Jak stanowi art. 4 ustawy:

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy:

W art. 9 ust. 2 ustawy wskazane zostało, że:

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Na mocy art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r., poz. 2707; dalej jako: „ustawa zmieniająca”), do art. 24 ustawy dodano m.in. ust. 3 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r., który stanowi:

Z kolei art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r., nadanym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy zmieniającej, wskazuje, że:

Stosownie do art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 24e ust. 1a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r., nadanym przez art. 1 pkt 9 lit. a ustawy zmieniającej:

Na mocy art. 1 pkt 9 lit. b ustawy zmieniającej, do art. 24e ustawy dodano ust. 1b w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r., który w stanowi:

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 26 ust. 1 ustawy:

Zauważyć należy, że zgodnie z delegacją wynikającą z art. 31 ust. 6, art. 39 ust. 1 pkt 2 i 3 i art. 113 ust. 1 ustawy, ustawodawca wprowadził szereg zwolnień od akcyzy, w tym zwolnienia dotyczące energii elektrycznej.

W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r., poz. 1178, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy” lub „rozporządzenie”), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:

Natomiast na mocy § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy (Dz.U. z 2022 r., poz. 2851; dalej jako: „rozporządzenie zmieniające”), § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy otrzymał od 1 stycznia 2023 r. następujące brzmienie:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1378, ze zm.; dalej jako: „ustawa o OZE”):

Stosownie do art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Jak stanowi art. 138h ust. 2 pkt 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.):

Natomiast na mocy art. 1 pkt 28 lit. a ustawy zmieniającej, art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym otrzymał od 1 stycznia 2023 r. następujące brzmienie:

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że obrót energią elektryczną, w tym jej zużycie, na zasadach określonych w art. 9 ust. 1 w zw. z art. 11 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą. Ustawodawca w zakresie energii elektrycznej zawarł w art. 9 ust. 1 ustawy wyczerpujący katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą, skutkującą obowiązkiem złożenia odpowiedniej deklaracji podatkowej i zapłaty akcyzy przez podatnika, na zasadach wynikających z art. 24 ustawy, przy czym ustawodawca na podstawie ustawy jak i aktów wykonawczych przewidział również możliwość stosowania zwolnień w zakresie energii elektrycznej i wyłączeń z obowiązków deklaracyjnych w ściśle określonych okolicznościach faktycznych.

Równocześnie dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie energii elektrycznej co do zasady wiąże się z obowiązkiem rejestracji (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy). Niemniej w zakresie również tego obowiązku ustawodawca przewidział pewne wyłączenia.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego (z którym Organ jest związany) wynika, że A Spółka z o.o. świadczy usługi związane z dostarczaniem wody oraz odprowadzaniem ścieków na terenie Gminy X. W celu obniżenia zapotrzebowania na energię elektryczną z Krajowego Systemu Elektroenergetycznego, Spółka uruchomiła w (…) r. instalację fotowoltaiczną o mocy (…) kWp na terenie Pompowni Wody (…). Drugą w (…) r. o mocy (…) kWp na terenie Centralnej Oczyszczalni Ścieków w (…).

Energia produkowana w elektrowniach słonecznych w całości wykorzystywana jest na potrzeby własne. Ewentualna nadwyżka wyprodukowanej energii jest sprzedawana do operatora obsługującego.

Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - prawo energetyczne. Jednocześnie Spółka wskazuje, że od (…) r. wpisana jest do rejestru wytwórców energii w małej instalacji prowadzonego przez Urząd Regulacji Energetyki.

Operator obsługujący w tym przypadku B Sp. z o.o. posiada koncesje na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - prawo energetyczne udzieloną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Spółka od (…) r. jest podatnikiem podatku akcyzowego w związku z produkcją energii cieplnej z biogazu.

Jak wynika z opisu sprawy - zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej - są Państwo podatnikiem podatku akcyzowego w zakresie zużycia energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię, na którym ciąży obowiązek zapłaty podatku akcyzowego z tego tytułu. Jednakże wobec Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie wyłączenie z tego obowiązku przewidziane w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, który stanowi, że obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem, że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Warunek wskazany w tym przepisie nie znajdzie zastosowania w sytuacji Wnioskodawcy, ponieważ przy produkcji przez niego energii elektrycznej nie są wykorzystywane wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy (lecz energia promieniowania słonecznego).

W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że czynnością podlegającą opodatkowaniu nie jest wytwarzanie energii elektrycznej, jak i sprzedaż energii elektrycznej (niezużytej nadwyżki wytworzonej energii elektrycznej) podmiotowi posiadającemu koncesję w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne, przez podmiot który koncesji nie posiada. Opodatkowaniu akcyzą podlega zużycie energii elektrycznej przez podmiot, który tą energię wytwarza.

Ustawodawca przewidział jednak możliwość zwolnienia z opodatkowania akcyzą zużycia energii elektrycznej przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Jak wskazano na wstępie, dokonywanie czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie energii elektrycznej co do zasady wiąże się także z obowiązkiem złożenia odpowiedniej deklaracji jak i obowiązkiem rejestracji (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy). Przy czym w zakresie również tych obowiązków ustawodawca przewidział pewne wyłączenia.

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2022 r. w przypadku podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która była zużywana przez te podmioty, znajdowało zastosowanie wyłączenie z obowiązku rejestracji, wynikające z treści art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy. Równocześnie w tym stanie prawnym, pomimo możliwości zastosowania zwolnienia, podatnicy zużywający energię elektryczną wytwarzaną w generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1MW byli zobowiązani do złożenia deklaracji miesięcznej na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy lub deklaracji kwartalnej na podstawie art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 24e ust. 1a, o ile nie byli podatnikami z tytułu innych czynności, skutkujących obowiązkiem złożenia deklaracji miesięcznej.

Na skutek nowelizacji ustawy obowiązującej od 1 stycznia 2023 r., ustawodawca zmodyfikował treść m.in. art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, art. 24 poprzez dodanie m.in. ust. 3 jak i treść art. 24e, dodając do treści ustawy ust. 1b. Zmianie uległa także treść § 5 rozporządzenia ws. zwolnień.

Powyższe zmiany powieliły zasadniczo dotychczasowy zakres zwolnienia i wprowadziły szersze niż dotychczas wyłączenia m.in. z obowiązku rejestracji i obowiązku składania deklaracji dla podmiotów wytwarzających energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, z pewnymi zastrzeżeniami.

Obowiązek składania deklaracji podatkowych od zużytej energii elektrycznej wynika – co do zasady – z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Jednak od 1 stycznia 2023 r. obowiązuje art. 24 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym obowiązek wynikający z ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW. Natomiast art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy odnosi się do braku obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego przez podmioty produkujące energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty.

Z kolei obowiązek składania deklaracji kwartalnych wynika z art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem obowiązek ten dotyczy podatników dokonujących czynności w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy (z zastrzeżeniem o którym mowa w art. 24e ust. 1a ustawy). Jednak od 1 stycznia 2023 r. obowiązuje art. 24e ust. 1b ustawy, zgodnie z którym deklaracji kwartalnej nie składa podmiot, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

Przedstawione okoliczności stanu faktycznego pozwalają stwierdzić, że nie są Państwo podmiotem zobowiązanym do rejestracji w zakresie zużywanej energii elektrycznej, wytwarzanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW – znajduje zastosowanie wyłącznie na podstawie art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy.

Skoro nie ciąży na Państwu obowiązek rejestracji dla celów akcyzowych, z uwagi na wyłącznie wynikające z art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, to w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2023 r. nie są Państwo również zobowiązani do składania deklaracji kwartalnych AKC-4/H, o których mowa w art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy, w zakresie zużycia energii elektrycznej wytwarzanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.

W związku z powyższym, po zmianach od 01.01.2023 r., Spółka nie jest zobowiązana do dołączania załącznika H do deklaracji AKC-4. Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Przepisy art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym nakładają na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Z art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy wynika obowiązek prowadzenia ewidencji przez podatnika zużywającego energię elektryczną, który tę energię wyprodukował i nie posiada koncesji.

Ustawodawca przewidział jednak wyjątki również odnoszące się do obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Jak zostało wskazane w art. 138h ust. 2 przepisy ust. 1 (czyli również wyżej wskazanego ust. 1 pkt 2) nie mają zastosowania do podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy.

Skoro, co zostało wyżej wskazane, są Państwo podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy akcyzowej, nie są Państwo wobec tego zobowiązani do prowadzenia ewidencji ilościowej zużytej energii elektrycznej wytwarzanej z instalacji fotowoltaicznej.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie prowadzenia ewidencji ilościowej zużycia energii elektrycznej należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie odnośnie przedstawionych we wniosku pytań Wnioskodawcy, w odniesieniu do obowiązku składania deklaracji w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej z paneli fotowoltaicznych oraz ich ewidencji.

Kwestia obowiązku składania deklaracji akcyzowych odnośnie produkowanego i zużywanego biogazu nie jest kwestią niniejszego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.