Opodatkowanie wyrobów energetycznych stawką akcyzy w wysokości 0 zł. - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4013.236.2022.2.JSU

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.236.2022.2.JSU

Temat interpretacji

Opodatkowanie wyrobów energetycznych stawką akcyzy w wysokości 0 zł.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczące możliwości opodatkowania wyrobów energetycznych klasyfikowanych do kodu CN 2711 29 00, stawką akcyzy w wysokości 0 zł – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 20 października 2022 r., dotyczący możliwości opodatkowania wyrobów energetycznych klasyfikowanych do kodu CN 2711 29 00, stawką akcyzy w wysokości 0 zł, wpłynął 20 października 2022 r. Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 28 października 2022 r., (data wpływu 28 października 2022 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 27 października 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sprecyzowany po uzupełnieniu wniosku)

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: X, Spółka) jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji oraz dystrybucji wyrobów akcyzowych - napojów alkoholowych, prowadzącym składy podatkowe.

W ramach nowych inwestycji Spółka będzie w zakładowej oczyszczalni ścieków wytwarzała biogaz. Wytwarzany przez Spółkę w oczyszczalni ścieków biogaz stanowić będzie głównie metan. Biogaz sklasyfikowany jest do kodu CN 2711 29 00. Biogaz będzie wykorzystywany przez Spółkę do celów opałowych, tj. będzie spalany w kotłowi w celu wytworzenia ciepła.

W sytuacji, kiedy ilość uzyskanego biogazu będzie przekraczała bieżące zapotrzebowanie, nadmiar biogazu będzie spalany w tzw. pochodni. Pochodnia stanowi instalację zabezpieczającą dla instalacji biogazu, która nie pozwala na magazynowanie wytworzonego biogazu. Biogaz niespalony w kotłowni, musi więc być spalony w tzw. pochodni. Spółka będzie posiadała odrębne liczniki dla biogazu spalanego w kotłowni i biogazu spalonego w pochodni.

Pytanie

Czy wytwarzany biogaz spalany w tzw. pochodni będzie opodatkowany stawką akcyzy 0 zł?

Państwa stanowisko w sprawie

Wytwarzany przez Spółkę w oczyszczalni ścieków biogaz stanowić będzie głównie metan. Biogaz sklasyfikowany jest do kodu CN 2711 29 00. Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy o podatku akcyzowym do wyrobów gazowe zalicza się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Biogaz stanowi zatem zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym wyrób gazowy.

Spółka będzie posiadała status finalnego nabywcy gazowego. Zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. a przedmiotem opodatkowania dla wyrobów gazowych jest użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia.

Zatem spalenie biogazu zarówno w kotłowni jak i w tzw. pochodni, jako użycie wyrobów gazowych, stanowi przedmiot opodatkowania akcyzą.

Biogaz sklasyfikowany do kodu CN 2711 29 00 jest wyrobem niewymienionym w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 89 ust. 2c ustawy stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1–13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

A zatem biogaz przeznaczony od celów innych niż opałowe będzie opodatkowany stawką akcyzy 0 zł.

Ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera definicji celu opałowego. Należy więc posłużyć się słownikowym znaczeniem pojęcia celu opałowego.

Zgodnie ze słownikowym znaczeniem opał to „to, czym się ogrzewa pomieszczenie, czym pali się w piecu, w kuchni itp.”; opałowy to „nadający się na opał, służący do opalania”.

W językowym znaczeniu cel opałowy oznacza więc działanie służące wytworzeniu ciepła w określony sposób tj. przez spalanie rożnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych). Można zatem stwierdzić, że „cel opałowy” spełniony zostanie w każdym takim przypadku, gdy zużywany wyrób służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej, a zużycie na cele opałowe wystąpi bezpośrednio w urządzeniu przetwarzającym spalany wyrób na energię cieplną.

W kwestii zdefiniowania pojęcia „cel opałowy” wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01 Komisja Europejska vs. Republika Federalna Niemiec. W uzasadnieniu wyroku TSUE wskazał, że pomimo braku w przepisach unijnych definicji „celu opałowego”, państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji tego pojęcia, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności definicyjnych. Taka sytuacja z kolei mogłaby prowadzić do naruszenia zasady równości oraz uczciwej konkurencji w ramach Unii Europejskiej.

Ponadto TSUE, w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania olejów w celach opałowych, stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. TSUE wskazał, że „cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia "użycie jako paliwo opałowe", jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego”.

Zgodnie z wyrokiem TSUE, zużycie wyrobów akcyzowych w celach opałowych występuje zawsze wtedy, gdy spalanie wyrobów akcyzowych prowadzi do powstania energii cieplnej bez względu na sposób jej wykorzystania. Natomiast w przedstawionej sytuacji, gdy celem spalenia biogazu w pochodni nie jest wytworzenie ciepła, lecz utylizacja biogazu, która nie wiąże się w żaden sposób z wykorzystaniem energii cieplnej, to zużycie biogazu w pochodni stanowi zużycie na cele inne niż opałowe. Z powyższym rozumieniem pojęcia celów opałowych zgadzają się organy podatkowe w wydanych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego, np. interpretacja numer IBPP4/4513-9/15/BP z dnia 12.02.2015 r. oraz interpretacja numer 0111-KDIB3-3.4013.62.2019.2.MAZ z 14.05.2019 r. Zgodnie z powyższym zdaniem Spółki wytworzony w zakładowej oczyszczalni ścieków biogaz, spalony w tzw. pochodni, celem jego utylizacji, zużyty został co celów innych niż opałowe, a zatem opodatkowany jest stawką 0 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko dotyczące możliwości opodatkowania wyrobów energetycznych klasyfikowanych do kodu CN 2711 29 00, stawką akcyzy w wysokości 0 zł, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1, 1b ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

W załączniku nr 1 do ustawy, w pozycji 28, pod kodem CN 2711 wymieniono - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG, w pozycji 21, pod kodem CN ex 2711 wymieniono - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe, z wyłączeniem objętych pozycjami 2711 11 00, 2711 21 00 oraz 2711 29 00.

Art. 3 ustawy stanowi:

W myśl art. 9c ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2)sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3)import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4)użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5)użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a)uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b)jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

c)nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Stosownie do art. 11b ust. 1 ustawy:

W przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1)nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2)wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;

3)powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4)użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym – w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 i 3 ustawy:

W myśl art. 89 ust. 1 ustawy w zw. z art. 164a ust. 2 i 164b ustawy:

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

1)węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 - 1,38 zł/1 gigadżul (GJ);

2)benzyn silnikowych o kodach CN 2710 12 45 lub 2710 12 49 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1529 zł/1000 litrów;

3)(uchylony)

4)benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 12 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 12 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1822,00 zł/1000 litrów;

5)paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 - 1446,00 zł/1000 litrów;

6)olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 43 i 2710 20 11 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1160 zł/1000 litrów;

7)(uchylony)

8)biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 1160 zł/1000 litrów;

9)olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;

10)olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 68 i od 2710 20 31 do 2710 20 39:

a)z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350oC lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów,

b)pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 69,00 zł/1000 kilogramów;

11)olejów i preparatów smarowych:

a)olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99,

b)olejów smarowych o kodzie CN 2710 20 90,

c)preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, z wyłączeniem smarów plastycznych objętych tą pozycją

- 1180,00 zł/1000 litrów;

12)gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a)gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

-skroplonych - 659,00 zł/1000 kilogramów,

-w stanie gazowym - 10,32 zł/1 gigadżul (GJ),

aa) gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 - 0 zł,

b)wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

-biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,

-wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,

c)pozostałych - 14,00 zł/1 gigadżul (GJ);

13)gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,38 zł/1 gigadżul (GJ);

14)pozostałych paliw silnikowych - 1786 zł/1000 litrów;

15)pozostałych paliw opałowych:

a)w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:

-niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,

-równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 69,00 zł/1000 kilogramów,

b)gazowych - 1,38 zł/gigadżul (GJ).

W okresie od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. stawka akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1:

1)pkt 2, wynosi 1413 zł/1000 litrów;

2)pkt 6, wynosi 1104 zł/1000 litrów;

3)pkt 8, wynosi 1104 zł/1000 litrów;

4)pkt 12 lit. a tiret pierwsze, wynosi 387 zł/1000 kilogramów.

W okresie od dnia 1 czerwca 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. stawka akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 1:

1)pkt 9, wynosi 97 zł/1000 litrów;

2)pkt 10 lit. a, wynosi 97 zł/1000 litrów;

3)pkt 15 lit. a tiret pierwsze, wynosi 97 zł/1000 litrów.

Zgodnie natomiast z art. 89 ust. 2c ustawy:

Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.

Zgodnie z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, Spółka będzie wytwarzała biogaz sklasyfikowany do kodu CN 2711 29 00, który będzie wykorzystywany przez Spółkę do celów opałowych (w kotłowi w celu wytworzenia ciepła).

W sytuacji, kiedy ilość uzyskanego biogazu będzie przekraczała bieżące zapotrzebowanie, nadmiar biogazu będzie spalany w tzw. pochodni, stanowiącej instalację zabezpieczającą dla instalacji biogazu, która nie pozwala na magazynowanie wytworzonego biogazu. Biogaz niespalony w kotłowni, musi być spalony w tzw. pochodni, a Spółka będzie posiadała odrębne liczniki dla biogazu spalanego w kotłowni i biogazu spalonego w pochodni.

Na tle powyższych okoliczności, Spółka powzięła wątpliwości dotyczące możliwość zastosowania zerowej stawki akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy dla gazu spalanego w pochodni.

Z treści art. 89 ust. 2c ustawy wynika, że preferencyjna stawka w wysokości 0 zł znajdzie zastosowanie w ściśle ograniczonym zakresie, tj. wyłącznie względem wyrobów niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, innych niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 i pod warunkiem, że wyroby te są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Objęte wnioskiem wyroby akcyzowe (energetyczne), klasyfikowane do kodu CN 2711 29 00, nie są wyrobami wymienionymi w załączniku nr 2 do ustawy. Równocześnie przedstawione okoliczności sprawy pozwalają stwierdzić, że wyroby te nie są także wyrobami energetycznymi o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy jak i nie będą przeznaczone do szeroko pojętych celów opałowych i napędowych, w tym jako domieszki i dodatki.

W przedstawionych zatem we wniosku okolicznościach, dla spalanego w pochodzeniach gazu klasyfikowanego do kodu CN 2711 29 00, znajdzie zdaniem Organu zastosowanie zerowa stawka akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 2c ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sformułowanego pytania, dotyczące możliwości opodatkowania wyrobów energetycznych klasyfikowanych do kodu CN 2711 29 00, stawką akcyzy w wysokości 0 zł, jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie przedstawionego we wniosku pytania i w odniesieniu do okoliczności zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jesteśmy ściśle związani przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Jako Zainteresowani ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).