Interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.97.2023.3.MS
Temat interpretacji
Możliwość zwolnienia z podatku akcyzowego zużycia energii elektrycznej oraz obowiązek sporządzania i składania deklaracji podatkowej AKC-4.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z (...) r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący możliwości zwolnienia z podatku akcyzowego zużycia energii elektrycznej oraz obowiązku sporządzania i składania deklaracji podatkowej AKC-4 wpłynął (...) r.
Wniosek uzupełnili Państwo pismem z (...) r. (data wpływu ... r.) oraz pismem z (...) r. (data wpływu ... r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (ostatecznie sprecyzowany po uzupełnieniu wniosku)
Wnioskodawca jest właścicielem dwóch niezależnych od siebie farm fotowoltaicznych położonych w różnych miejscowościach.
Pierwsza z nich składa się z generatorów o łącznej mocy 1,99 MW, a cała wyprodukowana przez te generatory energia elektryczna jest odsprzedawana odbiorcy posiadającemu koncesję na obrót energią elektryczną i nie jest wykorzystywana na potrzeby Spółki.
Druga z farm fotowoltaicznych składa się z generatorów o łącznej mocy 0,035 MW, zaś energia ta w całości zużywana jest na potrzeby własne w ramach działalności gospodarczej.
Spółka posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Spółka nie dokonuje innych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym w zakresie innym niż objęte niniejszym wnioskiem, z tytułu których ciąży obowiązek rejestracji i składania deklaracji.
W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:
Z generatorów o łącznej mocy 1,99 MW przeciętnie w każdym miesiącu produkuje się około 191,38 MW (w zależności od nasłonecznienia w danym miesiącu), z tego odsprzedawane jest na rzecz odbiorcy posiadającego koncesję na obrót energią elektroniczną około 189,541 MW, a pozostała część, tj. około 2 MW jest zużywana w procesie produkcji i do podtrzymywania procesów produkcyjnych i w związku z powyższym w tym zakresie Spółka korzysta ze zwolnienia z art. 30 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym.
1. Czy Spółka, w przypadku instalacji fotowoltaicznej o mocy 0,035 MW, będzie mogła skorzystać ze zwolnienia określonego w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, które zwalnia od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię?
2. Czy Spółka w przedstawionym stanie faktycznym zobowiązana jest do sporządzania i składania do organu podatkowego deklaracji podatkowej AKC-4?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane po uzupełnieniu wniosku)
W zakresie pytania nr 1 w ocenie Wnioskodawcy, pomimo iż łączna moc posiadanych przez niego, w różnych lokalizacjach, instalacji fotowoltaicznych przekracza moc 1 MW będzie on, uprawniony do korzystania ze zwolnienia z akcyzy określonego w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r., gdyż moc instalacji wykorzystywanej do wytworzenia energii elektrycznej na własne potrzeby nie przekracza 1 MW.
W zakresie pytania nr 2 Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie będzie zobowiązany do sporządzania i składania do organu podatkowego deklaracji podatkowej AKC-4.
Uzasadnienie
W przypadku pierwszej farmy fotowoltaicznej z generatorów o łącznej mocy 1,99 MW przeciętnie w każdym miesiącu produkuje się około 191,38 MW (w zależności od nasłonecznienia w danym miesiącu), z tego odsprzedawane jest na rzecz odbiorcy posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną około 189,541 MW, a pozostała część, tj. około 2 MW jest zużywana w procesie produkcji i do podtrzymywania procesów produkcyjnych.
W związku z powyższym sprzedaż odbiorcy posiadającemu koncesję na obrót energią elektryczną nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, gdyż nie spełnia przesłanek z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 143 ze zm.), nie następuje bowiem sprzedaż do nabywcy końcowego. Ponadto w myśl art. 30 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym zwolnione jest od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.
Dlatego też, w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany również do sporządzania i składania do organu podatkowego deklaracji podatkowej AKC-4, gdyż nie zostały spełnione przesłanki z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.
W przypadku drugiej z farm fotowoltaicznych moc jej generatorów łącznie wynosi 0,035 MW, zaś energia ta w całości zużywana jest na potrzeby własne Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej.
Na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178, z póżn. zm.):
„1. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.
2. W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości”.
Zwolnienie ujęte w § 5 rozporządzenia w sprawie zwolnień, uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania zwolnienia względem wytworzonej we własnym zakresie, a następnie zużytej energii elektrycznej, o ile łączna moc generatorów w których wytwarzana jest ta energia, nie będzie przekraczać 1 MW.
Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada dwie farmy fotowoltaiczne o mocy 1,99 MW oraz o mocy 0,035 MW. Obydwie farmy stanowią odrębne, niezależnie od siebie działające instalacje fotowoltaiczne (przyłączone są w różnych miejscowościach, niezależnie od siebie). Co prawda ich łączna moc przekracza 1 MW, jednakże Wnioskodawca zużywa jedynie energię elektryczną wyprodukowaną tylko w jednej z tych instalacji o mocy 0,035 MW. Pozostała energia produkowana jest na farmie z generatorów o łącznej mocy 1,99 MW. Przeciętnie w każdym miesiącu produkuje się około 191,38 MW (w zależności od nasłonecznienia w danym miesiącu), z tego odsprzedawane jest na rzecz odbiorcy posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną około 189,541 MW, a pozostała część, tj. około 2 MW jest zużywana w procesie produkcji i do podtrzymywania procesów produkcyjnych.
W niniejszym stanie faktycznym, nie ma zastosowania warunek wynikający z § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień, a poza tym, szczególnie istotne jest to, iż Wnioskodawca dokonuje wytworzenia, a następnie zużycia energii elektrycznej wyłącznie w jednej instalacji, której moc nie przekracza 1 MW.
Wnioskodawca uważa, iż w tychże okolicznościach łączna moc instalacji, w której dochodzi do wytworzenia, a następnie zużycia energii elektrycznej nie przekracza 1 MW, dlatego przysługuje mu możliwość do skorzystania ze zwolnienia w oparciu o § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.
Wnioskodawca uważa ponadto, że dla zastosowania zwolnienia z akcyzy nie jest istotna łączna moc używanych przez niego instalacji fotowoltaicznych, ale jedynie moc instalacji, wykorzystywanych do wytwarzania energii elektrycznej, którą następnie Wnioskodawca zużywa.
Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca nie będzie również zobowiązany do sporządzania i składania do organu podatkowego deklaracji podatkowej AKC-4, gdyż nie zostały spełnione przesłanki z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1, 5a, 19 i 21 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:
-wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;
-Centralny Rejestr Podmiotów Akcyzowych - rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 1a;
-nabywca końcowy - podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:
a)spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
b)towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),
c)giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
d)spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym;
-sprzedaż - czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.
W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 33, pod kodem 2716 00 00 wymieniono energię elektryczną.
Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy:
W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1)nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3)zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4)zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5)import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6)zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:
Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.
Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:
Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:
W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:
1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,
2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,
3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,
4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy:
Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym [...].
Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy:
Zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności.
Z kolei art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy wskazuje, że:
Obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości, przy czym w przypadku jednostki samorządu terytorialnego łączną moc generatorów produkujących energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 1378, 1383 i 2370) ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.
W myśl art. 24 ust. 1 i 3 ustawy:
1.W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
1)upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę – w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2)upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie – upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument – w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3)nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.
3.Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotu, o którym mowa w art. 16 ust. 7a pkt 1, w zakresie zużycia energii elektrycznej wyprodukowanej przez ten podmiot z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych i deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji, informacjami o terminach i miejscu ich składania oraz pouczeniem podatnika, że deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.
Wzory deklaracji, w tym deklaracji w zakresie podatku akcyzowego od energii elektrycznej AKC-4/H (składanego wraz z formularzem głównym AKC-4) określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych w sprawie podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 2436 ze zm.).
W rozumieniu art. 30 ust. 6 ustawy:
Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.
W myśl § 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2021 r., poz. 1178, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy” lub „rozporządzenie”):
1.Zwalnia się od akcyzy zużycie energii przez podmiot, który wyprodukował ją z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, z tym że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego produkującej energię elektryczną z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2022 r. poz. 1378, 1383, 2370 i 2687) łączna moc generatorów jest ustalana odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy.
2.W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzące z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz. U. z 2022 poz. 1378 ze zm., zwana dalej „ustawą o OZE”):
Odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.
Przechodząc do oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy względem sformułowanych pytań, wskazać należy, że przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadku energii elektrycznej jest m.in. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję (art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy).
Podmiot dokonujący czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą w zakresie energii eterycznej staje się podatnikiem podatku akcyzowego, co wynika z treści art. 13 ust. 1 ustawy, zobowiązanym do jego zadeklarowania i zapłaty na zasadach wynikających z art. 24 ustawy.
W przedstawionych ostatecznie po uzupełnieniu wniosku okolicznościach stanu faktycznego, podatnikiem podatku akcyzowego jest Spółka w związku z tym, że zużywa wyprodukowaną przez siebie energię elektryczną (w instalacji o mocy 1,99 MW i instalacji o mocy 0,035MW).
Niemniej ustawodawca przewidział także zwolnienia, których zastosowanie spowodować może częściowe lub całkowite wyłączenie z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej.
Równocześnie przedmiotem opodatkowania nie jest sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję, przez podmiot, który tą energię elektryczną wyprodukował.
Odnosząc się do możliwości skorzystania przez Spółkę ze zwolnienia dla zużywanej energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach fotowoltaicznych, o którym mowa w § 5 rozporządzenia ws. zwolnień, zauważyć należy, że wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego, jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.
Zwolnienie, które budzi wątpliwości Wnioskodawcy, uregulowane w § 5 rozporządzenia ws. zwolnień, zgodnie z celem ustawodawcy adresowane jest do podmiotu, który wytwarza i zużywa energię elektryczną (będącego podatnikiem podatku akcyzowego z tego tytułu), wyprodukowaną w generatorach o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.
Tym samym zwolnienie to, zgodnie z treścią tego przepisu, nie dotyczy tej energii elektrycznej, która nie zostanie zużyta przez ten podmiot, jak i energii elektrycznej, która zostanie wytworzona z generatorów o łącznej mocy przekraczającej 1 MW.
Wolą racjonalnego prawodawcy, limit uprawniający podatnika do zwolnienia został określony na maksymalnym poziomie 1 MW, przekroczenie tej łącznej mocy generatorów wytwarzających energię elektryczną skutkuje utratą prawa do zwolnienia dla całości zużywanej energii elektrycznej.
Należy zauważyć, że celem omawianego zwolnienia z § 5 ust. 1 rozporządzenia była preferencja podatkowa dla podmiotów zużywających energię elektryczną, wyprodukowaną przez nie z urządzeń (generatorów) służących do produkcji tej energii, których łączna moc nie przekracza 1 MW. Tym samym, zwolnienie to uprawnia podatnika zużywającego energię elektryczną wytworzoną w jednym lub kilku generatorach do jego zastosowania, o ile łączna moc użytkowanych generatorów (ustawodawca posłużył się liczbą mnogą), wytwarzających tą energię elektryczną, nie będzie przekraczać 1 MW.
Jak bowiem wskazuje literalne brzmienie § 5 ust. 1 rozporządzenia, zwolnieniu podlega czynność zużycia energii elektrycznej, ściśle wówczas, gdy została ona wyprodukowana z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW.
Z opisu zawartego we wniosku wynika, że Spółka jest właścicielem dwóch farm fotowoltaicznych położonych w różnych miejscowościach.
Z generatorów o łącznej mocy 1,99 MW w każdym miesiącu Spółka produkuje około 191,38 MW, z tego odsprzedawane jest na rzecz odbiorcy posiadającego koncesję na obrót energią elektroniczną około 189,541 MW, a pozostała część, tj. około 2 MW jest zużywana w procesie produkcji i do podtrzymywania procesów produkcyjnych. W związku z powyższym w tym zakresie Spółka korzysta ze zwolnienia z art. 30 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym.
Druga z farm fotowoltaicznych składa się z generatorów o łącznej mocy 0,035 MW. Energia ta w całości zużywana jest na potrzeby własne w ramach działalności gospodarczej.
Spółka posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej. Spółka nie dokonuje innych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym w zakresie innym niż objęte niniejszym wnioskiem, z tytułu których ciąży obowiązek rejestracji i składania deklaracji.
Zatem w sytuacji, w której łączna moc generatorów, w których Wnioskodawca wytwarza, a następnie zużywa (choćby częściowo) energię elektryczną przekracza 1 MW, to wówczas Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do zastosowania zwolnienia wynikającego z § 5 rozporządzenia ws. zwolnień.
Kluczowy dla sprawy jest fakt, że łączna moc wszystkich generatorów, w których dochodzi do wytworzenia, a następnie zużycia energii elektrycznej (w przypadku jednej farmy częściowo, w przypadku drugiej w całości), przekracza 1 MW, niezależnie od lokalizacji tych generatorów.
Poszczególne farmy fotowoltaiczne należące do Spółki, dla celów omawianego zwolnienia, nie mogą być uznane za odrębne jednostki, którym niezależnie przysługuje zwolnienie od akcyzy. Wnioskodawca jest bowiem jednym podmiotem prawa i jest jednym podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu zużycia energii elektrycznej we wszystkich posiadanych i wykorzystywanych generatorach (instalacjach fotowoltaicznych) ze wszelkimi tego konsekwencjami.
Z treści wniosku wynika jednoznacznie, że Spółka zużywa energię wytwarzaną w instalacjach fotowoltaicznych (generatorach), których łączna moc przekracza 1 MW. W tej sytuacji nie jest zatem spełniona przesłanka do zwolnienia, która wymaga, aby łączna moc generatorów nie przekraczała 1 MW.
Tym samym ww. zwolnienie na podstawie § 5 rozporządzenia nie będzie miało zastosowania, a Spółka będzie zobowiązana do obliczenia, zapłacenia podatku akcyzowego i złożenia deklaracji (AKC-4 wraz z załącznikiem AKC4-H) od zużytej energii, wyprodukowanej we wszystkich posiadanych przez Spółkę generatorach, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy.
Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 należy uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zadanych pytań), w odniesieniu do opisanego ostatecznie stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Państwo, w treści składanego wniosku, kształtujecie jego zakres przedmiotowy.
Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenia przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 259 ze zm. dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.