności wymaganych do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu w terminie, o którym mowa w art. 46ba,

   - złożenie oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy.

Jednocześnie, zgodnie z art. 46ba ustawy wprowadzonym ww. nowelizacją, od 1 lutego 2021 r.:

 Podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. d, dokonuje czynności wymaganych do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu, o których mowa w art. 46na ust. 8, w terminie 47 dni od dnia dokonania sprzedaży tych wyrobów.

Z kolei stosownie do art. 46na ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2021 r.:

 W przypadku sprzedaży objętych zwolnieniem od akcyzy wyrobów węglowych, o których mowa w art. 31a ust. 1, podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. d, sporządza projekt e-DD na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż i przesyła go do Systemu niezwłocznie, nie później jednak niż do 16. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym sprzedał objęte zwolnieniem od akcyzy wyroby węglowe finalnemu nabywcy węglowemu.

Natomiast stosownie do brzmienia art. 46na ust. 8 ustawy, od 1 lutego 2021 r.:

 W przypadkach, o których mowa w art. 46na ust. 1-7, nie sporządza się w Systemie raportu odbioru, a odpowiednio przemieszczenie albo monitorowanie sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu uznaje się za zakończone z chwilą uzyskania z Systemu przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b lub d, e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie. Przepisu art. 46g nie stosuje się.

Powyższe zmiany wprowadzone ww. nowelizacją z 10 grudnia 2020 r., dotyczące zasad obrotu wyrobami węglowymi z zastosowaniem zwolnień od akcyzy ze względu na przeznaczenie, odnoszą się zatem zasadniczo do warunków uprawniających do zastosowania tych zwolnień. Niemniej jednak, łączą się one również z innymi obowiązkami towarzyszącymi obrotowi wyrobami węglowymi, które spoczywają na podmiotach uczestniczących w obrocie tymi wyrobami i w istocie łącznie umożliwiają realizację zwolnienia od akcyzy.

Należy jednocześnie wskazać, że zgodnie z art. 12 przedmiotowej nowelizacji z 10 grudnia 2020 r.:

 1. Do sprzedaży zwolnionych od akcyzy wyrobów węglowych, o których mowa w art. 31a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, dokonanych przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych finalnym nabywcom węglowym, rozpoczętych i niezakończonych do dnia 31 stycznia 2021 r., stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

 2. Od dnia 1 lutego 2021 r. do dnia 31 stycznia 2022 r. do monitorowania sprzedaży, o których mowa w ust. 1, mogą być stosowane przepisy ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Prawodawca przewidział zatem w zakresie sprzedaży wyrobów węglowych objętych zwolnieniem okres przejściowy, w trakcie którego sprzedaż tych wyrobów węglowych dokonywana przez pośredniczący podmiot węglowy, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych finalnym nabywcom węglowym, mogła być dokonywana na podstawie dotychczasowych warunków wynikających z przepisów ustawy.

Tym samym, nowelizacja przepisów zapewniła wystarczający, roczny okres (od 01.02.2021 r. do 31.01.2022 r.) na dostosowanie do nowych zasad, w trakcie którego istniała możliwość stosowania nowych warunków zwolnienia z użyciem Systemu EMCS PL 2 i e-DD (wprowadzonych ustawą nowelizującą), przy alternatywnej możliwości stosowania zasad uprzednio obowiązujących, sprzed tej nowelizacji.

Należy przy tym wyraźnie podkreślić, że po zakończeniu obowiązywania ww. okresu przejściowego, tj. od dnia 1 lutego 2022 r., pośredniczące podmioty węglowe które sprzedały w poprzednim roku kalendarzowym powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych, zobowiązane zostały do stosowania wyłącznie nowych procedur w zakresie sprzedaży wyrobów węglowych.

Należy dalej zauważyć, że zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, czynnością podlegającą opodatkowaniu akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu. Obowiązek podatkowy z tytułu tej czynności powstaje, co do zasady, z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi (art. 10 ust. 1a ustawy). Jeśli natomiast sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, to wówczas obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, jednak nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych (art. 10 ust. 1b ustawy).

W tym miejscu należy zgodzić się z częściowo z Wnioskodawcą, że w odniesieniu do opodatkowania wyrobów węglowych, co do zasady dla powstania obowiązku podatkowego, znaczący jest moment wydania wyrobów finalnemu nabywcy węglowemu (w tym także przewoźnikowi), ale z zastrzeżeniem sytuacji o której mowa w art. 10 ust. 1b ustawy, tj. sytuacji w której sprzedaż jest potwierdzona fakturą wystawioną do 7 dni od dnia wydania wyrobów węglowych. Wbrew zatem stwierdzeniu Spółki – powstanie obowiązku podatkowego w związku z opisaną w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym sprzedażą wyrobów węglowych na rzecz FNW, ma zasadnicze przełożenie dla możliwości zastosowania przepisów przejściowych w przedstawionej sprawie.

Jednocześnie wskazać należy, że monitorowanie sprzedaży wyrobów węglowych wprowadzone nowelizacją związane jest zasadniczo z faktycznym przemieszczaniem sprzedanych wyrobów węglowych, którego skutkiem jest dostarczenie tych wyrobów do finalnego nabywcy węglowego. Wynika to wprost z art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwszego ustawy, który w brzmieniu wprowadzonym nowelizacją od 1 lutego 2022 r. stanowi, że warunkiem zwolnienia od akcyzy na mocy art. 31a ust. 1 jest sporządzenie projektu e-DD po dostarczeniu (czyli po faktycznym wydaniu wyrobów) temu finalnemu nabywcy węglowemu, na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż. Monitorowanie sprzedaży wyrobów węglowych w ramach zwolnień polega zatem w istocie na „dorejestrowaniu” sprzedaży w Systemie po wydaniu (odbiorze) wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu. Odwzorowanie to służy wykazaniu czynności faktycznych udokumentowanych fakturą i w tej właśnie ilości (wskazanej na fakturze) – umożliwia zwolnienie wyrobów węglowych z podatku akcyzowego, pod warunkiem ich zużycia przez FNW zgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia.

Należy zauważyć, że poza omawianym „dorejestrowaniem” sprzedaży wyrobów węglowych w Systemie, drugim warunkiem niezbędnym dla zastosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych od dnia 1 lutego 2022 r. jest złożenie przez finalnego nabywcę węglowego oświadczenia, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy.

Wymaga także zaznaczenia, że co do zasady okresem rozliczeniowym w przypadku wyrobów węglowych jest okres miesięczny – i do tego okresu odnoszą się zasadniczo obowiązki związane z monitorowaniem sprzedaży wyrobów węglowych. Przedmiotowa nowelizacja sprecyzowała w sposób jednoznaczny maksymalny termin na sporządzenie projektu e-DD, tj. nie później niż do 16. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym sprzedano objęte zwolnieniem od akcyzy wyroby węglowe finalnemu nabywcy węglowemu. Tym samym, ustawodawca przewidział wystarczająco długi termin na sporządzenie projektu e-DD i w istocie wypełnienie jednego z warunków do zastosowania zwolnienia. Czas ten umożliwia pośredniczącym podmiotom węglowym ewentualne uwzględnienie m.in. korekt ilościowych dostarczonych wyrobów węglowych, wystawienie faktur korygujących bądź faktur rozliczeniowych itp.

Należy również stwierdzić, mając na uwadze treść pytań sformułowanych przez Wnioskodawcę – że używane przez niego pojęcie „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” jest elementem definicji dostawy towarów obowiązującej na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.) – która jednak nie ma zastosowania do sprzedaży wyrobów węglowych w świetle ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie bowiem z zasadą autonomii prawa podatkowego, przepisy innych ustaw podatkowych – w tym ustawy o VAT – nie mają zastosowania na gruncie ustawy o podatku akcyzowym, chyba że ustawa akcyzowa zawierałaby w danym zakresie stosowne odwołanie do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Autonomia ta ma szczególne znaczenie w kontekście określania obowiązków podmiotu na gruncie danego podatku, wynikających z brzmienia przepisów podatkowych. Zakres przepisów nakładających obciążenia bądź nadających uprawnienia podmiotom objętym ich dyspozycją, ograniczony jest bowiem do praw i obowiązków o charakterze podatkowym ustanowionych na gruncie danego aktu normatywnego (w omawianej sprawie – ustawy o podatku akcyzowym). Natomiast inne dziedziny prawa, jak również pojęcia spoza systemu prawa, nie mogą wprowadzać definicji ani przesądzać o obowiązkach i prawach podmiotów na gruncie podatku akcyzowego, o ile nie odwołują się do nich wprost przepisy podatkowe.

Biorąc pod uwagę całość powyższych rozważań, przenosząc je na grunt sformułowanych przez Wnioskodawcę pytań, należy stwierdzić, co następuje:

Ad. 1

Pierwsze pytanie Spółki dotyczyło kwestii, czy w odniesieniu do dostaw wyrobów węglowych, w których prawo do rozporządzania tymi wyrobami jak właściciel zostało przeniesione ze Spółki na FNW w styczniu 2022 r., ale do zakończenia transportu tych wyrobów doszło w lutym lub marcu 2022 r., zastosowanie znajdą warunki zwolnienia od akcyzy przewidziane w ustawie o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie nowelizacji z dnia 10 grudnia 2020 r.

Jak zaznaczyła Spółka we wniosku, w przypadku dostaw realizowanych w oparciu o Model nr 1, jak i Model nr 2, za moment sprzedaży wyrobów węglowych Spółka uznaje moment „przeniesienia prawa do rozporządzania wyrobami węglowymi jak właściciel”, który ma miejsce w momencie przekazania (wydania) wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu lub podmiotowi działającemu na jego zlecenie w miejscu rozpoczęcia transportu albo w miejscu zakończenia transportu; w zależności od warunków danej dostawy. Faktura dokumentująca sprzedaż wyrobów węglowych będzie wystawiana przez Spółkę w dniu dostawy wyrobów węglowych lub do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do dostawy wyrobów węglowych, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Możliwe są również przypadki, w których jedynym dokumentem dokumentującym daną transakcję będzie faktura zaliczkowa, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Jednocześnie Spółka wskazała, że w odniesieniu do wyrobów węglowych, do których prawa do rozporządzania jak właściciel zostały przeniesione w styczniu 2022 r., których dotyczy pytanie nr 1, obowiązek podatkowy z tytułu ich sprzedaży mógł powstać m.in.:

- w styczniu 2022 r. – jeśli:

   - sprzedaż wyrobów węglowych została potwierdzona fakturą wystawioną w styczniu 2022 r., nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych;

   - jeśli sprzedaż wyrobów węglowych została potwierdzona fakturą wystawioną później niż 7. dnia od dnia wydania wyrobów węglowych – a w styczniu 2022 r. minął 7-dniowy termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1b ustawy o podatku akcyzowym;

   - jeśli do wydania wyrobów węglowych doszło w styczniu 2022 r. a sprzedaż nie jest potwierdzana fakturą;

- w lutym 2022 r. – jeśli:

   - sprzedaż wyrobów węglowych została potwierdzona fakturą wystawioną w lutym 2022 r., nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych;

   - jeśli sprzedaż wyrobów węglowych została potwierdzona fakturą wystawioną później niż 7. dnia od dnia wydania wyrobów węglowych – a w lutym 2022 r. minął 7-dniowy termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1b ustawy o podatku akcyzowym.

Mając zatem na uwadze przedstawione wyżej okoliczności należy przyjąć, że sprzedaż wyrobów węglowych, do której odnosi się pytanie nr 1 (wydanie wyrobów węglowych FNW lub podmiotowi działającemu w jego imieniu), skutkująca powstaniem obowiązku podatkowego, w opisanych okolicznościach miała miejsce w styczniu 2022 r. w przypadkach, gdy:

   - sprzedaż wyrobów węglowych została potwierdzona fakturą wystawioną w styczniu 2022 r,. nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych;

   - jeśli sprzedaż wyrobów węglowych została potwierdzona fakturą wystawioną później niż 7. dnia od dnia wydania wyrobów węglowych – a w styczniu 2022 r. minął 7-dniowy termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1b ustawy o podatku akcyzowym;

   - jeśli do wydania wyrobów węglowych doszło w styczniu 2022 r., a sprzedaż nie jest potwierdzana fakturą.

W odniesieniu do tych sprzedaży, dokonanych w styczniu 2022 r., zgodnie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego – Spółka mogła zastosować warunki zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym z dnia 10 grudnia 2020 r., tj. przed 1 lutego 2021 r.

Natomiast w przypadkach, w których:

   - sprzedaż wyrobów węglowych została potwierdzona fakturą wystawioną w lutym 2022 r., nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych; bądź

   - jeśli sprzedaż wyrobów węglowych została potwierdzona fakturą wystawioną później niż 7. dnia od dnia wydania wyrobów węglowych, a w lutym 2022 r. minął 7-dniowy termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1b ustawy o podatku akcyzowym

– to wówczas należy przyjąć, że sprzedaż wyrobów węglowych na rzecz FNW przez Spółkę, z tytułu której powstał obowiązek podatkowy miała miejsce w lutym 2022 r.

W konsekwencji w odniesieniu do tych sprzedaży, które miały miejsce w lutym 2022 r., w opisanych przez Spółkę okolicznościach stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca winien zastosować „nowe” warunki zwolnienia, tj. w brzmieniu wprowadzonym nowelizacją.

Natomiast do sprzedaży zwolnionych od akcyzy wyrobów węglowych przez PPW, który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych FNW, po 31 stycznia 2022 r. podmioty zobowiązane zostały do stosowania przepisów ustawy w brzmieniu wprowadzonym nowelizacją.

Oceniając zatem stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1, dotyczące możliwości zastosowania warunków zwolnienia przewidzianych w ustawie o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie nowelizacji z 10 grudnia 2020 r., należy uznać je za prawidłowe wyłącznie w odniesieniu do sprzedaży dokonywanych w styczniu 2022 r., dla których obowiązek podatkowy powstał do końca stycznia 2022 r.

Z kolei w stosunku do sprzedaży, o których mowa w pytaniu nr 1, dla których obowiązek podatkowy powstał już w lutym 2022 r. – Wnioskodawca powinien zastosować warunki zwolnienia przewidziane w ustawie o podatku akcyzowym w brzmieniu wprowadzonym nowelizacją, tj. w brzmieniu od dnia 1 lutego 2021 r.

Ad. 2

Z kolei odnosząc się do dostaw wyrobów węglowych, o których mowa w pytaniu nr 2, tj. których sprzedaż miała miejsce w lutym 2022 r., również gdy transport tych wyrobów rozpoczął się jeszcze w styczniu 2022 r. – należy zauważyć, że do tych transakcji zastosowanie znajdą wyłącznie nowe warunki zwolnienia od akcyzy przewidziane w ustawie o podatku akcyzowym w brzmieniu nadanym nowelizacją.

Sprzedaż wyrobów węglowych przez Spółkę opisana w tym pytaniu ma bowiem miejsce już po zakończeniu obowiązywania okresu przejściowego, o którym mowa w art. 12 ust. 2 ustawy, tj. po 31 stycznia 2022 r. Tym samym, dla zastosowania zwolnienia względem wyrobów węglowych sprzedawanych przez Spółkę po 31 stycznia 2022 r. – winna ona spełnić warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy w brzmieniu od dnia 1 lutego 2021 r. Stanowisko Spółki w zakresie zastosowania w opisanej w pytaniu nr 2 sytuacji przepisów ustawy w brzmieniu wprowadzonym nowelizacją – należało zatem uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Nie można natomiast zgodzić się z Wnioskodawcą, że termin na wygenerowanie i przesłanie do systemu EMCS PL 2 projektu e-DD, wynikający z art. 46na ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2021 r. – uzależniony jest od momentu przeniesienia prawa do rozporządzania wyrobami węglowymi jak właściciel.

Jak wskazano już powyżej, czynnością podlegającą opodatkowaniu jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu. Moment powstania obowiązku podatkowego związany jest z wykonaniem czynności lub zaistnieniem stanu faktycznego.

Przepis art. 10 ust. 1a ustawy, odnoszący się do momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych, ustanawia ogólną regułę, zgodnie z którą obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi. Jednocześnie ustawodawca przewidział wyjątek wskazany w art. 10 ust. 1b, zgodnie z którym w przypadku gdy sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych.

Należy raz jeszcze podkreślić, że moment przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, choć znamienny na gruncie podatku od towarów i usług – nie jest kluczowy dla wystawiania e-DD w myśl przepisów ustawy o podatku akcyzowym.

Podstawą do sporządzania projektu e-DD jest bowiem faktura dokumentująca sprzedaż wyrobów węglowych objętych zwolnieniem. Z uwagi na to, że sporządzenie projektu e-DD następuje po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, i ma mieć miejsce na podstawie faktury dokumentującej tą sprzedaż, ustawodawca nadał temu dokumentowi istotnego znaczenia. Tym samym, faktura ta musi m.in. zawierać jednoznaczną ilość wyrobów węglowych, które zostały sprzedane i faktycznie dostarczone finalnemu nabywcy węglowemu w ramach zwolnienia. Dokument ten ma odzwierciedlać ilość faktycznie sprzedanych (i dostarczonych) wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu w ramach zwolnień. Tylko bowiem w stosunku do tej ilości sprzedanych wyrobów węglowych możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania akcyzą.

Należy dalej wskazać, że ustawodawca w treści obowiązujących przepisów (art. 46 na ust. 3 ustawy) sprecyzował w sposób jednoznaczny maksymalny termin na sporządzenie projektu e-DD, tj. nie później niż do 16. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym sprzedano objęte zwolnieniem od akcyzy wyroby węglowe finalnemu nabywcy węglowemu. W ten sposób, przewidziany został wystarczająco długi termin na sporządzenie projektu e-DD oraz na wypełnienie przez PPW jednego z warunków do zastosowania zwolnienia.

Przyjęty termin na dorejestrowanie sprzedaży wyrobów węglowych, zgodnie z uzasadnieniem do ustawy, uwzględnia termin na wystawienie faktury zgodnie z przepisami o podatku VAT – do 15. dnia następnego miesiąca. Tym samym podatnik na potrzeby podatku akcyzowego powinien tak dostosować zasady wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż (co do zasady - wydania) wyrobów węglowych, aby do 16 dnia miesiąca po miesiącu, w którym dokonano tej sprzedaży wyrobów węglowych móc sporządzić i wysłać do Systemu projekt e-DD. Zasadą jest, aby najpóźniej na 16 dzień miesiąca po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, podatnik posiadał fakturę, która dokumentuje konkretną dostawę zrealizowaną w poprzednim miesiącu.

W tym miejscu Organ zwraca również uwagę, że racjonalny ustawodawca objął omawianymi zasadami wyłącznie tzw. duże pośredniczące podmioty węglowe, które sprzedały w poprzednim roku powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych. Są to zatem podmioty, których skala działalności pozwala na dostosowanie się ww. reguł.

Tym samym, odpowiadając na pytanie oznaczone nr 3 we wniosku należy stwierdzić, że co do zasady w odniesieniu do dostaw wyrobów węglowych, które są realizowane na przełomie kilku miesięcy – termin wygenerowania i przesłania projektu e-DD uzależniony jest od momentu sprzedaży tych wyrobów węglowych w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym, a nie przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zaznaczenia również wymaga, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z ze. zm.), co do zasady faktura może dokumentować otrzymanie przez podatnika całości lub części zapłaty przed dokonaniem sprzedaży. Jest wtedy określana jako „faktura zaliczkowa”.

Przyjmuje się zatem, że faktura zaliczkowa to dokument księgowy wystawiany w sytuacji, gdy rozliczenie części należności z tytułu sprzedaży, dostawy lub świadczenia usług, następuje jeszcze przed rzeczywistym i całkowitym spełnieniem świadczenia. W sytuacji, gdy wystawiono fakturę zaliczkową, która obejmuje całość zapłaty w odniesieniu do danej transakcji – nie ma obowiązku wystawiania faktury końcowej/rozliczeniowej. Stwierdzić więc należy, że faktura zaliczkowa również może stanowić podstawę do sporządzenia projektu e-DD, o ile faktura ta będzie dokumentowała ilość faktycznie sprzedanych (wydanych) wyrobów węglowych i na dzień sporządzenia projektu e-DD nie będą wystawione inne faktury (korygujące, rozliczeniowe) w odniesieniu do tej transakcji.

Jednocześnie, ze względu na tak istotną rolę faktur w zakresie stosowania zwolnień z akcyzy dla wyrobów węglowych, możliwość zastosowania faktur zaliczkowych na gruncie ustawy o podatku akcyzowym do sporządzenia projektu e-DD jest w istocie ograniczona do sytuacji, w której wystawiona faktura zaliczkowa dotyczy jednego miesiąca – tj. okresu, dla którego przepisy ustawy akcyzowej dopuszczają możliwość stosowania faktur do sporządzenia projektu e-DD.

Jeżeli zatem Wnioskodawca wystawi fakturę zaliczkową, która będzie obejmować dostawy realizowane w okresie dłuższym niż miesiąc – to wówczas nie będzie mógł sporządzić e-DD na podstawie tej faktury zaliczkowej. W tej sytuacji bowiem, nie będzie możliwości zrealizowania rzetelnie obowiązku sporządzenia w Systemie dokumentu e-DD, który powinien powoływać odpowiednią fakturę najpóźniej do 16. dnia miesiąca po miesiącu, w którym nastąpiła sprzedaż (wydanie) wyrobów węglowych.

Organ podkreśla przy tym, że możliwość stosowania faktur zaliczkowych nie jest obowiązkiem. Jeśli zatem Spółka zdecyduje się skorzystać z faktur zaliczkowych, powinna możliwość ich zastosowania na potrzeby sporządzania projektu e-DD, dostosować do zasad wynikających z ustawy o podatku akcyzowym, a nie do zasad wynikających m.in. z własnych wewnętrznych regulacji, wielomiesięcznych ustaleń z kontrahentami, czy praktyki biznesowej, tj. elementów które nie mogą kształtować jej praw i obowiązków na gruncie ustawy o podatku akcyzowym, gdyż to zastrzeżone jest tylko dla ustawy podatkowej – ustawy o podatku akcyzowym i aktów wykonawczych do tej ustawy (por. wyrok NSA z 6 maja 2021 r., sygn. akt I GSK 59/18). Nadmienić również należy, że brak możliwości sporządzania projektu e-DD na podstawie faktur zaliczkowych w sytuacji, gdy dostawy realizowane są w okresie dłuższym niż miesiąc (na przełomie kilku miesięcy) – potwierdzony został niedawno zapadłym wyrokiem WSA w Gliwicach z 28 lipca 2022 r., sygn. akt III SA/Gl 455/22.

Tym samym w sytuacji będącej przedmiotem pytania nr 3, odnoszącej się do dostaw wyrobów węglowych realizowanych na przełomie kilku miesięcy – w sytuacji, gdy jedynym dokumentem potwierdzającym transakcję będzie faktura zaliczkowa dotycząca dostaw z okresu dłuższego niż jeden miesiąc, to faktura taka nie będzie mogła stanowić podstawy do wygenerowania przez Spółkę e-DD.

Oceniając zatem całościowo stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego nr 3, należało uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytań zadanych przez Państwa we wniosku, ściśle w okolicznościach opisanych we wniosku. Jednocześnie, inne kwestie, nieobjęte pytaniami nr 1-3 – nie mogły być, zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, rozpatrzone.

Organ zastrzega, że przedmiotem interpretacji nie było potwierdzenie prawa do zwolnienia od akcyzy w przypadkach sprzedaży wyrobów węglowych dokonywanych przez Spółkę na rzecz finalnych nabywców węglowych. Weryfikacja spełnienia warunków tego zwolnienia, w oparciu o dowody przedstawione przez podmiot korzystający ze zwolnienia, może bowiem nastąpić wyłącznie w toku przeprowadzonego przez właściwe organy postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej – gdyż leży to w kompetencji tych organów, właściwych dla Wnioskodawcy.

Należy również zwrócić uwagę, że zgodnie z przyjętymi i obowiązującym zasadami, podmioty prowadzące działalność gospodarczą zobowiązane są do dostosowania swojej działalności względem obowiązujących przepisów prawa. Prawo podatkowe, którego interpretacji indywidualnej dokonuje Organ w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej ma bowiem charakter ingerencyjny w sferę własności podmiotu (przedmiotem tego prawa są stosunki społeczne, należące do sfery prawnopodatkowej). To podmioty w prowadzonej działalności gospodarczej samodzielnie kształtują zatem model biznesowy, z zastrzeżeniem, że musi on być zgodny z obowiązującymi przepisami prawa. Na podmiocie prowadzącym działalność spoczywa obowiązek prowadzenia jej w sposób legalny, w tym takie dostosowanie modelu działalności, który będzie zarówno najefektywniejszy pod względem uzyskiwanych przychodów, a jednocześnie będzie realizowany z dopełnieniem obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego. Natomiast sam fakt, że podmiot chciałaby stosować np. zasady wynikające z brzmienia ustawy przed nowelizacją – nie może stanowić argumentu do takiego działania, jeżeli przepisy podatkowe nie przewidują takiej możliwości.

Końcowo należy nadmienić, że zasady opodatkowania, w tym zwolnienia oraz monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych ze względu na przeznaczenie, na gruncie ustawy o podatku akcyzowym nie są tożsame ze zwolnieniem od akcyzy energii elektrycznej – z uwagi m.in. na fakt, że energia elektryczna oraz wyroby węglowe stanowią odmienne kategorie wyrobów akcyzowych wymienione w tej ustawie. Tym sam, odwołanie się przez Wnioskodawcę do momentu wydania energii elektrycznej nabywcy jako zasady rozliczania akcyzy w przypadku zmiany stawki podatku dla energii elektrycznej – nie może znaleźć zastosowania w okolicznościach niniejszej sprawy.

Organ pragnie również zauważyć, że interpretacje indywidualne dotyczą zawsze konkretnych spraw podatników, osadzonych w określonych okolicznościach zdarzeń przyszłych w nich przedstawionych i jedynie w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników mogą posiłkować się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zaznaczenia również wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

     Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).