Ponadto, w § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia wskazano, że metody badań stosowane przy oznaczaniu zawartości alkoholu i ekstraktu rzeczywistego w celu ustalenia ekstraktu brzeczki podstawowej określa Polska Norma PN-A-79093-2:2000 ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacyjny.

Z powyższego przepisu wynika, że określenie podstawy opodatkowania w przypadku piwa, możliwe jest dopiero w momencie pojawienia się gotowego wyrobu, gdyż dopiero wówczas można ustalić zawartość alkoholu oraz ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie.

Według postanowień pkt 2.1.4.3 tej normy, zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej oblicza się w procentach wagowych (m/m) według wskazanego poniżej wzoru Ballinga.

Gwoli wyjaśnienia należy zauważyć, że stopnie Plato to jednostki miary stosowane do pomiaru gęstości roztworu. Szczególnie przemysł piwiarski posługuje się skalą Plato ze względu na łatwość stosowania. Definicja mówi, że gęstość roztworu mierzona w stopniach Plato jest równoważna gęstości mierzonej w procentach m/m roztworu wody i sacharozy. Innymi słowami można na przykład powiedzieć, że litr brzeczki ma zawartość równą 12 stopniom Plato, co oznacza, że gęstość ekstraktu (lub cukrów rozpuszczonych w brzeczce) w tym wypadku jest równa gęstości jednego litra roztworu wodnego zawierającego 12 % m/m sacharozy, przyjmując w przybliżeniu ciężar właściwy wody równy 1 kg/l, przy założeniu, że znajdujemy się na poziomie morza i w temperaturze pokojowej. Można powiedzieć, że próbka brzeczki zawiera około 120 gram ekstraktu (jest to definicja, na którą powołuje się Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny w opinii podjętej na 436. Sesji Plenarnej w dniach 30-31 maja 2007 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 92/84/EWG w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych (2007/C 175/01)).

Kwestią zasadniczą w niniejszej sprawie jest ustalenie jak należy rozumieć sformułowanie „zawartość ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie” - użyte w ww. rozporządzeniu.

Trzeba tutaj zauważyć, że prawodawca na potrzeby przedmiotowego przepisu odwołuje się do metod badań określonych przez Polską Normę PN-A-79093-2:2000 ustanowioną przez Polski Komitet Normalizacyjny. W normie tej zawarte są pojęcia zawartości alkoholu, ekstraktu rzeczywistego i ekstraktu brzeczki podstawowej. Natomiast Norma ta nie posługuje się pojęciem „zawartości ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie” - pojęcia wprowadzonego przez prawodawcę na potrzeby określenia podstawy opodatkowania piwa.

Zgodnie z ww. Normą ekstrakt rzeczywisty jest to ta część, która pozostaje po oddestylowaniu wszystkich jego lotnych składników jak woda, alkohol, dwutlenek węgla itp. W celu oznaczenia ekstraktu rzeczywistego w gotowym piwie należy dokonać destylacji próby w celu usunięcia alkoholu i dwutlenku węgla. Próbkę po destylacji uzupełnia się wodą destylowaną do uprzedniej jej objętości i dopiero dokonuje oznaczenia.

Należy podkreślić, że przywołana norma nie przewiduje odstępstw przy wyliczaniu zawartości ekstraktu brzeczki podstawowej, np. korekty zawartości ekstraktu rzeczywistego w przypadku piw dosładzanych.

Zauważyć przy tym należy, że Polska Norma PN-A-79093-2:2000, ustanowiona przez Polski Komitet Normalizacyjny odnosi się wyłącznie do piw jasnych (piw tradycyjnych) a nie do piw smakowych będących przedmiotem Państwa wniosku.

W pkt 1.1 - zakres normy - wskazano, że w niniejszym arkuszu normy podano dwie metody oznaczania zawartości alkoholu, ekstraktu rzeczywistego i ekstraktu brzęczki podstawowej, metodę destylacyjną (odwoławczą) oraz metodę refraktometryczną (stosowaną do piw jasnych).

Skoro zatem normodawca w cyt. wyżej przepisach dotyczących podatku akcyzowego nakazuje dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania piwa smakowego przyjąć stopień Plato odliczony w sposób wskazany w § 1 ust. 1 ww. rozporządzenia odniesiony do wyrobu gotowego, zaś w § 1 ust. 2 tego rozporządzenia wskazuje iż przy oznaczaniu zawartości alkoholu i ekstraktu brzeczki podstawowej należy stosować metody określone Polską Normą PN-A- 79093-2:2000, oznacza to że 1 stopień Plato to wynik zastosowania formuły Ballinga (wg Polskiej Normy PN-A-79093-2:2000) uzyskany po podstawieniu do niej parametrów, o których mowa w ww. rozporządzeniu zawartych w wyrobie gotowym jakim jest piwo smakowe.

Stosownie do powyższego polski ustawodawca prawidłowo implementował do krajowego porządku prawnego sposób opodatkowania piwa w oparciu o liczby hektolitrów gotowego wyrobu pomnożonej przez liczbę stopni Plato odniesionych do wyrobu gotowego tj. takiego wyrobu dla którego został zakończony cały proces produkcyjny i który jest przedmiotem obrotu handlowego.

Stawka podatku akcyzowego w stopniach Plato stosowana jest do piwa, do którego w rozumieniu ustawy zaliczone zostały wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi i objęte kodem CN 2206 00, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%. Natomiast obliczanie zawartości brzeczki podstawowej metodą destylacyjną oraz metodą refraktometryczna wskazują sposób oznaczania zawartości brzeczki podstawowej w piwie gotowym. W miejscu tym podkreślić należy, iż powołana w przepisach dotyczących podatku akcyzowego Norma Polska odnosi się wyłącznie do metod badań piwa, a nie do ustalenia podstawy opodatkowania.

Gotowym wyrobem będącym przedmiotem Państwa wniosku jest piwo w rozumieniu art. 94 ust. 1 ustawy będące mieszaniną piwa i napoju bezalkoholowego. Ilość stopni Plato należy zatem obliczyć według ekstraktu rzeczywistego oraz alkoholu w wyrobie gotowym. Pominięcie w ekstrakcie rzeczywistym składników dodanych wprawdzie po zakończeniu fermentacji lecz w toku produkcji, oznaczałoby, iż podstawa opodatkowania dotyczyłaby faktycznie innego wyrobu niż piwo smakowe.

Wyrób gotowy to piwo już dosłodzone, czyli produkt w stanie, w którym wprowadzony jest do obrotu handlowego. W tym zakresie norma prawna jest jasna i jednoznaczna. Punktem wyjścia dla oznaczenia alkoholu oraz ekstraktu rzeczywistego w przedmiotowym napoju jest piwo po dosłodzeniu, zawierające oprócz pozostałości fermentacji brzeczki podstawowej również dodatki smakowe i aromatyczne (np. te, które wskazali Państwo we wniosku jako wykorzystywane do przygotowania napoju bezalkoholowego tj. fruktoza, zagęszczony sok cytrynowy, aromaty naturalne, kwas cytrynowy – regulator kwasowości i stabilizator np. guma arabska). W takim piwie oznacza się wskazane powyżej parametry. Oznacza to, że dla opodatkowania akcyzą dany wyrób musi spełnić łącznie dwa warunki: stanowić wyrób gotowy oraz umożliwiać obliczenie stopni Plato dla tego właśnie wyrobu gotowego.

Przenosząc powyższe na treść analizowanego przepisu należ stwierdzić, że przez „zawartość ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie” należy rozumieć część, która pozostaje po oddestylowaniu wszystkich jego lotnych składników z gotowego wyrobu.

Tym samym z przepisu § 3 ust. 1 rozporządzenia wynika, że punktem wyjścia dokonywanych obliczeń ekstraktu brzeczki podstawowej powinny być określone parametry gotowego wyrobu - piwa smakowego, a więc produktu, w odniesieniu do którego proces produkcyjny się już zakończył. Wskazuje na to pojęcie „ekstrakt rzeczywisty w wyrobie gotowym”. Zatem w ocenie Organu parametr ten nawiązuje do produktu finalnego; słownikowe znaczenie słów „wyrób” i „gotowy” należy rozumieć jako końcowy produkt pracy rzemieślnika lub wynik procesu produkcyjnego w zakładzie, całkowicie wykonany, wykończony.

W ocenie Organu ważne w przedmiotowej sprawie jest, iż zawartość ekstraktu rzeczywistego w wyrobie gotowym jest praktycznie wielkością mierzalną odpowiadającą gęstości zmierzonej w pozostałości do destylacji piwa, czyli wyrobu gotowego, odczytanej z załącznika B do Polskiej Normy PN-A-79093-2.

Natomiast zawartość ekstraktu brzęczki podstawowej jest wielkością teoretyczną obliczaną z wykorzystaniem określonej wielkości ekstraktu rzeczywistego w wyrobie gotowym, uzyskanej na podstawie gęstości zmierzonej w wyrobie gotowym.

Przepisy zawarte w § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie sposobu ustalania podstawy opodatkowania piwa wskazują, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania piwa za 1 stopień Plato uważa się ułamek masowy o wartości 1 procent m/m ekstraktu brzęczki podstawowej, obliczony na podstawie zawartości alkoholu oraz zawartości ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie.

Odwołanie w powyższym rozporządzeniu do Polskiej Normy odnosi się zatem wyłącznie do metod badań wyrobu gotowego, w celu określenia Plato - zdefiniowanego dla potrzeb podatku akcyzowego w tym rozporządzeniu - dla tego wyrobu gotowego.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że wyrób powstały ze zmieszania piwa i napoju bezalkoholowego nie jest wyrobem tożsamym z samym piwem, choć zgodnie z przepisami zawartymi w art. 94 ust. 1 ustawy jest to wyrób zaliczony do piwa.

Zauważyć także należy, że przedmiotowe piwo z dodatkiem napoju bezalkoholowego nie powstało wyłącznie w wyniki fermentacji. Wskutek dodania napoju bezalkoholowego po fazie fermentacji powstał wyrób również nazywany piwem w rozumieniu powyższej ustawy, lecz nie będący piwem powstałym wyłącznie w wyniku fermentacji roztworu przygotowanego ze słodu. Jest to zatem inne piwo niż powstałe po procesie fermentacji.

Jest ono jednocześnie wyrobem gotowym określanym zgodnie z przepisami akcyzowymi jako piwo w stosunku do którego należy określić podstawę opodatkowania.

Zasadne jest zatem, w ocenie Organu, w celu obliczenia prawidłowego stopnia Plato w wyrobie gotowym zdefiniowanego w ww. rozporządzeniu, zastosowanie wzoru Ballinga w którym powinny być wykorzystane parametry piwa gotowego, którym jest w tym przypadku mieszanina piwa i napoju bezalkoholowego, nazywanego w przepisach dotyczących podatku akcyzowego również piwem.

W tym miejscu wskazać należy, że w ocenie Organu dla określenia podstawy opodatkowania piwa pojęcia zawartości ekstraktu brzeczki podstawowej jak i ekstraktu rzeczywistego nie muszą być tożsame z takimi samymi pojęciami występującymi w browarnictwie. Ustawodawca bowiem normując sposób ustalania podstawy opodatkowania piwa i posługując się w akcie wykonawczym, zdefiniowanym pojęciami dla tego celu jak i pojęciem Plato wskazał, jak dla potrzeb podatku akcyzowego należy go określać tj. wskazał, iż stopień ten zostaje obliczony na podstawie zawartości alkoholu oraz zawartości ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie.

Trzeba tutaj zauważyć, że definiując zawartość ekstraktu rzeczywistego, czyli stężenie ekstraktu rzeczywistego w jakimś wyrobie, a z § 3 pkt 1 rozporządzenia wynika, że chodzi o stężenie ekstraktu rzeczywistego w wyrobie gotowym, prawodawca miał na celu określenie jak należy rozumieć stosunek masy ekstraktu rzeczywistego do masy całkowitej wyrobu, w którym ten ekstrakt się znajduje.

Wyznacznikiem zatem do obliczenia stopnia plato dla potrzeb podatku akcyzowego są zmierzone parametry ekstraktu rzeczywistego i alkoholu w gotowym wyrobie. Na podstawie tych parametrów oblicza się zawartość ekstraktu podstawowego czyli wartość odpowiadającą całkowitej suchej masie zawartej w gotowym wyrobie. Wartość ta jest wyznacznikiem opodatkowania piwa.

Dla wyjaśnienia warto podać, że ułamek masowy jest to sposób wyrażenia stężenia wagowego. Jest zdefiniowany jako część całości, gdzie obie wielkości są mierzone jako waga, a właściwie masa:

Gdzie:

m_i - masa składnika „i”

m_total - masa całkowita (sumaryczna) całego układu (mieszaniny, roztworu itp.) n -składnikowego.

Zatem gdy w rozporządzeniu, przy definiowaniu zawartość ekstraktu rzeczywistego, mowa jest o ułamku masowym ekstraktu w gotowym wyrobie gotowym to oznacza to nic innego jak stężenie ekstraktu rzeczywistego - wyrażone w jednostkach masy - w masie całkowitej wyrobu gotowego.

W tej sprawie prawodawca definiując ekstrakt rzeczywisty w sposób celowy wskazał że jest to ułamek masowy ekstraktu w gotowym wyrobie, bez względu na fazę produkcji, w której ten ekstrakt został wprowadzony do piwa. Inaczej mówić, wprost przewidziano sytuację kiedy to zawartość ekstraktu rzeczywistego - po fermentacji - jest nie tylko pochodną ekstraktu brzeczki podstawowej otrzymanej w wyniku tradycyjnego warzenia piwa ale też może być modyfikowany na dowolnym etapie produkcji piwa poprzez dodanie stosownych substancji.

Zawartością ekstraktu rzeczywistego w wyrobie gotowym, jak już wspomniano wcześniej jest wielkość odpowiadająca gęstości zmierzonej wyrobu gotowego w pozostałości po destylacji odczytanej wg. załącznika B do Polskiej Normy PN-A-79093-2.

Tym samym porównanie pojęć specjalistycznych stosowanych w browarnictwie z określonymi przez ustawodawcę prowadzi do wniosku, że pojęcie użyte w przepisach w zakresie podatku akcyzowego mają charakter autonomiczny nie pokrywający się w pełni z pojęciami używanymi w browarnictwie. Dlatego też dla celów podatkowych nie należy, w sposób bezpośredni, przyjmować znaczeń terminologii piwowarskiej tym bardziej, że pojęć tych nie definiują przepisy prawa.

W ocenie Organu odwołanie zawarte w rozporządzeniu do Polskiej normy dotyczy jedynie metody badań. Ponadto wymieniona Polska Norma nie definiuje Plato, którego sposób wyliczenia dla potrzeb opodatkowania akcyzą został podany w § 3 rozporządzenia w sprawie sposobu ustalania podstawy opodatkowania i który określa się na podstawie mierzalnych wielkości zawartości alkoholu i ekstraktu brzeczki rzeczywistej w wyrobie gotowym bez dokonywania jakichkolwiek korekt.

Powyższe wynika również z uzasadnienia do projektu rozporządzenia z 13 stycznia 2009 r. w sprawie metod ustalania parametrów służących do określenia podstawy opodatkowania piwa, w który stwierdza się, że „zawartość ekstraktu brzeczki podstawowej w piwie gotowym nie może być ustalona w inny sposób, jak tylko na podstawie zawartości alkoholu i ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie. W trakcie procesu technologicznego produkcji piwa, w wyniku fermentacji alkoholowej zmniejsza się zawartość ekstraktu. Ubytkowi ekstraktu towarzyszy powstanie alkoholu, dlatego też do prawidłowego obliczenia przyjętej podstawy opodatkowania niezbędne jest określenie obu parametrów w piwie gotowym - zawartości alkoholu i pozostałego po fermentacji ekstraktu (rzeczywistego). Powołana w projekcie metodyka badań zawartości ekstraktu brzeczki podstawowej w piwie gotowym ustalona Polską Normą PN-A-79093-2:2000 jest od lat powszechnie akceptowana i stosowana w branży piwowarskiej. Powyższa norma odnosi się wyłącznie do metod badań piwa”.

Zgodnie z Państwa opinią zawartą we wniosku podstawa opodatkowania w przypadku piwa powiązana jest z ilością ekstraktu, jaki brzeczka podstawowa, będąca mieszaniną surowców wykorzystywanych do produkcji piwa, miała przed poddaniem jej procesowi fermentacji, a tym samym, ustalenie prawdziwej wartości brzeczki podstawowej powinno odbyć się wyłącznie w oparciu o parametry piwa bazowego, które de facto stanowi gotowy produkt.

Gdyby intencją ustawodawcy było opodatkowanie piw smakowych w sposób prezentowany przez Spółkę, do określenia podstawy opodatkowania użyłby, zamiast określenia gotowego wyrobu, innego pojęcia odpowiadającego piwu otrzymanego po fermentacji (przed fazą filtracji i rozlewu), a które również jest wyrobem akcyzowym.

Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. ustawodawca wprowadził kluczowy dla niniejszej sprawy art. 94 ust. 3a z którego wprost wynika, że „do celów pomiaru w stopniach Plato uwzględnia się wszystkie składniki piwa, w tym składniki dodane po zakończeniu fermentacji”.

Tym samym nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Państwa, że przy ustalaniu podstawy opodatkowania piw smakowych według skali Plato należy wziąć pod uwagę ekstrakt brzeczki podstawowej, nie uwzględniając przy tym substancji smakowych dodanych po zakończeniu fermentacji.

Zatem określenie podstawy opodatkowania w przypadku, piwa, możliwe jest dopiero w momencie pojawienia się gotowego wyrobu, gdyż określa się zawartość alkoholu oraz ekstraktu rzeczywistego w gotowym wyrobie. Wyrobem gotowym jest/będzie piwo po dosładzaniu i dodaniu dodatków smakowych. Natomiast przed dodaniem wskazanych składników jest/będzie to wyłącznie półprodukt. W efekcie należną akcyzę należy uiszczać od gotowego wyrobu, a nie półproduktu.

Interpretując pojęcie „produktu gotowego” należy mieć na względzie ilość produktu, którego dotyczyły czynności skutkujące powstaniem obowiązku podatkowego w akcyzie (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 września 2002 r. sygn. akt. III SA 561/01 -Monitor Podatkowy 2003/6/41).

Niemniej dla porządku wyjaśnić należy jego literalne znaczenie. Opierając się na słownikowym znaczeniu słów „wyrób” oraz „gotowy” (Słownik Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka), można w następujący sposób rozumieć użyte w cytowanych wyżej przepisach wyrażenie „wyrób gotowy” - jest to przedmiot stanowiący końcowy produkt pracy rzemieślnika lub wynik procesu produkcyjnego zakładu, całkowicie wykonany, wykończony.

Zgodnie zaś z definicją zamieszczoną na stronie Głównego Urzędu Statystycznego (https://stat.gov.pl/metainformacje/slownik-pojec/pojecia-stosowane-w-statystyce-publicznej/625,pojecie.html) wyroby gotowe to „produkty niepodlegające dalszej obróbce w obrębie tego samego przedsiębiorstwa, w którym zostały wyprodukowane, a więc produkty całkowicie wykończone i skompletowane, po przejściu wszystkich faz produkcji (łącznie z okresem dojrzewania, suszenia itp. procesami technologicznymi) (...)”.

Odnosząc te definicje do niniejszej sprawy, za wyrób gotowy można uznać wyłącznie piwo już dosłodzone, aromatyzowane w takim stanie, w jakim wprowadzane jest do obrotu handlowego. W tym zakresie norma prawna jest jasna i jednoznaczna. Punktem wyjścia zatem dla oznaczenia alkoholu oraz ekstraktu rzeczywistego w przedmiotowym napoju, jest piwo po dosłodzeniu, a więc zawierające oprócz pozostałości fermentacji brzeczki podstawowej, również dodatki smakowe i aromatyczne. Stąd tylko w takim piwie oznacza się ww. parametry. Jest to uzasadnione nie tylko brzmieniem normy prawnej, ale również warunkami technologicznymi, np. ciągłością procesu produkcyjnego tego rodzaju piw.

Natomiast analizując Państwa argumentację zachodzi wątpliwość, czy przyjmując takie stanowisko zasadnie można twierdzić, że w takim przypadku nadal mamy do czynienia z ekstraktem rzeczywistym w wyrobie gotowym. Raczej należałoby się przychylić do twierdzenia, że w takiej sytuacji należy mówić o ekstrakcie piwa na pośrednim etapie produkcji. Tymczasem pojęcia te w przepisach podatkowych nie występują. Przy takim więc podejściu do powyższego zagadnienia, ekstrakt rzeczywisty w wyrobie gotowym łączony z innym stanem towaru niż produkt końcowy, staje się pojęciem oderwanym od przyjętej i stosowanej w przedmiotowej problematyce siatki pojęć.

Zatem odnoszenie przez Państwa pojęcia ekstraktu rzeczywistego wyłącznie do piwa przed dodaniem substancji smakowych, należy ocenić jako błędne.

W świetlne nowych przepisów ilość stopni Plato w produkowanym przez Państwa piwie smakowym należy zatem obliczyć według ekstraktu rzeczywistego oraz alkoholu w wyrobie gotowym, czyli z uwzględnieniem dodanego do piwa po procesie fermentacji, napoju bezalkoholowego.

Odnosząc się natomiast do twierdzenia zawartego w opisie stanu faktycznego, że wydana dla Państwa interpretacja indywidualna z (...) r. nie została uchylona, zmieniona lub wygaszona i w związku z tym Spółka powzięła wątpliwości, czy w dalszym ciągu może stosować metodę określającą podstawę opodatkowania podatkiem akcyzowym piwa smakowego, uznaną za prawidłową przez DKIS w wydanej interpretacji należy zauważyć, że rozstrzygniecie to dotyczyło oceny prawnej przedstawionego przez Państwa wówczas zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania tej interpretacji.

Informacja ta została zawarta w końcowej części wydanej dla Państwa interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Podkreślenia wymaga, że rolą Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przy wydawaniu interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska strony w konkretnych opisanych we wniosku okolicznościach faktycznych, ściśle w takim zakresie, w jakim sprawa ta została przez podatnika przedstawiona.

Należy jednocześnie wskazać, że przedmiotem wykładni (wyjaśnienia treści przepisów), dokonywanej w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, mogą być co do zasady aktualnie obowiązujące przepisy prawa podatkowego.

U podstaw wprowadzenia z dniem 1 lipca 2007 r. instytucji indywidualnych interpretacji podatkowych legło założenie, że mają one pełnić dwojakiego rodzaju funkcje: informacyjną oraz gwarancyjną (ochronną). Ze swej istoty wydanie interpretacji indywidualnej powinno więc oznaczać, że zainteresowany pozna zapatrywania organu podatkowego w zakresie rozumienia określonych przepisów prawa podatkowego na tle stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, jak również to, że będzie miał realną możliwość powołania się na to stanowisko w razie ewentualnych sporów z organami podatkowymi.

Tym samym skoro interpretacja gwarantuje ochronę prawną w zakresie określonym przepisami Ordynacji podatkowej w przypadku zastosowania się zainteresowanego do jej treści, to realizacja tej funkcji gwarancyjnej nie mogłaby być realizowana w odniesieniu do takich przepisów, które nie obowiązują.

W odniesieniu do sytuacji w której dochodzi do zmiany stanu prawnego np. w związku z nowelizacją ustawy Interpretacja wydana w „starym” stanie prawnym nie może być wiążąca dla oceny sytuacji, które zaistnieją w „nowym”, zmienionym stanie prawnym.

W momencie zmiany przepisów których dotyczy wydana interpretacja indywidualna, wywołuje ona skutki dla podatnika jedynie w odniesieniu do okresu, kiedy obowiązywały interpretowane przepisy.

Wskazać należy ponadto, że zgodnie z art. 14e § 1-3 Ordynacji podatkowej:

§ 1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu:

Szef KAS posiada uprawnienie w zakresie zmiany z urzędu wydanej interpretacji indywidualnej, jeżeli jej treść pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią interpretowanych przepisów, a charakter tego naruszenia powoduje, że rozstrzygnięcie takie nie może być akceptowane jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. Nie jest przy tym związany żadnym terminem, co daje mu możliwość zmiany interpretacji indywidualnej w każdym czasie, natomiast jego obowiązkiem jest uwzględnienie orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jednocześnie, istnienie orzecznictwa sądów administracyjnych nie odbiera organowi sprawującemu funkcje nadzorcze prawa do samodzielnej oceny zdarzeń i wykładni przepisów w sprawach innych niż ta, w której zapadł konkretny wyrok. Intencją tego organu jest ocena, czy i na ile określone orzeczenia sądów administracyjnych są przydatne w konkretnej sprawie (por. wyrok WSA w Warszawie z 7 grudnia 2010 r., sygn. Akt III SA/Wa 2634/10.

Szef KAS może także uchylić wydaną interpretację indywidualną i umorzyć postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, jeżeli w dniu jej wydania istniały przesłanki odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Ustawodawca wprowadził również instytucję wygaszania interpretacji indywidualnych, które dotyczą tego samego zagadnienia, co interpretacja ogólna, dotyczą tych samych przepisów, co interpretacja ogólna (tego samego stanu prawnego) i są niezgodne z interpretacją ogólną.

W odniesieniu do wydanej dla Państwa w (...) r. interpretacji nie dokonano jej zmiany, gdyż zawarte w niej rozstrzygnięcie jest aktualne dla rozliczeń, jakich dokonywała Spółka w okresie obowiązywania stanu prawnego którego interpretacja ta dotyczy. Nie zaszły również przesłanki wynikające z przepisów ustawy Ordynacja podatkowa do uchylenia, ani do wygaszenia wydanej dla Państwa w (...) r. interpretacji.

Ww. interpretacja gwarantuje Państwu ochronę prawną w przypadku zastosowania się do niej - w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. - o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Tym samym mieli Państwo prawo powoływać się na otrzymaną interpretację tak długo jak funkcjonowała ona w obrocie prawnym oraz mogą Państwo powoływać się na zawarte w niej ustalenia dla rozliczeń dokonywanych przez Spółkę w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do stanu prawnego, którego interpretacja ta dotyczy (tj. do 31 grudnia 2021 r.).

Jednak w zmienionym poprzez nowelizację ustawy stanie prawnym (tj. od 1 stycznia 2022 r.) ww. interpretacja indywidualna - dotycząca ustalenia podstawy opodatkowania piwa smakowego nie obowiązuje.

Tym samym odnosząc się do Państwa wątpliwości należy stwierdzić, że od 1 stycznia 2022 r. w zakresie określenia podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym piwa smakowego, obowiązują Państwa – jak wskazano wyżej - znowelizowane przepisy ustawy o podatku akcyzowym.

W konsekwencji Państwa stanowisko, zgodnie z którym od 1 stycznia2022 r. aktualne pozostaje stanowisko, że określając podstawę opodatkowania podatkiem akcyzowym piwa smakowego, Spółka może w dalszym ciągu przyjmować w celu obliczenia stopnia Plato zawartość ekstraktu rzeczywistego w wyrobie gotowym bez uwzględnienia (tj. z pominięciem) dodanych do piwa substancji słodzących wchodzących w skład napoju bezalkoholowego, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązani są Państwo jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ interpretacyjny jest natomiast ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą więc Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.