Interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.144.2022.3.JS
Temat interpretacji
Brak obowiązku zapłaty akcyzy z tytułu sprzedaży energii elektrycznej w sytuacji najmu lokali innym podmiotom
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, dotyczącego braku obowiązku zapłaty akcyzy w sytuacji opisanej w pytaniu nr 1 we wniosku – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku akcyzowego wpłynął 29 czerwca 2022 r. Wniosek uzupełnił Pan pismem z 28 września 2022 r. (data wpływu 28 września 2022 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 20 września 2022 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.144.2022.1.JS. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż (…). Ponadto Wnioskodawca posiada budynek usługowy, który znajduje się w (…).
Wnioskodawca osiąga przychody z najmu powierzchni użytkowych, które są wykorzystywane przez najemców do prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Do budynku, który wynajmuje Wnioskodawca zostanie zamontowana instalacja fotowoltaiczna przeznaczona do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej o mocy do 15,58 kWp.
Całość inwestycji związana z zakupem i montażem paneli fotowoltaicznych będzie sfinalizowana w całości ze środków Wnioskodawcy.
Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną wynajmowanych lokali użytkowych, których właścicielem jest Wnioskodawca. W związku z zawartymi umowami najmu, obecnie Wnioskodawca obciąża najemców lokali kosztami zużytej przez nich energii elektrycznej w następujący sposób: Wnioskodawca otrzymuje zbiorczy rachunek od dostawcy energii elektrycznej za zużycie energii w całym budynku. Wynajmowane lokale użytkowe posiadają swoje podliczniki, zatem Wnioskodawca obciąża najemców kosztami faktycznie zużytej przez najemców energii elektrycznej.
Wobec planowanej instalacji paneli fotowoltaicznych, Wnioskodawca powinien zgodnie z obowiązującymi przepisami dostosować sposób rozliczenia energii elektrycznej.
Powinno się to odbyć odpowiednio przez dostosowanie zawartych umów z najemcami. Wnioskodawca proponuje włączyć koszt produkowanej energii elektrycznej do ceny najmu, rozliczając najemców ryczałtowo, biorąc pod uwagę średnie zużycie energii z roku ubiegłego.
Innym rozważanym przez Wnioskodawcę scenariuszem jest leasing lub wynajem paneli fotowoltaicznych na rzecz najemców za zryczałtowanym wynagrodzeniem miesięcznym.
Wnioskodawca podkreśla, że energia elektryczna nie będzie produkowana przez instalację fotowoltaiczną w nocy. Energia elektryczna w dni pochmurne i w miesiące zimowe będzie dostarczana w większości przez inny podmiot (…) zajmujący się dostawą energii, a nie za pomocą paneli fotowoltaicznych.
W odpowiedzi na wezwanie Organu, w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan ponadto:
1) Czy będzie Pan posiadał instalację fotowoltaiczną podłączoną do sieci elektroenergetycznej i tym samym czy będzie oddawać Pan całość wyprodukowanej przez instalację energii elektrycznej do sieci?
Tak, instalacja fotowoltaiczna będzie podłączona do sieci elektroenergetycznej. Do sieci będzie oddawana tylko ta część wyprodukowanej energii, która będzie nieskonsumowaną nadwyżką w nieruchomości. Tłumacząc dokładniej, dostawca energii ma zainstalować w nieruchomości tzw. „licznik dwukierunkowy”. Wytworzony przez panele fotowoltaiczne prąd w pierwszej kolejności wykorzystywany będzie przez aktualne zapotrzebowanie nieruchomości na energię elektryczną, a dopiero „nadwyżka” produkcji będzie „oddawana” do sieci przez „licznik dwukierunkowy”. I ta nadwyżka energii miałaby być odkładana na indywidualnym koncie Wnioskodawcy u sprzedawcy prądu.
2) Czy wyprodukowane przez Pana, a nieskonsumowane nadwyżki energii elektrycznej w nieruchomości należącej do Pana, będą opodatkowane przez sprzedawcę lub dystrybutora energii elektrycznej?
Nie. Nieskonsumowana nadwyżka energii elektrycznej zostanie przesłana do sieci. Prosument otrzyma wynagrodzenie za każdą kWh energii wprowadzoną do sieci. Wartość energii wyceniana będzie na bazie rynkowej ceny energii i będzie depozytem prosumenta dopisywanym na jego konto. Innymi słowy net-billing system opiera się na depozycie prosumenckim, czyli koncie zasilanym wartością energii elektrycznej wprowadzonej do sieci przez prosumenta. Zgromadzone na depozycie środki prosument może wykorzystać na zakup energii.
3) Czy zamierza Pan zawrzeć z najemcą nieruchomości umowę sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji odnawialnego źródła energii?
Nie, Wnioskodawca nie zamierza zawierać z najemcą nieruchomości umowy sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji odnawialnego źródła energii. Wnioskodawca będzie fakturował tylko najem lokalu – jedną pozycję na fakturze.
4) Czy najemca, z którym zawierać będzie Pan umowę na wynajem/leasing paneli fotowoltaicznych, będzie zawierał odrębną umowę z dystrybutorem energii elektrycznej na rozliczanie (przyjęcie i wydanie) energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji?
Nie, najemca z którym Wnioskodawca zawrze umowę na wynajem/leasing paneli fotowoltaicznych nie będzie zawierał odrębnej umowy z dystrybutorem energii elektrycznej na rozliczanie (przyjęcie i wydanie) energii elektrycznej wyprodukowanej z instalacji.
5) Czy zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne w przypadku leasingu lub wynajmu paneli fotowoltaicznych pobierane przez Pana od najemcy, zawierać będzie koszt zużytej przez najemcę energii elektrycznej? W jaki sposób następować będzie kalkulacja wynagrodzenia za usługę wynajmu/leasingu paneli fotowoltaicznych?
Nie, zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne nie będzie zawierało kosztu zużytej przez najemcę energii elektrycznej. Kalkulacja wynagrodzenia za usługę wynajmu/leasingu odbędzie się w drodze indywidulanych ustaleń.
Pytania
1. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty akcyzy, jeżeli koszty prądu będą wliczone w wartość czynszu najmu, tj. gdy w treści faktury znajdzie się jedynie „usługa wynajmu lokalu”, a w jej cenie znajdzie się zryczałtowany koszt energii elektrycznej?
2. Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 będzie negatywna, to czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty akcyzy tylko za energię elektryczną wyprodukowaną przez panele fotowoltaiczne, czy też akcyza należna będzie za energię, która będzie „refakturowana” na najemcę?
3. Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 będzie negatywna, to czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty akcyzy w przypadku, gdy będą zawarte z najemcami umowy leasingu lub najmu instalacji fotowoltaicznej i będzie wystawiał fakturę za te usługi najemcom?
Pana stanowisko w sprawie
Ad. 1
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku świadczenia kompleksowej usługi najmu, w skład której wejdzie m.in. koszt wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 143, dalej: „ustawa”), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.
Na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest: sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem (...). Stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje: z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną – art. 11 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z zasadami wykładni prawa podatkowego interpretator powinien opierać się na rezultatach wykładni językowej i dopiero, gdy ta prowadzi do niedających się usunąć wątpliwości, powinien korzystać z wykładni systemowej. Jeżeli wykładnia systemowa nie prowadzi do usunięcia wątpliwości interpretacyjnych, to wolno posłużyć się wykładnią funkcjonalną. Od jasnego rezultatu wykładni językowej wolno odstąpić i oprzeć się na wykładni systemowej tylko wtedy, gdy przemawiają za tym ważne racje systemowe. Od wykładni językowej i systemowej wolno odstąpić i oprzeć się na wykładni funkcjonalnej tylko wtedy, gdy przemawiają za tym ważne racje funkcjonalne.
Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym przypadku możliwe jest odstąpienie od wykładni językowej i systemowej wskazanych wyżej przepisów. Mimo, iż treść ustawy o podatku akcyzowym (dalej: „Ustawa”) wskazuje, że w przypadku usługi najmu również dochodzi do sprzedaży przez Wnioskodawcę energii elektrycznej wyprodukowanej przez niego z odnawialnych źródeł energii, na rzecz innych podmiotów, które zużywać będą tą energię na potrzeby wynajmowanych lokali, trudno znaleźć funkcjonalny cel takiego uregulowania.
Zdaniem Wnioskodawcy jeżeli przedmiotem świadczenia jest usługa najmu, i to w jej ramach usługobiorca (niezależnie od jego formy prawnej) może skorzystać z mediów, nie oznacza to, że głównym przedmiotem umowy jest nabywanie mediów, w tym energii elektrycznej. Nieracjonalne byłoby traktowanie wynajmu lokalu jako usługę odrębną od dostawy energii elektrycznej. Celem umowy najmu nie jest bowiem korzystanie z lokalu jako wydzielonej w ramach budynku konstrukcji, lecz funkcjonalnej całości wraz z mediami, pozwalającymi na kompleksowe korzystanie z lokalu. Zdaniem Wnioskodawcy wyodrębnianie tych usług prowadziłoby do narzucenia stronom stosunku najmu dodatkowych obciążeń, w tym uciążliwych obowiązków formalnych. Idąc tym tokiem interpretacyjnym najemca nieprowadzący gospodarstwa domowego w danym lokalu byłby zmuszony do ponoszenia ciężaru akcyzy, a Wynajmujący byłby zobowiązany składać co miesiąc deklarację AKC-4/H.
Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należy brać pod uwagę istotę stosunków cywilnych między stronami najmu oraz zasad rządzących w sprawie obrotu energią elektryczną, wynikających z prawa energetycznego oraz regulacji o OZE. W przypadku akcyzy nie można pomijać tego, co wynika z przepisów prawa energetycznego. Przepisy akcyzowe wielokrotnie odnoszą się do zasad wynikających z tych regulacji, również określając tak podstawowe elementy konstrukcyjne tego podatku, jak: definicja nabywcy końcowego i katalog czynności opodatkowanych. Zdaniem Wnioskodawcy intencją ustawodawcy nie było oderwanie systemu rozliczania akcyzy od energii elektrycznej od tego, w jaki sposób prawo energetyczne reguluje ten obrót.
Ad. 2
Zdaniem Wnioskodawcy akcyza od wynajmującego należna jest tylko za prąd wyprodukowany przez instalację fotowoltaiczną. Za energię elektryczną sprzedawaną przez podmiot trzeci akcyzę płaci tenże podmiot, a nie wynajmujący, gdyż to nie wynajmujący jest takim wypadku sprzedawcą energii elektrycznej.
Zdaniem Wnioskodawcy kwestią utrudniającą rozliczenie akcyzy jest techniczne rozgraniczenie energii elektrycznej pochodzącej z instalacji fotowoltaicznej oraz tej dostarczanej przez podmiot trzeci. Z uwagi na fakt, iż w miesiącach zimowych oraz w porze nocnej energia elektryczna nie jest produkowana przez instalację fotowoltaiczną, budynek zaopatrywany będzie w energię przez podmiot trzeci. Oba te źródła rozliczane będą w ramach jednego licznika.
Ad. 3
Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on zobowiązany do zapłaty akcyzy w przypadku gdy będą zawarte z najemcami umowy leasingu lub najmu instalacji fotowoltaicznej i będzie wystawiał fakturę za te usługi najemcom.
Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.
Zdaniem Wnioskodawcy warto zauważyć, że w praktyce wiele przedsiębiorstw korzysta z instalacji fotowoltaicznych, nie posiadając jednak paneli fotowoltaicznych na własność. Częstą sytuacją jest leasing całej instalacji na rzecz danego przedsiębiorstwa. W takim ułożeniu stosunków cywilnoprawnych leasingodawca jest podmiotem będącym właścicielem całej instalacji, lecz posiadaczem i jednocześnie produkującym prąd jest leasingobiorca. Stosując literalne brzmienie cytowanego przepisu rozporządzenia zwalnia się od akcyzy zużycie energii wyprodukowanej przez podmiot, który tę energię zużywa. W tenże sposób podmiot biorący panele fotowoltaiczne w leasing jest beneficjentem zwolnienia, a akcyza nie zostanie zapłacona przez żadną ze stron. W takiej sytuacji nie dochodzi bowiem do sprzedaży energii elektrycznej, lecz jej do produkcji na własny użytek.
Biorąc uwagę cytowany przepis rozporządzenia, w przypadku, gdy Wnioskodawca będzie wystawiał fakturę za wynajem lub leasing paneli fotowoltaicznych najemcom lokali, staną się oni w ten sposób „prosumentem”, czyli użytkownikiem końcowym wykorzystującym prąd na własne potrzeby, a więc podmiotem zwolnionym z opłacania akcyzy na mocy rozporządzenia. W efekcie produkcja i następnie zużycie energii będzie dokonywane przez ten sam podmiot. Taka sytuacja pozwoliłaby skorzystać najemcy instalacji z ww. zwolnienia. W takim przypadku Wnioskodawca będąc leasingodawcą nie będzie również zobowiązany do zapłaty akcyzy.
Ocena stanowiska:
Stanowisko dotyczące braku obowiązku zapłaty akcyzy w sytuacji opisanej w pytaniu nr 1 we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie oceny Pana stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, natomiast pozostałe zapytania (oznaczone we wniosku nr 2 i 3) nie były przedmiotem oceny. Uwarunkował Pan bowiem wolę otrzymania rozstrzygnięcia w zakresie pytania drugiego oraz trzeciego udzieleniem przez Organ odpowiedzi negatywnej na pytanie pierwsze. Tym samym, z uwagi na uznanie Pana stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe – rozstrzygnięcie tych zagadnień (nr 2 i 3) stało się bezprzedmiotowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 143 ze zm., dalej jako „ustawa”):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1)wyroby akcyzowe – wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.
Stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy:
Nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:
a)spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
b)towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),
c)giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.
Jak wynika z art. 9 ust. 1-3 ustawy:
1. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1)nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3)zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4)zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5)import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6)zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.
3. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Stosownie natomiast do art. 11 ustawy:
1. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:
1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
2. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.
Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:
Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).
W myśl art. 24 ust. 1 ustawy:
W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
1)upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę – w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie – upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument – w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3)nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.
Na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:
1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.
2.W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610 i 1093) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Na podstawie natomiast § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 i 2501) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. (nadanym § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2022 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego – Dz. U. z 2022 r. poz. 2851):
1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.
2.W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz. U. z 2022 poz. 1378 ze zm., zwana dalej „ustawą o OZE”):
Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.
Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, skutkującą obowiązkiem zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy.
Należy również nadmienić, że nabywcą końcowym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, jest każdy podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (z wyłączeniami wskazanymi w tym przepisie).
Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, który posiada budynek usługowy i wynajmuje w nim powierzchnie użytkowe (lokale użytkowe), osiągając z tego tytułu przychody. Na budynku należącym do Wnioskodawcy zostanie zamontowana instalacja fotowoltaiczna, przeznaczona do produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej, o mocy do 15,58 kWp. Wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną lokali użytkowych będących własnością Wnioskodawcy, wynajmowanych przez inne podmioty. W związku z zawartymi umowami najmu, Wnioskodawca rozważa dostosowanie sposobu rozliczania energii elektrycznej z najemcami.
Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowa instalacja fotowoltaiczna będzie podłączona do sieci elektroenergetycznej. Do sieci będzie oddawana ta część wyprodukowanej energii, która będzie nieskonsumowaną nadwyżką w nieruchomości. Wytworzony przez panele fotowoltaiczne prąd w pierwszej kolejności wykorzystywany będzie przez aktualne zapotrzebowanie nieruchomości na energię elektryczną, a dopiero nadwyżka produkcji będzie oddawana do sieci przez tzw. licznik dwukierunkowy. Nadwyżka energii miałaby być „odkładana” na indywidualnym koncie Wnioskodawcy u sprzedawcy prądu. Nieskonsumowana nadwyżka energii elektrycznej zostanie przesłana do sieci, a Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie za każdą kWh energii wprowadzoną do sieci. Wartość energii wyceniana będzie na bazie rynkowej ceny energii i będzie depozytem dopisywanym na jego konto. Zgromadzone na depozycie środki Wnioskodawca może wykorzystać na zakup energii.
Zaznaczenia wymaga, że Wnioskodawca zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego nie zamierza zawierać z najemcami nieruchomości odrębnej umowy sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji odnawialnego źródła energii. Wnioskodawca będzie fakturował tylko najem lokalu – jedną pozycję na fakturze. Zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne pobierane przez Wnioskodawcę od najemcy, nie będzie zawierało kosztu zużytej przez najemcę energii elektrycznej.
Przedstawione okoliczności sprawy pozwalają także ustalić, że Wnioskodawca nie jest podmiotem posiadającym koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo energetyczne.
Należy zauważyć, że w sytuacji będącej przedmiotem pytania oznaczonego nr 1, Wnioskodawca zamierza włączyć koszt energii elektrycznej produkowanej z instalacji fotowoltaicznej do ceny najmu, rozliczając najemców lokali ryczałtowo, biorąc pod uwagę średnie zużycie energii z ubiegłego roku. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku zapłaty przez niego w tej sytuacji podatku akcyzowego.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, należy podkreślić, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.
Zdaniem Organu, w przedstawionych we wniosku okolicznościach, w których wyprodukowana z paneli fotowoltaicznych energia elektryczna będzie wykorzystywana do zaspokojenia w energię elektryczną lokali użytkowych będących własnością Wnioskodawcy, wynajmowanych przez inne podmioty, a zryczałtowane wynagrodzenie pobierane od najemcy nie będzie zawierało kosztu zużytej energii elektrycznej (Wnioskodawca będzie fakturował tylko najem – jedną pozycję na fakturze), wówczas po stronie wynajmującego (Wnioskodawcy) nie dojdzie do czynności sprzedaży energii elektrycznej jako czynności podlegającej opodatkowaniu.
Za sprzedaż energii elektrycznej jako czynności podlegającej opodatkowaniu nie można uznać obciążania najemców kosztami zużytej przez nich energii w ramach umowy najmu całości lub części nieruchomości. Najemcy lokalu nie można przypisać również statusu nabywcy końcowego, ponieważ podmiot ten nie nabywa energii elektrycznej, lecz w ramach zawartej umowy najmu ponosi koszty zużytej energii elektrycznej w wynajętej nieruchomości.
Przedmiotem opodatkowania akcyzą w tym przypadku będzie zużycie energii elektrycznej przez Wnioskodawcę (właściciela nieruchomości) wyprodukowanej w instalacji
fotowoltaicznej – ponieważ energia ta nie jest przedmiotem sprzedaży, lecz jest zużywana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności, polegającej na wynajmie nieruchomości przez najemców na podstawie zawartych z nimi umów.
Jednocześnie, należy zauważyć, że zużycie energii elektrycznej przez Wnioskodawcę nieposiadającego koncesji w rozumieniu Prawa energetycznego (stanowiące czynność opodatkowaną na mocy art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy), wyprodukowanej przez niego w opisanej instalacji fotowoltaicznej o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, zużytej w ramach opisanej działalności polegającej na najmie lokali – może korzystać ze zwolnienia od akcyzy na mocy cytowanego wyżej § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. W przypadku zatem skorzystania z tej możliwości, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego.
Tym samym, można zgodzić się z Wnioskodawcą, że w ramach opisanej we wniosku działalności, której dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 1, nie będzie zobowiązany do zapłaty akcyzy – co prawda, wynika to częściowo z innych względów niż wskazano we własnym stanowisku, gdyż m.in. przepisy ustawy o OZE jak i przepisy ustawy – Prawo energetyczne co do zasady nie stanowią podstawy do ustalania praw i obowiązków w podatku akcyzowym (por. m.in. wyrok NSA z 6 maja 2021 r., sygn. akt I GSK 59/18) – niemniej, w sprawie względem zużywanej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej wyprodukowanej w opisanej instalacji fotowoltaicznej, zastosowanie może znaleźć zwolnienie od akcyzy na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień, skutkujące brakiem obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.
Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku zapłaty przez niego podatku akcyzowego w sytuacji, o której mowa w tym pytaniu (nr 1) – należało uznać je za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Organ raz jeszcze wskazuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie oceny Pana stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, natomiast pozostałe zapytania (oznaczone we wniosku nr 2 i 3) nie były przedmiotem oceny. Wnioskodawca uzależnił bowiem wolę otrzymania rozstrzygnięcia w zakresie pozostałych pytań (nr 2 i 3) udzieleniem przez Organ odpowiedzi negatywnej na postawione pytanie nr 1. Zatem z uwagi na uznanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, rozstrzygnięcie pozostałych zagadnień stało się bezprzedmiotowe.
Ponadto Organ zauważa, że kwestie nieobjęte zapytaniem Wnioskodawcy nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Jednocześnie, podkreślamy, że interpretacja dotyczy wyłącznie Pana sytuacji prawnopodatkowej. Tym samym, nie są przedmiotem interpretacji prawa ani obowiązki podmiotów wytwarzających i zużywających energię elektryczną z paneli fotowoltaicznych na podstawie umów najmu/leasingu.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.