Brak obowiązku prowadzenia ewidencji z art. 138i ustawy o podatku akcyzowym oraz składania deklaracji podatkowych - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4013.152.2022.2.JS

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.152.2022.2.JS

Temat interpretacji

Brak obowiązku prowadzenia ewidencji z art. 138i ustawy o podatku akcyzowym oraz składania deklaracji podatkowych

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji oraz składania deklaracji podatkowych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 23 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący braku obowiązku prowadzenia ewidencji oraz składania deklaracji podatkowych wpłynął 4 lipca 2022 r. Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 4 sierpnia 2022 r. (data wpływu 10 sierpnia 2022 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 28 lipca 2022 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.152.2022.1.JS. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (roboty drogowe) kupuje pył węglowy od podmiotu pośredniczącego. Wnioskodawca jest ostatecznym odbiorcą i wykorzystuje pył na własne potrzeby nie odsprzedając go dalej (przykładowo: w roku 2021 zakupiono 785,46 t pyłu o wartości 455 555,31 zł, a zużyto 784,46 t).

W uzupełnieniu wniosku wskazano ponadto:

     1) Kod CN nabywanego pyłu węglowego węgla brunatnego to RBV 2702 10 00.

      2) Wnioskodawca nie posiada statusu „pośredniczącego podmiotu węglowego”, określonego w art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 143 ze zm.). Wnioskodawca posiada status „finalnego nabywcy węglowego”, określonego w art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy o podatku akcyzowym.

      3) Pył jest nabywany i zużywany przez Wnioskodawcę z uwzględnieniem zwolnień od podatku akcyzowego wskazanych w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 143 ze zm.):

      a) Zwolnienie dotyczy pyłu nabywanego i zużywanego w procesie produkcji wyrobów energetycznych – Spółka nabywa pył węglowy węgla brunatnego sklasyfikowany do kodu CN 2702 10 00, który zużywa w produkcji mieszanek bitumicznych.

      b) Podstawą prawną zwolnienia jest art. 31a ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 143 ze zm.)

      c) Czynności są dokonywane zgodnie z warunkami dla zwolnienia z art. 31a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

      4) Wnioskodawca nie składa deklaracji akcyzowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

      5) Spółka wskazuje, iż wniosek numer 1 dotyczy obowiązku dotyczących wyrobów węglowych wskazanych zarówno w art. 21a jak i w art. 138i ust. 1-3 w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 143 ze zm.) a tym samym, czy przedstawiony stan okoliczności faktycznych (zakup pyłu węglowego i zużycie go jako finalny nabywca) nakłada na Wnioskodawcę zarówno obowiązek składania deklaracji akcyzowych oraz obowiązek prowadzenia ewidencji zakupu i zużycia pyłu.

Pytania

 1) Czy Wnioskodawca jest objęty obowiązkiem prowadzenia ewidencji zużycia pyłu?

 2) Czy Wnioskodawca – Spółka jest zobowiązana do składania deklaracji podatkowych AKC-KZ, bądź składania innego rodzaju deklaracji podatkowych w podatku akcyzowym?

Państwa stanowisko w sprawie

I.

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku pytania pierwszego nie jest on zobowiązany do prowadzenia ewidencji.

W myśl art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest ich sprzedaż na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej. nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub

b) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

        - który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Na mocy art. 138i ust. 1 ustawy, na pośredniczącym podmiocie węglowym ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych w przypadku:

1)sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2)użycia wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Finalnym nabywcą węglowym zgodnie z w art. 2 ust 1 pkt 23c ustawy jest natomiast podmiot niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe.

Z konstrukcji definicji podatnika wyrażonej w art. 13 ustawy wynika, że status akcyzowy danego podmiotu uzależniony jest od dokonywanych przez ten podmiot czynności. W ten sposób, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy, jako podatnik akcyzy traktowany jest finalny nabywca węglowy w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5 ustawy. To zaś oznacza, że o identyfikacji danego podmiotu jako finalnego nabywcy węglowego przesądza, przewidziane w art. 9a ust. 1 pkt 5 ustawy, użycie przez tegoż finalnego nabywcę wyrobów węglowych:

   - nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

   - uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

   -jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości.

Porównanie art. 9a ust. 1 ustawy i powołanej wyżej definicji z art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy prowadzi do wniosku, że jakkolwiek o statusie finalnego nabywcy węglowego decyduje m.in. nabywanie wewnątrzwspólnotowo wyrobów węglowych, to jednak dokonywanie tej czynności nie podlega opodatkowaniu. Aby finalny nabywca węglowy stał się podatnikiem akcyzy, powinien użyć wyrobów węglowych w ściśle oznaczony sposób.

Jednocześnie należy mieć na uwadze deklarowaną przez ustawodawcę zasadę jednokrotności opodatkowania. W myśl art. 9a ust. 3 ustawy, opodatkowanie akcyzą ma charakter jednofazowy, co oznacza, ze jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Obowiązek ten nie powstaje, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W ocenie Wnioskodawcy nie jest on pośrednim podmiotem lecz nabywcą finalnym, więc nie jest on zobowiązany do prowadzenia ewidencji z art. 128i [winno być: 138i – przyp. Organu] ustawy o podatku akcyzowym.

II.

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku pytania drugiego nie jest on zobowiązany do składania deklaracji kwartalnej na podatek akcyzowy wskazanej w art. 24e ustawy akcyzowej.

Jak wynika z art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym – w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3 podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Według dotychczas przedstawianych interpretacji indywidualnych wyrób akcyzowy jakim jest pył węgla brunatnego zużyty w procesie produkcji masy bitumicznej jest zwolniony z opodatkowania akcyzą.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 21, do składania miesięcznych deklaracji akcyzowych zobowiązani są podatnicy wykonujący czynności podlegające opodatkowaniu tzw. pozytywną stawką akcyzy. Podatnik, a nie ktokolwiek inny, zobowiązany jest do składania zarówno kwartalnych deklaracji AKC-KZ, jak i deklaracji akcyzowych miesięcznych. Stosownie zaś do art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Tak więc art. 24e ustawy akcyzowej wprowadza obowiązek składania kwartalnych deklaracji podatkowych dotyczących następujących wyrobów akcyzowych:

- objętych zwolnieniem od akcyzy;

- opodatkowanych zerową stawką akcyzy;

-  wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy;

dla których nie wystąpił obowiązek złożenia deklaracji za okresy miesięczne.

Obowiązek składania deklaracji za okres kwartalny dotyczy podatników – w związku z dokonywanymi przez nich czynnościami, których przedmiotem są wyroby objęte zwolnieniem od akcyzy lub wymienione w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowane zerową stawką akcyzy. Deklaracja AKC-KZ składana jest wówczas do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał u nich – jako podatników akcyzy – obowiązek podatkowy.

Wnioskodawca jest ostatecznym odbiorcą i wykorzystuje pył na własne potrzeby nie odsprzedając go dalej. Tym samym, w stosunku do przedmiotowych wyrobów nie dokonuje czynności opodatkowanych i nie będzie podatnikiem podatku akcyzowego. Po stronie Wnioskodawcy nie powstanie zatem obowiązek podatkowy – z którego wynikałaby konieczność składania deklaracji miesięcznych albo kwartalnych.

W konsekwencji, w sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku składania deklaracji miesięcznych ani kwartalnych, tak długo, jak długo będzie zużywał nabywany pył zgodnie ze zwolnieniem.

Ocena stanowiska

Państwa stanowisko w zakresie sformułowanych pytań jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1,1a, 22 lit. a, 23a, 23c ustawy:

   - wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

   - wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy;

   - podmiot zużywający to podmiot:

 a) mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia (…);

- pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub

b) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

c) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

- który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16;

- finalny nabywca węglowy oznacza podmiot, który:

a)nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b)posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Wyrobami energetycznymi, zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy są m.in. wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

W załączniku nr 1 do ustawy wymieniono w poz. 20, pod kodem CN ex 2702 – Węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych.

Z powyższego wynika zatem, że pył węgla brunatnego o kodzie CN 2702 10 00 jest wyrobem akcyzowym, jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3) import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4) użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5) użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

 a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

 b) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

 c) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6) użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7) powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Stosownie do art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

 1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 1509 i 2459);

 2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

 3) wydanie w zamian za wierzytelności;

 4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

 5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

 6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

 7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

 8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

 9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Art. 9a ust. 4 ustawy:

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jak stanowi art. 10 ust. 1a ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot (…):

11) będący finalnym nabywcą węglowym – w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5 ustawy.

Przepisy dotyczące obowiązków deklaracyjnych co do zasady zostały przez ustawodawcę ujęte w rozdziale 4 ustawy (Deklaracja podatkowa).

I tak w myśl art. 21a ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru,

2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego

   - za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Jednocześnie, na mocy art. 24e ust. 1 i 1a ustawy:

1. W zakresie wyrobów akcyzowych:

1)objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2)wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

1a. W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do wykazania w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 i 2, art. 21a ust. 1, art. 24, art. 24a i art. 24b ust. 1, również wyrobów, o których mowa w ust. 1, nie składa deklaracji, o której mowa w ust. 1.

Stosownie do art. 138i ust. 1 ustawy:

1. Ewidencję wyrobów węglowych prowadzą:

1) pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2) pośredniczący podmiot węglowy używający wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 138p ustawy:

1. Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a-138l i art. 138o, prowadzi się w postaci papierowej lub elektronicznej.

2. Ewidencje, o których mowa w art. 138a-138c i art. 138e-138l, mogą zostać zastąpione dokumentacją prowadzoną na podstawie przepisów prawa podatkowego innych niż przepisy o akcyzie, albo na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że dokumentacja ta zawiera wszystkie dane wymagane dla danej ewidencji.

Na mocy art. 31a ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych: (…)

2) w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

Jak stanowi art. 31a ust. 3- 3f, 3h i 3i ustawy:

3. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1)w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy:

a)który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał do 30 mln kg wyrobów węglowych - uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że odebrane przez niego wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy, oraz wystawienie faktury dokumentującej tę sprzedaż,

b)który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych:

 - sporządzenie, po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, projektu e-DD na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż, przesłanie tego projektu e-DD do Systemu w terminach określonych odpowiednio w art. 46na ust. 3, 4 lub 6 i uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8, oraz dokonanie czynności wymaganych do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu w terminie, o którym mowa w art. 46ba,

  - złożenie oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy,

c)realizowanej w postaci wydania deputatu węglowego - uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że odebrane przez niego wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy, oraz sporządzenie listy finalnych nabywców węglowych uprawnionych do odbioru deputatu węglowego;

2)w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zużywającego wyroby węglowe przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego dokumentem handlowym wystawionym przez sprzedawcę wyrobów węglowych i określającym przeznaczenie tych wyrobów;

3)w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zużywającego wyroby węglowe przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.

3a. Faktura, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a, zawiera pozycję CN wyrobów węglowych oraz ich ilość wyrażoną w kilogramach.

3b.Lista, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. c, jest sporządzana za okresy kwartalne i zawiera:

1) imię i nazwisko,

2) (uchylony)

3) numer PESEL, a jeżeli nie został nadany - nazwę i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość

- finalnego nabywcy węglowego uprawnionego do odbioru deputatu węglowego.

3c. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a i c, zawiera:

1) w przypadku nabywcy będącego:

a)osobą prawną, jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą - nazwę, adres siedziby lub zamieszkania oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),

b)osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej - imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz numer PESEL, a jeżeli nie został nadany - nazwę i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość;

2)określenie ilości, rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów węglowych;

3) datę i miejsce złożenia oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie.

3d. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a i c, dołącza się odpowiednio do faktury albo listy, o których mowa w tych przepisach. Oświadczenie może być złożone na wystawionej fakturze, jeżeli zostanie czytelnie podpisane.

3e. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz lit. b tiret drugie, może być zastąpione oświadczeniem złożonym w okresowej umowie lub umowie ramowej zawartej między pośredniczącym podmiotem węglowym będącym sprzedawcą a finalnym nabywcą węglowym, które wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów węglowych w ilości wynikającej z tych umów, pod warunkiem potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą.

3f. Dokumenty, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a i c, oraz umowa, o której mowa w ust. 3e, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone.

3h. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze, przesłanie projektu e-DD do Systemu przez pośredniczący podmiot węglowy, który nie dostarcza sprzedanych wyrobów węglowych bezpośrednio finalnemu nabywcy węglowemu, jest równoznaczne z potwierdzeniem przez ten podmiot dostarczenia finalnemu nabywcy węglowemu tych wyrobów w ilości określonej na fakturze będącej podstawą do sporządzenia e-DD.

3i. Odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, będącej podstawą do sporządzenia projektu e-DD, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze, w przypadku gdy sprzedaż nie jest realizowana w ramach wykonania umów, o których mowa w ust. 3e, stanowi realizację warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie.

Wnioskodawca posiada status finalnego nabywcy węglowego i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (roboty drogowe) kupuje pył węglowy o kodzie CN 2702 10 00 od pośredniczącego podmiotu węglowego. Wnioskodawca jest ostatecznym odbiorcą i wykorzystuje pył na własne potrzeby, nie odsprzedając go dalej, zużywając w produkcji mieszanek bitumicznych. Pył jest nabywany i zużywany przez Wnioskodawcę z uwzględnieniem zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 2 ustawy. Czynności są dokonywane zgodnie z warunkami dla tego zwolnienia, wynikającymi z ustawy. Wnioskodawca nie składa deklaracji akcyzowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Spółki wyrażone w przedmiotowym wniosku dotyczą obowiązku składania deklaracji podatkowych AKC-KZ bądź innych deklaracji podatkowych w sprawie podatku akcyzowego (pytanie oznaczone nr 2) oraz obowiązku prowadzenia ewidencji zużycia pyłu węglowego (pytanie nr 1).

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy i przedstawiony we wniosku opis sprawy, wskazać należy, że co do zasady dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą powoduje, że podmiot dokonujący tych czynności staje się podatnikiem podatku akcyzowego. Jest to generalna zasada, wynikająca z ustawy o podatku akcyzowym. Konsekwencją dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą jest zwykle ciążący na podatniku obowiązek złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty podatku, co wynika z przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe.

W przypadku wyrobów węglowych, podatnicy dokonujący czynności opodatkowanych, obowiązani są do składania na mocy art. 21a ust. 1 pkt 1 ustawy, bez wezwania organu podatkowego, deklaracji podatkowych według ustalonego wzoru (AKC-WW) za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3.

Natomiast w przypadku wyrobów akcyzowych (w tym wyrobów węglowych) objętych zwolnieniem od akcyzy (z wyłączeniem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3) – podatnicy obowiązani są na podstawie art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy, bez wezwania organu podatkowego, do składania właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracji podatkowych według wzoru (AKC-KZ) za kwartalny okres rozliczeniowy, w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał u nich obowiązek podatkowy. Przy czym, w przypadku gdy podatnik jest obowiązany do wykazania w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 i 2, art. 21a ust. 1, art. 24, art. 24a i art. 24b ust. 1, również wyrobów, o których mowa w art. 24e ust. 1 – wówczas nie składa deklaracji, o której mowa w art. 24e ust. 1 ustawy.

Należy w tym miejscu podkreślić, że powyższy obowiązek składania deklaracji podatkowych za okres miesięczny oraz deklaracji podatkowych za okres kwartalny dotyczy ściśle podatników, w związku dokonywanymi przez nich czynnościami, których przedmiotem są wyroby opodatkowane akcyzą, objęte zwolnieniem od akcyzy lub wymienione w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowane zerową stawką akcyzy.

Zauważyć jednocześnie należy, że art. 9a ust. 1 pkt 5 ustawy wskazuje, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, ściśle w następujących sytuacjach:

    - gdy wyroby nabyte w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, użyte są do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

   - wyroby uzyskane zostały w sposób inny niż w drodze nabycia,

   - jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości.

W opisanej we wniosku sytuacji, tj. w przypadku nabycia przez Spółkę (mającą status finalnego nabywcy węglowego) od pośredniczącego podmiotu węglowego na terytorium kraju wyrobów węglowych w ramach zwolnienia od akcyzy z art. 31a ust. 1 pkt 2 ustawy, z zachowaniem warunków tego zwolnienia, które to wyroby będą zużywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów zwolnionych (do celów opałowych w procesie produkcji wyrobów energetycznych, tj. mieszanek bitumicznych) – Wnioskodawca nie będzie dokonywać czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. Tym samym, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek składnia deklaracji podatkowych w sprawie podatku akcyzowego za okresy miesięczne ani deklaracji podatkowych za okresy kwartalne, o których mowa w art. 24e ustawy. W ramach przedstawionego opisu sprawy, Spółka nie będzie bowiem podatnikiem od wyrobów węglowych nabywanych od pośredniczącego podmiotu węglowego i zużywanych do celów objętych zwolnieniem.

Stanowisko Spółki w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest więc prawidłowe.

Odnosząc się do natomiast do pytania oznaczonego nr 1, dotyczącego – zgodnie z treścią wniosku i uzupełnienia – obowiązku prowadzenia ewidencji zakupu i zużycia pyłu węglowego, o której mowa w art. 138i ust. 1-3 ustawy, stwierdzić należy, że przepis ten nie znajdzie zastosowania dla Wnioskodawcy, z uwagi na posiadany przez Wnioskodawcę status. Zgodnie bowiem z przedstawionym opisem sprawy, Spółka jest finalnym nabywcą węglowym. Natomiast art. 138i ust. 1-3 ustawy dotyczy wyłącznie obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, bądź pośredniczący podmiot węglowy używający wyrobów węglowych.

Tym samym, stanowisko Spółki, w myśl którego jest finalnym nabywcą węglowym, więc nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji z art. 138i ustawy o podatku akcyzowym – należało również uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie odnośnie przedstawionych we wniosku pytań, w odniesieniu do braku obowiązku składania deklaracji podatkowych przez Spółkę jako finalnego nabywcę węglowego oraz braku obowiązku prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 138i ust. 1-3 ustawy o podatku akcyzowym i została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis sprawy. Inne kwestie, nieobjęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności, przedmiotem interpretacji nie była kwestia korzystania ze zwolnienia wyrobów węglowych od akcyzy na mocy art. 31a ust. 1 pkt 2 ustawy, ani ocena zachowania warunków dla tego zwolnienia. Kwestie te wynikały wprost z opisu stanu faktycznego i tym samym nie były przedmiotem analizy i zostały przyjęte jako element tego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

  Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).