1. W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, z wyłączeniem przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;

2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;

3) pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:

a) wyprodukowanego na terytorium kraju,

b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.

Stosownie do art. 100 ust. 1a ustawy o podatku akcyzowym, który wszedł w życie z dniem 1 lipca 2021 r. (na podstawie ustawy z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw - Dz.U. z 2021 r., poz. 694):

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1) dokonanie w pojeździe samochodowym, innym niż samochód osobowy, zarejestrowanym na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy;

2) nabycie lub posiadanie samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał wcześniejszej czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b albo ust. 2, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

W myśl art. 104 ust. 6b ustawy:

Podstawą opodatkowania z tytułu dokonania czynności lub wystąpienia stanów faktycznych, o których mowa w art. 100 ust. 1a, jest średnia wartość rynkowa samochodu osobowego na rynku krajowym, pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

Jak wynika z art. 104 ust. 8 ustawy:

Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności lub stanów faktycznych, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3, ust. 1a oraz 2, bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.

Zgodnie z art. 104 ust. 11 ustawy:

Średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym w dniu powstania obowiązku podatkowego średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co samochód osobowy odpowiednio:

1) nabyty na terytorium kraju;

2) nabyty wewnątrzwspólnotowo;

3) nabyty lub posiadany w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 1a pkt 2;

4) powstały w wyniku dokonania w pojeździe samochodowym, innym niż samochód osobowy, zarejestrowanym na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego (z którym Organ jest związany) wynika, że planuje Pan dokonanie przebudowy samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5t, wraz ze zmianą jego przeznaczenia z samochodu ciężarowego na samochód specjalny kempingowy.

Z zadanego pytania wynika, że Pana wątpliwości dotyczą w istocie określenia podstawy opodatkowania akcyzą samochodu osobowego tytułu dokonania zmian konstrukcyjnych (tj. z tytułu czynności, o której mowa w art. 100 ust. 1a ustawy, którą wskazał Pan we wniosku).

Wskazać należy, że wraz z 1 lipca 2021 r. wszedł w życie przepis art. 100 ust. 1a ustawy o podatku akcyzowym, który wprowadził konieczność zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji dokonania w pojeździe samochodowym, innym niż samochód osobowy, zarejestrowanym na terytorium kraju, zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w opisanej we wniosku sytuacji powstanie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym z tytułu przebudowy samochodu ciężarowego zmieniającej jego przeznaczenie na samochód specjalny kempingowy, który na gruncie ustawy akcyzowej jest samochodem osobowym.

Zgodnie z powyżej wskazanymi przepisami, podstawą opodatkowania z tytułu dokonania przebudowy samochodu innego niż samochód osobowy, zmieniających rodzaj pojazdu na samochód osobowy jest średnia wartość rynkowa powstałego samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.

Natomiast średnią wartością rynkową w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym jest wartość ustalana, zgodnie z art. 104 ust. 6b w zw. z ust. 11 ustawy, na podstawie notowanej na rynku krajowym w dniu powstania obowiązku podatkowego średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej marki, tego samego modelu, rocznika oraz - jeżeli jest to możliwe do ustalenia - z tym samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co samochód osobowy powstały w wyniku dokonania w pojeździe samochodowym, innym niż samochód osobowy, zarejestrowanym na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, zmian konstrukcyjnych zmieniających rodzaj tego pojazdu na samochód osobowy.

Oznacza to, że podstawą do obliczenia należnej akcyzy w związku ze zmianą przeznaczenia pojazdu będzie powyżej wskazana średnia wartość rynkowa powstałego pojazdu pomniejszona o kwotę podatku VAT oraz o kwotę akcyzy, a nie kwota zakupu samochodu bazy powiększona o wartość faktur za zakup materiałów użytych do wykonania zabudowy i usługi firmy, która tą zabudowę wykonała.

Istotą przepisów regulujących ustalanie wysokości średniej wartości rynkowej na potrzeby określenia podstawy opodatkowania jest ustalanie wartości jak najbardziej zbliżonej do wartości danych samochodów występującej na rynku z uwzględnieniem marki, modelu, rocznika, wyposażenia, stanu technicznego.

Ustalając wysokość średniej wartości rynkowej powstałego samochodu osobowego winien Pan wziąć pod uwagę ww. elementy.

Stwierdzić zatem należy, że ustalając wartość powstałego samochodu na potrzeby określenia podstawy opodatkowania akcyzą z tytułu czynności o której mowa w art. 100 ust. 1a ustawy winien Pan wziąć pod uwagę zbliżone samochody osobowe, które spełniać będą kryteria co do tożsamości marki, modelu, rocznika oraz - jeżeli to jest możliwe - do ustalenia wyposażenia i stanu technicznego, w stosunku do powstałego samochodu osobowego.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie zadanego we wniosku pytania należy uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić również należy, że wskazana przez Pana podstawa opodatkowania powstałego samochodu osobowego specjalnego kempingowego będzie następnie podlegała ocenie przez właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego i w Pana interesie jest posiadanie dowodów, które będą potwierdzały ten fakt.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku - zadanego pytania Wnioskodawcy, tj. określenia podstawy opodatkowania akcyzą samochodu osobowego tytułu dokonania zmian konstrukcyjnych (tj. z tytułu czynności, o której mowa w art. 100 ust. 1a ustawy) - w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem zawartym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Przedmiotem interpretacji nie była kwestia uznania przebudowanego pojazdu za samochód osobowy w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.