Prawo do zwolnienie od akcyzy samochodu osobowego i zachowanie prawa do zwolnienia w przypadku sprzedażny samochodu objętego zwolnieniem

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym, dotyczące możliwość zastosowania zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego [...] i zachowania prawa do zwolnienia dla samochodu osobowego [...], jest nieprawidłowe w zakresie możliwość zastosowania zwolnienia dla samochodu [...] (pytanie nr 1) i prawidłowe w zakresie zachowania warunków zwolnienia dla samochodu [...] (pytanie nr 2).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 26 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący możliwość zastosowania zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego [...] i zachowania prawa do zwolnienia dla samochodu osobowego [...], wpłynął 1 lipca 2022 r. Wniosek został uzupełniony pismami z: 26 sierpnia 2022 r., 6 września 2022 r., 7 września 2022 r., 8 września 2022 r. i 9 września 2022 r., w odpowiedzi na wezwanie z 18 sierpnia 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sprecyzowany po uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca jest […]. Planowy termin zakończenia kadencji na stanowisku służbowym planowy jest na dzień […].

Wnioskodawca wnosi o zwolnienie od akcyzy swojego prywatnego samochodu [...], nr VIN: […], kupionego na terytorium Niemiec w ramach programu sprzedaży wojskowej.

Wnioskodawca, w dniu […] przywiózł w ramach importu mienia jeden prywatny samochód [...], wyszczególniony na Formularzu celnym C302, potwierdzonym przez Urząd Celny […], oraz jeden inny środek transportu, tj. motocykl […], wyszczególniony na Formularzu celnym C302, potwierdzonym przez Urząd Celny […]. Pojazdy te zostały odpowiednio zarejestrowane przez […].

Wnioskodawca wywiózł samochód [...] na bazę wojskową […], na terytorium Niemiec, gdzie […] dokonał wymiany pojazdu, sprzedając [...] do […] i zakupił [...] w ramach Programu sprzedaży wojskowej. […] jest autoryzowanym dealerem samochodów, który oferuje usługi jedynie uprawnionym członkom sił zbrojnych USA na terenie Unii Europejskiej.

W dniu […] samochód [...] został wyrejestrowany przez […]. Samochód [...], po otrzymaniu Zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie od akcyzy, wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego […], został odpowiednio zarejestrowany przez […].

W dniu […] Wnioskodawca, wywiózł samochód [...] na terytorium Niemiec, gdzie sprzedał go do […] i zakupił samochód [...] ponownie korzystając w Programu sprzedaży wojskowej.

Wnioskodawca dokonał wyżej wymienionej transakcji sprzedaży samochodu [...] oraz zakupu samochód [...] jako […], uprawniony do zwolnienia z wszelkich opłat celnych i nieopodatkowanego przywozu mienia osobistego do Niemiec, wywozu mienia osobistego poza granice Niemiec, lub zakupu prywatnego pojazdu ze składu celnego, co zostało poświadczone przez […], oraz potwierdzony przez […].

Samochód [...], […], wjechał na terytorium Polski […].

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

1.

Opisane we wniosku pojazdy [...] oraz [...] to samochody osobowe w rozumieniu art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym.

2.

Samochód [...] został zwolniony z opodatkowania akcyzą na podstawie art. 21 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11.12.2009, Dz. U. 2010 Nr 66 poz. 60 (obowiązująca do dnia 13.11.2020 r.) [Umowa z 2009], gdyż został przywieziony przez Wnioskodawcę, który jest członkiem sił zbrojnych USA w momencie pierwszego przybycia na terytorium RP oraz art. 3 ust. 5 i art. 4, Porozumienia wykonawczego miedzy Rządem RP a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki do Umowy dot. procedur celnych z dnia 23.10.2014 r. [Porozumienie wykonawcze z 2014 r.], Dz. U. z 18.12.2014 poz. 1833 (obowiązujące).

Art. 3 ust. 5 Porozumienia wykonawczego z 2014 r. stanowi ze mienie osobiste (w tym prywatne pojazdy mechaniczne), o którym mowa z art. 21 ust. 1 Umowy z 2009 r., wprowadzane na terytorium RP jest odprawiane ze zwolnieniem z opłat przy użycia formularza 302 lub rozważnego dokumentu celnego. Samochód […] to prywatny samochód w rozumieniu art. 21 ust. 1 Umowy z 2009 r., oraz art. 3 ust. 1a Porozumienia wykonawczego z 2014 r. Kopia formularza 302 zwalniająca samochód 430i z opłat, co zostało potwierdzone przez Urząd Celny […] została dołączona do wniosku.

Pytania

 1) Czy Wnioskodawca jest uprawniony do zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego [...], […], zakupionego wewnątrzwspólnotowo na terenie Niemiec […], który przekroczył granicę Polski […]?

 2) Czy warunki zwolnienia od akcyzy […] zostały zachowane przy sprzedaży samochodu [...], […] przez Wnioskodawcę na terenie Niemiec?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca jest uprawniony do zwolnienia od akcyzy samochodu [...], zakupionego […] na terytorium Niemiec w ramach bezcłowego Programu sprzedaży wojskowej.

Wnioskodawca nie naruszył warunków zwolnienia od akcyzy […] sprzedając samochód [...] na terenie Niemiec.

Wnioskodawca przywiózł i zarejestrował [...] oraz motocykl […] w ramach mienia osobistego w zgodzie z art. 22 Umowy między Rządem RP a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o wzmocnionej współpracy obronnej, Dz. U z dnia 3.12.2020 r. poz. 2153, oraz art. 21 wcześniejszej Umowy miedzy Rządem RP a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych USA na terytorium RP, Dz. U 2010 Nr 66, poz. 422.

Art. 22 Import i eksport dla celów osobistych, ust. 1: „Członkowie sił zbrojnych USA, w czasie pobytu na terytorium RP mogą przywozić (...) jeden prywatny samochód na osobę, która ukończyła 18 rok życia i inne środki transportu, ze zwolnieniem z należności celnych oraz podatków. Przywóz taki nie może przekraczać uzasadnionych ilości do użytku osobistego i nie może, ze względu na charakter lub ilość, wskazywać, że towary są przywożone w celach handlowych. Mienie podlega wyszczególnieniu w dokumencie w celu jego identyfikacji jako rzeczy osobistego użytku”.

Pojazdy te zostały wyszczególnione na Formularzach celnych C302, zgodnie z obowiązującymi Umowami oraz art. 3 pkt 3 Porozumienia Wykonawczego, Dz. U z 18.12.2014 poz. 1833.

Art. 22 ust. 4 stanowi, że: „Mienie w którym mowa w ust. 1 (...), nie mogą zostać sprzedane, ani w inny sposób przekazane osobom przebywającym na terytorium RP, które nie są uprawnione do przywozu takich towarów ze zwolnieniem należności celnych, chyba że odpowiednie władze RP zaakceptowały takie przekazanie. (...) Przekazanie zwolnionych z należności celnych towarów między członkami sił zbrojnych, członkami personelu cywilnego, członkami rodzin oraz pracownikami wykonawców kontraktowych USA nie podlega należnościom celnym i podatkom”.

Dodatkowo, art. 22 ust. 6: „Członkowie sił zbrojnych (...) USA, mogą wywieźć lub powrotnie wywieźć ze zwolnieniem z należności celnych wywozowych innych opłat wszelkie towary nabyte lub wwiezione na terytorium RP przez nich w okresie pełnienia przez nich (...) obowiązków na terytorium RP.

Wnioskodawca, działając w zgodzie z Umową, Dz. U z dn. 3.12.2020 poz. 2153, art. 22 ust. 4 i ust. 6 wywiózł samochód [...], na terytorium Niemiec, gdzie […] dokonał wymiany pojazdu na inny model [...] w ramach bezcłowego Programu sprzedaży wojskowej. […] jest autoryzowanym dealerem samochodów, który oferuje usługi jedynie uprawnionym członkom sił zbrojnych USA na terenie Unii Europejskiej.

Wnioskodawca ponownie skorzystał z tego samego Programu sprzedaży wojskowej […] kiedy to wywiózł [...] do Niemiec, sprzedał go do autoryzowanego dealera […] i zakupił samochód [...].

Wnioskodawca dokonał wyżej wymienionej transakcji sprzedaży samochodu [...] oraz zakupu samochodu [...] jako członek sił zbrojnych USA, uprawniony do zwolnienia z wszelkich opłat celnych i nieopodatkowanego przywozu mieniu osobistego do Niemiec, wywozu mienia osobistego poza granice Niemiec, lub zakupu prywatnego pojazdu ze składu celnego, co zostało poświadczone przez Certyfikat Importowo/Eksportowy i Pozwolenie na Zakup wystawiony przez […], oraz potwierdzony przez […].

Sprzedaż samochodu [...] była w zgodzie z warunkami wyżej wymienionego zwolnienia od akcyzy - wniosek […], gdyż nie został on sprzedany, wynajęty lub oddany do korzystania na podstawie umowy o podobnym charakterze osobom trzecim.

Wnioskodawca sprzedał samochód objęty zwolnieniem w Niemczech, w ramach programu wojskowej sprzedaży, będąc w posiadaniu samochodu przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, po uprzedniej zgodzie […] oraz […], wymieniając go na podobny w ramach tego samego programu.

Zwolnienie od akcyzy przysługuje Wnioskodawcy na podstawie art. 43 [winno być § 43] ust. 1 w związku z art. 2 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28.06.2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U z 2021 r. poz. 1178 ze zm.) gdyż jest to drugie wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu osobowego.

Jak wykazano wyżej, obydwie transakcje sprzedaży i zakupu odbyły się w ramach wojskowego programu sprzedaży dla osób uprawnionych do bezcłowego i nieopodatkowanego zakupu pojazdów. Przez cały okres pobytu na terenie RP, Wnioskodawca był w posiadaniu jednego samochodu osobowego oraz jednego motocyklu. Wszystkie transakcji sprzedaży i zakupu wyżej wymienionych pojazdów odbyły się zgodnie z przepisami NATO SOFA i uprawnieniami Wnioskodawcy do bezcłowego i nieopodatkowanego zakupu pojazdów jako członek sił zbrojnych USA.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o zwolnienie z akcyzy wyżej wymienionego samochodu [...] oraz uznanie, że warunki zwolnienia […] pozostały nienaruszone.

Ocena stanowiska

Pana stanowisko jest nieprawidłowe w zakresie możliwość zastosowania zwolnienia od akcyzy dla samochodu [...] (pytanie nr 1) i prawidłowe w zakresie zachowania warunków zwolnienia dla samochodu [...] (pytanie nr 2).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Jak stanowi art. 100 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy:

W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Stosownie do art. 100 ust. 4 ustawy:

Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu importu samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego.

W myśl natomiast art. 101 ust. 2 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

 1) przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;

 2) nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;

3) złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.

Importem w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 lit. a ustawy jest:

przywóz samochodów osobowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Nabyciem wewnątrzwspólnotowym jest z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy:

przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Zgodnie z § 43 ust. 1, 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1178 ze zm.):

 1. Zwalnia się od akcyzy import oraz nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodów osobowych stanowiących własność uprawnionych członków Dowództwa Sojuszniczego na użytek własny lub użytek członków ich rodzin oraz samochodów osobowych personelu zagranicznego Kwatery i członków jego rodzin w ilościach niewskazujących na przeznaczenie handlowe, z zachowaniem normy ilościowej - dwie sztuki na osobę, która ukończyła 18 lat. Przepis § 31 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

 3. W przypadku uprawnionych członków Dowództwa Sojuszniczego i członków ich rodzin zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że samochody osobowe nie zostaną sprzedane, wynajęte lub oddane do korzystania na podstawie umowy o podobnym charakterze osobom trzecim. Przepisy § 32 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio.

 4. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego, o którym mowa w ust. 1, zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy samochodu osobowego wydaje dla personelu zagranicznego Kwatery i członków jego rodzin Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie, a dla uprawnionych członków Dowództwa Sojuszniczego - naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce stałej dyslokacji tego Dowództwa.

Wskazane wyżej przepisy rozporządzenia ws. zwolnień stanowią wdrożenie do krajowego porządku prawnego zapisów Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o wzmocnionej współpracy obronnej, podpisanej w Warszawie dnia 15 sierpnia 2020 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 2153), zastępującej (zgodnie z art. 37 ust. 3 umowy) Umowę między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o statusie sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sporządzoną w Warszawie, dnia 11 grudnia 2009 roku („umowa SOFA”) oraz Porozumienie między Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki dotyczące współpracy, zawarte poprzez wymianę not w Warszawie w dniach 22 czerwca i 15 lipca 2015 roku, ze zmianami („Porozumienie o współpracy”).

Jak stanowi art. 22 ust. 1, 3, 4 i 6 Umowy z 15 sierpnia 2020 r.:

 1. Członkowie sił zbrojnych i personelu cywilnego, członkowie rodzin oraz pracownicy wykonawców kontraktowych USA, w czasie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z wspólnie ustalonymi procedurami mogą przywozić rzeczy osobistego użytku, meble oraz jeden prywatny samochód na osobę, która ukończyła 18 rok życia i inne środki transportu, ze zwolnieniem z należności celnych oraz podatków. Przywóz taki nie może przekraczać uzasadnionych ilości do użytku osobistego i nie może, ze względu na charakter lub ilość, wskazywać, że towary są przywożone w celach handlowych. Mienie podlega wyszczególnieniu w dokumencie w celu jego identyfikacji jako rzeczy osobistego użytku. Dokument ten przedkłada się organom celnym Rzeczypospolitej Polskiej. Wraz z zakończonym pobytem mienie oraz środki transportu wwiezione zgodnie z niniejszym Artykułem powinny być z powrotem wywiezione, zużyte, lub w inny sposób usunięte zgodnie z niniejszym Artykułem.

 3. Przywóz zwolniony zgodnie z ustępem 1 niniejszego Artykułu z podatków i należności celnych przywozowych nie obejmuje środków transportu, które mają być wykorzystywane do celów komercyjnych. Zwolniony z należności celnych i podatkowych przywóz wyrobów alkoholowych, tytoniu i wyrobów tytoniowych na podstawie ustępu 1 niniejszego Artykułu podlega takim ograniczeniom, jakie mogą zostać uzgodnione między władzami Rzeczypospolitej Polskiej a siłami zbrojnymi USA w porozumieniu wykonawczym z poszanowaniem prawa Rzeczypospolitej Polskiej.

 4. Mienie, o którym mowa w ustępie 1 niniejszego Artykułu, oraz inne towary nabyte ze zwolnieniem z podatków lub należności celnych, nie mogą zostać sprzedane, ani w inny sposób przekazane osobom przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są uprawnione do przywozu takich towarów ze zwolnieniem z należności celnych, chyba że odpowiednie władze Rzeczypospolitej Polskiej zaakceptowały takie przekazanie. Odbiorca takiego mienia lub towarów jest odpowiedzialny za zapłatę należności celnych i wszelkich podatków należnych z tytułu takich transakcji. Przekazanie zwolnionych z należności celnych towarów między członkami sił zbrojnych, członkami personelu cywilnego, członkami rodzin oraz pracownikami wykonawców kontraktowych USA nie podlega należnościom celnym i podatkom. Przekazania takie są również dopuszczalne w formie darowizny dla organizacji charytatywnych uprawnionych przez odpowiednie władze Rzeczypospolitej Polskiej do otrzymywania takich towarów ze zwolnieniem z należności celnych. Środki transportu nie mogą być przekazane takim organizacjom ze zwolnieniem z należności celnych i podatkowych.

 6. Członkowie sił zbrojnych, członkowie personelu cywilnego, członkowie rodzin oraz pracownicy wykonawców kontraktowych USA mogą wywieźć lub powrotnie wywieźć ze zwolnieniem z należności celnych wywozowych i innych opłat wszelkie towary nabyte lub wwiezione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nich w okresie pełnienia przez nich - lub w przypadku członków rodzin, przez właściwego członka sił zbrojnych lub komponentu cywilnego, któremu członek rodziny towarzyszy - obowiązków na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na uwadze powyższe Organ na wstępie zaznacza, że postępowanie interpretacyjne w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nie wiąże się z przyznaniem uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego, lecz tylko się o nich wypowiada. Rolą interpretacji indywidualnej jest bowiem wyłącznie udzielenie informacji, w zakresie rozumienia treści określonych przepisów prawa i czy mają one zastosowanie w indywidualnej sprawie przedstawionej przez zainteresowanego (por. wyrok NSA z 3 czerwca 2014 r., sygn. akt II FSK 1550/12, prawomocny wyrok WSA w Poznaniu z 15 września 2021 r., sygn. akt I SA/Po 520/21).

Równocześnie postępowanie interpretacyjne opiera się wyłącznie na okolicznościach przedstawionych we wniosku przez zainteresowanego. W toku tego postępowania nie dokonuje się weryfikacji przedstawionych okoliczności sprawy jak i nie dokonuje się analizy i oceny dołączonych do wniosku dokumentów.

Tym samym w toku postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej w niniejszej sprawie, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie może przyznać ewentualnego prawa do zwolnienia lecz tylko, w drodze wykładni obowiązujących przepisów prawa podatkowego, wypowiedzieć się czy w opisanych we wniosku okolicznościach stanu faktycznego, takie ewentualne prawo Wnioskodawcy może przysługiwać. Faktyczne bowiem przyznanie ewentualnego prawa do zwolnienia, poprzez wystawienie zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie, jest w kompetencji innego właściwego organu podatkowego.

W przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca przywiózł na terytorium kraju w drodze importu i zarejestrował samochód osobowy [...], który został zwolniony z opodatkowania akcyzą. Samochód ten Wnioskodawca wywiózł na terytorium Niemiec, gdzie w drodze wymiany, sprzedając samochód [...], zakupił samochód [...].

Samochód ten został przemieszczony na terytorium kraju (nabycie wewnątrzwspólnotowe) i również został zwolniony z opodatkowania akcyzą i zarejestrowany w kraju.

Pojazd ten Wnioskodawca następnie wywiózł na terytorium Niemiec, gdzie dokonał jego sprzedaży i zakupu samochodu [...], który został następnie przywieziony na terytorium kraju (nabycie wewnątrzwspólnotowe).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość zastosowania zwolnienia dla samochodu [...], w oparciu o przepisy § 43 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień (pytanie nr 1) i zachowania prawa do zwolnienia względem samochodu osobowego [...], który został wywieziony z kraju i sprzedany (pytanie nr 2).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, zaznaczenia wymaga fakt, że § 43 ust. 1 w zw. z ust. 3 rozporządzenia, daje możliwość zwolnienia od akcyzy dla samochodów osobowych, które będą przedmiotem importu oraz nabycia wewnątrzwspólnotowego, stanowiących własność m.in. uprawnionych członków Dowództwa Sojuszniczego na użytek własny lub użytek członków ich rodzin, w ilościach niewskazujących na przeznaczenie handlowe, z zachowaniem normy ilościowej - dwie sztuki na osobę, która ukończyła 18 lat i zastrzeżeniem, że samochody osobowe nie zostaną sprzedane, wynajęte lub oddane do korzystania na podstawie umowy o podobnym charakterze osobom trzecim.

W ramach zatem tego uprawnienia, Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia dla dwóch samochodów osobowych, które to prawo zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca już wykorzystał. Pierwszy raz w przypadku importu samochodu [...], oraz drugi raz przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym samochodu [...].

Wnioskodawca wykorzystał tym samym normę ilościową wynikającą z treści § 43 ust. 1 rozporządzenia. W konsekwencji, zdaniem Organu, Wnioskodawcy nie przysługuje już prawo do zwolnienia dla kolejnego - trzeciego samochodu osobowego [...].

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest zatem w ocenie Organu nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do zachowania prawa do zwolnienia dla samochodu [...], zaznaczyć należy, że zastrzeżenie wynikające z treści § 43 ust. 3 rozporządzenia, odnosi się zdaniem Organu do sprzedaży, wynajęcia lub oddania do korzystania na podstawie umowy o podobnym charakterze osobom trzecim, które będą miały miejsce na terytorium kraju. Taka bowiem ocena wynika z celów ustanowienia tego zastrzeżenia, zbieżnych z zapisami art. 22 Umowy z 15 sierpnia 2020 r., które m.in. pozwalają na powrotny wywóz samochodów, które w związku z wcześniejszym przemieszczeniem na terytorium kraju, zostały zwolnione z opodatkowania akcyzą.

Pytanie nr 2 dotyczy stanu faktycznego, w którym Wnioskodawca nabył wewnątrzwspólnotowo z terytorium Niemien samochód [...] i uzyskał zwolnienie z opodatkowania akcyzą. Pojazd ten następnie został przemieszczony na terytorium Niemiec i sprzedany.

W ocenie zatem Organu sytuacja ta nie narusza warunków przedmiotowego zwolnienia. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 uznać należy za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy wyłącznie zagadnień objętych treścią sformułowanych pytań i została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego. W szczególności przedmiotem oceny nie była analiza dołączonych do wniosku załączników jak i klasyfikacja samochodów osobowych.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jesteśmy ściśle związani przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Jako Zainteresowany ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.  Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).