Pojazd typu kamper, będzie traktowany jako samochód osobowy (mogący wchodzić w skład mienia przesiedleńczego), podlegający możliwości zwolnienia z pod... - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4013.289.2022.2.JSU

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 23 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.289.2022.2.JSU

Temat interpretacji

Pojazd typu kamper, będzie traktowany jako samochód osobowy (mogący wchodzić w skład mienia przesiedleńczego), podlegający możliwości zwolnienia z podatku akcyzowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym w zakresie uznania, że pojazd typu kamper, będzie traktowany jako samochód osobowy (mogący wchodzić w skład mienia przesiedleńczego), podlegający możliwości zwolnienia z podatku akcyzowego jest prawidłowe.

Informuję, że w zakresie który dotyczy uznania, że zakup domu oraz posiadanie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE w Polsce nie stanie się przesłanką do uznania, że wynikający z ustawy termin 12 miesięcy na zgłoszenie mienia przesiedleńczego już upłynął oraz sposobu dokumentowania potwierdzającego stały pobyt na terenie (…), zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 10 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania pojazdu typu kamper, jako samochodu osobowego (mogącego wchodzić w skład mienia przesiedleńczego), podlegającego możliwości zwolnienia z podatku akcyzowego, wpłynął 21 grudnia 2022 r.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 lutego 2023 r. (wpływ 17 lutego 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan obywatelem (…) ur. (…) r. w (…), emerytowanym (…), zamieszkałym (wraz z żoną, pozostającą na Pana utrzymaniu) na stałe i zameldowanym na pobyt stały w (…) pod adresem (…), zamierza Pan w (…) r. wraz z żoną na stałe osiedlić się w Polsce i sprowadzić do Polski cały swój dobytek, wymeldowując się z dotychczasowego adresu w (…).

W (…) roku kupił Pan w Polsce dom w miejscowości (…), który etapami wykańczał i remontował. Z uwagi na fakt, że w związku z remontem i wykańczaniem zakupionej nieruchomości, Pana pobyty w Polsce były częste i trwały nawet do 3-4 miesięcy, zarejestrował Pan swój pobyt na terenie RP, uzyskując w dniu (…) r. Zaświadczenie o Zarejestrowaniu Pobytu Obywatela UE, wydane przez Wojewodę. Podobne zaświadczenie otrzymała Pana żona. Mimo częstych wyjazdów do Polski, jak również innych krajów, nadal na stałe wraz z żoną mieszka Pan w (…), gdzie opłacają Państwo podatki i są związani więzami rodzinnymi. Mają Państwo na potwierdzenie powyższego stosowne dokumenty m.in. umowę najmu mieszkania, umowy ubezpieczenia, dokumenty potwierdzające opłacanie podatków w (…).

Przeprowadzając się do Polski na stałe (osiedlając się w Polsce), co planowane jest na (…) r., zamierza Pan sprowadzić do Polski, jako mienie przesiedleńcze:

  - samochód osobowy, zakupiony i użytkowany w (…) (na ... numerach rejestracyjnych), będący własnością (…) od (…) r. i użytkowany przez nią dla celów wyłącznie prywatnych;

  - samochód osobowy (wykonany fabrycznie i zarejestrowany jako osobowy kamper), zakupiony i użytkowany w (…), będący od dnia (…) r. Pana własnością, użytkowany wyłącznie dla celów prywatnych;

  - przyczepę do przewozu psów, którą użytkuje Pannieprzerwanie od ponad 1 roku.

Pojazdy te Pan i (…) zamierzają użytkować po przesiedleniu się do Polski, przerejestrować w polskim urzędzie komunikacji i dalej użytkować przez kolejne lata do celów prywatnych na polskich numerach rejestracyjnych.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:

CN 8703 [powyższe stanowi odpowiedź na pytanie Organu o wskazanie kodu CN nomenklatury scalonej pojazdu typu kamper będącego przedmiotem wniosku – przyp. Organu]

Pozycja 8703 Scalonej Nomenklatury (CN) obejmuje generalnie „pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób [...], włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) [...]”. Z rozporządzenia Komisji (WE) nr 1810/2004 wynika jednocześnie wprost, że pojazdami klasyfikowanymi do pozycji 8703 są, bez względu na pojemność silnika, „samochody kempingowe” (podpozycje 8703 23 11 i 8703 32 11). Scalona Nomenklatura jedynie w pozycji 8703 (a więc „akcyzowej” - według Ustawy) wymienia samochody kempingowe, wobec czego, pomimo iż Scalona Nomenklatura zawiera też pozycję 8705, do której klasyfikuje się „pojazdy mechaniczne specjalnego przeznaczenia [...]”, to nie można do tej „nie akcyzowej” pozycji zaklasyfikować przywożonych do Polski samochodów kempingowych. Z przytoczonych wyżej przepisów można według wiec wywieźć, że kampery objęte są akcyzą, gdyż traktuje się w świetle tego podatku, jako samochody osobowe.

Przywożony pojazd typu kamper będzie przeznaczony wyłącznie do Pana osobistego użytku, tak jak obecnie jest wykorzystywany. Pojazd nie będzie wykorzystywany do jakichkolwiek celów zarobkowych czy komercyjnych.

Przedstawi Pan właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego dowód potwierdzający, że Pana pojazd typu kamper, przez okres co najmniej 6 miesięcy przed sprowadzeniem do Polski służył do Pana osobistego użytku. Posiada Pan na swoje nazwisko wszystkie niezbędne dokumenty tego pojazdu, które potwierdzają Pana osobiste użytkowanie tego pojazdu przez okres znacznie dłuższy niż 6 miesięcy.

Zamierza Pan użytkować nadal kampera po osiedleniu się na stałe w Polsce. Pojazd nie zostanie przeze Pana sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia przewozu samochodu na terytorium RP.

Wskazany pojazd typu kamper został nabyty przez Pana zgodnie z przepisami obowiązującymi na terenie (…), również przepisami dotyczącymi opodatkowania. Przy wywozie z (…) tego samochodu nie będzie Pan korzystał z żadnych ulg i zwrotów podatku.

Pytanie

Czy pojazd typu kamper, będzie traktowany jako pojazd osobowy (mogący wchodzić w skład mienia przesiedleńczego), czy też jako pojazd ciężarowy, a więc nie podlegający możliwości uzyskania zwolnienia z podatku akcyzowego jako mienie przesiedleńcze?

Pana stanowisko w sprawie (w zakresie uznania, że pojazd typu kamper, będzie traktowany jako samochód osobowy, mogący wchodzić w skład mienia przesiedleńczego, podlegający możliwości zwolnienia z podatku akcyzowego)

Zwolnieniu z akcyzy podlega wyłącznie samochód osobisty. Status kampera jest niejednolity, niemniej jednak ustawa o podatku akcyzowym kwalifikuje kampery jako samochody osobowe i obciąża je akcyzą. Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym, do celów poboru akcyzy w imporcie oraz w nabyciu wewnątrzwspólnotowym stosuje się klasyfikację wyrobów akcyzowych w układzie odpowiadającym Scalonej Nomenklaturze (CN). Pozycja 8703 Scalonej Nomenklatury (CN) obejmuje generalnie „pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób [...], włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) [...]”. Z rozporządzenia Komisji (WE) nr 1810/2004 wynika jednocześnie wprost, że pojazdami klasyfikowanymi do pozycji 8703 są, bez względu na pojemność silnika, „samochody kempingowe” (podpozycje 8703 23 11 i 8703 32 11). Scalona Nomenklatura jedynie w pozycji 8703 (a więc „akcyzowej” - według Ustawy) wymienia samochody kempingowe, wobec czego, pomimo iż Scalona Nomenklatura zawiera też pozycję 8705, do której klasyfikuje się „pojazdy mechaniczne specjalnego przeznaczenia [...]”, to nie można do tej „nie akcyzowej” pozycji zaklasyfikować przywożonych do Polski samochodów kempingowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów można więc wywnioskować, że kampery objęte są akcyzą, gdyż traktuje się je w świetle tego podatku, jako samochody osobowe. Zatem przywóz kampera, jako mienie przesiedleńcze, powinien być z tej akcyzy zwolniony, skoro mieniem przesiedleńczym jest przywóz samochodu osobowego, a świetle ww. ustawy za taki typ pojazdu uważa się kampera.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, w zakresie uznania, że pojazd typu kamper, będzie traktowany jako samochód osobowy (mogący wchodzić w skład mienia przesiedleńczego), podlegający możliwości zwolnienia z podatku akcyzowego, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 143 ze zm., dalej jako „ustawa o podatku akcyzowym” lub „ustawa”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2, 3 i 9 ustawy o podatku akcyzowym:

   - terytorium kraju to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

   - terytorium państwa członkowskiego to terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju (…);

   - nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

W myśl art. 100 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym:

Jak stanowi art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

 1) import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, z wyłączeniem przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

 2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

 3) pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

a) wyprodukowanego na terytorium kraju,

b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Stosownie do art. 101 ust. 2 ustawy:

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

 1) przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;

 2) nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;

 3) złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 110 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

 1) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby;

 2) samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu poprzedniego jej pobytu w państwie członkowskim Unii Europejskiej przez okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu;

 3) osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dowód potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2;

 4) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia jego przywozu na terytorium kraju;

 5) samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi w państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym osoba fizyczna miała miejsce zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub zwrotu podatku.

Zgodnie z art. 110 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym:

Natomiast zgodnie z art. 110 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym:

W myśl art. 110 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym:

Za miejsce stałego pobytu uznaje się miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa przez co najmniej 185 dni w roku kalendarzowym ze względu na swoje więzi osobiste i zawodowe. W przypadku osoby niezwiązanej z tym miejscem zawodowo na osobiste powiązania wskazuje istnienie ścisłych więzi pomiędzy tą osobą a miejscem, w którym mieszka. Jednakże za miejsce stałego pobytu osoby związanej zawodowo z miejscem innym niż miejsce powiązań osobistych, i z tego względu przebywającej na zmianę w różnych miejscach na terytoriach dwóch lub więcej państw członkowskich Unii Europejskiej, uznaje się miejsce, z którym jest związana osobiście, pod warunkiem że regularnie tam powraca. Ten ostatni warunek nie musi być spełniony, jeśli osoba mieszka na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu wypełnienia zadania w określonym czasie. Studia wyższe bądź nauka w szkole poza miejscem stałego pobytu nie stanowią zmiany miejsca stałego pobytu.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy pojazd typu kamper, będzie traktowany jako samochód osobowy (mogący wchodzić w skład mienia przesiedleńczego), czy też jako pojazd ciężarowy, a więc nie podlegający możliwości uzyskania zwolnienia z podatku akcyzowego jako mienie przesiedleńcze.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że jak sam podał Pan w uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego, pojazd typu kamper jest zaklasfikowany do kodu CN 8703, a więc na gruncie ustawy o podatku akcyzowym będzie traktowany jako samochód osobowy.

Jednocześnie mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w sprawie zostaną spełnione wszystkie warunki wskazane w art. 110 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że:

  - przywożony pojazd typu kamper będzie przeznaczony wyłącznie do Pana osobistego użytku, nie będzie wykorzystywany do jakichkolwiek celów zarobkowych czy komercyjnych;

  - pojazd służył do Pana osobistego użytku w (…) od ponad 6 miesięcy – jak wskazał Pan bowiem w opisie sprawy – jest Pana własnością od (…) r., został zakupiony i użytkowany w (…) wyłącznie dla celów prywatnych;

  - przedstawi Pan właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego dowód potwierdzający, że pojazd typu kamper, przez okres co najmniej 6 miesięcy przed sprowadzeniem do Polski służył do Pana osobistego użytku,

  - jest Pan obywatelem (…) urodzonym w (…) r. zamieszkałym na stałe i zameldowanym na pobyt stały w (…);

  - wskazany we wniosku pojazd nie zostanie przez Pana sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia przewozu samochodu na terytorium RP,

  - pojazd został nabyty przez Pana zgodnie z przepisami obowiązującymi na terenie (…), również przepisami dotyczącymi opodatkowania. Przy wywozie tego samochodu nie będzie Pan korzystał z żadnych ulg i zwrotów podatku.

Tym samym stwierdzić należy, że przy spełnieniu wszystkich procedur, sprowadzenie przez Pana opisanego we wniosku pojazdu typu kamper będzie mogło korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego, jako tzw. „mienie przesiedleńcze” na podstawie art. 110 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w myśl którego, pojazd typu kamper, będzie traktowany jako samochód osobowy (mogący wchodzić w skład mienia przesiedleńczego), podlegający możliwości zwolnienia z podatku akcyzowego, jest prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że powyższa ocena nie przesądza o uzyskaniu zwolnienia z podatku akcyzowego. Faktyczne bowiem stwierdzenie zwolnienia dla objętego wnioskiem samochodu osobowego (kampera), leży w kompetencji właściwego naczelnika urzędu skarbowego, do którego powinien się Pan zwrócić z wnioskiem, na podstawie art. 110 ust. 6 ustawy, o zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Podkreślenia wymaga, że granice interpretacji nakreśla wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym i tylko w tych granicach Organ może się poruszać. Stąd też inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem objętym niniejszą interpretacją, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestie skutków podatkowych dotyczących możliwości zwolnienia z podatku akcyzowego pojazdu typu kamper, wyłącznie dla Pana, natomiast nie wywiera skutku prawnego dla Pana małżonki.

Niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy wyłącznie Pana wątpliwości w zakresie uznania, że pojazd typu kamper, będzie traktowany jako pojazd osobowy (mogący wchodzić w skład mienia przesiedleńczego), podlegający zwolnieniu z podatku akcyzowego. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).