Stosownie do art. 32 ust. 2, 3, 5, 6, 12 i 13 ustawy:

 2. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.

5. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie jest również:

 1) objęcie wyrobów akcyzowych będących przedmiotem zwolnienia zabezpieczeniem akcyzowym lub w przypadku importu - zabezpieczeniem złożonym w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, złożonym przez, odpowiednio: podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w wysokości zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku użycia tych wyrobów niezgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy lub naruszenia warunków zwolnienia - do czasu potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych przez, odpowiednio: podmiot zużywający lub podmiot pośredniczący; warunek ten nie dotyczy sytuacji, o której mowa w ust. 3 pkt 4 lub 8;

1a) w przypadku wyrobów energetycznych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, dostarczanych do zbiornika, z którego są zasilane zbiorcze instalacje licznikowe - potwierdzenie odbioru, w sposób określony w art. 46j ust. 3, przez podmiot upoważniony do odbioru tych wyrobów i złożenie oświadczenia przez ten podmiot o ich przeznaczeniu uprawniającym do zwolnienia;

 2) przemieszczanie wyrobów akcyzowych na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD oraz zakończenie przemieszczania w sposób, o którym mowa w art. 46b ust. 2, oraz w terminie, o którym mowa w art. 46b ust. 3;

2a) w przypadku przemieszczeń, o których mowa w art. 46na ust. 1, 2, 5 i 7 - sporządzenie i przesłanie do Systemu projektu e-DD w terminach określonych w tych przepisach oraz uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8.

 3) (uchylony).

 6. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3 i 5-7, jest dokonanie przez podmiot odbierający, podlegający obowiązkowi rejestracji, zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1.

Na wstępie zauważyć należy, że zwolnienie od akcyzy paliwa przeznaczonego na statków powietrznych, wynikające z art. 32 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 32 ust. 2 ustawy, stanowi implementację zwolnienia, o którym mowa w przepisach wspólnotowych – art. 14 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U.WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405, dalej jako: „dyrektywa energetyczna”).

W myśl art. 14 ust. 1 lit. b dyrektywy energetycznej:

Wskazać także należy, że zgodnie z zasadami wykładni prawa podatkowego, wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe, (por. również wyrok: NSA sygn. akt I GSK 1866/14, TSUE C-169/00 oraz C-150/99).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od akcyzy dla opisanych we wniosku wyrobów akcyzowych na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy, które będą wykorzystywane w trakcie (…).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest organizatorem (…), które mają na celu promocję (…) i ma mieć charakter głównie rekreacyjny, w mniejszym stopniu edukacyjny.

Z będzie imprezą masową, biletowaną, gdzie warunkiem wstępu na teren (…) jest zakup biletu. Spodziewana jest sprzedaż (…) tys. biletów. Wnioskodawca planuje uzyskanie przychodów ze sprzedaży biletów wstępu, usług sponsoringu i reklamy oraz udostępniania powierzchni handlowej/usługowej podczas różnych wydarzeń marketingowych i promocyjnych. Uzyskane przychody Wnioskodawca planuje przeznaczyć na pokrycie kosztów organizacji (…), ponieważ nie otrzyma na ich organizację dofinansowania.

W ramach organizacji (…) Wnioskodawca zaprasza na (…) różne ekipy (…), w tym (…) z kraju i z zagranicy, które będą prezentowały swoje umiejętności nieodpłatnie. Będą to osoby prawne, osoby fizyczne, ekipy (…) z różnych krajów, osoby prowadzące działalność gospodarczą i hobbyści. W zamian za zgodę i (…) Wnioskodawca zobowiązał się do pokrycia kosztów zakwaterowania, wyżywienia, lokalnego transportu ekip (…) oraz do pokrycia kosztów paliwa niezbędnego na powrót do krajów macierzystych.

W ramach organizacji Wnioskodawca zobowiązany jest m.in. do zakupu paliwa lotniczego wraz z usługą jego tankowania do (…) spoza (…) biorących udział w Z. Przez (…) należy rozumieć (…) z różnych krajów (z UE i spoza UE) oraz (…) z Polski i innych krajów (z UE i spoza UE), biorące udziału w Z. Zakupione paliwo Wnioskodawca zużyje na potrzeby własne, gdyż będzie organizatorem (…), a jedynym dokumentem obrotu gospodarczego będzie faktura VAT wystawiona na Wnioskodawcę przez dostawcę paliwa. Przekazanie paliwa do statków powietrznych odbywać się będzie nieodpłatnie, na podstawie dokumentu tankowania. W celu zakupu paliwa planowane jest przeprowadzenie postępowania przetargowego na kompleksową realizację zadania, czyli dostawę paliwa i usługę jego tankowania.

W kontekście planowanego zamówienia paliwa, zadaniem przyszłego dostawcy będzie dostarczenie paliwa przed (…) za pomocą autocystern lub cystern kolejowych do baz paliw, gdzie nastąpi przetłoczenie paliwa do cystern płytowych. Paliwo z cystern płytowych będzie sukcesywnie tankowane bezpośrednio do (…) spoza (…) uczestniczących w (…) w okresie (…) r. Zamówienie nie zakłada konieczności magazynowania zakupionego paliwa, dostawa paliwa jest planowana bezpośrednio przed przylotem (…), czyli tuż przed (…) r.

Przedmiotem zakupu będą następujące rodzaje paliw:

a) paliwo lotnicze do (…) - kod CN 2710 19 21,

b) benzyna lotnicza do (…) - kod CN 2710 12 31.

Zakupione paliwo będzie zużywane podczas lotów:

a) (…),

b) (…),

c) (…).

Część zakupionego paliwa będzie tankowana do (…) biorących udział wyłącznie w wystawach statycznych, np. przy (…).

Zgodnie z przygotowanym przez Wnioskodawcę projektem umowy na dostawę paliwa, właścicielem paliwa do momentu jego zatankowania do (…) będzie jego dostawca. Dopiero po zatankowaniu przez dostawcę paliwa do (…) jego właścicielem stanie się X. Przedmiotem zapłaty wynagrodzenia za dostawę paliwa będzie wyłącznie paliwo, które zostało zatankowane do (…). Po zakończeniu (…), gdy zamówione paliwo nie zostanie w całości zatankowane, jego niewykorzystana część zostanie odebrana przez dostawcę z cystern płytowych i zagospodarowana zgodnie z jego potrzebami.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy zauważyć, że z cytowanego powyżej art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że zwolnieniu od akcyzy podlegają używane do statków powietrznych benzyny lotnicze o kodzie CN 2710 12 31, paliwo typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 12 70 oraz paliwo do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21, oleje smarowe do silników lotniczych oraz preparaty smarowe do silników lotniczych w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5 pkt 1, 2 i 2a oraz w ust. 6, 12 i 13.

Co równie istotne, zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy, niniejszego zwolnienia nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.

Oprócz zatem warunków formalnych, o których mowa w art. 32 ust. 3, ust. 5 pkt 1, 2 i 2a oraz w ust. 6, 12 i 13 (pkt 12 i 13 ma zastosowanie tylko do osób fizycznych), dla zastosowania zwolnienia muszą być spełnione także przesłanki ujęte w treści art. 32 ust. 2 ustawy.

Należy zaznaczyć, że powyższe zwolnienie ma charakter zwolnienia ze względu na przeznaczenie, co oznacza, że jego najistotniejszym warunkiem jest wykorzystanie przedmiotowych wyrobów wyłącznie do celów objętych zwolnieniem, przez podmiot posiadający na gruncie akcyzy status uprawniający do zastosowania tego zwolnienia.

Wymaga w tym miejscu zaznaczenia, że całość przepisów kształtujących to zwolnienie (kształtujących podatkowy stan faktyczny w tym zakresie) wymaga co do zasady, aby – do celów zwolnienia – podmiot, który będzie wykorzystywać przedmiotowe paliwo lotnicze, był „podmiotem zużywającym” w rozumieniu ustawy, a więc podmiotem o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy.

Zgodnie z ww. definicją podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia (art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy), a w przypadku podmiotów niemających miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju – który odbiera nabyte wyroby energetyczne objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2 bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na statku powietrznym lub jednostce pływającej lub który odbiera wyroby określone w art. 32 ust. 1 pkt 3.

Tożsame zapisy zawarte są w regulacji dotyczącej wyłączenia z obowiązku rejestracji (art. 16 ust. 7a pkt 2-4 ustawy), nawiązującego do warunków przedmiotowego zwolnienia - art. 32 ust. 6 ustawy.

Oznacza to podmiotem uprawnionym do skorzystania ze zwolnienia jest podmiot zużywający, tj. podmiot który będzie dokonywał faktycznego wykorzystania wyrobów akcyzowych do celów objętych zwolnieniem.

Co ważne w kontekście argumentacji Wnioskodawcy, podmiot zużywający nie musi być właścicielem statku powietrznego, niemniej podmiot ten (podmiot korzystający ze statku powietrznego – podmiot zużywający) musi nabyte paliwo zużyć zgodnie z przeznaczeniem.

Wyjaśniając przesłankę wynikającą z art. 32 ust. 2 ustawy - cel na który paliwo może być objęte zwolnieniem, dokonując wykładni przepisu art. 32 ust. 2 ustawy, będącego implementacją art. 14 dyrektywy energetycznej, należy mieć na uwadze konieczność uwzględnienia brzmienia i celu samej dyrektywy (por. wyrok NSA z 6 września 2017 r., sygn. akt I GSK 1009/15).

Ten cel, z którym Organ w ramach wykładni prawa jest związany, został wskazany przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w wyroku z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie C-79/10 oraz w wyroku z dnia 21 grudnia 2011 r. w sprawie C-250/10, dokonał interpretacji art. 14 dyrektywy energetycznej i wskazał, że zwolnienie od akcyzy obejmuje zużycie paliwa lotniczego w związku ze świadczeniem usług lotniczych na rzecz podmiotów trzecich za odpłatnością. Innymi słowy, ze zwolnienia korzystać może jedynie paliwo lotnicze wykorzystywane do lotów o charakterze komercyjnym (za wynagrodzeniem). Natomiast wykorzystanie paliwa lotniczego do zaspokajania własnych potrzeb gospodarczych, mieści się w pojęciu prywatnych lotów niehandlowych (prywatnych lotów rekreacyjnych), które nie mogą zostać objęte zwolnienie z opodatkowania (por. także wyrok NSA z 8 listopada 2016 r., sygn. akt I GSK 791/16; wyrok NSA z 2 lutego 2017 r., sygn. akt I GSK 247/15; wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2017 r., sygn. akt I GSK 2246/15; wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2022 r., sygn. akt I FSK 1996/21).

Z kolei w wyroku NSA z 22 stycznia 2020 r. sygn. akt I GSK 2015/19, wskazano: „Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego niewątpliwie zwrot "w szczególności" w art. 32 ust. 2 u.p.a. dotyczy jedynie przykładów działalności gospodarczej, a więc nie stanowi katalogu zamkniętego, co jednak nie oznacza, że może być to jakakolwiek działalność gospodarcza, w której wykorzystywany jest statek powietrzny. Ustawodawca konstruując to zwolnienie, zdecydował się bowiem – na wzór prawodawcy unijnego – dookreślić jakich to celów gospodarczych omawiane zwolnienie dotyczy. Ze zwrotu "przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych" jednoznacznie wynika, że działalność ta ma mieć charakter działalności wobec podmiotów trzecich, wymieniany jest przy tym element wynagrodzenia. Oznacza to, że sporne zwolnienie dotyczy działalności gospodarczej, która jest świadczona na zewnątrz, a nie jest skierowane do wewnętrznej działalności gospodarczej podmiotu, który wykorzystuje statek powietrzny do zaspokojenia własnych potrzeb gospodarczych. Zatem działalność ta ma dotyczyć komercyjnej (handlowej) działalności lotniczej w zakresie transportu pasażerów i towarów oraz świadczenia usług (…)”.

Tożsamy wniosek wypływa z cytowanego przez Wnioskodawcę wyroku NSA z dnia 28 stycznia 2022 r., sygn. akt I FSK 1996/21, w którym dodatkowo NSA podkreślił: „(…) Skoro intencją i celem ustawodawcy krajowego - w ślad za prawodawcą unijnym - było podniesienie poziomu konkurencyjności przewoźników unijnych na rynku usług lotniczych, to prowadzi to do logicznego wniosku, że zwolnienie jest skierowane do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie przewozu i usług lotniczych”.

Podsumowując, wykorzystanie paliwa lotniczego w ramach omawianego zwolnienia przez podmiot zużywający musie mieć ścisły i bezpośredni związek ze świadczeniem przez ten podmiot zużywający komercyjnych usług lotniczych za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.

W przedstawionych we wniosku okolicznościach, te przesłanki w ocenie Organu nie będą spełnione.

Zgodnie z tym co przedstawiano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie co prawda nabywał paliwo, niemniej nie będzie tego paliwa faktycznie zużywał do celów, które mogą być objęte zwolnieniem. Nabyte paliwo Wnioskodawca będzie w istocie przekazywał innym podmiotom/osobą – ekipom (…), które będą, zgodnie z tym co wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, prezentować nieodpłatne swoje umiejętności. Tym samym nie będzie miał statusu podmiotu zużywającego, a samo wykorzystanie paliwa w sposób opisany we wniosku, nie wpisuje się w działalność lotniczą za wynagrodzeniem, która warunkuje zastosowanie tego zwolnienia.

W przypadku bowiem, gdy (…) wraz z zatankowanym paliwem będzie wykorzystywany przez podmioty/osoby trzecie, rzeczywistego zużycia paliwa nie będzie dokonywał Wnioskodawca (nie będzie podmiotem zużywającym prowadzącym działalność w zakresie przewozu i usług lotniczych), lecz występujące ekipy (…), którym paliwo zostanie przekazane. Ponadto (…) nie będą wykorzystywane w zakresie komercyjnego przewozu (…) za wynagrodzeniem, a do celów rekreacyjnych, w tym także w trakcie pokazów statycznych, gdzie nie odbędą się (…). Należy zauważyć, że Wnioskodawca samodzielnie wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, że Z ma na celu promocję (…) i ma mieć charakter głównie rekreacyjny, w mniejszym stopniu edukacyjny, a zaproszone ekipy (…) będą prezentować swoje umiejętności nieodpłatne.

Równocześnie fakt, że z opisanego we wniosku przedsięwzięcia Wnioskodawca uzyska przychód i w istocie spełni przesłanki do uznania, że w tym zakresie jest prowadzona działalność gospodarcza, nie oznacza, że jest to przesłanka umożliwiająca automatycznie zastosowanie zwolnienia. Jak wskazano bowiem wyżej, nie każda działalność gospodarcza umożliwia zastosowanie przedmiotowego zwolnienia. Uzyskanie przychodu ze sprzedaży biletów za wstęp na teren (…), usług sponsoringu i reklamy oraz udostępniania powierzchni handlowej/usługowej podczas różnych wydarzeń marketingowych i promocyjnych, nie jest tożsame z uzyskaniem przychodu z działalności lotniczej, która na potrzeby omawianego zwolnienia, zgodnie z cytowanym wyżej orzecznictwem, musi być ściśle związana i bezpośrednio z komercyjną (handlową) działalnością lotniczą w zakresie transportu pasażerów i towarów oraz świadczenia usług.

Zorganizowanie (…), które mają charakter rekreacyjny, promocyjny i w mniejszym zakresie edukacyjny (zgodnie z tym co wskazano we wniosku), nie może być zdaniem Organu uznane za świadczenie usług lotniczych za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy.

Zatem zarówno wykładnia gramatyczna jak i celowościowa oraz wskazane wyżej orzecznictwo pozwala jednoznacznie stwierdzić, że w przedstawionych we wniosku okolicznościach Wnioskodawca nie będzie uprawniony do nabycia objętych wnioskiem paliw lotniczych z zastosowaniem zwolnienia, o którym mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 32 ust. 2 ustawy, w celu wykorzystania w trakcie organizowanych (…).

Zaznaczyć należy także, że brak możliwości zastosowania zwolnienia nie pozbawia Wnioskodawcy samego prawa do nabycia paliwa lotniczego w celu zorganizowania (…). Paliwo to winno jednak być nabyte z akcyzą zawartą w cenie.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętego wnioskiem pytania należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie odnośnie przedstawionego we wniosku pytania, Państwa sytuacji prawnopodatkowej i została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259, ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.