Zaznaczyć należy, iż Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, bowiem produkcja realizowana jest w mikroinstalacji o mocy wytwórczej do 1 MW.

Wnioskodawca korzysta w ramach umowy najmu nieruchomości z instalacji fotowoltaicznej, która stanowi środek trwały spółki ... SA.

Instalacja produkująca energię elektryczną posadowiona jest na nieruchomości użytkowanej przez Spółkę. W części powierzchnie biurowe, magazyny, place postojowe użytkowane są przez najemców, jednakże najem nie stanowi przedmiotu działalności Spółki, wpisanego do KRS.

Powyższe powoduje, że:

Spółka otrzymuje od spółek obrotu energią elektryczną faktury z naliczonym podatkiem akcyzowym, w których uwzględniane są zgodnie z zasadami net-meteringu upusty ilościowe, wynikające z proporcji 1:0,8 wyprodukowanej energii.

Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego.

W uzupełnieniu z 16 maja 2023 r., odpowiadając na pytania Organu, Wnioskodawca stwierdził, że:

1.Spółka zawarła z ... SA jedną umowę najmu nieruchomości, na której posadowiona jest instalacja fotowoltaiczna.

2.W związku z produkcją energii elektrycznej w instalacji fotowoltaicznej posadowionej na wynajmowanej od ... SA nieruchomości, stroną umowy ze spółką obrotu energią jest Spółka.

Pytania

Stan faktyczny i przyszły

Stan przyszły

Państwa stanowisko w sprawie

1.Spółka będąca prosumentem energii elektrycznej z mikroinstalacji o mocy do 1 MW nie jest zobowiązana do rejestracji w CRPA i do zapłaty akcyzy, jeżeli w ramach umowy najmu najemca ponosi miesięczną opłatę za korzystanie z czynnej instalacji elektrycznej, która jest liczona w oparciu o wskazania licznika poboru wg ustalonej stawki wartościowej za kWh i wykazywana jako odrębna pozycja na fakturze z tytułu usługi najmu.

Analizując przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny należy zwrócić uwagę na fakt, iż Spółka zdecydowała się na założenie instalacji fotowoltaicznej o mocy do 1 MW w celu produkcji i zużycia energii elektrycznej.

W tym zakresie mają zastosowanie regulacje wynikające z :

Zwolnienie, o którym mowa w § 5 ust. 1 i 2 Rozporządzenia MFFiPR ma ścisły związek z przepisami art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a i b w związku z art. 16 ust. 7a Ustawy AKC, które odnoszą się do podmiotowego wyłączenia z obowiązku rejestracji w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych (CRPA). Należy bowiem zauważyć, iż art. 16 ust. 7a, zarówno w brzmieniu do 31.12.2022 r., jak i od 01.01.2023 r. wyłącza obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego przez podmioty produkujące energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z powyższymi przepisami podmiot, który zużył energię elektryczną wyprodukowaną z instalacji fotowoltaicznych o mocy nieprzekraczającej 1 MW wyłączony jest z obowiązku rejestracji w CRPA oraz zapłaty podatku akcyzowego. Ma to również związek z przepisami odnoszącymi się do obowiązku składania deklaracji podatkowych, a mianowicie:

-     art. 24 ust. 1 pkt 3 w związku z ust. 3 Ustawy AKC, który stanowi, że w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6. Natomiast przepis ten nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Należy zwrócić uwagę, iż w przypadku produkcji energii elektrycznej z energii słonecznej nie ma zastosowania warunek zapłaty akcyzy od wyrobów wykorzystywanych do produkcji energii. Powyższe sprowadza się do wniosku, iż spełnienie przez podatnika warunku produkcji energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznej o mocy nieprzekraczającej 1 MW i zużycie energii przez ten podmiot, skutkuje wyłączeniem obowiązku rejestracji w CRPA oraz zapłaty podatku akcyzowego. Wobec spełnienia przez Wnioskodawcę pierwszego z warunków istotne jest zweryfikowanie uwarunkowań wykorzystania wyprodukowanej energii. Spółka, co do zasady, zainstalowała fotowoltaikę, aby zrealizować własne cele gospodarcze związane z pokryciem swojego zapotrzebowania na energię i wykorzystania nadwyżek energii zgodnie z zasadami net-meteringu. Instalacja jest posadowiona na nieruchomości użytkowanej przez Spółkę i jedynie w części pomieszczenia biurowe są wynajmowane. Zdaniem Wnioskodawcy, niezależnie od sposobu obciążenia najemcy kosztami zużytej energii, tj. jako:

koszty te stanowią element kalkulacyjny czynszu najmu, co potwierdza kwalifikację, iż całość wyprodukowanej energii elektrycznej uznać należy jako zużytą przez Spółkę.

Ponadto przepisy w tym zakresie nie wprowadzają ograniczenia, aby to zużycie odnosiło się do zużycia na potrzeby własne. Istotny w tym względzie jest przecież cel gospodarczy transakcji, którym z pewnością nie jest sprzedaż energii elektrycznej przez Wnioskodawcę, lecz poniesienie przez najemcę kosztu energii elektrycznej zużytej w wynajmowanej nieruchomości.

Ponadto odrębność sposobu kalkulacji tego kosztu wynika wyłącznie z trudności w określeniu ilości energii elektrycznej pobranej przez najemcę, która nie powinna decydować o prawie Wnioskodawcy do skorzystania z preferencji jaką jest między innymi zwolnienie z akcyzy.

Niniejsze podejście potwierdza przykładowa interpretacja sygn. 0111-KDIB3-3.4013.144. 2022.3.JS z dnia 05.01.2023 r., zgodnie z którą cyt: „Za sprzedaż energii elektrycznej jako czynności podlegającej opodatkowaniu nie można uznać obciążania najemców kosztami zużytej przez nich energii w ramach umowy najmu całości lub części nieruchomości. Najemcy lokalu nie można przypisać również statusu nabywcy końcowego, ponieważ podmiot ten nie nabywa energii elektrycznej, lecz w ramach zawartej umowy najmu ponosi koszty zużytej energii elektrycznej w wynajętej nieruchomości”.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia z akcyzy od energii elektrycznej, gdy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym najemcy obciążani są kosztami energii elektrycznej. Jednocześnie Spółka nie podlega w tym zakresie obowiązkom rejestracyjnym dot. CRPA.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, ściśle względem sformułowanych pytań, jest w zakresie pytania nr 3 prawidłowe, a w zakresie pytań nr 1-2 nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 143, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Jak wskazano w art. 2 ust. 1 pkt 5a ustawy:

Użyte w ustawie określenie Centralny Rejestr Podmiotów Akcyzowych oznacza rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 1a.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy:

a)spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b)towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

c)giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d)spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

W art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy wskazano, że:

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2)sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię,

3)zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2,

4)zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię,

5)import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

6)zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej –Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

W myśl art. 5 ustawy:

Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1-5, art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1-2, są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,

3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

W art. 11 ust. 2 ustawy wskazano, że:

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą […].

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy:

Zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy:

Obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości, przy czym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 1378, 1383 i 2370) ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Przepis art. 24 ust. 3 ustawy wskazuje, że:

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r., poz. 1178, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy” lub „rozporządzenie”):

1.Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.

2.W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1378, ze zm.; dalej jako: „ustawa o OZE”):

Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, pociągającą za sobą obowiązek zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy. Przy czym przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu należy wypełnić obowiązek rejestracji w CRPA.

Podkreślić należy, że obowiązek podatkowy w przypadku energii elektrycznej powstaje m.in. w momencie jej sprzedaży nabywcy końcowemu (konsumentowi), przy czym, co wynika z art. 11 ust. 2 ustawy, jest to związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną. Podstawę do obliczenia należnego podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii na terytorium kraju stanowi ilość energii fizycznie wydanej danemu klientowi, wyrażoną w MWh, w danym okresie rozliczeniowym i – co ważne w kontekście Państwa argumentacji – co do zasady powinno odbywać się w oparciu o urządzenia pomiarowo-rozliczeniowe, ale ustawodawca dopuszcza także stosowanie metod szacunkowych.

Zgodnie z definicją nabywcy końcowego, wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu, w tym przez podmiot posiadający koncesję, jak i przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię. Dla opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, co do zasady, nie ma zatem znaczenia status podmiotu sprzedającego. Dla uznania, że dojdzie do sprzedaży energii elektrycznej istotne jest to, aby doszło do wydania energii elektrycznej, a sprzedawca wystawił fakturę lub inny dokument, z którego wynika należność za sprzedaną (wydaną) energię elektryczną.

Opodatkowaniu akcyzą podlega także zużycie energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji, który tę energię wyprodukował.

Z kolei opodatkowaniu akcyzą nie podlega samo wytwarzanie energii elektrycznej, energia elektryczna, która jest przedmiotem obrotu pomiędzy podmiotami posiadającymi koncesję, sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję przez podmiot, który tę energię elektryczną wyprodukował, i który sam takiej koncesji nie posiada, jak i wprowadzenie do sieci przez ten podmiot nadwyżek nieskonsumowanej energii elektrycznej w celu jej zmagazynowania.

Opodatkowaniu, zgodnie z zasadą jednofazowości, nie podlega także energia elektryczna nabyta przez nabywcę końcowego (nabyta od podmiotu posiadającego koncesję), która została odsprzedana (refakturowana) innemu podmiotowi.

Podsumowując – obrót energią elektryczną podlega co do zasady opodatkowaniu akcyzą, a ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy (w zw. z art. 11 ustawy) wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, skutkującą obowiązkiem zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24 ustawy i wcześniejszym obowiązkiem dokonania rejestracji w CRPA.

Przy czym istnieje również możliwość zastosowania zwolnień od podatku (uzależnionych od okoliczności faktycznych i wynikających z ustanowionych przez prawodawcę przepisów), jak i wyłączenia z obowiązku rejestracji w CRPA.

W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że Spółka zawarła z ... SA jedną umowę najmu nieruchomości, na której posadowiona jest instalacja fotowoltaiczna. W związku z produkcją energii elektrycznej w instalacji fotowoltaicznej posadowionej na wynajmowanej nieruchomości, stroną umowy ze spółką obrotu energią jest Wnioskodawca. Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, bowiem produkcja realizowana jest w mikroinstalacji o mocy wytwórczej do 1 MW. Spółka nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego.

W części nieruchomości – wynajętej przez Wnioskodawcę od ... SA – powierzchnie biurowe, magazyny, place postojowe użytkowane są przez dalszych najemców, jednakże najem nie stanowi przedmiotu działalności Spółki, wpisanego do KRS.

Spółka zużywa wyprodukowaną energię elektryczną na potrzeby własne i najemców, a nadwyżki energii odprowadza do sieci spółki obrotu energią elektryczną. Nabywana od dostawcy energia służy zaspokojeniu potrzeb własnych i najemców.

Najemcy, którzy mają zamontowane klimatyzatory i posiadają podliczniki, obciążani są z tytułu zużycia energii elektrycznej w oparciu o faktury wystawione przez dostawców mediów. Najemcy, którzy mają zamontowane podliczniki w magazynach towarów rozliczają się z dostawcami energii elektrycznej na podstawie otrzymywanych faktur. Część umów najmu pomieszczeń biurowych zawiera regulacje, iż Spółka jako wynajmujący opłaca energię elektryczną. W części umów pomieszczeń biurowych, których dotyczą podliczniki, wprowadzono zapisy, iż najemca ponosi opłatę za korzystanie z czynnej instalacji elektrycznej, która jest liczona w oparciu o wskazania licznika poboru w stawce 1 zł netto za 1kWh co miesiąc. Spółka rozważa możliwość ujednolicenia zapisów umów najmu poprzez wprowadzenie zasady, iż koszt energii elektrycznej wliczony jest w stawkę czynszu.

Państwa wątpliwości dotyczą:

-obowiązku Spółki (w stanie przyszłym) – jako prosumenta energii elektrycznej z mikroinstalacji o mocy do 1 MW – dokoniania rejestracji w CRPA i zapłaty akcyzy, jeżeli nastąpi ujednolicenie zapisów polegające na tym, że koszty energii elektrycznej wliczone będą w stawkę czynszu wynajmowanych powierzchni biurowych i wykazywane jako jedna pozycja na fakturze z tytułu usługi najmu (pytanie nr 3);

-obowiązku Spółki (w stanie faktycznym i przyszłym) – jako prosumenta energii elektrycznej z mikroinstalacji o mocy do 1 MW – dokonania rejestracji w CRPA i zapłaty akcyzy, jeżeli w ramach umowy najmu najemca ponosi miesięczną opłatę za korzystanie z czynnej instalacji elektrycznej, która jest liczona w oparciu o wskazania licznika poboru wg ustalonej stawki wartościowej za kWh i wykazywana jako odrębna pozycja na fakturze z tytułu usługi najmu (pytanie nr 1 i 2).

Podstawowe znaczenie dla rozstrzygnięcia Państwa wątpliwości w zakresie obowiązku rejestracji w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych oraz zapłaty akcyzy, w związku ze świadczeniem usług najmu na rzecz najemców, jest ustalenie czy dochodzi do sprzedaży energii elektrycznej jako czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Zauważyć w pierwszej kolejności należy, że Spółka wynajęła (od ... SA) na potrzeby własne, w ramach jednej umowy, nieruchomość wraz z posadowioną na niej instalacją fotowoltaiczną. Tym samym produkując energię elektryczną z tej instalacji to Wnioskodawca jest stroną umowy ze spółką obrotu energią. Spółka jest zarazem podmiotem wynajmującym części nieruchomości (wynajętej wcześniej od ... SA) innym podmiotom.

W przedstawionych we wniosku okolicznościach, wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej energia elektryczna jest wykorzystywana do zaopatrzenia pomieszczeń użytkowanych przez Spółkę, a także wynajmowanych innym podmiotom. W zakresie Państwa pytania nr 3, faktura przedstawiana najemcom nie będzie zawierała wyodrębnionego kosztu zużytej energii (koszty energii elektrycznej będą ujęte w stawce czynszu wynajmowanych powierzchni biurowych, wykazywanej w jednej pozycji na fakturze z tytułu najmu). Zatem wówczas po stronie Spółki (jako wynajmującego) nie dojdzie do czynności sprzedaży energii elektrycznej pochodzącej z instalacji fotowoltaicznej, jako czynności podlegającej opodatkowaniu. Skoro bowiem z wystawionej faktury nie będzie wynikała konieczność zapłaty należności za sprzedaną przez Wnioskodawcę energię elektryczną, to wówczas nie będą spełnione przesłanki, aby uznać, że doszło do sprzedaży energii elektrycznej najemcom. Nie zaistnieje więc czynność, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2, w zw. z art. 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą w tym przypadku będzie, zdaniem Organu, zużycie przez Spółkę energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej, ponieważ energia ta nie jest przedmiotem sprzedaży, lecz jest zużywana przez Spółkę w tym w ramach prowadzonej działalności, polegającej na wynajmie nieruchomości. W tym wypadku brak wpisu w KRS najmu jako przedmiotu działalności Wnioskodawcy, nie wyklucza możliwości faktycznego wykonywania przez Spółkę działalności gospodarczej w tym zakresie.

Należy więc zauważyć, że zużycie, w tym w ramach opisanej działalności polegającej na wynajmie nieruchomości, energii elektrycznej przez Wnioskodawcę – nieposiadającego koncesji w rozumieniu Prawa energetycznego (stanowiące czynność opodatkowaną na mocy art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy) – wyprodukowanej przez niego w instalacji fotowoltaicznej o mocy wytwórczej do 1 MW, może korzystać ze zwolnienia od akcyzy na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy. W przypadku zatem zastosowania przez Wnioskodawcę rozwiązania polegającego na fakturowaniu wyłącznie usługi najmu nieruchomości bez wyodrębniania sprzedaży energii elektrycznej, nie będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty podatku akcyzowego od wyprodukowanej i zużytej energii elektrycznej

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie obowiązku rejestracji w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych (CRPA) należy wskazać, że co do zasady – zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy – zgłoszenia rejestracyjnego powinny dokonać podmioty prowadzące działalność gospodarczą, które zamierzają wykonywać czynności opodatkowane akcyzą. Z obowiązku rejestracji w CRPA, zgodnie z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, wyłączone są natomiast m.in. podmioty produkujące energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Jednocześnie dla obowiązku rejestracji w CRPA nie ma znaczenia fakt, że część niewykorzystanej energii jest odprowadzana do sieci, ponieważ nie jest to czynność opodatkowana.

W sprawie objętej wnioskiem są Państwo – jako wytwórca energii – stroną umów ze spółką obrotu energią. Jak zostało powyżej wskazane, wytworzona energia elektryczna będzie zużywana na Państwa potrzeby własne (w tym w ramach działalności polegającej na wynajmie nieruchomości, gdy koszty energii elektrycznej pochodzącej z instalacji fotowoltaicznych, a następnie zużytej przez najemców, będą wliczone w stawkę czynszu i wykazywane jako jedna pozycja na fakturze), a tym samym Spółka będzie wykonywać czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy. Z uwagi jednak na fakt, że moc instalacji fotowoltaicznych nie przekracza 1 MW (zgodnie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego), na podstawie art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, nie będą Państwo zobowiązani do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego w związku z zużyciem energii elektrycznej.

Reasumując – w sytuacji, gdy Spółka wynajmuje powierzchnie biurowe, a koszty energii elektrycznej zużywanej w tych pomieszczeniach będą ujęte w kwocie czynszu płaconego przez najemcę, wykazanej w jednej pozycji na fakturze, nie będziecie Państwo zobowiązani do rejestracji w CRPA oraz do zapłaty akcyzy w związku z zużyciem energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej.

Tym samym Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do pytań nr 1 i 2, w związku z informacją zawartą w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku rejestracji w CRPA i zapłaty akcyzy w sytuacji, gdy najemca ponosi miesięczną opłatę za korzystanie z instalacji elektrycznej, wykazywaną jako odrębna pozycja na fakturze z tytułu usługi najmu.

Należy więc zauważyć, że korzystanie z instalacji elektrycznej nie stanowi, na gruncie przepisów ustawy o podatku akcyzowym, przedmiotu opodatkowania. W tym zakresie w art. 9 ustawy nie zostały zawarte jakiekolwiek uregulowania. Przy tym Wnioskodawca (nie posiadający stosownej koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej) będzie produkował, w instalacji fotowoltaicznej o mocy nieprzekraczającej 1 MW, energię elektryczną, którą będzie następnie zużywał w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Co do zasady, w sytuacji opisanej we wniosku, zużycie energii elektrycznej stanowi czynność opodatkowaną na mocy art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy. Równocześnie, na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia, zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej, którą wyprodukował, korzysta ze zwolnienia od akcyzy. Należy przy tym pamiętać, że to zwolnienie od akcyzy wynika z zużycia energii elektrycznej przez Spółkę w związku z prowadzoną działalnością, a nie z faktu sprzedaży tej energii elektrycznej.

Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym różne sposoby rozliczania zużycia energii elektrycznej przez najemców. Z kolei w stanowisku własnym w sprawie Spółka podała, że najemcy będą obciążani kosztami zużycia energii elektrycznej, określonymi jako opłata za korzystanie z czynnej instalacji elektrycznej, która jest liczona w oparciu o wskazania licznika poboru. Oznacza to, że w takim przypadku rozliczenie z najemcą kosztów zużycia energii elektrycznej, choć zostało określone jako opłata dotycząca korzystania z czynnej instalacji elektrycznej, w istocie jest opłatą za sprzedaż energii elektrycznej najemcy.

W przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju obowiązek podatkowy powstaje z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu (art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy). W tym wypadku to najemcy posiadają status nabywcy końcowego. Jednocześnie wydanie energii elektrycznej jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną energię elektryczną (art. 11 ust. 2 ustawy).

Zauważyć należy, że opłata opisana przez Wnioskodawcę jest liczona w oparciu o wskazania licznika poboru energii z zastosowaniem ustalonej stawki, a na fakturze jest wyodrębniana jako osobna pozycja. Skoro zatem opłata za zużycie przez najemców energii elektrycznej jest/będzie udokumentowana odrębną pozycją na fakturze, a przy tym wynika/będzie wynikać z ilości pobranej energii przez najemcę, wówczas w zakresie energii elektrycznej wytwarzanej w instalacjach fotowoltaicznych dokonują/dokonywać będą Państwo czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą – sprzedaży, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy. W związku z wydaniem tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu jest/będzie wystawiana faktura, stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy.

W tym wypadku nie znajdzie zastosowania zwolnienie energii elektrycznej, wynikające z § 5 rozporządzania. Bowiem zużycia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji do 1 MW nie dokona wytwórca tej energii (Spółka), lecz najemcy.

W konsekwencji, skoro z uwagi na powyższe dokonują/będą dokonywać Państwo czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą (sprzedaży energii elektrycznej najemcom), więc przed dniem dokonania pierwszej takiej czynności powinni Państwo, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy, dokonać zgłoszenia rejestracyjnego w CRPA. W związku ze sprzedażą energii elektrycznej najemcom nie znajdzie zastosowania wyłączenie z obowiązku rejestracji, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy. Wyłączenie to bowiem dotyczy podmiotów produkujących, w instalacjach nieprzekraczających 1 MW, energię elektryczną, która jest zużywana przez te podmioty, tj. nie będzie przedmiotem sprzedaży, czyli czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;

-zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonującą w obrocie prawnym interpretację indywidualną, Organ pragnie zauważyć, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i odnosi się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjującym tę sprawę wniosku. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-     Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-     Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-     Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 259; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.