Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.40.2023.2.MPU
Temat interpretacji
W zakresie uznania za podatnika podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży i zużycia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej oraz określenia podstawy opodatkowania
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku akcyzowym, w zakresie uznania za podatnika podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży i zużycia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej oraz określenia podstawy opodatkowania jest:
-nieprawidłowe w zakresie uznania za podatnika z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej najemcom lokali, zobowiązanym do rejestracji w CRPA i składania deklaracji dla podatku akcyzowego;
-prawidłowe w zakresie uznania za podatnika z tytułu zużycia energii elektrycznej w częściach wspólnych (energii elektrycznej nie będącej przedmiotem sprzedaży);
-nieprawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Pana wniosek z 12 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania za podatnika podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży i zużycia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej oraz określenia podstawy opodatkowania, wpłynął 12 lutego 2023 r. Uzupełnił go Pan pismem z 15 lutego 2023 r. (data wpływu 15 lutego 2023 r.) oraz pismem z 10 kwietnia 2023 r. (data wpływu 10 kwietnia 2023 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 5 kwietnia 2023 r., znak: (…). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany po uzupełnieniu wniosku z 10 kwietnia 2023 r.)
Wnioskodawca (płatnik): osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu i zarządzaniu nieruchomościami własnymi lub powierzonymi ((…)). Nieruchomości (grunt i budynek biurowy) są przedmiotem prowadzenia działalności gospodarczej przez jednego ze współmałżonków. Forma działalności: osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Nieruchomość nabyta do majątku wspólnego w (…) r.
Pomieszczenia biurowe w budynku są przedmiotem umów najmu z przedsiębiorcami, na mocy których Wnioskodawca poza czynszem najmu, co miesiąc rozlicza zużytą energię elektryczną w wynajmowanych pomieszczeniach. Zużycie energii elektrycznej dla najemców jest wykazywane w odrębnej pozycji na fakturze VAT (stawka VAT 23% w 2023 r.) – refaktury od dostawcy energii. Zużycie energii elektrycznej dla najemców po uruchomieniu instalacji fotowoltaicznej będzie rozliczane w odrębnej pozycji na fakturze VAT (stawka 23% w 2023 r.) w ramach zawartych umów najmu.
W styczniu 2023 roku na nieruchomości stanowiącej współwłasność łączną małżeńską wykonano 4 (cztery) instalacje fotowoltaiczne (na dachu budynku biurowego) o mocy: (…) kWp, (…) kWp, (…) kWp i (…) kWp. Łączna moc (…) kWp (poniżej (…) kWp mała instalacja OZE), nie przekraczająca 1 MW. Jedna instalacja o mocy (…) kWp została podłączona do jednego z czterech liczników głównych pt. „A.”, a energia wytwarzana przez tę instalację będzie służyć wyłącznie do wspomagania zasilania pomieszczeń wspólnych oraz urządzeń niezbędnych do funkcjonowania budynku, czyli do potrzeb własnych właściciela. Pozostałe trzy instalacje o mocy (…) kWp, (…) kWp i (…) kWp zostały podłączone do pozostałych trzech liczników głównych pt. „P.”, „I p.” i „II p.” i służą do wspomagania zasilania w wynajmowanych pomieszczeniach. Instalacja fotowoltaiczna została zrealizowana w systemie leasingu operacyjnego w styczniu 2023 r. Rozpoczęcie produkcji energii elektrycznej planowane jest na marzec-kwiecień 2023 r. Po uruchomieniu produkcji energii elektrycznej z zainstalowanej fotowoltaiki, zużycie wytworzonej energii będzie fakturowane na najemców wg faktycznego zużycia.
W uzupełnieniu wniosku z 10 kwietnia 2023 r. będącym odpowiedzią na wezwanie znak: (…), Wnioskodawca wskazał, że Zainteresowanym w sprawie jest (…) (…) prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą „(…)” (…) (…), NIP: (…).
Wnioskodawca jest nabywcą końcowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym, Wnioskodawca nie posiada koncesji w rozumieniu ustawy z dnia 10.04.1997 r. – Prawo Energetyczne.
Wnioskodawca posiada zawartą Umowę Kompleksową ze sprzedawcą i dystrybutorem energii elektrycznej ((…)i (…)), do której przyłączona jest instalacja fotowoltaiczna.
Prognozując zapotrzebowanie na energię elektryczną dla budynku najbardziej prawdopodobnym będzie, że część (nadwyżka ponad konsumpcję własną) wyprodukowanej energii elektrycznej będzie przekazana (przesłana) do sieci elektroenergetycznej, a później (w miesiącach jesienno-zimowych), w ramach Umowy Prosumenta, będzie ona odebrana od sprzedawcy w formie zapłaty za pobraną energię z sieci Sprzedawcy.
Pytania (ostatecznie sformułowane po uzupełnieniu wniosku z 10 kwietnia 2023 r.)
1.Czy Wnioskodawca z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej przez fotowoltaikę w urządzeniach o mocy nie przekraczającej 1 MW, najemcom lokali, będzie podatnikiem podatku akcyzowego zobowiązanym do rejestracji w CRPA i składania deklaracji podatku akcyzowego?
';lmnb
2.Czy Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku akcyzowego od wytworzonej i zużytej energii elektrycznej w częściach wspólnych tj. energii elektrycznej nie będącej przedmiotem sprzedaży tylko zużytej na użytek własny?
3.Jeżeli tak, to: Co będzie podstawą opodatkowania podatkiem akcyzowym? Czy cała ilość wyprodukowanej energii z instalacji fotowoltaicznej, czy tylko część energii wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej wspomagająca zasilanie wynajmowanych pomieszczeń, czy tylko energia wyprodukowana z instalacji fotowoltaicznej zużyta do własnych celów?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane po uzupełnieniu wniosku z 10 kwietnia 2023 r.)
Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z:
-produkowaniem energii elektrycznej z generatorów fotowoltaicznych o łącznej mocy nie większej niż 1 MW zainstalowanych na własnym budynku,
-nie prowadzeniem działalności, którą jest wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, tylko prowadzenie działalność, której przedmiotem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi,
-tym, że energia elektryczna wyprodukowana z odnawialnych źródeł energii wykorzystywana będzie do zaspokojenia w energię elektryczną wynajmowanych lokali użytkowych,
-tym, że kosztami zużytej przez najemców energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii będą obciążani najemcy (nie będący nabywcami końcowymi) sprzedaż ta nie powinna być rozpatrywana w kategoriach sprzedaży energii, nie stanie się on podatnikiem podatku akcyzowego, będzie zwolniony z rejestracji w CRPA i składania deklaracji akcyzowych, prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej oraz regulowania podatku.
Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku obowiązku stania się podatnikiem podatku akcyzowego, będzie zobowiązany do zapłaty podatku tylko część energii wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej wspomagającej zasilanie wynajmowanych pomieszczeń. Od pozostałej wytworzonej energii nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego, ponieważ będzie ona wykorzystana na potrzeby własne lub przekazana do sieci sprzedawcy/dystrybutora i odebrana w terminie późniejszym na zasadach prosumenta.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest:
-nieprawidłowe w zakresie uznania za podatnika z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej najemcom lokali, zobowiązanym do rejestracji w CRPA i składania deklaracji dla podatku akcyzowego;
-prawidłowe w zakresie uznania za podatnika z tytułu zużycia energii elektrycznej w częściach wspólnych (energii elektrycznej nie będącej przedmiotem sprzedaży);
-nieprawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 143, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1, 5a, 18, 19 i 21 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:
- wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;
- Centralny Rejestr Podmiotów Akcyzowych - rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 1a;
- faktura - fakturę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług zawierającą dane nabywcy i jego adres oraz dane dotyczące ilości (liczby) i miary nabywanych wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych;
- nabywca końcowy - podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:
a)spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26października 2000 r. o giełdach towarowych,
b)towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),
c)giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
d)spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym;
- sprzedaż - czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.
W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.
Jak wynika z art. 9 ust. 1-3 ustawy:
1. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1)nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3)zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4)zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5)import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6)zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.
3. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 i 2 ustawy:
1. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:
1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
2. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną.
Wskazać także należy, że zgodnie z art. 5 ustawy:
Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust.1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1-2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.
Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy o podatku akcyzowym:
Zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,
Zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy:
Obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości, przy czym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378, 1383 i 2370) ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.
W myśl art. 24 ust. 1 ustawy:
W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
1)upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę – w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie –upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument – w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3)nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.
Na podstawie art. 24 ust. 3 ustawy:
Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Zgodnie z art. 88 ust. 2 ustawy:
Podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej ilość, wyrażona w megawatogodzinach (MWh).
Na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz.1178 ze zm.):
1.Zwalnia się od akcyzy zużycie energii przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.
2.W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz. U. z 2022 poz. 1378 ze zm.; zwana dalej „ustawą o OZE”):
Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.
Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną i jej zużycie na zasadach określonych w art. 9 ust. 1 w zw. z art. 11 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą.
Natomiast czynnością podlegającą opodatkowaniu nie jest wytwarzanie energii elektrycznej, jak i sprzedaż energii elektrycznej (niezużytej nadwyżki wytworzonej energii elektrycznej) podmiotowi posiadającemu koncesję w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne, przez podmiot który koncesji nie posiada.
Przedmiot opodatkowania akcyzą w przypadku energii elektrycznej został uregulowany w sposób szczególny poprzez wprowadzenie definicji nabywcy końcowego - podmiotu nabywającego energię elektryczną, nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne.
Zatem zgodnie z powyższą definicją wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu przez podmiot posiadający koncesję jak i przez podmiot, który koncesji nie posiada ale wydawaną energię elektryczną wyprodukował.
Równocześnie opodatkowaniu podlega także konsumpcja - zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który koncesji nie posiada, ale zużywa wytworzoną przez siebie energię elektryczną.
Dokonanie czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie energii elektrycznej powoduje, że podmiot dokonujący tych czynności staje się podatnikiem zobowiązanym co do zasady do złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty podatku akcyzowego z możliwością ewentualnego zastosowania zwolnień (uzależnionych od okoliczności faktycznych i wynikających z ustanowionych przez prawodawcę przepisów).
Równocześnie dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą w zakresie energii elektrycznej, co do zasady wiąże się także z obowiązkiem rejestracji na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy.
Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego zamierza Pan wytwarzać energię eklektyczną w 4 instalacjach fotowoltaicznych. Część wytworzonej energii elektrycznej (z 3 instalacji) będzie Pan sprzedawał najemcom lokali, a zużycie tej energii elektrycznej przez najemców będzie Pan rozliczał w odrębnej pozycji na fakturze VAT (stawka 23% w 2023 r.) według faktycznego zużycia w ramach zawartych umów najmu. Pozostałą część wytworzonej energii elektrycznej (z 1 instalacji) będzie Pan zużywał wyłącznie do wspomagania zasilania pomieszczeń wspólnych oraz urządzeń niezbędnych do funkcjonowania budynku, czyli dla Pana potrzeb własnych (energia elektryczna nie będzie sprzedawana). Nadwyżkę wyprodukowanej energii elektrycznej będzie Pan przekazywał (przesyłał) do sieci elektroenergetycznej.
Pana wątpliwości dotyczą kwestii:
-czy z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, najemcom lokali, będzie Pan podatnikiem podatku akcyzowego zobowiązanym do rejestracji w CRPA i składania deklaracji podatku akcyzowego;
-czy będzie Pan podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej w częściach wspólnych tj. energii elektrycznej nie będącej przedmiotem sprzedaży tylko zużytej na użytek własny;
-co będzie podstawą opodatkowania podatkiem akcyzowym, czy cała ilość wyprodukowanej energii z instalacji fotowoltaicznej, czy tylko część energii wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej wspomagająca zasilanie wynajmowanych pomieszczeń, czy tylko energia wyprodukowana z instalacji fotowoltaicznej zużyta do własnych celów.
Jak wskazano na wstępie czynnością podlegającą opodatkowaniu jest sprzedaż energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji (art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy) oraz zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy).
Wyjaśnić należy, że obowiązek podatkowy w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu (art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy).
Jednocześnie wydanie to jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną (art. 11 ust. 2 ustawy).
Jak wskazał Pan we wniosku, zużycie energii elektrycznej przez najemców po uruchomieniu instalacji fotowoltaicznej będzie rozliczane w odrębnej pozycji na fakturze VAT (stawka 23% w 2023 r.) według faktycznego zużycia w ramach zawartych umów najmu. Skoro zatem zużycie przez najemców energii elektrycznej będzie udokumentowane fakturą VAT z odrębną pozycją z której będzie wynikać należność za sprzedaną energię elektryczną, wówczas dokonywał będzie Pan czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą – sprzedaży, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy w związku z art. 11 ust. 2 ustawy.
Tym samym, stanie się Pan podatnikiem, na którym będzie ciążył obowiązek obliczenia i zapłaty akcyzy, wynikający z art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy, w zakresie sprzedaży energii elektrycznej, którą będzie Pan wytwarzał w instalacji fotowoltaicznej i sprzedawał najemcom, dokumentując tą sprzedaż fakturą VAT.
Skoro zatem względem powyższego będzie Pan dokonywał czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą – sprzedaży energii elektrycznej, przed dniem dokonania pierwszej takiej czynności powinien Pan, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy, dokonać zgłoszenia rejestracyjnego. W związku ze sprzedażą energii elektrycznej najemcom nie znajdzie zastosowanie wyłączenie o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy. Wyłączenie to bowiem dotyczy podmiotów, które produkują energię elektryczną w instalacjach nieprzekraczających 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, tj. nie będzie przedmiotem sprzedaży – czynności podlegających opodatkowaniu o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Podsumowując, z tytułu sprzedaży energii elektrycznej najemcom będzie Pan podatnikiem i będzie ciążył na Panu obowiązek rejestracji w CRPA oraz obowiązek składania deklaracji podatkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.
Odmienna sytuacja dotyczy energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, którą będzie Pan zużywał na własne potrzeby (zużytej do wspomagania zasilania pomieszczeń wspólnych oraz urządzeń niezbędnych do funkcjonowania budynku i która nie będzie przedmiotem sprzedaży (co wynika z opisu sprawy i zostało uwarunkowane w treści pytania nr 2).
Od energii elektrycznej, którą Pan wytworzy i zużyje na własne potrzeby (nie będzie przedmiotem sprzedaży), będzie Pan mógł skorzystać ze zwolnienia określonego w § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień. W myśl tego przepisu, energia elektryczna, która została wytworzona, a następnie zużyta przez podmiot, który ją wytworzył tj. nie jest przykładowo przedmiotem dalszej sprzedaży, podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.
Z racji na sposób wytwarzania energii elektrycznej nie znajdzie w sprawie zastosowania warunek określony w § 5 ust. 2 rozporządzenia.
Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznać tym samym należy z prawidłowe.
Odnosząc się do Pana wątpliwości w zakresie pytania nr 3 wskazać należy, że co do zasady określenie podstawy opodatkowania służy określeniu wysokości podatku akcyzowego należnego z tytuły dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Niemniej właściwe określenie ilości wyrobów akcyzowych w danej jednostce miary służy także innym celom (m.in. celom ewidencyjnym, co nie jest przedmiotem Pana wątpliwości w treści sformułowanych pytań).
Podstawę opodatkowania energii elektrycznej stanowi jej ilość wyrażona w megawatogodzinach (MWh).
Jak wyjaśniono w zakresie pytania nr 1 i 2, dokonując sprzedaży energii elektrycznej wytwarzanej w instalacjach fotowoltaicznych najemcom oraz dokonując jej zużycia na własne potrzeby, dokonuje Pan czynności podlegających opodatkowaniu, stając się podatnikiem podatku akcyzowego. Możliwość skorzystania ze zwolnienia w oparciu o § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień w zakresie energii elektrycznej zużywanej na własne potrzeby (niebędącej przedmiotem sprzedaży) nie powoduje wyłączenia z posiadania statusu podatnika (aby doszło do zwolnienia musi zaistnieć co do zasady czynność podlegająca opodatkowaniu).
Zarówno zatem w zakresie sprzedanej energii elektrycznej najemcom jak i w zakresie zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne, objętej zwolnieniem, niezbędne jest określenie właściwej podstawy opodatkowania, tj. właściwe określenie ilości energii elektrycznej od której należny będzie podatek z tytułu sprzedaży najemcom i jak i właściwe określenie ilości energii elektrycznej, która będzie objęta zwolnieniem.
Nie można zatem zgodzić w całości z Pana stanowiskiem w zakresie Pytania nr 3. Fakt, że nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne, wobec której będzie mogło znaleźć zastosowanie zwolnienie, nie będzie bowiem wykluczał potrzeby określania właściwej podstawy opodatkowania (ilości w MWh) energii elektrycznej, która będzie objęta zwolnieniem.
Tym samym oceniając Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3, całościowo należy uznać je za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 259.; dalej jako: „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.